ప్రేరితాః 1
1 హే థియఫిల, యీశుః స్వమనోనీతాన్ ప్రేరితాన్ పవిత్రేణాత్మనా సమాదిశ్య యస్మిన్ దినే స్వర్గమారోహత్ యాం యాం క్రియామకరోత్ యద్యద్ ఉపాదిశచ్చ తాని సర్వ్వాణి పూర్వ్వం మయా లిఖితాని|
[Dear] Theophilus, In my first book [that I wrote for you], I wrote about many of the things that Jesus did and taught
2 స స్వనిధనదుఃఖభోగాత్ పరమ్ అనేకప్రత్యయక్షప్రమాణౌః స్వం సజీవం దర్శయిత్వా
until the day on which he was taken {[God] took him} up [to heaven]. Before [he went to heaven], saying what the Holy Spirit [told him], he told the apostles whom he had chosen [the things that he wanted them to know].
3 చత్వారింశద్దినాని యావత్ తేభ్యః ప్రేరితేభ్యో దర్శనం దత్త్వేశ్వరీయరాజ్యస్య వర్ణనమ అకరోత్|
After he had suffered [and died on the cross], [he became alive again]. As he appeared to them [often] during [the next] 40 days, the apostles saw him many times. He proved to them in many ways that he was alive again. He talked [with them] about [how] God would rule [MET] [the lives of people who accepted him as their king].
4 అనన్తరం తేషాం సభాం కృత్వా ఇత్యాజ్ఞాపయత్, యూయం యిరూశాలమోఽన్యత్ర గమనమకృత్వా యస్తిన్ పిత్రాఙ్గీకృతే మమ వదనాత్ కథా అశృణుత తత్ప్రాప్తిమ్ అపేక్ష్య తిష్ఠత|
[One time] while he was with them, he told them, “Do not leave Jerusalem [yet]. Instead, wait [here] until my Father sends [his Spirit] [MTY] [to you], as he promised [to do]. You have heard me speak [to you] about that.
5 యోహన్ జలే మజ్జితావాన్ కిన్త్వల్పదినమధ్యే యూయం పవిత్ర ఆత్మని మజ్జితా భవిష్యథ|
John baptized people in water [because they said that they wanted to change their lives], but after a few days [LIT] [God] will put the Holy Spirit within you(pl) [to truly change your lives].”
6 పశ్చాత్ తే సర్వ్వే మిలిత్వా తమ్ అపృచ్ఛన్ హే ప్రభో భవాన్ కిమిదానీం పునరపి రాజ్యమ్ ఇస్రాయేలీయలోకానాం కరేషు సమర్పయిష్యతి?
One day when the [apostles] met together [with Jesus], they asked him, “Lord, will you [(sg)] now become the King [MET] over [us] Israelite people [like King David, who ruled long ago]?” (OR, “Lord, will you [(sg)] now [defeat the Romans and] restore the kingdom [to us] Israelite people?”)
7 తతః సోవదత్ యాన్ సర్వ్వాన్ కాలాన్ సమయాంశ్చ పితా స్వవశేఽస్థాపయత్ తాన్ జ్ఞాతృం యుష్మాకమ్ అధికారో న జాయతే|
He replied to them, “You do not [need] to know the time [periods] and days [when that will happen]. My Father alone has decided [when he will make me king].
8 కిన్తు యుష్మాసు పవిత్రస్యాత్మన ఆవిర్భావే సతి యూయం శక్తిం ప్రాప్య యిరూశాలమి సమస్తయిహూదాశోమిరోణదేశయోః పృథివ్యాః సీమాం యావద్ యావన్తో దేశాస్తేషు యర్వ్వేషు చ మయి సాక్ష్యం దాస్యథ|
But [you do need to know that] the Holy Spirit will make you [spiritually] strong when he comes to live in you. Then you will [powerfully] tell people about me in Jerusalem and in all [the other places in] Judea [district], in Samaria [district], and in places far away all over [IDM] the world.”
9 ఇతి వాక్యముక్త్వా స తేషాం సమక్షం స్వర్గం నీతోఽభవత్, తతో మేఘమారుహ్య తేషాం దృష్టేరగోచరోఽభవత్|
After he said that, he was taken {[God] took him} up [to heaven], while they were watching. [He went up into] a cloud [PRS], which prevented them from seeing him [any more].
