ప్రేరితాః 7
1 తతః పరం మహాయాజకః పృష్టవాన్, ఏషా కథాం కిం సత్యా?
Alors le prince des prêtres lui demanda: Les choses sont-elles ainsi?
2 తతః స ప్రత్యవదత్, హే పితరో హే భ్రాతరః సర్వ్వే లాకా మనాంసి నిధద్ధ్వం| అస్మాకం పూర్వ్వపురుష ఇబ్రాహీమ్ హారణ్నగరే వాసకరణాత్ పూర్వ్వం యదా అరామ్-నహరయిమదేశే ఆసీత్ తదా తేజోమయ ఈశ్వరో దర్శనం దత్వా
Il répondit: Hommes, mes frères et mes pères, écoutez: Le Dieu de gloire apparut à notre père Abraham lorsqu’il était en Mésopotamie, avant qu’il demeurât à Charan,
3 తమవదత్ త్వం స్వదేశజ్ఞాతిమిత్రాణి పరిత్యజ్య యం దేశమహం దర్శయిష్యామి తం దేశం వ్రజ|
Et il lui dit: Sors de ton pays et de la parenté, et viens dans la terre que je te montrerai.
4 అతః స కస్దీయదేశం విహాయ హారణ్నగరే న్యవసత్, తదనన్తరం తస్య పితరి మృతే యత్ర దేశే యూయం నివసథ స ఏనం దేశమాగచ్ఛత్|
Alors il sortit du pays des Chaldéens, et il demeura à Charan. Et de là, après que son père fut mort, Dieu le transporta dans cette terre que vous habitez aujourd’hui.
5 కిన్త్వీశ్వరస్తస్మై కమప్యధికారమ్ అర్థాద్ ఏకపదపరిమితాం భూమిమపి నాదదాత్; తదా తస్య కోపి సన్తానో నాసీత్ తథాపి సన్తానైః సార్ద్ధమ్ ఏతస్య దేశస్యాధికారీ త్వం భవిష్యసీతి తమ్ప్రత్యఙ్గీకృతవాన్|
Et il ne lui donna là ni héritage, ni même où poser le pied; mais il promit de la lui donner en sa possession et à sa postérité après lui, lorsqu’il n’avait point encore de fils.
6 ఈశ్వర ఇత్థమ్ అపరమపి కథితవాన్ తవ సన్తానాః పరదేశే నివత్స్యన్తి తతస్తద్దేశీయలోకాశ్చతుఃశతవత్సరాన్ యావత్ తాన్ దాసత్వే స్థాపయిత్వా తాన్ ప్రతి కువ్యవహారం కరిష్యన్తి|
Toutefois Dieu lui dit que sa postérité habiterait en une terre étrangère, où elle serait réduite en servitude et maltraitée pendant quatre cents ans;
7 అపరమ్ ఈశ్వర ఏనాం కథామపి కథితవాన్, యే లోకాస్తాన్ దాసత్వే స్థాపయిష్యన్తి తాల్లోకాన్ అహం దణ్డయిష్యామి, తతః పరం తే బహిర్గతాః సన్తో మామ్ అత్ర స్థానే సేవిష్యన్తే|
Mais la nation qui l’aura tenue en servitude, c’est moi qui la jugerai, dit le Seigneur, et après cela, elle sortira et me servira en ce lieu-ci.
8 పశ్చాత్ స తస్మై త్వక్ఛేదస్య నియమం దత్తవాన్, అత ఇస్హాకనామ్ని ఇబ్రాహీమ ఏకపుత్రే జాతే, అష్టమదినే తస్య త్వక్ఛేదమ్ అకరోత్| తస్య ఇస్హాకః పుత్రో యాకూబ్, తతస్తస్య యాకూబోఽస్మాకం ద్వాదశ పూర్వ్వపురుషా అజాయన్త|
Il lui donna l’alliance de la circoncision; et ainsi il engendra Isaac, et le circoncit le huitième jour; et Isaac, Jacob; et Jacob, les douze patriarches.
