యోహనః 10
1 అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, యో జనో ద్వారేణ న ప్రవిశ్య కేనాప్యన్యేన మేషగృహం ప్రవిశతి స ఏవ స్తేనో దస్యుశ్చ|
In verità, in verità io vi dico che chi non entra per la porta nell’ovile delle pecore, ma vi sale da un’altra parte, esso è un ladro e un brigante.
2 యో ద్వారేణ ప్రవిశతి స ఏవ మేషపాలకః|
Ma colui che entra per la porta è pastore delle pecore.
3 దౌవారికస్తస్మై ద్వారం మోచయతి మేషగణశ్చ తస్య వాక్యం శృణోతి స నిజాన్ మేషాన్ స్వస్వనామ్నాహూయ బహిః కృత్వా నయతి|
A lui apre il portinaio, e le pecore ascoltano la sua voce, ed egli chiama le proprie pecore per nome e le mena fuori.
4 తథా నిజాన్ మేషాన్ బహిః కృత్వా స్వయం తేషామ్ అగ్రే గచ్ఛతి, తతో మేషాస్తస్య శబ్దం బుధ్యన్తే, తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజన్తి|
Quando ha messo fuori tutte le sue pecore, va innanzi a loro, e le pecore lo seguono, perché conoscono la sua voce.
5 కిన్తు పరస్య శబ్దం న బుధ్యన్తే తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజిష్యన్తి వరం తస్య సమీపాత్ పలాయిష్యన్తే|
Ma un estraneo non lo seguiranno; anzi, fuggiranno via da lui perché non conoscono la voce degli estranei.
6 యీశుస్తేభ్య ఇమాం దృష్టాన్తకథామ్ అకథయత్ కిన్తు తేన కథితకథాయాస్తాత్పర్య్యం తే నాబుధ్యన్త|
Questa similitudine disse loro Gesù; ma essi non capirono di che cosa parlasse loro.
7 అతో యీశుః పునరకథయత్, యుష్మానాహం యథార్థతరం వ్యాహరామి, మేషగృహస్య ద్వారమ్ అహమేవ|
Onde Gesù di nuovo disse loro: In verità, in verità vi dico: Io sono la porta delle pecore.
8 మయా న ప్రవిశ్య య ఆగచ్ఛన్ తే స్తేనా దస్యవశ్చ కిన్తు మేషాస్తేషాం కథా నాశృణ్వన్|
Tutti quelli che son venuti prima di me, sono stati ladri e briganti; ma le pecore non li hanno ascoltati.
9 అహమేవ ద్వారస్వరూపః, మయా యః కశ్చిత ప్రవిశతి స రక్షాం ప్రాప్స్యతి తథా బహిరన్తశ్చ గమనాగమనే కృత్వా చరణస్థానం ప్రాప్స్యతి|
Io son la porta; se uno entra per me, sarà salvato, ed entrerà ed uscirà, e troverà pastura.
10 యో జనస్తేనః స కేవలం స్తైన్యబధవినాశాన్ కర్త్తుమేవ సమాయాతి కిన్త్వహమ్ ఆయు ర్దాతుమ్ అర్థాత్ బాహూల్యేన తదేవ దాతుమ్ ఆగచ్ఛమ్|
Il ladro non viene se non per rubare e ammazzare e distruggere; io son venuto perché abbian la vita e l’abbiano ad esuberanza.
11 అహమేవ సత్యమేషపాలకో యస్తు సత్యో మేషపాలకః స మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోతి;
Io sono il buon pastore; il buon pastore mette la sua vita per le pecore.
12 కిన్తు యో జనో మేషపాలకో న, అర్థాద్ యస్య మేషా నిజా న భవన్తి, య ఏతాదృశో వైతనికః స వృకమ్ ఆగచ్ఛన్తం దృష్ట్వా మేజవ్రజం విహాయ పలాయతే, తస్మాద్ వృకస్తం వ్రజం ధృత్వా వికిరతి|
Il mercenario, che non è pastore, a cui non appartengono le pecore, vede venire il lupo, abbandona le pecore e si dà alla fuga, e il lupo le rapisce e disperde.
13 వైతనికః పలాయతే యతః స వేతనార్థీ మేషార్థం న చిన్తయతి|
Il mercenario si dà alla fuga perché è mercenario e non si cura delle pecore.
