యోహనః 10
1 అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, యో జనో ద్వారేణ న ప్రవిశ్య కేనాప్యన్యేన మేషగృహం ప్రవిశతి స ఏవ స్తేనో దస్యుశ్చ|
Sannerliga, sannerliga säger jag eder: Hvilken icke går in genom dörrena i fårahuset, utan stiger annorstäds in, han är en tjuf, och en röfvare.
2 యో ద్వారేణ ప్రవిశతి స ఏవ మేషపాలకః|
Men hvilken som går in genom dörrena, han är herden till fåren.
3 దౌవారికస్తస్మై ద్వారం మోచయతి మేషగణశ్చ తస్య వాక్యం శృణోతి స నిజాన్ మేషాన్ స్వస్వనామ్నాహూయ బహిః కృత్వా నయతి|
För honom låter dörravården upp, och fåren höra hans röst; och sin egen får kallar han vid namn, och leder dem ut.
4 తథా నిజాన్ మేషాన్ బహిః కృత్వా స్వయం తేషామ్ అగ్రే గచ్ఛతి, తతో మేషాస్తస్య శబ్దం బుధ్యన్తే, తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజన్తి|
Och när han hafver släppt sin egen får ut, går han för dem, och fåren följa honom efter; ty de känna hans röst.
5 కిన్తు పరస్య శబ్దం న బుధ్యన్తే తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజిష్యన్తి వరం తస్య సమీపాత్ పలాయిష్యన్తే|
Men den främmande följa de icke, utan fly ifrå honom; ty de känna icke deras röst, som främmande äro.
6 యీశుస్తేభ్య ఇమాం దృష్టాన్తకథామ్ అకథయత్ కిన్తు తేన కథితకథాయాస్తాత్పర్య్యం తే నాబుధ్యన్త|
Denna liknelsen sade Jesus till dem; men de förstodo icke hvad det var, som han sade dem.
7 అతో యీశుః పునరకథయత్, యుష్మానాహం యథార్థతరం వ్యాహరామి, మేషగృహస్య ద్వారమ్ అహమేవ|
Åter sade Jesus till dem: Sannerliga, sannerliga säger jag eder: Jag är dörren för fåren.
8 మయా న ప్రవిశ్య య ఆగచ్ఛన్ తే స్తేనా దస్యవశ్చ కిన్తు మేషాస్తేషాం కథా నాశృణ్వన్|
Alle de som för mig komne äro, de äro tjufvar och röfvare; men fåren hörde dem intet.
9 అహమేవ ద్వారస్వరూపః, మయా యః కశ్చిత ప్రవిశతి స రక్షాం ప్రాప్స్యతి తథా బహిరన్తశ్చ గమనాగమనే కృత్వా చరణస్థానం ప్రాప్స్యతి|
Jag är dörren; hvilken som ingår igenom mig, han skall blifva salig; och skall ingå och utgå, och finna bet.
10 యో జనస్తేనః స కేవలం స్తైన్యబధవినాశాన్ కర్త్తుమేవ సమాయాతి కిన్త్వహమ్ ఆయు ర్దాతుమ్ అర్థాత్ బాహూల్యేన తదేవ దాతుమ్ ఆగచ్ఛమ్|
Tjufven kommer icke, utan till att stjäla, slagta och förgöra; jag är kommen, på det de skola hafva lif, och öfvernog hafva.
11 అహమేవ సత్యమేషపాలకో యస్తు సత్యో మేషపాలకః స మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోతి;
Jag är den gode herden; den gode herden låter sitt lif för fåren.
12 కిన్తు యో జనో మేషపాలకో న, అర్థాద్ యస్య మేషా నిజా న భవన్తి, య ఏతాదృశో వైతనికః స వృకమ్ ఆగచ్ఛన్తం దృష్ట్వా మేజవ్రజం విహాయ పలాయతే, తస్మాద్ వృకస్తం వ్రజం ధృత్వా వికిరతి|
Men den som lejder är, och icke är herden, hvilkom fåren icke tillhöra, ser ulfven komma, och öfvergifver fåren, och flyr; och ulfven bortrycker och förskingrar fåren.
13 వైతనికః పలాయతే యతః స వేతనార్థీ మేషార్థం న చిన్తయతి|
Men den lejde flyr; ty han är lejd, och värdar intet om fåren.
