యోహనః 13
1 నిస్తారోత్సవస్య కిఞ్చిత్కాలాత్ పూర్వ్వం పృథివ్యాః పితుః సమీపగమనస్య సమయః సన్నికర్షోభూద్ ఇతి జ్ఞాత్వా యీశురాప్రథమాద్ యేషు జగత్ప్రవాసిష్వాత్మీయలోకేష ప్రేమ కరోతి స్మ తేషు శేషం యావత్ ప్రేమ కృతవాన్|
W przeddzień święta Paschy Jezus wiedział już, że nadszedł Jego czas—czas odejścia ze świata do Ojca. Tym, których ukochał, chciał okazać miłość aż do samego końca.
2 పితా తస్య హస్తే సర్వ్వం సమర్పితవాన్ స్వయమ్ ఈశ్వరస్య సమీపాద్ ఆగచ్ఛద్ ఈశ్వరస్య సమీపం యాస్యతి చ, సర్వ్వాణ్యేతాని జ్ఞాత్వా రజన్యాం భోజనే సమ్పూర్ణే సతి,
W czasie uroczystej kolacji diabeł zawładnął sercem Judasza (syna Szymona z Kariotu) i pobudził go do zdrady.
3 యదా శైతాన్ తం పరహస్తేషు సమర్పయితుం శిమోనః పుత్రస్య ఈష్కారియోతియస్య యిహూదా అన్తఃకరణే కుప్రవృత్తిం సమార్పయత్,
Jezus wiedział, że Ojciec wszystko Mu powierzył. Wiedział również, że przyszedł od Ojca i do Niego odchodzi.
4 తదా యీశు ర్భోజనాసనాద్ ఉత్థాయ గాత్రవస్త్రం మోచయిత్వా గాత్రమార్జనవస్త్రం గృహీత్వా తేన స్వకటిమ్ అబధ్నాత్,
Dlatego wstał od kolacji, przebrał się, przepasał ręcznikiem,
5 పశ్చాద్ ఏకపాత్రే జలమ్ అభిషిచ్య శిష్యాణాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య తేన కటిబద్ధగాత్రమార్జనవాససా మార్ష్టుం ప్రారభత|
a potem nalał wody do miski i zaczął myć uczniom nogi, wycierając je ręcznikiem, który miał na sobie.
6 తతః శిమోన్పితరస్య సమీపమాగతే స ఉక్తవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కిం మమ పాదౌ ప్రక్షాలయిష్యతి?
Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zawołał: —Panie, Ty myjesz mi nogi?!
7 యీశురుదితవాన్ అహం యత్ కరోమి తత్ సమ్ప్రతి న జానాసి కిన్తు పశ్చాజ్ జ్ఞాస్యసి|
—Teraz nie zrozumiesz tego, co robię—odpowiedział Jezus. —Ale później zrozumiesz.
8 తతః పితరః కథితవాన్ భవాన్ కదాపి మమ పాదౌ న ప్రక్షాలయిష్యతి| యీశురకథయద్ యది త్వాం న ప్రక్షాలయే తర్హి మయి తవ కోప్యంశో నాస్తి| (aiōn g165)
—O, nie!—protestował Piotr. —Nigdy nie będziesz mi mył nóg! —Jeśli tego nie zrobię, nie będziesz do Mnie należał—odrzekł Jezus. (aiōn g165)
9 తదా శిమోన్పితరః కథితవాన్ హే ప్రభో తర్హి కేవలపాదౌ న, మమ హస్తౌ శిరశ్చ ప్రక్షాలయతు|
—W takim razie umyj nie tylko moje nogi, ale także ręce i głowę!
10 తతో యీశురవదద్ యో జనో ధౌతస్తస్య సర్వ్వాఙ్గపరిష్కృతత్వాత్ పాదౌ వినాన్యాఙ్గస్య ప్రక్షాలనాపేక్షా నాస్తి| యూయం పరిష్కృతా ఇతి సత్యం కిన్తు న సర్వ్వే,
—Wykąpany nie musi się myć, bo jest już czysty. Wystarczy, że opłucze nogi. Wy jesteście już czyści—jednak nie wszyscy.
11 యతో యో జనస్తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తం స జ్ఞాతవాన; అతఏవ యూయం సర్వ్వే న పరిష్కృతా ఇమాం కథాం కథితవాన్|
Wiedział bowiem, kto Go zdradzi. Dlatego powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”.
12 ఇత్థం యీశుస్తేషాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య వస్త్రం పరిధాయాసనే సముపవిశ్య కథితవాన్ అహం యుష్మాన్ ప్రతి కిం కర్మ్మాకార్షం జానీథ?
Po umyciu im nóg Jezus z powrotem się przebrał, usiadł z nimi i zapytał: —Czy rozumiecie, co zrobiłem?