9 తే పూర్వ్వపురుషా ఈర్ష్యయా పరిపూర్ణా మిసరదేశం ప్రేషయితుం యూషఫం వ్యక్రీణన్|
Et les patriarches envieux vendirent Joseph pour l’Egypte; mais Dieu était avec lui;
10 కిన్త్వీశ్వరస్తస్య సహాయో భూత్వా సర్వ్వస్యా దుర్గతే రక్షిత్వా తస్మై బుద్ధిం దత్త్వా మిసరదేశస్య రాజ్ఞః ఫిరౌణః ప్రియపాత్రం కృతవాన్ తతో రాజా మిసరదేశస్య స్వీయసర్వ్వపరివారస్య చ శాసనపదం తస్మై దత్తవాన్|
Et il le délivra de toutes ses tribulations, et il lui donna grâce et sagesse devant Pharaon, roi d’Egypte, qui le préposa sur l’Egypte et sur toute sa maison.
11 తస్మిన్ సమయే మిసర-కినానదేశయో ర్దుర్భిక్షహేతోరతిక్లిష్టత్వాత్ నః పూర్వ్వపురుషా భక్ష్యద్రవ్యం నాలభన్త|
Or vint une famine dans toute l’Egypte et en Chanaan, et une grande tribulation, et nos pères ne trouvaient pas de nourriture.
12 కిన్తు మిసరదేశే శస్యాని సన్తి, యాకూబ్ ఇమాం వార్త్తాం శ్రుత్వా ప్రథమమ్ అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాన్ మిసరం ప్రేషితవాన్|
Mais quand Jacob eut appris qu’il y avait du blé en Egypte, il y envoya nos pères une première fois,
13 తతో ద్వితీయవారగమనే యూషఫ్ స్వభ్రాతృభిః పరిచితోఽభవత్; యూషఫో భ్రాతరః ఫిరౌణ్ రాజేన పరిచితా అభవన్|
Et la seconde, Joseph fut reconnu de ses frères, et son origine fut découverte à Pharaon.
14 అనన్తరం యూషఫ్ భ్రాతృగణం ప్రేష్య నిజపితరం యాకూబం నిజాన్ పఞ్చాధికసప్తతిసంఖ్యకాన్ జ్ఞాతిజనాంశ్చ సమాహూతవాన్|
Or Joseph envoya quérir Jacob son père et toute sa parenté, au nombre de soixante-quinze personnes.
15 తస్మాద్ యాకూబ్ మిసరదేశం గత్వా స్వయమ్ అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాశ్చ తస్మిన్ స్థానేఽమ్రియన్త|
Jacob descendit donc en Egypte, et il y mourut, lui et nos pères.
16 తతస్తే శిఖిమం నీతా యత్ శ్మశానమ్ ఇబ్రాహీమ్ ముద్రాదత్వా శిఖిమః పితు ర్హమోరః పుత్రేభ్యః క్రీతవాన్ తత్శ్మశానే స్థాపయాఞ్చక్రిరే|
Et ils furent transportés à Sichem, et déposés dans le sépulcre qu’Abraham avait acheté à prix d’argent des fils d’Hémor, fils de Sichem.
17 తతః పరమ్ ఈశ్వర ఇబ్రాహీమః సన్నిధౌ శపథం కృత్వా యాం ప్రతిజ్ఞాం కృతవాన్ తస్యాః ప్రతిజ్ఞాయాః ఫలనసమయే నికటే సతి ఇస్రాయేల్లోకా సిమరదేశే వర్ద్ధమానా బహుసంఖ్యా అభవన్|
Mais comme approchait le temps de la promesse que Dieu avait jurée à Abraham, le peuple crût et se multiplia en Egypte,
18 శేషే యూషఫం యో న పరిచినోతి తాదృశ ఏకో నరపతిరుపస్థాయ
Jusqu’à ce qu’il s’éleva en Egypte un autre roi, qui ne connaissait point Joseph.
19 అస్మాకం జ్ఞాతిభిః సార్ద్ధం ధూర్త్తతాం విధాయ పూర్వ్వపురుషాన్ ప్రతి కువ్యవహరణపూర్వ్వకం తేషాం వంశనాశనాయ తేషాం నవజాతాన్ శిశూన్ బహి ర్నిరక్షేపయత్|
Celui-ci, circonvenant notre nation, affligea nos pères jusqu’à leur faire exposer leurs enfants pour en empêcher la propagation.
20 ఏతస్మిన్ సమయే మూసా జజ్ఞే, స తు పరమసున్దరోఽభవత్ తథా పితృగృహే మాసత్రయపర్య్యన్తం పాలితోఽభవత్|
En ce même temps naquit Moïse qui fut agréable à Dieu, et nourri trois mois dans la maison de son père.