14 అహమేవ సత్యో మేషపాలకః, పితా మాం యథా జానాతి, అహఞ్చ యథా పితరం జానామి,
Jag är den gode herden, och känner min får, och min känna mig;
15 తథా నిజాన్ మేషానపి జానామి, మేషాశ్చ మాం జానాన్తి, అహఞ్చ మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోమి|
Såsom Fadren känner mig; och jag känner Fadren; och jag låter mitt lif för fåren.
16 అపరఞ్చ ఏతద్ గృహీయ మేషేభ్యో భిన్నా అపి మేషా మమ సన్తి తే సకలా ఆనయితవ్యాః; తే మమ శబ్దం శ్రోష్యన్తి తత ఏకో వ్రజ ఏకో రక్షకో భవిష్యతి|
Jag hafver ock annor får, som icke äro af detta fårahuset; dem måste jag ock draga härtill, och de skola höra min röst; och det skall varda ett fårahus och en herde.
17 ప్రాణానహం త్యక్త్వా పునః ప్రాణాన్ గ్రహీష్యామి, తస్మాత్ పితా మయి స్నేహం కరోతి|
Fördenskull älskar Fadren mig, att jag låter mitt lif, på det jag skall åter tagat igen.
18 కశ్చిజ్జనో మమ ప్రాణాన్ హన్తుం న శక్నోతి కిన్తు స్వయం తాన్ సమర్పయామి తాన్ సమర్పయితుం పునర్గ్రహీతుఞ్చ మమ శక్తిరాస్తే భారమిమం స్వపితుః సకాశాత్ ప్రాప్తోహమ్|
Ingen tager det af mig; men jag låter det af mig sjelf; jag hafver magt att låta det, och jag hafver magt taga det igen. Detta budet fick jag af minom Fader.
19 అస్మాదుపదేశాత్ పునశ్చ యిహూదీయానాం మధ్యే భిన్నవాక్యతా జాతా|
Då vardt åter en tvedrägt ibland Judarna, för detta talets skull.
20 తతో బహవో వ్యాహరన్ ఏష భూతగ్రస్త ఉన్మత్తశ్చ, కుత ఏతస్య కథాం శృణుథ?
Månge af dem sade: Han hafver djefvulen, och är ursinnig; hvi hören I honom?
21 కేచిద్ అవదన్ ఏతస్య కథా భూతగ్రస్తస్య కథావన్న భవన్తి, భూతః కిమ్ అన్ధాయ చక్షుషీ దాతుం శక్నోతి?
Somlige sade: Sådana ord äro icke dens mans, som djefvulen hafver; icke kan djefvulen öppna de blindas ögon.
22 శీతకాలే యిరూశాలమి మన్దిరోత్సర్గపర్వ్వణ్యుపస్థితే
Så vardt då i Jerusalem kyrkomessa; och det var vinter.
23 యీశుః సులేమానో నిఃసారేణ గమనాగమనే కరోతి,
Och Jesus gick i templena, i Salomos förhus.
24 ఏతస్మిన్ సమయే యిహూదీయాస్తం వేష్టయిత్వా వ్యాహరన్ కతి కాలాన్ అస్మాకం విచికిత్సాం స్థాపయిష్యామి? యద్యభిషిక్తో భవతి తర్హి తత్ స్పష్టం వద|
Då kringhvärfde Judarna honom, och sade till honom: Huru länge förhalar du med oss? Säg oss fri, om du äst Christus.
25 తదా యీశుః ప్రత్యవదద్ అహమ్ అచకథం కిన్తు యూయం న ప్రతీథ, నిజపితు ర్నామ్నా యాం యాం క్రియాం కరోమి సా క్రియైవ మమ సాక్షిస్వరూపా|
Jesus svarade dem: Jag hafver sagt eder det, och I tron det icke; gerningarna, som jag gör i mins Faders Namn, de bära vittne om mig.
26 కిన్త్వహం పూర్వ్వమకథయం యూయం మమ మేషా న భవథ, కారణాదస్మాన్ న విశ్వసిథ|
Men I tron det icke; ty I ären icke af min får, såsom jag sade eder.
27 మమ మేషా మమ శబ్దం శృణ్వన్తి తానహం జానామి తే చ మమ పశ్చాద్ గచ్ఛన్తి|
Min får höra mina röst, och jag känner dem, och de följa mig;
29 యో మమ పితా తాన్ మహ్యం దత్తవాన్ స సర్వ్వస్మాత్ మహాన్, కోపి మమ పితుః కరాత్ తాన్ హర్త్తుం న శక్ష్యతి|
Min Fader, som mig dem gifvit hafver, är store än alle; och ingen kan rycka dem utaf mins Faders hand.
