ప్రేరితాః 27
1 జలపథేనాస్మాకమ్ ఇతోలియాదేశం ప్రతి యాత్రాయాం నిశ్చితాయాం సత్యాం తే యూలియనామ్నో మహారాజస్య సంఘాతాన్తర్గతస్య సేనాపతేః సమీపే పౌలం తదన్యాన్ కతినయజనాంశ్చ సమార్పయన్|
And when it was determined that we should sail away into Italy, they committed both Paul and certain other prisoners to the centurion, Julius by name, of the band of Augustus.
2 వయమ్ ఆద్రాముత్తీయం పోతమేకమ్ ఆరుహ్య ఆశియాదేశస్య తటసమీపేన యాతుం మతిం కృత్వా లఙ్గరమ్ ఉత్థాప్య పోతమ్ అమోచయామ; మాకిదనియాదేశస్థథిషలనీకీనివాస్యారిస్తార్ఖనామా కశ్చిద్ జనోఽస్మాభిః సార్ద్ధమ్ ఆసీత్|
And having embarked on an Adramyttium ship, about to sail to those places along Asia, we set sail; Aristarchus, the Macedonian of Thessalonica, being with us.
3 పరస్మిన్ దివసే ఽస్మాభిః సీదోన్నగరే పోతే లాగితే తత్ర యూలియః సేనాపతిః పౌలం ప్రతి సౌజన్యం ప్రదర్థ్య సాన్త్వనార్థం బన్ధుబాన్ధవాన్ ఉపయాతుమ్ అనుజజ్ఞౌ|
And on the following day we disembarked at Sidon; and Julius, treating Paul kindly, permitted him having gone to his friends to receive their benefactions.
4 తస్మాత్ పోతే మోచితే సతి సమ్ముఖవాయోః సమ్భవాద్ వయం కుప్రోపద్వీపస్య తీరసమీపేన గతవన్తః|
And having embarked from thence, we sailed under Cyprus, because the winds were contrary:
5 కిలికియాయాః పామ్ఫూలియాయాశ్చ సముద్రస్య పారం గత్వా లూకియాదేశాన్తర్గతం మురానగరమ్ ఉపాతిష్ఠామ|
and having sailed through the sea which is opposite Cilicia and Pamphylia, we came down into Myra of Lycia.
6 తత్స్థానాద్ ఇతాలియాదేశం గచ్ఛతి యః సికన్దరియానగరస్య పోతస్తం తత్ర ప్రాప్య శతసేనాపతిస్తం పోతమ్ అస్మాన్ ఆరోహయత్|
And there the centurion having found an Alexandrian ship sailing into Italy; transferred us into it.
7 తతః పరం బహూని దినాని శనైః శనైః ర్గత్వా క్నీదపార్శ్వోపస్థ్తిః పూర్వ్వం ప్రతికూలేన పవనేన వయం సల్మోన్యాః సమ్ముఖమ్ ఉపస్థాయ క్రీత్యుపద్వీపస్య తీరసమీపేన గతవన్తః|
And sailing slowly during many days, and were come with difficulty over against Cnidus, the wind not favoring us, we sailed under Crete, opposite Salmone;
8 కష్టేన తముత్తీర్య్య లాసేయానగరస్యాధః సున్దరనామకం ఖాతమ్ ఉపాతిష్ఠామ|
and, with difficulty passing by it, we came into a certain place called Fair Havens, near to which was the city Lasea.
9 ఇత్థం బహుతిథః కాలో యాపిత ఉపవాసదినఞ్చాతీతం, తత్కారణాత్ నౌవర్త్మని భయఙ్కరే సతి పౌలో వినయేన కథితవాన్,
And much time passing away, and navigation being already unsafe, because the Fast had already passed by, Paul exhorted them,
10 హే మహేచ్ఛా అహం నిశ్చయం జానామి యాత్రాయామస్యామ్ అస్మాకం క్లేశా బహూనామపచయాశ్చ భవిష్యన్తి, తే కేవలం పోతసామగ్ర్యోరితి నహి, కిన్త్వస్మాకం ప్రాణానామపి|
saying to them, Men, I perceive that this voyage is going to be with peril and much loss, not only with the cargo and the ship, but also of our lives.