13 యూయం మాం గురుం ప్రభుఞ్చ వదథ తత్ సత్యమేవ వదథ యతోహం సఏవ భవామి|
Nazywacie Mnie „Nauczycielem” oraz „Panem” i macie rację, bo Nim jestem.
14 యద్యహం ప్రభు ర్గురుశ్చ సన్ యుష్మాకం పాదాన్ ప్రక్షాలితవాన్ తర్హి యుష్మాకమపి పరస్పరం పాదప్రక్షాలనమ్ ఉచితమ్|
Skoro więc Ja, wasz Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście czynić podobnie.
15 అహం యుష్మాన్ ప్రతి యథా వ్యవాహరం యుష్మాన్ తథా వ్యవహర్త్తుమ్ ఏకం పన్థానం దర్శితవాన్|
Dałem wam przykład, abyście postępowali wobec siebie tak, jak Ja.
16 అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ప్రభో ర్దాసో న మహాన్ ప్రేరకాచ్చ ప్రేరితో న మహాన్|
Zapewniam was: Sługa nie jest ważniejszy od swojego pana, a posłaniec—od tego, kto go posłał.
17 ఇమాం కథాం విదిత్వా యది తదనుసారతః కర్మ్మాణి కురుథ తర్హి యూయం ధన్యా భవిష్యథ|
Jeśli będziecie o tym pamiętać i tak postępować—będziecie szczęśliwi.
18 సర్వ్వేషు యుష్మాసు కథామిమాం కథయామి ఇతి న, యే మమ మనోనీతాస్తానహం జానామి, కిన్తు మమ భక్ష్యాణి యో భుఙ్క్తే మత్ప్రాణప్రాతికూల్యతః| ఉత్థాపయతి పాదస్య మూలం స ఏష మానవః| యదేతద్ ధర్మ్మపుస్తకస్య వచనం తదనుసారేణావశ్యం ఘటిష్యతే|
Nie do wszystkich jednak odnosi się to, co powiedziałem. Wiem bowiem, kogo wybrałem. Muszą się jednak wypełnić słowa Pisma: „Ten, który jadł ze Mną chleb, zwrócił się przeciwko Mnie”.
19 అహం స జన ఇత్యత్ర యథా యుష్మాకం విశ్వాసో జాయతే తదర్థం ఏతాదృశఘటనాత్ పూర్వ్వమ్ అహమిదానీం యుష్మభ్యమకథయమ్|
Mówię o tym już teraz, abyście—gdy tak się stanie—uwierzyli, że JA JESTEM.
20 అహం యుష్మానతీవ యథార్థం వదామి, మయా ప్రేరితం జనం యో గృహ్లాతి స మామేవ గృహ్లాతి యశ్చ మాం గృహ్లాతి స మత్ప్రేరకం గృహ్లాతి|
Zapewniam was: Kto przyjmuje mojego posłańca, Mnie samego przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.
21 ఏతాం కథాం కథయిత్వా యీశు ర్దుఃఖీ సన్ ప్రమాణం దత్త్వా కథితవాన్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యుష్మాకమ్ ఏకో జనో మాం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
Potem, przejęty do głębi, powtórzył raz jeszcze: —Zapewniam was: Jeden z was Mnie zdradzi!
22 తతః స కముద్దిశ్య కథామేతాం కథితవాన్ ఇత్యత్ర సన్దిగ్ధాః శిష్యాః పరస్పరం ముఖమాలోకయితుం ప్రారభన్త|
Zaniepokojeni uczniowie popatrzyli po sobie, zastanawiając się, o kim mówi.
23 తస్మిన్ సమయే యీశు ర్యస్మిన్ అప్రీయత స శిష్యస్తస్య వక్షఃస్థలమ్ అవాలమ్బత|
Jeden z nich, najbliższy przyjaciel Jezusa, siedział tuż przy Nim.
24 శిమోన్పితరస్తం సఙ్కేతేనావదత్, అయం కముద్దిశ్య కథామేతామ్ కథయతీతి పృచ్ఛ|
Szymon Piotr dał mu więc znak, aby zapytał, o kogo chodzi.
25 తదా స యీశో ర్వక్షఃస్థలమ్ అవలమ్బ్య పృష్ఠవాన్, హే ప్రభో స జనః కః?
Ten więc nachylił się i zapytał: —Panie, kto to?
26 తతో యీశుః ప్రత్యవదద్ ఏకఖణ్డం పూపం మజ్జయిత్వా యస్మై దాస్యామి సఏవ సః; పశ్చాత్ పూపఖణ్డమేకం మజ్జయిత్వా శిమోనః పుత్రాయ ఈష్కరియోతీయాయ యిహూదై దత్తవాన్|
—To ten, któremu podam kawałek umoczonego w sosie chleba—odrzekł Jezus. Umoczył więc kawałek i podał Judaszowi.