10 యస్మిన్ సమయే తే విహాయసం ప్రత్యనన్యదృష్ట్యా తస్య తాదృశమ్ ఊర్ద్వ్వగమనమ్ అపశ్యన్ తస్మిన్నేవ సమయే శుక్లవస్త్రౌ ద్వౌ జనౌ తేషాం సన్నిధౌ దణ్డాయమానౌ కథితవన్తౌ,
While [the apostles] were [still] staring towards the sky as he was going up, suddenly two men who were wearing white clothes stood beside them. [They were angels].
11 హే గాలీలీయలోకా యూయం కిమర్థం గగణం ప్రతి నిరీక్ష్య దణ్డాయమానాస్తిష్ఠథ? యుష్మాకం సమీపాత్ స్వర్గం నీతో యో యీశుస్తం యూయం యథా స్వర్గమ్ ఆరోహన్తమ్ అదర్శమ్ తథా స పునశ్చాగమిష్యతి|
One [of] them said, “You men from Galilee [district], (you do not need to stand [here any longer] looking up at the sky!/why do you still stand [here] looking up at the sky?) [RHQ] [Some day] this same Jesus, whom [God] took from you up to heaven, will come back [to earth]. He will return in the same manner as you [just now] saw him when he went up to heaven, [but he will not return now].”
12 తతః పరం తే జైతుననామ్నః పర్వ్వతాద్ విశ్రామవారస్య పథః పరిమాణమ్ అర్థాత్ ప్రాయేణార్ద్ధక్రోశం దురస్థం యిరూశాలమ్నగరం పరావృత్యాగచ్ఛన్|
Then [after the two angels left], the apostles returned to Jerusalem from Olive [Tree] Hill, which was about (a half mile/one kilometer) [MTY] from Jerusalem.
13 నగరం ప్రవిశ్య పితరో యాకూబ్ యోహన్ ఆన్ద్రియః ఫిలిపః థోమా బర్థజమయో మథిరాల్ఫీయపుత్రో యాకూబ్ ఉద్యోగా శిమోన్ యాకూబో భ్రాతా యిహూదా ఏతే సర్వ్వే యత్ర స్థానే ప్రవసన్తి తస్మిన్ ఉపరితనప్రకోష్ఠే ప్రావిశన్|
When they entered [the city], they went upstairs to the room [in the house] where they were staying. [Those who were there included] Peter, John, James, Andrew, Philip, Thomas, Bartholomew, Matthew, [another] James [the son] of Alphaeus, Simon who belonged to the group that wanted to expel the Romans, and Judas [the son] of [another man named] James.
14 పశ్చాద్ ఇమే కియత్యః స్త్రియశ్చ యీశో ర్మాతా మరియమ్ తస్య భ్రాతరశ్చైతే సర్వ్వ ఏకచిత్తీభూత సతతం వినయేన వినయేన ప్రార్థయన్త|
All these apostles agreed concerning the things about which they continually were praying [together. Others who prayed with them] included the women [who had accompanied Jesus], Mary who was Jesus’ mother, and his [younger] brothers.
15 తస్మిన్ సమయే తత్ర స్థానే సాకల్యేన వింశత్యధికశతం శిష్యా ఆసన్| తతః పితరస్తేషాం మధ్యే తిష్ఠన్ ఉక్తవాన్
During those days Peter stood up among his fellow believers. There were [at that place] a group of about 120 of [Jesus’ followers]. Peter said,
16 హే భ్రాతృగణ యీశుధారిణాం లోకానాం పథదర్శకో యో యిహూదాస్తస్మిన్ దాయూదా పవిత్ర ఆత్మా యాం కథాం కథయామాస తస్యాః ప్రత్యక్షీభవనస్యావశ్యకత్వమ్ ఆసీత్|
“My fellow believers, [there are words that King] David wrote [MTY] in the Scriptures long ago that needed to be fulfilled {to happen [as he said they would]}. The Holy Spirit, [who knew that Judas would be the one who would fulfill those words], told David what to write.
17 స జనోఽస్మాకం మధ్యవర్త్తీ సన్ అస్యాః సేవాయా అంశమ్ అలభత|
[Although] Judas had been chosen {[Jesus] had chosen Judas}, along with [the rest of] us [(exc)] to serve [as an apostle], Judas was the person who led to Jesus the people who seized him.”