30 అహం పితా చ ద్వయోరేకత్వమ్|
Jag och Fadren ärom ett.
31 తతో యిహూదీయాః పునరపి తం హన్తుం పాషాణాన్ ఉదతోలయన్|
Då togo åter Judarna stenar, till att stena honom.
32 యీశుః కథితవాన్ పితుః సకాశాద్ బహూన్యుత్తమకర్మ్మాణి యుష్మాకం ప్రాకాశయం తేషాం కస్య కర్మ్మణః కారణాన్ మాం పాషాణైరాహన్తుమ్ ఉద్యతాః స్థ?
Jesus svarade dem: Jag hafver många goda gerningar bevist eder af minom Fader; för hvilka af dem stenen I mig?
33 యిహూదీయాః ప్రత్యవదన్ ప్రశస్తకర్మ్మహేతో ర్న కిన్తు త్వం మానుషః స్వమీశ్వరమ్ ఉక్త్వేశ్వరం నిన్దసి కారణాదస్మాత్ త్వాం పాషాణైర్హన్మః|
Judarna svarade honom, och sade: För god gernings skull stene vi dig icke, utan för hädelsens skull; och att du, som äst en menniska, gör dig sjelf till Gud.
34 తదా యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మయా కథితం యూయమ్ ఈశ్వరా ఏతద్వచనం యుష్మాకం శాస్త్రే లిఖితం నాస్తి కిం?
Jesus svarade dem: Är icke skrifvet i edor lag: Jag sade, I ären gudar?
35 తస్మాద్ యేషామ్ ఉద్దేశే ఈశ్వరస్య కథా కథితా తే యదీశ్వరగణా ఉచ్యన్తే ధర్మ్మగ్రన్థస్యాప్యన్యథా భవితుం న శక్యం,
Hafver han nu kallat dem gudar, till hvilka Guds ord skedde; och Skriften kan icke varda omintet;
36 తర్హ్యాహమ్ ఈశ్వరస్య పుత్ర ఇతి వాక్యస్య కథనాత్ యూయం పిత్రాభిషిక్తం జగతి ప్రేరితఞ్చ పుమాంసం కథమ్ ఈశ్వరనిన్దకం వాదయ?
Och I sägen dock till honom, som Fadren helgat hafver, och sändt i verldena: Du häder Gud; derföre, att jag säger: Jag är Guds Son?
37 యద్యహం పితుః కర్మ్మ న కరోమి తర్హి మాం న ప్రతీత;
Gör jag icke mins Faders gerningar, så tror mig intet.
38 కిన్తు యది కరోమి తర్హి మయి యుష్మాభిః ప్రత్యయే న కృతేఽపి కార్య్యే ప్రత్యయః క్రియతాం, తతో మయి పితాస్తీతి పితర్య్యహమ్ అస్మీతి చ క్షాత్వా విశ్వసిష్యథ|
Men gör jag dem, tror då gerningomen, om I icke viljen tro mig; på det I skolen förstå, och tro, att Fadren är i mig, och jag i honom.
39 తదా తే పునరపి తం ధర్త్తుమ్ అచేష్టన్త కిన్తు స తేషాం కరేభ్యో నిస్తీర్య్య
Åter foro de efter att gripa honom; och han gick utu deras händer.
40 పున ర్యర్ద్దన్ అద్యాస్తటే యత్ర పుర్వ్వం యోహన్ అమజ్జయత్ తత్రాగత్య న్యవసత్|
Och drog åter bort på hinsidon Jordan, till det rummet der Johannes hade först döpt; och blef der.
41 తతో బహవో లోకాస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వ్యాహరన్ యోహన్ కిమప్యాశ్చర్య్యం కర్మ్మ నాకరోత్ కిన్త్వస్మిన్ మనుష్యే యా యః కథా అకథయత్ తాః సర్వ్వాః సత్యాః;
Och månge kommo till honom, och sade: Johannes gjorde intet tecken; men allt det Johannes om denna sagt hafver, är sant.
42 తత్ర చ బహవో లోకాస్తస్మిన్ వ్యశ్వసన్|
Och trodde månge der på honom,