27 తస్మిన్ దత్తే సతి శైతాన్ తమాశ్రయత్; తదా యీశుస్తమ్ అవదత్ త్వం యత్ కరిష్యసి తత్ క్షిప్రం కురు|
On zjadł i wtedy opanował go szatan. Jezus zaś powiedział do Judasza: —Zrób szybko to, co zamierzasz.
28 కిన్తు స యేనాశయేన తాం కథామకథాయత్ తమ్ ఉపవిష్టలోకానాం కోపి నాబుధ్యత;
Nikt jednak tego nie zrozumiał.
29 కిన్తు యిహూదాః సమీపే ముద్రాసమ్పుటకస్థితేః కేచిద్ ఇత్థమ్ అబుధ్యన్త పార్వ్వణాసాదనార్థం కిమపి ద్రవ్యం క్రేతుం వా దరిద్రేభ్యః కిఞ్చిద్ వితరితుం కథితవాన్|
Ponieważ Judasz był skarbnikiem, niektórzy myśleli, że Jezus wydał mu polecenie: „Kup rzeczy potrzebne na święto” lub „Zanieś pieniądze biednym”.
30 తదా పూపఖణ్డగ్రహణాత్ పరం స తూర్ణం బహిరగచ్ఛత్; రాత్రిశ్చ సముపస్యితా|
Gdy więc Judasz zjadł podany kawałek chleba, natychmiast wyszedł. A była już noc.
31 యిహూదే బహిర్గతే యీశురకథయద్ ఇదానీం మానవసుతస్య మహిమా ప్రకాశతే తేనేశ్వరస్యాపి మహిమా ప్రకాశతే|
Po jego wyjściu Jezus powiedział: —Ja, Syn Człowieczy, zostałem teraz otoczony chwałą. I otoczę chwałą Boga.
32 యది తేనేశ్వరస్య మహిమా ప్రకాశతే తర్హీశ్వరోపి స్వేన తస్య మహిమానం ప్రకాశయిష్యతి తూర్ణమేవ ప్రకాశయిష్యతి|
On zaś wkrótce otoczy chwałą Mnie.
33 హే వత్సా అహం యుష్మాభిః సార్ద్ధం కిఞ్చిత్కాలమాత్రమ్ ఆసే, తతః పరం మాం మృగయిష్యధ్వే కిన్త్వహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం యూయం గన్తుం న శక్ష్యథ, యామిమాం కథాం యిహూదీయేభ్యః కథితవాన్ తథాధునా యుష్మభ్యమపి కథయామి|
Kochani! Będę z wami jeszcze tylko chwilę. Potem będziecie Mnie szukać, ale jak powiedziałem przywódcom, tak i wam powtarzam: Tam, gdzie idę, nie możecie pójść.
34 యూయం పరస్పరం ప్రీయధ్వమ్ అహం యుష్మాసు యథా ప్రీయే యూయమపి పరస్పరమ్ తథైవ ప్రీయధ్వం, యుష్మాన్ ఇమాం నవీనామ్ ఆజ్ఞామ్ ఆదిశామి|
Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie kochali. Jak Ja was ukochałem, tak wy macie kochać jedni drugich.
35 తేనైవ యది పరస్పరం ప్రీయధ్వే తర్హి లక్షణేనానేన యూయం మమ శిష్యా ఇతి సర్వ్వే జ్ఞాతుం శక్ష్యన్తి|
Jeśli będziecie okazywać sobie nawzajem miłość, wszyscy rozpoznają, że naprawdę jesteście moimi uczniami.
36 శిమోనపితరః పృష్ఠవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాస్యతి? తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం సామ్ప్రతం మమ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోషి కిన్తు పశ్చాద్ గమిష్యసి|
—Panie, ale dokąd odchodzisz?—zaniepokoił się Szymon Piotr. —Teraz nie możesz iść tam razem ze Mną—odpowiedział Jezus—ale kiedyś pójdziesz.
37 తదా పితరః ప్రత్యుదితవాన్, హే ప్రభో సామ్ప్రతం కుతో హేతోస్తవ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోమి? త్వదర్థం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోమి|
—Dlaczego nie teraz, Panie? Oddam za Ciebie życie!
38 తతో యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మన్నిమిత్తం కిం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోషి? త్వామహం యథార్థం వదామి, కుక్కుటరవణాత్ పూర్వ్వం త్వం త్రి ర్మామ్ అపహ్నోష్యసే|
—Oddasz za Mnie życie?—odparł Jezus. —Zapewniam cię, że zanim rano zapieje kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz.