21 కిన్తు తస్మిన్ బహిర్నిక్షిప్తే సతి ఫిరౌణరాజస్య కన్యా తమ్ ఉత్తోల్య నీత్వా దత్తకపుత్రం కృత్వా పాలితవతీ|
Exposé ensuite, la fille de Pharaon le prit et le nourrit comme son fils.
22 తస్మాత్ స మూసా మిసరదేశీయాయాః సర్వ్వవిద్యాయాః పారదృష్వా సన్ వాక్యే క్రియాయాఞ్చ శక్తిమాన్ అభవత్|
Et Moïse fut instruit dans toute la sagesse des Egyptiens, et il était puissant en paroles et en œuvres.
23 స సమ్పూర్ణచత్వారింశద్వత్సరవయస్కో భూత్వా ఇస్రాయేలీయవంశనిజభ్రాతృన్ సాక్షాత్ కర్తుం మతిం చక్రే|
Mais lorsque s’accomplissait sa quarantième année, il lui vint dans l’esprit de visiter ses frères, les enfants d’Israël.
24 తేషాం జనమేకం హింసితం దృష్ట్వా తస్య సపక్షః సన్ హింసితజనమ్ ఉపకృత్య మిసరీయజనం జఘాన|
Et ayant vu l’un d’eux injustement traité, il défendit et vengea celui qui souffrait l’injure, en frappant l’Egyptien.
25 తస్య హస్తేనేశ్వరస్తాన్ ఉద్ధరిష్యతి తస్య భ్రాతృగణ ఇతి జ్ఞాస్యతి స ఇత్యనుమానం చకార, కిన్తు తే న బుబుధిరే|
Or il pensait que ses frères comprendraient que Dieu les sauverait par sa main; mais ils ne le comprirent pas.
26 తత్పరే ఽహని తేషామ్ ఉభయో ర్జనయో ర్వాక్కలహ ఉపస్థితే సతి మూసాః సమీపం గత్వా తయో ర్మేలనం కర్త్తుం మతిం కృత్వా కథయామాస, హే మహాశయౌ యువాం భ్రాతరౌ పరస్పరమ్ అన్యాయం కుతః కురుథః?
Le jour suivant, il en vit qui se querellaient, et il tâchait de les remettre en paix, disant: Hommes, vous êtes frères; pourquoi vous nuisez-vous l’un à l’autre?
27 తతః సమీపవాసినం ప్రతి యో జనోఽన్యాయం చకార స తం దూరీకృత్య కథయామాస, అస్మాకముపరి శాస్తృత్వవిచారయితృత్వపదయోః కస్త్వాం నియుక్తవాన్?
Mais celui qui faisait injure à l’autre le repoussa, disant: Qui t’a établi chef et juge sur nous?
28 హ్యో యథా మిసరీయం హతవాన్ తథా కిం మామపి హనిష్యసి?
Veux-tu me tuer, comme tu as tué hier l’Egyptien?
29 తదా మూసా ఏతాదృశీం కథాం శ్రుత్వా పలాయనం చక్రే, తతో మిదియనదేశం గత్వా ప్రవాసీ సన్ తస్థౌ, తతస్తత్ర ద్వౌ పుత్రౌ జజ్ఞాతే|
Moïse s’enfuit à cette parole, et il demeura comme étranger, dans la terre de Madian, où il engendra deux fils.
30 అనన్తరం చత్వారింశద్వత్సరేషు గతేషు సీనయపర్వ్వతస్య ప్రాన్తరే ప్రజ్వలితస్తమ్బస్య వహ్నిశిఖాయాం పరమేశ్వరదూతస్తస్మై దర్శనం దదౌ|
Et quarante ans s’étant passés, un ange lui apparut au désert de la montagne de Sina, dans le feu d’un buisson enflammé,
31 మూసాస్తస్మిన్ దర్శనే విస్మయం మత్వా విశేషం జ్ఞాతుం నికటం గచ్ఛతి,
Ce que Moïse apercevant, il admira la vision; et comme il s’approchait pour regarder, la voix du Seigneur se fit entendre à lui, disant:
32 ఏతస్మిన్ సమయే, అహం తవ పూర్వ్వపురుషాణామ్ ఈశ్వరోఽర్థాద్ ఇబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబ ఈశ్వరశ్చ, మూసాముద్దిశ్య పరమేశ్వరస్యైతాదృశీ విహాయసీయా వాణీ బభూవ, తతః స కమ్పాన్వితః సన్ పున ర్నిరీక్షితుం ప్రగల్భో న బభూవ|
Je suis le Dieu de vos pères, le Dieu d’Abraham, le Dieu d’Isaac et le Dieu de Jacob. Mais devenu tout tremblant, Moïse n’osait regarder.