11 తదా శతసేనాపతిః పౌలోక్తవాక్యతోపి కర్ణధారస్య పోతవణిజశ్చ వాక్యం బహుమంస్త|
But the centurion trusted the pilot and midshipman, rather than the things spoken by Paul.
12 తత్ ఖాతం శీతకాలే వాసార్హస్థానం న తస్మాద్ అవాచీప్రతీచోర్దిశోః క్రీత్యాః ఫైనీకియఖాతం యాతుం యది శక్నువన్తస్తర్హి తత్ర శీతకాలం యాపయితుం ప్రాయేణ సర్వ్వే మన్త్రయామాసుః|
And the harbor being unsafe for spending the winter, most of them projected to the council to depart thence, if perchance they might be able, having arrived into Phoenix, to spend the winter there; a harbor of Crete, looking toward the southeast and the northeast.
13 తతః పరం దక్షిణవాయు ర్మన్దం వహతీతి విలోక్య నిజాభిప్రాయస్య సిద్ధేః సుయోగో భవతీతి బుద్ధ్వా పోతం మోచయిత్వా క్రీత్యుపద్వీపస్య తీరసమీపేన చలితవన్తః|
And the south wind blowing, thinking they could achieve their purpose, lifting up a sail, they went coasting along near Crete.
14 కిన్త్వల్పక్షణాత్ పరమేవ ఉరక్లుదోన్నామా ప్రతికూలః ప్రచణ్డో వాయు ర్వహన్ పోతేఽలగీత్
Not long afterward a typhonic wind, called Euraquilo, set in against her;
15 తస్యాభిముఖం గన్తుమ్ పోతస్యాశక్తత్వాద్ వయం వాయునా స్వయం నీతాః|
and the ship having been seized, and being unable to resist the wind, having given away to it, we were borne along.
16 అనన్తరం క్లౌదీనామ్న ఉపద్వీపస్య కూలసమీపేన పోతం గమయిత్వా బహునా కష్టేన క్షుద్రనావమ్ అరక్షామ|
And running under a certain island called Clauda, we were scarcely able to get possession of the boat:
17 తే తామారుహ్య రజ్జ్చా పోతస్యాధోభాగమ్ అబధ్నన్ తదనన్తరం చేత్ పోతో సైకతే లగతీతి భయాద్ వాతవసనాన్యమోచయన్ తతః పోతో వాయునా చాలితః|
which lifting up they used helps, under-girding the ship; and fearing lest they might fall into Syrtis, lowering the gear, they were thus carried along.
18 కిన్తు క్రమశో వాయోః ప్రబలత్వాత్ పోతో దోలాయమానోఽభవత్ పరస్మిన్ దివసే పోతస్థాని కతిపయాని ద్రవ్యాణి తోయే నిక్షిప్తాని|
And we being tossed violently by the storm, they were successively making the casting out,
19 తృతీయదివసే వయం స్వహస్తైః పోతసజ్జనద్రవ్యాణి నిక్షిప్తవన్తః|
and on the third day with their own hands they threw overboard the tackling of the ship;
20 తతో బహుదినాని యావత్ సూర్య్యనక్షత్రాదీని సమాచ్ఛన్నాని తతో ఽతీవ వాత్యాగమాద్ అస్మాకం ప్రాణరక్షాయాః కాపి ప్రత్యాశా నాతిష్ఠత్|
and neither sun nor stars appearing for many days, and there being no small tempest on us, finally all hope of saving us was taken away.
21 బహుదినేషు లోకైరనాహారేణ యాపితేషు సర్వ్వేషాం సాక్షత్ పౌలస్తిష్ఠన్ అకథయత్, హే మహేచ్ఛాః క్రీత్యుపద్వీపాత్ పోతం న మోచయితుమ్ అహం పూర్వ్వం యద్ అవదం తద్గ్రహణం యుష్మాకమ్ ఉచితమ్ ఆసీత్ తథా కృతే యుష్మాకమ్ ఏషా విపద్ ఏషోఽపచయశ్చ నాఘటిష్యేతామ్|
And there being much fasting, Paul standing in their midst, said, O men, truly it behooved you obeying me, not to depart from Crete, and incur this injury and loss.
