ప్రేరితాః 28
1 ఇత్థం సర్వ్వేషు రక్షాం ప్రాప్తేషు తత్రత్యోపద్వీపస్య నామ మిలీతేతి తే జ్ఞాతవన్తః|
Gdy znaleźliśmy się na lądzie, dowiedzieliśmy się, że jesteśmy na Malcie.
2 అసభ్యలోకా యథేష్టమ్ అనుకమ్పాం కృత్వా వర్త్తమానవృష్టేః శీతాచ్చ వహ్నిం ప్రజ్జ్వాల్యాస్మాకమ్ ఆతిథ్యమ్ అకుర్వ్వన్|
Mieszkańcy wyspy byli niezwykle uprzejmi. Od razu rozpalili ognisko i zaopiekowali się nami, bo było zimno oraz padał deszcz.
3 కిన్తు పౌల ఇన్ధనాని సంగృహ్య యదా తస్మిన్ అగ్రౌ నిరక్షిపత్, తదా వహ్నేః ప్రతాపాత్ ఏకః కృష్ణసర్పో నిర్గత్య తస్య హస్తే ద్రష్టవాన్|
Gdy Paweł nazbierał chrustu i dorzucił do ogniska, z powodu gorąca wypełzła spod gałęzi żmija i uczepiła się jego ręki.
4 తేఽసభ్యలోకాస్తస్య హస్తే సర్పమ్ అవలమ్బమానం దృష్ట్వా పరస్పరమ్ ఉక్తవన్త ఏష జనోఽవశ్యం నరహా భవిష్యతి, యతో యద్యపి జలధే రక్షాం ప్రాప్తవాన్ తథాపి ప్రతిఫలదాయక ఏనం జీవితుం న దదాతి|
Widząc to, wyspiarze mówili między sobą: —To musi być morderca, bo chociaż ocalał z morza, bogini sprawiedliwości i tak upomniała się o jego życie.
5 కిన్తు స హస్తం విధున్వన్ తం సర్పమ్ అగ్నిమధ్యే నిక్షిప్య కామపి పీడాం నాప్తవాన్|
Ale Paweł strząsnął żmiję w ogień i nic mu się nie stało.
6 తతో విషజ్వాలయా ఏతస్య శరీరం స్ఫీతం భవిష్యతి యద్వా హఠాదయం ప్రాణాన్ త్యక్ష్యతీతి నిశ్చిత్య లోకా బహుక్షణాని యావత్ తద్ ద్రష్టుం స్థితవన్తః కిన్తు తస్య కస్యాశ్చిద్ విపదోఽఘటనాత్ తే తద్విపరీతం విజ్ఞాయ భాషితవన్త ఏష కశ్చిద్ దేవో భవేత్|
Ludzie spodziewali się, że opuchnie lub padnie martwy. Upłynęło jednak sporo czasu, a nic takiego się nie wydarzyło. Dlatego zmienili zdanie i uznali, że jest bogiem.
7 పుబ్లియనామా జన ఏకస్తస్యోపద్వీపస్యాధిపతిరాసీత్ తత్ర తస్య భూమ్యాది చ స్థితం| స జనోఽస్మాన్ నిజగృహం నీత్వా సౌజన్యం ప్రకాశ్య దినత్రయం యావద్ అస్మాకం ఆతిథ్యమ్ అకరోత్|
W pobliżu tego miejsca znajdowała się posiadłość gubernatora wyspy, Publiusza. Zaprosił on nas do siebie i serdecznie gościł przez trzy dni.
8 తదా తస్య పుబ్లియస్య పితా జ్వరాతిసారేణ పీడ్యమానః సన్ శయ్యాయామ్ ఆసీత్; తతః పౌలస్తస్య సమీపం గత్వా ప్రార్థనాం కృత్వా తస్య గాత్రే హస్తం సమర్ప్య తం స్వస్థం కృతవాన్|
Ojciec Publiusza leżał właśnie chory i cierpiał z powodu biegunki i gorączki. Paweł odwiedził go, pomodlił się za niego i—kładąc na niego ręce—uzdrowił go.