18 తదనన్తరం కుకర్మ్మణా లబ్ధం యన్మూల్యం తేన క్షేత్రమేకం క్రీతమ్ అపరం తస్మిన్ అధోముఖే భృమౌ పతితే సతి తస్యోదరస్య విదీర్ణత్వాత్ సర్వ్వా నాడ్యో నిరగచ్ఛన్|
[The Jewish leaders] gave Judas money when he [promised to] treacherously/wickedly [betray Jesus. Later Judas returned that money to them]. When Judas [hanged himself], his body fell down [to the ground]. His abdomen burst open, and all his intestines spilled out. [So] the [Jewish leaders] bought a field [using] that money.
19 ఏతాం కథాం యిరూశాలమ్నివాసినః సర్వ్వే లోకా విదాన్తి; తేషాం నిజభాషయా తత్క్షేత్రఞ్చ హకల్దామా, అర్థాత్ రక్తక్షేత్రమితి విఖ్యాతమాస్తే|
All the people who reside in Jerusalem heard [about that], so they called that field in their own [Aramaic] language, Akeldama, which means ‘Field of Blood’, [because it was where someone bled and died].
20 అన్యచ్చ, నికేతనం తదీయన్తు శున్యమేవ భవిష్యతి| తస్య దూష్యే నివాసార్థం కోపి స్థాస్యతి నైవ హి| అన్య ఏవ జనస్తస్య పదం సంప్రాప్స్యతి ధ్రువం| ఇత్థం గీతపుస్తకే లిఖితమాస్తే|
[Peter also said], “[I perceive that what happened to Judas is like what the writer of] Psalms [desired to happen]: ‘May his house become deserted, and may there be no one to live in it.’ (OR, ‘[Judge him, Lord, so that neither he nor] anyone [else] may live in his house!)’ And it seems that [these other words that David wrote also refer to Judas: ] ‘Let someone else take over his work as a leader.’”
21 అతో యోహనో మజ్జనమ్ ఆరభ్యాస్మాకం సమీపాత్ ప్రభో ర్యీశోః స్వర్గారోహణదినం యావత్ సోస్మాకం మధ్యే యావన్తి దినాని యాపితవాన్
“So it is necessary [for us apostles] to choose a man [to replace Judas. He must be one who] accompanied [MTY] us all the time when the Lord Jesus was with us.
22 తావన్తి దినాని యే మానవా అస్మాభిః సార్ద్ధం తిష్ఠన్తి తేషామ్ ఏకేన జనేనాస్మాభిః సార్ద్ధం యీశోరుత్థానే సాక్షిణా భవితవ్యం|
[That would be] from [the time when] John [the Baptizer] baptized [Jesus] until the day when Jesus was taken {when [God] took Jesus} from us up [to heaven]. He must be one who saw Jesus alive again [after he died].”
23 అతో యస్య రూఢి ర్యుష్టో యం బర్శబ్బేత్యుక్త్వాహూయన్తి స యూషఫ్ మతథిశ్చ ద్వావేతౌ పృథక్ కృత్వా త ఈశ్వరస్య సన్నిధౌ ప్రార్య్య కథితవన్తః,
So the [apostles and other believers] suggested [the names of two men who qualified. One man was] Joseph, who was called {whom people called} Barsabbas (OR, Joseph Barsabbas) who [also] had the [Roman] name Justus. The other man was Matthias.
24 హే సర్వ్వాన్తర్య్యామిన్ పరమేశ్వర, యిహూదాః సేవనప్రేరితత్వపదచ్యుతః
Then they prayed like this: “Lord [Jesus], Judas stopped being an apostle. [He died and] went to the place where he [deserved to be] [EUP]. [So we(exc) need to choose someone] to replace [Judas in order] that he can serve [you(sg) by becoming] an apostle. You [(sg)] know what everyone is really like. So [please] show us which of these two men you have chosen.”
25 సన్ నిజస్థానమ్ అగచ్ఛత్, తత్పదం లబ్ధుమ్ ఏనయో ర్జనయో ర్మధ్యే భవతా కోఽభిరుచితస్తదస్మాన్ దర్శ్యతాం|
26 తతో గుటికాపాటే కృతే మతథిర్నిరచీయత తస్మాత్ సోన్యేషామ్ ఏకాదశానాం ప్రరితానాం మధ్యే గణితోభవత్|
Then they cast lots [to choose between the two of] them, and the lot fell for Matthias. (OR, Then [one of] the [apostles] shook [in a container] small objects/stones [that] they [had marked to determine which man God had chosen]. And the small object/stone [that they had marked] for Matthias fell [out of the container]). So Matthias was considered {they considered Matthias} [to be an apostle] along with the [other] eleven apostles.