22 కిన్తు సామ్ప్రతం యుష్మాన్ వినీయ బ్రవీమ్యహం, యూయం న క్షుభ్యత యుష్మాకమ్ ఏకస్యాపి ప్రాణినో హాని ర్న భవిష్యతి, కేవలస్య పోతస్య హాని ర్భవిష్యతి|
And now I exhort you to take courage: for there will be no loss of the life of you, except the ship.
23 యతో యస్యేశ్వరస్య లోకోఽహం యఞ్చాహం పరిచరామి తదీయ ఏకో దూతో హ్యో రాత్రౌ మమాన్తికే తిష్ఠన్ కథితవాన్,
For the angel of God, whose I am, and whom indeed I serve, stood by me this night,
24 హే పౌల మా భైషీః కైసరస్య సమ్ముఖే త్వయోపస్థాతవ్యం; తవైతాన్ సఙ్గినో లోకాన్ ఈశ్వరస్తుభ్యం దత్తవాన్|
saying, Fear not, Paul; for it behooveth thee to stand before Caesar: and, behold, God has given thee all those sailing along with thee.
25 అతఏవ హే మహేచ్ఛా యూయం స్థిరమనసో భవత మహ్యం యా కథాకథి సావశ్యం ఘటిష్యతే మమైతాదృశీ విశ్వాస ఈశ్వరే విద్యతే,
Therefore cheer up, O men: for I believe God, that it shall be according to the manner which He has spoken to me.
26 కిన్తు కస్యచిద్ ఉపద్వీపస్యోపరి పతితవ్యమ్ అస్మాభిః|
But it behooves us to fall upon a certain island.
27 తతః పరమ్ ఆద్రియాసముద్రే పోతస్తథైవ దోలాయమానః సన్ ఇతస్తతో గచ్ఛన్ చతుర్దశదివసస్య రాత్రే ర్ద్వితీయప్రహరసమయే కస్యచిత్ స్థలస్య సమీపముపతిష్ఠతీతి పోతీయలోకా అన్వమన్యన్త|
And when it was the fourteenth night, we being borne along in the Adriatic Sea, about the middle of the night the sailors surmised that some country was coming to them.
28 తతస్తే జలం పరిమాయ తత్ర వింశతి ర్వ్యామా జలానీతి జ్ఞాతవన్తః| కిఞ్చిద్దూరం గత్వా పునరపి జలం పరిమితవన్తః| తత్ర పఞ్చదశ వ్యామా జలాని దృష్ట్వా
And having sounded, they found it twenty fathoms; and moving on a short distance, and sounding again, they found it fifteen fathoms;
29 చేత్ పాషాణే లగతీతి భయాత్ పోతస్య పశ్చాద్భాగతశ్చతురో లఙ్గరాన్ నిక్షిప్య దివాకరమ్ అపేక్ష్య సర్వ్వే స్థితవన్తః|
and fearing lest they may fall out against rough places, casting four anchors from the stern, they were praying that the day should come.
30 కిన్తు పోతీయలోకాః పోతాగ్రభాగే లఙ్గరనిక్షేపం ఛలం కృత్వా జలధౌ క్షుద్రనావమ్ అవరోహ్య పలాయితుమ్ అచేష్టన్త|
And the sailors seeking to escape from the ship, and lowering the boat into the sea, with a pretext as about to cast anchors from the prow,
31 తతః పౌలః సేనాపతయే సైన్యగణాయ చ కథితవాన్, ఏతే యది పోతమధ్యే న తిష్ఠన్తి తర్హి యుష్మాకం రక్షణం న శక్యం|
Paul said to the centurion and the soldiers, Unless these may remain in the ship, you are not able to be saved.
32 తదా సేనాగణో రజ్జూన్ ఛిత్వా నావం జలే పతితుమ్ అదదాత్|
Then the soldiers cut the ropes away from the boat, and let it fall out.
33 ప్రభాతసమయే పౌలః సర్వ్వాన్ జనాన్ భోజనార్థం ప్రార్థ్య వ్యాహరత్, అద్య చతుర్దశదినాని యావద్ యూయమ్ అపేక్షమానా అనాహారాః కాలమ్ అయాపయత కిమపి నాభుంగ్ధం|
But until the day was about to come, Paul exhorted all to take food, saying, Already this day you remain in a state of solicitude, the fourteenth day, receiving nothing.