33 పరమేశ్వరస్తం జగాద, తవ పాదయోః పాదుకే మోచయ యత్ర తిష్ఠసి సా పవిత్రభూమిః|
Et le Seigneur lui dit: Ôte la chaussure de tes pieds, car le lieu où tu es est une terre sainte.
34 అహం మిసరదేశస్థానాం నిజలోకానాం దుర్ద్దశాం నితాన్తమ్ అపశ్యం, తేషాం కాతర్య్యోక్తిఞ్చ శ్రుతవాన్ తస్మాత్ తాన్ ఉద్ధర్త్తుమ్ అవరుహ్యాగమమ్; ఇదానీమ్ ఆగచ్ఛ మిసరదేశం త్వాం ప్రేషయామి|
J’ai vu parfaitement l’affliction de mon peuple qui est en Egypte; j’ai entendu son gémissement, et je suis descendu pour le délivrer. Maintenant, viens, je t’enverrai en Egypte.
35 కస్త్వాం శాస్తృత్వవిచారయితృత్వపదయో ర్నియుక్తవాన్, ఇతి వాక్యముక్త్వా తై ర్యో మూసా అవజ్ఞాతస్తమేవ ఈశ్వరః స్తమ్బమధ్యే దర్శనదాత్రా తేన దూతేన శాస్తారం ముక్తిదాతారఞ్చ కృత్వా ప్రేషయామాస|
Ce Moïse qu’ils avaient renié, disant: Qui t’a établi chef et juge? fut celui-là même que Dieu envoya chef et libérateur par la main de l’ange qui lui apparut dans le buisson;
36 స చ మిసరదేశే సూఫ్నామ్ని సముద్రే చ పశ్చాత్ చత్వారింశద్వత్సరాన్ యావత్ మహాప్రాన్తరే నానాప్రకారాణ్యద్భుతాని కర్మ్మాణి లక్షణాని చ దర్శయిత్వా తాన్ బహిః కృత్వా సమానినాయ|
C’est lui qui les lira de la terre d’Egypte, y opérant des prodiges et des miracles, aussi bien que dans la mer Rouge, et pendant quarante ans dans le désert.
37 ప్రభుః పరమేశ్వరో యుష్మాకం భ్రాతృగణస్య మధ్యే మాదృశమ్ ఏకం భవిష్యద్వక్తారమ్ ఉత్పాదయిష్యతి తస్య కథాయాం యూయం మనో నిధాస్యథ, యో జన ఇస్రాయేలః సన్తానేభ్య ఏనాం కథాం కథయామాస స ఏష మూసాః|
C’est ce Moïse qui dit aux enfants d’Israël: Dieu vous suscitera d’entre vos frères un prophète comme moi; vous l’écouterez.
38 మహాప్రాన్తరస్థమణ్డలీమధ్యేఽపి స ఏవ సీనయపర్వ్వతోపరి తేన సార్ద్ధం సంలాపినో దూతస్య చాస్మత్పితృగణస్య మధ్యస్థః సన్ అస్మభ్యం దాతవ్యని జీవనదాయకాని వాక్యాని లేభే|
C’est lui qui se trouva dans l’assemblée du peuple, au désert, avec l’ange qui lui parlait sur le mont Sina, et avec nos pères; lui qui reçut des paroles de vie pour nous les donner.
39 అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాస్తమ్ అమాన్యం కత్వా స్వేభ్యో దూరీకృత్య మిసరదేశం పరావృత్య గన్తుం మనోభిరభిలష్య హారోణం జగదుః,
Et nos pères ne voulurent point lui obéir, mais ils le repoussèrent, retournant de cœur en Egypte,
40 అస్మాకమ్ అగ్రేఽగ్రే గన్తుమ్ అస్మదర్థం దేవగణం నిర్మ్మాహి యతో యో మూసా అస్మాన్ మిసరదేశాద్ బహిః కృత్వానీతవాన్ తస్య కిం జాతం తదస్మాభి ర్న జ్ఞాయతే|
Et disant à Aaron: Fais-nous des dieux qui aillent devant nous; car ce Moïse qui nous a tirés de la terre d’Egypte, nous ne savons ce qui lui est arrivé
41 తస్మిన్ సమయే తే గోవత్సాకృతిం ప్రతిమాం నిర్మ్మాయ తాముద్దిశ్య నైవేద్యముత్మృజ్య స్వహస్తకృతవస్తునా ఆనన్దితవన్తః|
Et ils firent un veau en ces jours-là, et ils offrirent une hostie à l’idole, et ils se réjouissaient dans l’œuvre de leurs mains.
