ప్రేరితాః 4

1 యస్మిన్ సమయే పితరయోహనౌ లోకాన్ ఉపదిశతస్తస్మిన్ సమయే యాజకా మన్దిరస్య సేనాపతయః సిదూకీగణశ్చ

Now as they were speaking to the people, the priests, the captain of the temple and the Sadducees came at them,

2 తయోర్ ఉపదేశకరణే ఖ్రీష్టస్యోత్థానమ్ ఉపలక్ష్య సర్వ్వేషాం మృతానామ్ ఉత్థానప్రస్తావే చ వ్యగ్రాః సన్తస్తావుపాగమన్|

being upset because they were teaching the people and proclaiming in Jesus the resurrection from the dead.

3 తౌ ధృత్వా దినావసానకారణాత్ పరదినపర్య్యనన్తం రుద్ధ్వా స్థాపితవన్తః|

And they laid hands on them and put them in custody until the next day, because it was already evening.

4 తథాపి యే లోకాస్తయోరుపదేశమ్ అశృణ్వన్ తేషాం ప్రాయేణ పఞ్చసహస్రాణి జనా వ్యశ్వసన్|

(However, many of those who heard the message believed; the number of the men came to be about five thousand.)

5 పరేఽహని అధిపతయః ప్రాచీనా అధ్యాపకాశ్చ హానననామా మహాయాజకః

So the next day an assembly of their rulers, both elders and scribes, occurred in Jerusalem,

6 కియఫా యోహన్ సికన్దర ఇత్యాదయో మహాయాజకస్య జ్ఞాతయః సర్వ్వే యిరూశాలమ్నగరే మిలితాః|

along with Annas the high priest, and Caiaphas, John and Alexander, and as many as were of high-priestly descent.

7 అనన్తరం ప్రేరితౌ మధ్యే స్థాపయిత్వాపృచ్ఛన్ యువాం కయా శక్తయా వా కేన నామ్నా కర్మ్మాణ్యేతాని కురుథః?

And having placed them in the middle [of the assembly] they started questioning: “By what power, or by what name did you do this?”

8 తదా పితరః పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణః సన్ ప్రత్యవాదీత్, హే లోకానామ్ అధిపతిగణ హే ఇస్రాయేలీయప్రాచీనాః,

Then Peter, full of Holy Spirit, said to them: “Rulers of the people and elders of Israel:

9 ఏతస్య దుర్బ్బలమానుషస్య హితం యత్ కర్మ్మాక్రియత, అర్థాత్, స యేన ప్రకారేణ స్వస్థోభవత్ తచ్చేద్ అద్యావాం పృచ్ఛథ,

If we are being examined today about a good deed done to a helpless man, by what means he has been made well,

10 తర్హి సర్వ్వ ఇస్రాయేలీయలోకా యూయం జానీత నాసరతీయో యో యీశుఖ్రీష్టః క్రుశే యుష్మాభిరవిధ్యత యశ్చేశ్వరేణ శ్మశానాద్ ఉత్థాపితః, తస్య నామ్నా జనోయం స్వస్థః సన్ యుష్మాకం సమ్ముఖే ప్రోత్తిష్ఠతి|

be it known to you all, and to all the people of Israel, that by the name of Jesus Christ the Natsorean, whom you crucified, whom God raised from the dead, by Him this man stands here before you whole.

11 నిచేతృభి ర్యుష్మాభిరయం యః ప్రస్తరోఽవజ్ఞాతోఽభవత్ స ప్రధానకోణస్య ప్రస్తరోఽభవత్|

This is ‘the stone which was despised by you, the builders, which has become the chief cornerstone.’

12 తద్భిన్నాదపరాత్ కస్మాదపి పరిత్రాణం భవితుం న శక్నోతి, యేన త్రాణం ప్రాప్యేత భూమణ్డలస్యలోకానాం మధ్యే తాదృశం కిమపి నామ నాస్తి|

Also, the salvation does not exist in anyone else, because there is no other name under heaven, given among men, by which we must be saved.”

13 తదా పితరయోహనోరేతాదృశీమ్ అక్షేభతాం దృష్ట్వా తావవిద్వాంసౌ నీచలోకావితి బుద్ధ్వా ఆశ్చర్య్యమ్ అమన్యన్త తౌ చ యీశోః సఙ్గినౌ జాతావితి జ్ఞాతుమ్ అశక్నువన్|

Now upon observing the boldness of Peter and John and perceiving that they were uneducated and unskilled men, they marveled; and they recognized that they had been with Jesus.