9 ఇత్థం భూతే తద్వీపనివాసిన ఇతరేపి రోగిలోకా ఆగత్య నిరామయా అభవన్|
Wtedy zaczęli przychodzić do niego również inni chorzy mieszkańcy wyspy i oni także zostali uzdrowieni.
10 తస్మాత్తేఽస్మాకమ్ అతీవ సత్కారం కృతవన్తః, విశేషతః ప్రస్థానసమయే ప్రయోజనీయాని నానద్రవ్యాణి దత్తవన్తః|
Ludzie ci okazali nam wielki szacunek, a przed dalszą podróżą zaopatrzyli na drogę.
11 ఇత్థం తత్ర త్రిషు మాసేషు గతేషు యస్య చిహ్నం దియస్కూరీ తాదృశ ఏకః సికన్దరీయనగరస్య పోతః శీతకాలం యాపయన్ తస్మిన్ ఉపద్వీపే ఽతిష్ఠత్ తమేవ పోతం వయమ్ ఆరుహ్య యాత్రామ్ అకుర్మ్మ|
Po trzech miesiącach pobytu na Malcie, opuściliśmy ją na statku z godłem bliźniaczych bogów, Kastora i Polluksa, płynącym z Aleksandrii. Okręt ten w czasie zimy cumował bowiem na wyspie.
12 తతః ప్రథమతః సురాకూసనగరమ్ ఉపస్థాయ తత్ర త్రీణి దినాని స్థితవన్తః|
Najpierw zawinęliśmy do Syrakuz i zatrzymaliśmy się tam na trzy dni.
13 తస్మాద్ ఆవృత్య రీగియనగరమ్ ఉపస్థితాః దినైకస్మాత్ పరం దక్షిణవయౌ సానుకూల్యే సతి పరస్మిన్ దివసే పతియలీనగరమ్ ఉపాతిష్ఠామ|
Stamtąd popłynęliśmy do Regium. Dzień później zaczął wiać południowy wiatr, więc następnego dnia przybiliśmy do Puteoli.
14 తతోఽస్మాసు తత్రత్యం భ్రాతృగణం ప్రాప్తేషు తే స్వైః సార్ద్ధమ్ అస్మాన్ సప్త దినాని స్థాపయితుమ్ అయతన్త, ఇత్థం వయం రోమానగరమ్ ప్రత్యగచ్ఛామ|
Tam spotkaliśmy kilku wierzących, którzy zaprosili nas do siebie na cały tydzień. Stamtąd zaś udaliśmy się już do Rzymu.
15 తస్మాత్ తత్రత్యాః భ్రాతరోఽస్మాకమ్ ఆగమనవార్త్తాం శ్రుత్వా ఆప్పియఫరం త్రిష్టావర్ణీఞ్చ యావద్ అగ్రేసరాః సన్తోస్మాన్ సాక్షాత్ కర్త్తుమ్ ఆగమన్; తేషాం దర్శనాత్ పౌల ఈశ్వరం ధన్యం వదన్ ఆశ్వాసమ్ ఆప్తవాన్|
Gdy tamtejsi wierzący dowiedzieli się o naszym przybyciu, wyszli nam na spotkanie aż do Forum Appiusza i do „Trzech Tawern”. Zobaczywszy ich, Paweł oddał chwałę Bogu i nabrał otuchy.
16 అస్మాసు రోమానగరం గతేషు శతసేనాపతిః సర్వ్వాన్ బన్దీన్ ప్రధానసేనాపతేః సమీపే సమార్పయత్ కిన్తు పౌలాయ స్వరక్షకపదాతినా సహ పృథగ్ వస్తుమ్ అనుమతిం దత్తవాన్|
W Rzymie zaś pozwolono mu zamieszkać w prywatnym domu pod nadzorem żołnierza.
