ఇబ్రిణః 12
1 అతో హేతోరేతావత్సాక్షిమేఘై ర్వేష్టితాః సన్తో వయమపి సర్వ్వభారమ్ ఆశుబాధకం పాపఞ్చ నిక్షిప్యాస్మాకం గమనాయ నిరూపితే మార్గే ధైర్య్యేణ ధావామ|
Derfor, la og oss, da vi har så stor en sky av vidner omkring oss, avlegge alt som tynger, og synden som henger så fast ved oss, og med tålmodighet løpe i den kamp som er oss foresatt,
2 యశ్చాస్మాకం విశ్వాసస్యాగ్రేసరః సిద్ధికర్త్తా చాస్తి తం యీశుం వీక్షామహై యతః స స్వసమ్ముఖస్థితానన్దస్య ప్రాప్త్యర్థమ్ అపమానం తుచ్ఛీకృత్య క్రుశస్య యాతనాం సోఢవాన్ ఈశ్వరీయసింహాసనస్య దక్షిణపార్శ్వే సముపవిష్టవాంశ్చ|
idet vi ser på troens ophavsmann og fullender, Jesus, han som for den glede som ventet ham, led tålmodig korset, uten å akte vanæren, og nu sitter på høire side av Guds trone.
3 యః పాపిభిః స్వవిరుద్ధమ్ ఏతాదృశం వైపరీత్యం సోఢవాన్ తమ్ ఆలోచయత తేన యూయం స్వమనఃసు శ్రాన్తాః క్లాన్తాశ్చ న భవిష్యథ|
Ja, gi akt på ham som tålmodig har lidt en slik motsigelse av syndere, så I ikke skal gå trett og bli motløse i eders sjeler!
4 యూయం పాపేన సహ యుధ్యన్తోఽద్యాపి శోణితవ్యయపర్య్యన్తం ప్రతిరోధం నాకురుత|
Ennu har I ikke gjort motstand like til blodet i eders kamp mot synden,
5 తథా చ పుత్రాన్ ప్రతీవ యుష్మాన్ ప్రతి య ఉపదేశ ఉక్తస్తం కిం విస్మృతవన్తః? "పరేశేన కృతాం శాస్తిం హే మత్పుత్ర న తుచ్ఛయ| తేన సంభర్త్సితశ్చాపి నైవ క్లామ్య కదాచన|
og I har glemt den formaning som taler til eder som til barn: Min sønn! akt ikke Herrens tukt ringe, og bli ikke motløs når du refses av ham;
6 పరేశః ప్రీయతే యస్మిన్ తస్మై శాస్తిం దదాతి యత్| యన్తు పుత్రం స గృహ్లాతి తమేవ ప్రహరత్యపి| "
for den Herren elsker, den tukter han, og han hudstryker hver sønn som han tar sig av.
7 యది యూయం శాస్తిం సహధ్వం తర్హీశ్వరః పుత్రైరివ యుష్మాభిః సార్ద్ధం వ్యవహరతి యతః పితా యస్మై శాస్తిం న దదాతి తాదృశః పుత్రః కః?
Det er for tuktens skyld at I tåler lidelser; Gud gjør med eder som med sønner. For hvem er den sønn som hans far ikke tukter?
8 సర్వ్వే యస్యాః శాస్తేరంశినో భవన్తి సా యది యుష్మాకం న భవతి తర్హి యూయమ్ ఆత్మజా న కిన్తు జారజా ఆధ్వే|
Men er I uten tukt, som alle har fått sin del av, da er I uekte barn, og ikke sønner.
9 అపరమ్ అస్మాకం శారీరికజన్మదాతారోఽస్మాకం శాస్తికారిణోఽభవన్ తే చాస్మాభిః సమ్మానితాస్తస్మాద్ య ఆత్మనాం జనయితా వయం కిం తతోఽధికం తస్య వశీభూయ న జీవిష్యామః?