42 తస్మాద్ ఈశ్వరస్తేషాం ప్రతి విముఖః సన్ ఆకాశస్థం జ్యోతిర్గణం పూజయితుం తేభ్యోఽనుమతిం దదౌ, యాదృశం భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిఖితమాస్తే, యథా, ఇస్రాయేలీయవంశా రే చత్వారింశత్సమాన్ పురా| మహతి ప్రాన్తరే సంస్థా యూయన్తు యాని చ| బలిహోమాదికర్మ్మాణి కృతవన్తస్తు తాని కిం| మాం సముద్దిశ్య యుష్మాభిః ప్రకృతానీతి నైవ చ|
Et Dieu se détourna et les laissa servir la milice du ciel, comme il est écrit au livre des prophètes: Maison d’Israël, m’avez-vous offert des victimes et des hosties pendant quarante ans dans le désert?
43 కిన్తు వో మోలకాఖ్యస్య దేవస్య దూష్యమేవ చ| యుష్మాకం రిమ్ఫనాఖ్యాయా దేవతాయాశ్చ తారకా| ఏతయోరుభయో ర్మూర్తీ యుష్మాభిః పరిపూజితే| అతో యుష్మాంస్తు బాబేలః పారం నేష్యామి నిశ్చితం|
Au contraire, vous avez porté le tabernacle de Moloch et l’astre de votre dieu Remphan, figures que vous avez faites pour les adorer. Aussi je vous transporterai au-delà de Babylone.
44 అపరఞ్చ యన్నిదర్శనమ్ అపశ్యస్తదనుసారేణ దూష్యం నిర్మ్మాహి యస్మిన్ ఈశ్వరో మూసామ్ ఏతద్వాక్యం బభాషే తత్ తస్య నిరూపితం సాక్ష్యస్వరూపం దూష్యమ్ అస్మాకం పూర్వ్వపురుషైః సహ ప్రాన్తరే తస్థౌ|
Le tabernacle de témoignage a été avec nos pères dans le désert, comme Dieu leur ordonna, parlant à Moïse, afin qu’il le fît selon le modèle qu’il avait vu.
45 పశ్చాత్ యిహోశూయేన సహితైస్తేషాం వంశజాతైరస్మత్పూర్వ్వపురుషైః స్వేషాం సమ్ముఖాద్ ఈశ్వరేణ దూరీకృతానామ్ అన్యదేశీయానాం దేశాధికృతికాలే సమానీతం తద్ దూష్యం దాయూదోధికారం యావత్ తత్ర స్థాన ఆసీత్|
Et l’ayant reçu, nos pères l’emportèrent sous Jésus, dans le pays des nations que Dieu chassa devant nos pères, jusqu’aux jours de David,
46 స దాయూద్ పరమేశ్వరస్యానుగ్రహం ప్రాప్య యాకూబ్ ఈశ్వరార్థమ్ ఏకం దూష్యం నిర్మ్మాతుం వవాఞ్ఛ;
Lequel trouva grâce devant Dieu et demanda de trouver une demeure pour le Dieu de Jacob.
47 కిన్తు సులేమాన్ తదర్థం మన్దిరమ్ ఏకం నిర్మ్మితవాన్|
Et ce fut Salomon qui lui bâtit un temple.
48 తథాపి యః సర్వ్వోపరిస్థః స కస్మింశ్చిద్ హస్తకృతే మన్దిరే నివసతీతి నహి, భవిష్యద్వాదీ కథామేతాం కథయతి, యథా,
Mais le Très-Haut n’habite point dans les temples faits de la main des hommes, selon ce que dit le prophète:
49 పరేశో వదతి స్వర్గో రాజసింహాసనం మమ| మదీయం పాదపీఠఞ్చ పృథివీ భవతి ధ్రువం| తర్హి యూయం కృతే మే కిం ప్రనిర్మ్మాస్యథ మన్దిరం| విశ్రామాయ మదీయం వా స్థానం కిం విద్యతే త్విహ|
Le ciel est mon trône, et la terre l’escabeau de mes pieds. Quelle maison me bâtirez-vous, dit le Seigneur, ou quel est le lieu de mon repos?