14 కిన్తు తాభ్యాం సార్ద్ధం తం స్వస్థమానుషం తిష్ఠన్తం దృష్ట్వా తే కామప్యపరామ్ ఆపత్తిం కర్త్తం నాశక్నున్|

Further, seeing the man who had been healed standing with them, they could say nothing against it.

15 తదా తే సభాతః స్థానాన్తరం గన్తుం తాన్ ఆజ్ఞాప్య స్వయం పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రణామకుర్వ్వన్

So ordering them to go out from the council they began to confer among themselves,

16 తౌ మానవౌ ప్రతి కిం కర్త్తవ్యం? తావేకం ప్రసిద్ధమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ కృతవన్తౌ తద్ యిరూశాలమ్నివాసినాం సర్వ్వేషాం లోకానాం సమీపే ప్రాకాశత తచ్చ వయమపహ్నోతుం న శక్నుమః|

saying: “What can we do to these men? Because, indeed, that a notable miracle has been done through them is evident to all who dwell in Jerusalem, and we cannot deny it.

17 కిన్తు లోకానాం మధ్యమ్ ఏతద్ యథా న వ్యాప్నోతి తదర్థం తౌ భయం ప్రదర్శ్య తేన నామ్నా కమపి మనుష్యం నోపదిశతమ్ ఇతి దృఢం నిషేధామః|

But so that it spreads no further among the people, let us severely threaten them to no longer speak to anyone in this name.”

18 తతస్తే ప్రేరితావాహూయ ఏతదాజ్ఞాపయన్ ఇతః పరం యీశో ర్నామ్నా కదాపి కామపి కథాం మా కథయతం కిమపి నోపదిశఞ్చ|

So summoning them they commanded them absolutely not to speak or teach in the name of ‘Jesus’.

19 తతః పితరయోహనౌ ప్రత్యవదతామ్ ఈశ్వరస్యాజ్ఞాగ్రహణం వా యుష్మాకమ్ ఆజ్ఞాగ్రహణమ్ ఏతయో ర్మధ్యే ఈశ్వరస్య గోచరే కిం విహితం? యూయం తస్య వివేచనాం కురుత|

But in answer Peter and John said to them: “Whether it is right in the sight of God to listen to you rather than to God, judge for yourselves;

20 వయం యద్ అపశ్యామ యదశృణుమ చ తన్న ప్రచారయిష్యామ ఏతత్ కదాపి భవితుం న శక్నోతి|

because we cannot help but speak the things we have seen and heard.”

21 యదఘటత తద్ దృష్టా సర్వ్వే లోకా ఈశ్వరస్య గుణాన్ అన్వవదన్ తస్మాత్ లోకభయాత్ తౌ దణ్డయితుం కమప్యుపాయం న ప్రాప్య తే పునరపి తర్జయిత్వా తావత్యజన్|

So threatening them some more they released them, not finding any way to punish them, because of the people, since they were all glorifying God over what had happened;

22 యస్య మానుషస్యైతత్ స్వాస్థ్యకరణమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మాక్రియత తస్య వయశ్చత్వారింశద్వత్సరా వ్యతీతాః|

because the man on whom this miracle of healing had been performed was over forty years old.

23 తతః పరం తౌ విసృష్టౌ సన్తౌ స్వసఙ్గినాం సన్నిధిం గత్వా ప్రధానయాజకైః ప్రాచీనలోకైశ్చ ప్రోక్తాః సర్వ్వాః కథా జ్ఞాపితవన్తౌ|

So upon being released they went to their own group and reported all that the chief priests and elders had said to them.

24 తచ్ఛ్రుత్వా సర్వ్వ ఏకచిత్తీభూయ ఈశ్వరముద్దిశ్య ప్రోచ్చైరేతత్ ప్రార్థయన్త, హే ప్రభో గగణపృథివీపయోధీనాం తేషు చ యద్యద్ ఆస్తే తేషాం స్రష్టేశ్వరస్త్వం|

Well upon hearing it, with one mind they called out to God and said: “O Sovereign! You are God, the Maker of sky and earth and ocean, and all that is in them;

25 త్వం నిజసేవకేన దాయూదా వాక్యమిదమ్ ఉవచిథ, మనుష్యా అన్యదేశీయాః కుర్వ్వన్తి కలహం కుతః| లోకాః సర్వ్వే కిమర్థం వా చిన్తాం కుర్వ్వన్తి నిష్ఫలాం|

You who said through the mouth of Your servant David: ‘Why did nations snort and peoples plot vain things?

