< యాకూబః 3 >

1 హే మమ భ్రాతరః, శిక్షకైరస్మాభి ర్గురుతరదణ్డో లప్స్యత ఇతి జ్ఞాత్వా యూయమ్ అనేకే శిక్షకా మా భవత|
Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες ὅτι μεῖζον κρῖμα ληψόμεθα·
2 యతః సర్వ్వే వయం బహువిషయేషు స్ఖలామః, యః కశ్చిద్ వాక్యే న స్ఖలతి స సిద్ధపురుషః కృత్స్నం వశీకర్త్తుం సమర్థశ్చాస్తి|
πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες. εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ, δυνατὸς χαλιναγωγῆσαι καὶ ὅλον τὸ σῶμα.
3 పశ్యత వయమ్ అశ్వాన్ వశీకర్త్తుం తేషాం వక్త్రేషు ఖలీనాన్ నిధాయ తేషాం కృత్స్నం శరీరమ్ అనువర్త్తయామః|
ἴδε τῶν ἵππων τοὺς χαλινοὺς εἰς τὰ στόματα βάλλομεν πρὸς τὸ πείθεσθαι αὐτοὺς ἡμῖν, καὶ ὅλον τὸ σῶμα αὐτῶν μετάγομεν.
4 పశ్యత యే పోతా అతీవ బృహదాకారాః ప్రచణ్డవాతైశ్చ చాలితాస్తేఽపి కర్ణధారస్య మనోఽభిమతాద్ అతిక్షుద్రేణ కర్ణేన వాఞ్ఛితం స్థానం ప్రత్యనువర్త్తన్తే|
ἰδοὺ καὶ τὰ πλοῖα, τηλικαῦτα ὄντα καὶ ὑπὸ σκληρῶν ἀνέμων ἐλαυνόμενα, μετάγεται ὑπὸ ἐλαχίστου πηδαλίου ὅπου ἂν ἡ ὁρμὴ τοῦ εὐθύνοντος βούληται.
5 తద్వద్ రసనాపి క్షుద్రతరాఙ్గం సన్తీ దర్పవాక్యాని భాషతే| పశ్య కీదృఙ్మహారణ్యం దహ్యతే ఽల్పేన వహ్నినా|
οὕτω καὶ ἡ γλῶσσα μικρὸν μέλος ἐστὶ καὶ μεγαλαυχεῖ. ἰδοὺ ὀλίγον πῦρ ἡλίκην ὕλην ἀνάπτει!
6 రసనాపి భవేద్ వహ్నిరధర్మ్మరూపపిష్టపే| అస్మదఙ్గేషు రసనా తాదృశం సన్తిష్ఠతి సా కృత్స్నం దేహం కలఙ్కయతి సృష్టిరథస్య చక్రం ప్రజ్వలయతి నరకానలేన జ్వలతి చ| (Geenna g1067)
καὶ ἡ γλῶσσα πῦρ, ὁ κόσμος τῆς ἀδικίας. οὕτως ἡ γλῶσσα καθίσταται ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν ἡ σπιλοῦσα ὅλον τὸ σῶμα καὶ φλογίζουσα τὸν τροχὸν τῆς γενέσεως καὶ φλογιζομένη ὑπὸ τῆς γεέννης. (Geenna g1067)
7 పశుపక్ష్యురోగజలచరాణాం సర్వ్వేషాం స్వభావో దమయితుం శక్యతే మానుషికస్వభావేన దమయాఞ్చక్రే చ|
πᾶσα γὰρ φύσις θηρίων τε καὶ πετεινῶν ἑρπετῶν τε καὶ ἐναλίων δαμάζεται καὶ δεδάμασται τῇ φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ,
8 కిన్తు మానవానాం కేనాపి జిహ్వా దమయితుం న శక్యతే సా న నివార్య్యమ్ అనిష్టం హలాహలవిషేణ పూర్ణా చ|
τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς δύναται ἀνθρώπων δαμάσαι· ἀκατάσχετον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου.
9 తయా వయం పితరమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదామః, తయా చేశ్వరస్య సాదృశ్యే సృష్టాన్ మానవాన్ శపామః|
ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν Θεὸν καὶ πατέρα, καὶ ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ γεγονότας·
10 ఏకస్మాద్ వదనాద్ ధన్యవాదశాపౌ నిర్గచ్ఛతః| హే మమ భ్రాతరః, ఏతాదృశం న కర్త్తవ్యం|
ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος ἐξέρχεται εὐλογία καὶ κατάρα. οὐ χρή, ἀδελφοί μου, ταῦτα οὕτω γίνεσθαι.
11 ప్రస్రవణః కిమ్ ఏకస్మాత్ ఛిద్రాత్ మిష్టం తిక్తఞ్చ తోయం నిర్గమయతి?
μήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς ὀπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν;
12 హే మమ భ్రాతరః, ఉడుమ్బరతరుః కిం జితఫలాని ద్రాక్షాలతా వా కిమ్ ఉడుమ్బరఫలాని ఫలితుం శక్నోతి? తద్వద్ ఏకః ప్రస్రవణో లవణమిష్టే తోయే నిర్గమయితుం న శక్నోతి|
μὴ δύναται, ἀδελφοί μου, συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι ἢ ἄμπελος σῦκα; οὕτως οὐδεμία πηγὴ ἁλυκὸν καὶ γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ.
13 యుష్మాకం మధ్యే జ్ఞానీ సుబోధశ్చ క ఆస్తే? తస్య కర్మ్మాణి జ్ఞానమూలకమృదుతాయుక్తానీతి సదాచారాత్ స ప్రమాణయతు|
Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας.
14 కిన్తు యుష్మదన్తఃకరణమధ్యే యది తిక్తేర్ష్యా వివాదేచ్ఛా చ విద్యతే తర్హి సత్యమతస్య విరుద్ధం న శ్లాఘధ్వం నచానృతం కథయత|
εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας.
15 తాదృశం జ్ఞానమ్ ఊర్ద్ధ్వాద్ ఆగతం నహి కిన్తు పార్థివం శరీరి భౌతికఞ్చ|
οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ᾽ ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης.
16 యతో హేతోరీర్ష్యా వివాదేచ్ఛా చ యత్ర వేద్యేతే తత్రైవ కలహః సర్వ్వం దుష్కృతఞ్చ విద్యతే|
ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα.
17 కిన్తూర్ద్ధ్వాద్ ఆగతం యత్ జ్ఞానం తత్ ప్రథమం శుచి తతః పరం శాన్తం క్షాన్తమ్ ఆశుసన్ధేయం దయాదిసత్ఫలైః పరిపూర్ణమ్ అసన్దిగ్ధం నిష్కపటఞ్చ భవతి|
ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἀνυπόκριτος.
18 శాన్త్యాచారిభిః శాన్త్యా ధర్మ్మఫలం రోప్యతే|
καρπὸς δὲ [τῆς] δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην.

< యాకూబః 3 >