50 సర్వ్వాణ్యేతాని వస్తూని కిం మే హస్తకృతాని న||
N’est-ce pas ma main qui a fait toutes ces choses?
51 హే అనాజ్ఞాగ్రాహకా అన్తఃకరణే శ్రవణే చాపవిత్రలోకాః యూయమ్ అనవరతం పవిత్రస్యాత్మనః ప్రాతికూల్యమ్ ఆచరథ, యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా యాదృశా యూయమపి తాదృశాః|
Durs de tête et incirconcis de cœur et d’oreilles, vous résistez toujours à l’Esprit-Saint; il en est de vous comme de vos pères.
52 యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషాః కం భవిష్యద్వాదినం నాతాడయన్? యే తస్య ధార్మ్మికస్య జనస్యాగమనకథాం కథితవన్తస్తాన్ అఘ్నన్ యూయమ్ అధూనా విశ్వాసఘాతినో భూత్వా తం ధార్మ్మికం జనమ్ అహత|
Lequel des prophètes vos pères n’ont-ils point persécuté! Ils ont tué ceux qui prédisaient l’avènement du Juste que vous venez de trahir, et dont vous êtes les meurtriers, vous,
53 యూయం స్వర్గీయదూతగణేన వ్యవస్థాం ప్రాప్యాపి తాం నాచరథ|
Qui avez reçu la loi par le ministère des anges, et qui ne l’avez point gardée.
54 ఇమాం కథాం శ్రుత్వా తే మనఃసు బిద్ధాః సన్తస్తం ప్రతి దన్తఘర్షణమ్ అకుర్వ్వన్|
Entendant cela, ils frémissaient de rage en leur cœur, et grinçaient des dents contre lui.
55 కిన్తు స్తిఫానః పవిత్రేణాత్మనా పూర్ణో భూత్వా గగణం ప్రతి స్థిరదృష్టిం కృత్వా ఈశ్వరస్య దక్షిణే దణ్డాయమానం యీశుఞ్చ విలోక్య కథితవాన్;
Mais comme il était rempli de l’Esprit-Saint, levant les yeux au ciel, il vit la gloire de Dieu, et Jésus qui se tenait à la droite de Dieu, et il dit: Voilà que je vois les cieux ouverts, et le Fils de l’homme qui est à la droite de Dieu.
56 పశ్య, మేఘద్వారం ముక్తమ్ ఈశ్వరస్య దక్షిణే స్థితం మానవసుతఞ్చ పశ్యామి|
Eux alors, criant d’une voix forte et se bouchant les oreilles, se précipitèrent tous ensemble sur lui,
57 తదా తే ప్రోచ్చైః శబ్దం కృత్వా కర్ణేష్వఙ్గులీ ర్నిధాయ ఏకచిత్తీభూయ తమ్ ఆక్రమన్|
Et l’entraînant hors de la ville, ils le lapidaient; et les témoins déposèrent leurs vêtements aux pieds d’un jeune homme nommé Saul.
58 పశ్చాత్ తం నగరాద్ బహిః కృత్వా ప్రస్తరైరాఘ్నన్ సాక్షిణో లాకాః శౌలనామ్నో యూనశ్చరణసన్నిధౌ నిజవస్త్రాణి స్థాపితవన్తః|
Et ils lapidaient Etienne qui priait et disait: Seigneur Jésus, recevez mon esprit.
59 అనన్తరం హే ప్రభో యీశే మదీయమాత్మానం గృహాణ స్తిఫానస్యేతి ప్రార్థనవాక్యవదనసమయే తే తం ప్రస్తరైరాఘ్నన్|
Puis s’étant mis à genoux, il cria d’une voix forte: Seigneur, ne leur imputez point ce péché. Et lorsqu’il eut dit cela, il s’endormit dans le Seigneur. Or Saul était consentant de sa mort.
60 తస్మాత్ స జానునీ పాతయిత్వా ప్రోచ్చైః శబ్దం కృత్వా, హే ప్రభే పాపమేతద్ ఏతేషు మా స్థాపయ, ఇత్యుక్త్వా మహానిద్రాం ప్రాప్నోత్|