26 పరమేశస్య తేనైవాభిషిక్తస్య జనస్య చ| విరుద్ధమభితిష్ఠన్తి పృథివ్యాః పతయః కుతః||

The kings of the earth took a stand, and the rulers were gathered together, against the Lord and against His Messiah.’

27 ఫలతస్తవ హస్తేన మన్త్రణయా చ పూర్వ్వ యద్యత్ స్థిరీకృతం తద్ యథా సిద్ధం భవతి తదర్థం త్వం యమ్ అథిషిక్తవాన్ స ఏవ పవిత్రో యీశుస్తస్య ప్రాతికూల్యేన హేరోద్ పన్తీయపీలాతో

Well, in fact, both Herod and Pontius Pilate, together with Gentiles and peoples of Israel, were gathered together against Your holy Servant Jesus, whom You anointed,

28 ఽన్యదేశీయలోకా ఇస్రాయేల్లోకాశ్చ సర్వ్వ ఏతే సభాయామ్ అతిష్ఠన్|

to do whatever Your hand and Your counsel foreordained to happen.

29 హే పరమేశ్వర అధునా తేషాం తర్జనం గర్జనఞ్చ శృణు;

As for the present, Lord, consider their threats, and grant to Your slaves to speak Your word with all boldness,

30 తథా స్వాస్థ్యకరణకర్మ్మణా తవ బాహుబలప్రకాశపూర్వ్వకం తవ సేవకాన్ నిర్భయేన తవ వాక్యం ప్రచారయితుం తవ పవిత్రపుత్రస్య యీశో ర్నామ్నా ఆశ్చర్య్యాణ్యసమ్భవాని చ కర్మ్మాణి కర్త్తుఞ్చాజ్ఞాపయ|

while You stretch out Your hand to heal and that signs and wonders may occur through the name of Your holy Servant Jesus.”

31 ఇత్థం ప్రార్థనయా యత్ర స్థానే తే సభాయామ్ ఆసన్ తత్ స్థానం ప్రాకమ్పత; తతః సర్వ్వే పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణాః సన్త ఈశ్వరస్య కథామ్ అక్షోభేణ ప్రాచారయన్|

Well when they had prayed, the place where they were gathered was shaken, and they were all filled with Holy Spirit and spoke the Word of God with boldness.

32 అపరఞ్చ ప్రత్యయకారిలోకసమూహా ఏకమనస ఏకచిత్తీభూయ స్థితాః| తేషాం కేపి నిజసమ్పత్తిం స్వీయాం నాజానన్ కిన్తు తేషాం సర్వ్వాః సమ్పత్త్యః సాధారణ్యేన స్థితాః|

Now the multitude of those who believed was of one heart and soul; indeed not one was saying that any of his belongings was his own, but they had all things in common.

33 అన్యచ్చ ప్రేరితా మహాశక్తిప్రకాశపూర్వ్వకం ప్రభో ర్యీశోరుత్థానే సాక్ష్యమ్ అదదుః, తేషు సర్వ్వేషు మహానుగ్రహోఽభవచ్చ|

(Also the Apostles were giving witness to the resurrection of the Lord Jesus with great power.) Yes, great grace was on them all,

34 తేషాం మధ్యే కస్యాపి ద్రవ్యన్యూనతా నాభవద్ యతస్తేషాం గృహభూమ్యాద్యా యాః సమ్పత్తయ ఆసన్ తా విక్రీయ

because there were not any needy among them—as many as were owners of lands or houses were selling them and bringing the proceeds of the sold items

35 తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు తైః స్థాపితం; తతః ప్రత్యేకశః ప్రయోజనానుసారేణ దత్తమభవత్|

and placing them at the Apostles' feet, and they were distributed to each according as anyone had need.

36 విశేషతః కుప్రోపద్వీపీయో యోసినామకో లేవివంశజాత ఏకో జనో భూమ్యధికారీ, యం ప్రేరితా బర్ణబ్బా అర్థాత్ సాన్త్వనాదాయక ఇత్యుక్త్వా సమాహూయన్,

So Joses, who was named Barnabas by the Apostles (which is, being translated, ‘Son of encouragement’), a Levite of the country of Cyprus,

37 స జనో నిజభూమిం విక్రీయ తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు స్థాపితవాన్|

having a field, sold it, brought the money and placed it at the Apostles' feet.