Dessuten: våre kjødelige fedre hadde vi til optuktere, og vi hadde ærefrykt for dem; skal vi da ikke meget mere være lydige mot åndenes Fader, så vi får leve?
10 తే త్వల్పదినాని యావత్ స్వమనోఽమతానుసారేణ శాస్తిం కృతవన్తః కిన్త్వేషోఽస్మాకం హితాయ తస్య పవిత్రతాయా అంశిత్వాయ చాస్మాన్ శాస్తి|
For hine tuktet oss for nogen få dager efter sitt tykke, men han tukter til vårt gagn, forat vi skal få del i hans hellighet.
11 శాస్తిశ్చ వర్త్తమానసమయే కేనాపి నానన్దజనికా కిన్తు శోకజనికైవ మన్యతే తథాపి యే తయా వినీయన్తే తేభ్యః సా పశ్చాత్ శాన్తియుక్తం ధర్మ్మఫలం దదాతి|
All tukt synes vel, mens den står på, ikke å være til glede, men til sorg; men siden gir den dem som derved er blitt opøvd, rettferdighets salige frukt.
12 అతఏవ యూయం శిథిలాన్ హస్తాన్ దుర్బ్బలాని జానూని చ సబలాని కురుధ్వం|
Derfor, rett de hengende hender og de maktløse knær,
13 యథా చ దుర్బ్బలస్య సన్ధిస్థానం న భజ్యేత స్వస్థం తిష్ఠేత్ తథా స్వచరణార్థం సరలం మార్గం నిర్మ్మాత|
og gjør rette stier for eders føtter, forat ikke det halte skal komme rent i ulag, men heller må bli helbredet!
14 అపరఞ్చ సర్వ్వైః సార్థమ్ ఏక్యభావం యచ్చ వినా పరమేశ్వరస్య దర్శనం కేనాపి న లప్స్యతే తత్ పవిత్రత్వం చేష్టధ్వం|
Jag efter fred med alle og efter helliggjørelse; for uten helliggjørelse skal ingen se Herren.
15 యథా కశ్చిద్ ఈశ్వరస్యానుగ్రహాత్ న పతేత్, యథా చ తిక్తతాయా మూలం ప్రరుహ్య బాధాజనకం న భవేత్ తేన చ బహవోఽపవిత్రా న భవేయుః,
Og gi akt på at ikke nogen viker tilbake fra Guds nåde, at ikke nogen bitter rot skal vokse op og volde men, og mange bli smittet ved den,
16 యథా చ కశ్చిత్ లమ్పటో వా ఏకకృత్వ ఆహారార్థం స్వీయజ్యేష్ఠాధికారవిక్రేతా య ఏషౌస్తద్వద్ అధర్మ్మాచారీ న భవేత్ తథా సావధానా భవత|
at ikke nogen er en horkarl eller en vanhellig som Esau, som for en eneste rett mat solgte sin førstefødselsrett.
17 యతః స ఏషౌః పశ్చాద్ ఆశీర్వ్వాదాధికారీ భవితుమ్ ఇచ్ఛన్నపి నానుగృహీత ఇతి యూయం జానీథ, స చాశ్రుపాతేన మత్యన్తరం ప్రార్థయమానోఽపి తదుపాయం న లేభే|
I vet jo at han og senere, da han vilde arve velsignelsen, blev avvist - for han fant ikke rum for bot - enda han søkte den med tårer.