17 దినత్రయాత్ పరం పౌలస్తద్దేశస్థాన్ ప్రధానయిహూదిన ఆహూతవాన్ తతస్తేషు సముపస్థితేషు స కథితవాన్, హే భ్రాతృగణ నిజలోకానాం పూర్వ్వపురుషాణాం వా రీతే ర్విపరీతం కిఞ్చన కర్మ్మాహం నాకరవం తథాపి యిరూశాలమనివాసినో లోకా మాం బన్దిం కృత్వా రోమిలోకానాం హస్తేషు సమర్పితవన్తః|
Trzy dni później Paweł zaprosił do siebie miejscowych przywódców żydowskich. Gdy się zebrali u niego, przemówił: —Przyjaciele! Nie uczyniłem nic przeciwko naszemu narodowi ani tradycjom, choć w Jerozolimie aresztowano mnie i wydano Rzymianom.
18 రోమిలోకా విచార్య్య మమ ప్రాణహననార్హం కిమపి కారణం న ప్రాప్య మాం మోచయితుమ్ ఐచ్ఛన్;
Ci postawili mnie przed sądem, ale chcieli uwolnić, bo nie znaleźli podstaw do skazania mnie na śmierć.
19 కిన్తు యిహూదిలోకానామ్ ఆపత్త్యా మయా కైసరరాజస్య సమీపే విచారస్య ప్రార్థనా కర్త్తవ్యా జాతా నోచేత్ నిజదేశీయలోకాన్ ప్రతి మమ కోప్యభియోగో నాస్తి|
Wobec sprzeciwu ze strony żydowskich przywódców, musiałem odwołać się do cezara. Nie uczyniłem jednak tego po to, aby oskarżać własny naród!
20 ఏతత్కారణాద్ అహం యుష్మాన్ ద్రష్టుం సంలపితుఞ్చాహూయమ్ ఇస్రాయేల్వశీయానాం ప్రత్యాశాహేతోహమ్ ఏతేన శుఙ్ఖలేన బద్ధోఽభవమ్|
Zaprosiłem więc was, aby wam powiedzieć, że zostałem zakuty w te kajdany z powodu nadziei, którą ma cały Izrael.
21 తదా తే తమ్ అవాదిషుః, యిహూదీయదేశాద్ వయం త్వామధి కిమపి పత్రం న ప్రాప్తా యే భ్రాతరః సమాయాతాస్తేషాం కోపి తవ కామపి వార్త్తాం నావదత్ అభద్రమపి నాకథయచ్చ|
—Nie otrzymaliśmy z Judei żadnych oskarżających cię listów. Również nikt z rodaków, którzy nas odwiedzają, ani ktokolwiek inny nie przekazał nam żadnych zarzutów przeciwko tobie.
22 తవ మతం కిమితి వయం త్వత్తః శ్రోతుమిచ్ఛామః| యద్ ఇదం నవీనం మతముత్థితం తత్ సర్వ్వత్ర సర్వ్వేషాం నికటే నిన్దితం జాతమ ఇతి వయం జానీమః|
Chętnie więc poznamy twoje poglądy, słyszeliśmy już bowiem o tej sekcie i wiemy, że wszędzie spotyka się ze sprzeciwem.
23 తైస్తదర్థమ్ ఏకస్మిన్ దినే నిరూపితే తస్మిన్ దినే బహవ ఏకత్ర మిలిత్వా పౌలస్య వాసగృహమ్ ఆగచ్ఛన్ తస్మాత్ పౌల ఆ ప్రాతఃకాలాత్ సన్ధ్యాకాలం యావన్ మూసావ్యవస్థాగ్రన్థాద్ భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేభ్యశ్చ యీశోః కథామ్ ఉత్థాప్య ఈశ్వరస్య రాజ్యే ప్రమాణం దత్వా తేషాం ప్రవృత్తిం జనయితుం చేష్టితవాన్|
Umówili się na następne spotkanie i w wyznaczonym dniu, w jeszcze większym gronie, przybyli do jego domu. A Paweł od rana aż do wieczora opowiadał im o królestwie Bożym i przedstawiał osobę Jezusa w świetle Prawa Mojżesza i ksiąg proroków.