34 అతో వినయేఽహం భక్ష్యం భుజ్యతాం తతో యుష్మాకం మఙ్గలం భవిష్యతి, యుష్మాకం కస్యచిజ్జనస్య శిరసః కేశైకోపి న నంక్ష్యతి|
Therefore I exhort you to take food: for this is for your safety: for not a hair of your head shall perish.
35 ఇతి వ్యాహృత్య పౌలం పూపం గృహీత్వేశ్వరం ధన్యం భాషమాణస్తం భంక్త్వా భోక్తుమ్ ఆరబ్ధవాన్|
And having spoken these words, and taken bread, he gave thanks to God in the presence of all, and breaking it, began to eat.
36 అనన్తరం సర్వ్వే చ సుస్థిరాః సన్తః ఖాద్యాని పర్ప్యగృహ్లన్|
And all becoming cheerful, themselves also took food.
37 అస్మాకం పోతే షట్సప్తత్యధికశతద్వయలోకా ఆసన్|
And we were two hundred and seventy-six souls in the ship.
38 సర్వ్వేషు లోకేషు యథేష్టం భుక్తవత్సు పోతస్థన్ గోధూమాన్ జలధౌ నిక్షిప్య తైః పోతస్య భారో లఘూకృతః|
And having been revived by the food, they lightened the ship, casting the wheat over into the sea.
39 దినే జాతేఽపి స కో దేశ ఇతి తదా న పర్య్యచీయత; కిన్తు తత్ర సమతటమ్ ఏకం ఖాతం దృష్ట్వా యది శక్నుమస్తర్హి వయం తస్యాభ్యన్తరం పోతం గమయామ ఇతి మతిం కృత్వా తే లఙ్గరాన్ ఛిత్త్వా జలధౌ త్యక్తవన్తః|
And when it was day, they did not recognize the land: but discovered a certain gulf having a shore, into which they determined, if possible, to thrust out the ship.
40 తథా కర్ణబన్ధనం మోచయిత్వా ప్రధానం వాతవసనమ్ ఉత్తోల్య తీరసమీపం గతవన్తః|
And having knocked off the anchors, they left them in the sea, at the same time loosing the bands of the rudders, and raising up the main sail to the blowing wind, they made for the shore.
41 కిన్తు ద్వయోః సముద్రయోః సఙ్గమస్థానే సైకతోపరి పోతే నిక్షిప్తే ఽగ్రభాగే బాధితే పశ్చాద్భాగే ప్రబలతరఙ్గోఽలగత్ తేన పోతో భగ్నః|
And having fallen into a place where two seas met, they broke the ship, and indeed the prow, sticking fast, remained motionless, but the stern was torn off by the violence (of the wind).
42 తస్మాద్ బన్దయశ్చేద్ బాహుభిస్తరన్తః పలాయన్తే ఇత్యాశఙ్కయా సేనాగణస్తాన్ హన్తుమ్ అమన్త్రయత్;
And the counsel of the soldiers was that they should kill the prisoners, lest some one, having outswum them, might escape:
43 కిన్తు శతసేనాపతిః పౌలం రక్షితుం ప్రయత్నం కృత్వా తాన్ తచ్చేష్టాయా నివర్త్య ఇత్యాదిష్టవాన్, యే బాహుతరణం జానన్తి తేఽగ్రే ప్రోల్లమ్ప్య సముద్రే పతిత్వా బాహుభిస్తీర్త్త్వా కూలం యాన్తు|
but the centurion, wishing to save Paul, forbade them from their counsel; and commanded that those who were able to swim, having first thrown themselves overboard, to go to the land;
44 అపరమ్ అవశిష్టా జనాః కాష్ఠం పోతీయం ద్రవ్యం వా యేన యత్ ప్రాప్యతే తదవలమ్బ్య యాన్తు; ఇత్థం సర్వ్వే భూమిం ప్రాప్య ప్రాణై ర్జీవితాః|
and the rest, some on planks, and others on some parts from the ship. And thus it came to pass that all came safe to the land.