18 అపరఞ్చ స్పృశ్యః పర్వ్వతః ప్రజ్వలితో వహ్నిః కృష్ణావర్ణో మేఘో ఽన్ధకారో ఝఞ్భ్శ తూరీవాద్యం వాక్యానాం శబ్దశ్చ నైతేషాం సన్నిధౌ యూయమ్ ఆగతాః|
For I er ikke kommet til et fjell som en kan ta på med hender, og til brennende ild og til skodde og mørke og uvær,
19 తం శబ్దం శ్రుత్వా శ్రోతారస్తాదృశం సమ్భాషణం యత్ పున ర్న జాయతే తత్ ప్రార్థితవన్తః|
og til basunlyd og røst av ord, slik at de som hørte den, bad at der ikke måtte tales mere til dem;
20 యతః పశురపి యది ధరాధరం స్పృశతి తర్హి స పాషాణాఘాతై ర్హన్తవ్య ఇత్యాదేశం సోఢుం తే నాశక్నువన్|
for de kunde ikke bære dette bud: Om det så bare er et dyr som rører ved fjellet, skal det stenes,
21 తచ్చ దర్శనమ్ ఏవం భయానకం యత్ మూససోక్తం భీతస్త్రాసయుక్తశ్చాస్మీతి|
og så fryktelig var synet at Moses sa: Jeg er forferdet og skjelver.
22 కిన్తు సీయోన్పర్వ్వతో ఽమరేశ్వరస్య నగరం స్వర్గస్థయిరూశాలమమ్ అయుతాని దివ్యదూతాః
Men I er kommet til Sions berg og den levende Guds stad, det himmelske Jerusalem, og til englenes mange tusener,
23 స్వర్గే లిఖితానాం ప్రథమజాతానామ్ ఉత్సవః సమితిశ్చ సర్వ్వేషాం విచారాధిపతిరీశ్వరః సిద్ధీకృతధార్మ్మికానామ్ ఆత్మానో
til høitidsskaren og menigheten av de førstefødte, som er opskrevet i himlene, og til dommeren, som er alles Gud, og til de fullendte rettferdiges ånder,
24 నూతననియమస్య మధ్యస్థో యీశుః, అపరం హాబిలో రక్తాత్ శ్రేయః ప్రచారకం ప్రోక్షణస్య రక్తఞ్చైతేషాం సన్నిధౌ యూయమ్ ఆగతాః|
og til Jesus, mellemmann for en ny pakt, og til oversprengningens blod, som taler bedre enn Abels.
25 సావధానా భవత తం వక్తారం నావజానీత యతో హేతోః పృథివీస్థితః స వక్తా యైరవజ్ఞాతస్తై ర్యది రక్షా నాప్రాపి తర్హి స్వర్గీయవక్తుః పరాఙ్ముఖీభూయాస్మాభిః కథం రక్షా ప్రాప్స్యతే?
Se til at I ikke avviser ham som taler! For slapp ikke hine fri, de som avviste ham som talte på jorden, hvor meget mindre skal da vi slippe om vi vender oss bort fra ham som taler fra himmelen!
26 తదా తస్య రవాత్ పృథివీ కమ్పితా కిన్త్విదానీం తేనేదం ప్రతిజ్ఞాతం యథా, "అహం పునరేకకృత్వః పృథివీం కమ్పయిష్యామి కేవలం తన్నహి గగనమపి కమ్పయిష్యామి| "
Hans røst rystet dengang jorden; men nu har han lovt og sagt: Ennu en gang vil jeg ryste ikke bare jorden, men også himmelen.
27 స ఏకకృత్వః శబ్దో నిశ్చలవిషయాణాం స్థితయే నిర్మ్మితానామివ చఞ్చలవస్తూనాం స్థానాన్తరీకరణం ప్రకాశయతి|
Men det ord: Ennu en gang, gir til kjenne en omskiftelse av de ting som rystes, fordi de er skapt, så de ting som ikke rystes, skal bli ved.
28 అతఏవ నిశ్చలరాజ్యప్రాప్తైరస్మాభిః సోఽనుగ్రహ ఆలమ్బితవ్యో యేన వయం సాదరం సభయఞ్చ తుష్టిజనకరూపేణేశ్వరం సేవితుం శక్నుయామ|
Derfor, da vi får et rike som ikke kan rystes, så la oss være takknemlige og derved tjene Gud til hans velbehag, med blygsel og frykt!
29 యతోఽస్మాకమ్ ఈశ్వరః సంహారకో వహ్నిః|
For vår Gud er en fortærende ild.