14 అహమేవ సత్యో మేషపాలకః, పితా మాం యథా జానాతి, అహఞ్చ యథా పితరం జానామి,
Io sono il buon pastore, e conosco le mie, e le mie mi conoscono,
15 తథా నిజాన్ మేషానపి జానామి, మేషాశ్చ మాం జానాన్తి, అహఞ్చ మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోమి|
come il Padre mi conosce ed io conosco il Padre; e metto la mia vita per le pecore.
16 అపరఞ్చ ఏతద్ గృహీయ మేషేభ్యో భిన్నా అపి మేషా మమ సన్తి తే సకలా ఆనయితవ్యాః; తే మమ శబ్దం శ్రోష్యన్తి తత ఏకో వ్రజ ఏకో రక్షకో భవిష్యతి|
Ho anche delle altre pecore, che non son di quest’ovile; anche quelle io devo raccogliere, ed esse ascolteranno la mia voce, e vi sarà un solo gregge, un solo pastore.
17 ప్రాణానహం త్యక్త్వా పునః ప్రాణాన్ గ్రహీష్యామి, తస్మాత్ పితా మయి స్నేహం కరోతి|
Per questo mi ama il Padre; perché io depongo la mia vita, per ripigliarla poi.
18 కశ్చిజ్జనో మమ ప్రాణాన్ హన్తుం న శక్నోతి కిన్తు స్వయం తాన్ సమర్పయామి తాన్ సమర్పయితుం పునర్గ్రహీతుఞ్చ మమ శక్తిరాస్తే భారమిమం స్వపితుః సకాశాత్ ప్రాప్తోహమ్|
Nessuno me la toglie, ma la depongo da me. Io ho podestà di deporla e ho podestà di ripigliarla. Quest’ordine ho ricevuto dal Padre mio.
19 అస్మాదుపదేశాత్ పునశ్చ యిహూదీయానాం మధ్యే భిన్నవాక్యతా జాతా|
Nacque di nuovo un dissenso fra i Giudei a motivo di queste parole.
20 తతో బహవో వ్యాహరన్ ఏష భూతగ్రస్త ఉన్మత్తశ్చ, కుత ఏతస్య కథాం శృణుథ?
E molti di loro dicevano: Egli ha un demonio ed è fuori di sé; perché l’ascoltate?
21 కేచిద్ అవదన్ ఏతస్య కథా భూతగ్రస్తస్య కథావన్న భవన్తి, భూతః కిమ్ అన్ధాయ చక్షుషీ దాతుం శక్నోతి?
Altri dicevano: Queste non son parole di un indemoniato. Può un demonio aprir gli occhi a’ ciechi?
22 శీతకాలే యిరూశాలమి మన్దిరోత్సర్గపర్వ్వణ్యుపస్థితే
In quel tempo ebbe luogo in Gerusalemme la festa della Dedicazione. Era d’inverno,
23 యీశుః సులేమానో నిఃసారేణ గమనాగమనే కరోతి,
e Gesù passeggiava nel tempio, sotto il portico di Salomone.
24 ఏతస్మిన్ సమయే యిహూదీయాస్తం వేష్టయిత్వా వ్యాహరన్ కతి కాలాన్ అస్మాకం విచికిత్సాం స్థాపయిష్యామి? యద్యభిషిక్తో భవతి తర్హి తత్ స్పష్టం వద|
I Giudei dunque gli si fecero attorno e gli dissero: fino a quando terrai sospeso l’animo nostro? Se tu sei il Cristo, diccelo apertamente.
25 తదా యీశుః ప్రత్యవదద్ అహమ్ అచకథం కిన్తు యూయం న ప్రతీథ, నిజపితు ర్నామ్నా యాం యాం క్రియాం కరోమి సా క్రియైవ మమ సాక్షిస్వరూపా|
Gesù rispose loro: Ve l’ho detto, e non lo credete; le opere che fo nel nome del Padre mio, son quelle che testimoniano di me;
26 కిన్త్వహం పూర్వ్వమకథయం యూయం మమ మేషా న భవథ, కారణాదస్మాన్ న విశ్వసిథ|
ma voi non credete, perché non siete delle mie pecore.
27 మమ మేషా మమ శబ్దం శృణ్వన్తి తానహం జానామి తే చ మమ పశ్చాద్ గచ్ఛన్తి|
Le mie pecore ascoltano la mia voce, e io le conosco, ed esse mi seguono;
29 యో మమ పితా తాన్ మహ్యం దత్తవాన్ స సర్వ్వస్మాత్ మహాన్, కోపి మమ పితుః కరాత్ తాన్ హర్త్తుం న శక్ష్యతి|
Il Padre mio che me le ha date è più grande di tutti; e nessuno può rapirle di mano al Padre.