24 కేచిత్తు తస్య కథాం ప్రత్యాయన్ కేచిత్తు న ప్రత్యాయన్;
Niektórzy z obecnych uwierzyli, inni nie.
25 ఏతత్కారణాత్ తేషాం పరస్పరమ్ అనైక్యాత్ సర్వ్వే చలితవన్తః; తథాపి పౌల ఏతాం కథామేకాం కథితవాన్ పవిత్ర ఆత్మా యిశయియస్య భవిష్యద్వక్తు ర్వదనాద్ అస్మాకం పితృపురుషేభ్య ఏతాం కథాం భద్రం కథయామాస, యథా,
Gdy, skłóceni, rozchodzili się do domów, Paweł dodał: —Trafnie Duch Święty powiedział waszym przodkom przez proroka Izajasza:
26 "ఉపగత్య జనానేతాన్ త్వం భాషస్వ వచస్త్విదం| కర్ణైః శ్రోష్యథ యూయం హి కిన్తు యూయం న భోత్స్యథ| నేత్రై ర్ద్రక్ష్యథ యూయఞ్చ జ్ఞాతుం యూయం న శక్ష్యథ|
„Idź do mojego ludu i powiedz mu: Będziecie słuchać, lecz nie zrozumiecie, będziecie patrzeć, lecz nie zobaczycie.
27 తే మానుషా యథా నేత్రైః పరిపశ్యన్తి నైవ హి| కర్ణైః ర్యథా న శృణ్వన్తి బుధ్యన్తే న చ మానసైః| వ్యావర్త్తయత్సు చిత్తాని కాలే కుత్రాపి తేషు వై| మత్తస్తే మనుజాః స్వస్థా యథా నైవ భవన్తి చ| తథా తేషాం మనుష్యాణాం సన్తి స్థూలా హి బుద్ధయః| బధిరీభూతకర్ణాశ్చ జాతాశ్చ ముద్రితా దృశః||
Ludzie ci mają twarde serca, zapchane uszy i zmrużone oczy —nic nie widzą, nic nie słyszą i niczego nie rozumieją. Dlatego nie chcą się opamiętać i zostać przeze Mnie uzdrowieni”.
28 అత ఈశ్వరాద్ యత్ పరిత్రాణం తస్య వార్త్తా భిన్నదేశీయానాం సమీపం ప్రేషితా తఏవ తాం గ్రహీష్యన్తీతి యూయం జానీత|
Wiedzcie więc, że Bóg skieruje to zbawienie do pogan, a oni chętnie je przyjmą.
29 ఏతాదృశ్యాం కథాయాం కథితాయాం సత్యాం యిహూదినః పరస్పరం బహువిచారం కుర్వ్వన్తో గతవన్తః|
30 ఇత్థం పౌలః సమ్పూర్ణం వత్సరద్వయం యావద్ భాటకీయే వాసగృహే వసన్ యే లోకాస్తస్య సన్నిధిమ్ ఆగచ్ఛన్తి తాన్ సర్వ్వానేవ పరిగృహ్లన్,
Przez dwa następne lata Paweł mieszkał w wynajętym domu, gdzie mógł przyjmować wszystkich, którzy pragnęli go odwiedzić.
31 నిర్విఘ్నమ్ అతిశయనిఃక్షోభమ్ ఈశ్వరీయరాజత్వస్య కథాం ప్రచారయన్ ప్రభౌ యీశౌ ఖ్రీష్టే కథాః సముపాదిశత్| ఇతి||
W ten sposób, zupełnie swobodnie i bez przeszkód, mówił ludziom o królestwie Bożym i nauczał o Jezusie Chrystusie—naszym Panu.