30 అహం పితా చ ద్వయోరేకత్వమ్|
Io ed il Padre siamo uno.
31 తతో యిహూదీయాః పునరపి తం హన్తుం పాషాణాన్ ఉదతోలయన్|
I Giudei presero di nuovo delle pietre per lapidarlo.
32 యీశుః కథితవాన్ పితుః సకాశాద్ బహూన్యుత్తమకర్మ్మాణి యుష్మాకం ప్రాకాశయం తేషాం కస్య కర్మ్మణః కారణాన్ మాం పాషాణైరాహన్తుమ్ ఉద్యతాః స్థ?
Gesù disse loro: Molte buone opere v’ho mostrate da parte del Padre mio; per quale di queste opere mi lapidate voi?
33 యిహూదీయాః ప్రత్యవదన్ ప్రశస్తకర్మ్మహేతో ర్న కిన్తు త్వం మానుషః స్వమీశ్వరమ్ ఉక్త్వేశ్వరం నిన్దసి కారణాదస్మాత్ త్వాం పాషాణైర్హన్మః|
I Giudei gli risposero: Non ti lapidiamo per una buona opera, ma per bestemmia; e perché tu, che sei uomo, ti fai Dio.
34 తదా యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మయా కథితం యూయమ్ ఈశ్వరా ఏతద్వచనం యుష్మాకం శాస్త్రే లిఖితం నాస్తి కిం?
Gesù rispose loro: Non è egli scritto nella vostra legge: Io ho detto: Voi siete dèi?
35 తస్మాద్ యేషామ్ ఉద్దేశే ఈశ్వరస్య కథా కథితా తే యదీశ్వరగణా ఉచ్యన్తే ధర్మ్మగ్రన్థస్యాప్యన్యథా భవితుం న శక్యం,
Se chiama dèi coloro a’ quali la parola di Dio è stata diretta (e la Scrittura non può essere annullata),
36 తర్హ్యాహమ్ ఈశ్వరస్య పుత్ర ఇతి వాక్యస్య కథనాత్ యూయం పిత్రాభిషిక్తం జగతి ప్రేరితఞ్చ పుమాంసం కథమ్ ఈశ్వరనిన్దకం వాదయ?
come mai dite voi a colui che il Padre ha santificato e mandato nel mondo, che bestemmia, perché ho detto: Son Figliuolo di Dio?
37 యద్యహం పితుః కర్మ్మ న కరోమి తర్హి మాం న ప్రతీత;
Se non faccio le opere del Padre mio, non mi credete;
38 కిన్తు యది కరోమి తర్హి మయి యుష్మాభిః ప్రత్యయే న కృతేఽపి కార్య్యే ప్రత్యయః క్రియతాం, తతో మయి పితాస్తీతి పితర్య్యహమ్ అస్మీతి చ క్షాత్వా విశ్వసిష్యథ|
ma se le faccio, anche se non credete a me, credete alle opere, affinché sappiate e riconosciate che il Padre è in me e che io sono nel padre.
39 తదా తే పునరపి తం ధర్త్తుమ్ అచేష్టన్త కిన్తు స తేషాం కరేభ్యో నిస్తీర్య్య
Essi cercavan di nuovo di pigliarlo; ma egli sfuggì loro dalle mani.
40 పున ర్యర్ద్దన్ అద్యాస్తటే యత్ర పుర్వ్వం యోహన్ అమజ్జయత్ తత్రాగత్య న్యవసత్|
E Gesù se ne andò di nuovo al di là del Giordano, nel luogo dove Giovanni da principio stava battezzando; e quivi dimorò.
41 తతో బహవో లోకాస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వ్యాహరన్ యోహన్ కిమప్యాశ్చర్య్యం కర్మ్మ నాకరోత్ కిన్త్వస్మిన్ మనుష్యే యా యః కథా అకథయత్ తాః సర్వ్వాః సత్యాః;
E molti vennero a lui, e dicevano: Giovanni, è vero, non fece alcun miracolo; ma tutto quello che Giovanni disse di quest’uomo, era vero.
42 తత్ర చ బహవో లోకాస్తస్మిన్ వ్యశ్వసన్|
E quivi molti credettero in lui.
