ప్రేరితాః 26
1 తత ఆగ్రిప్పః పౌలమ్ అవాదీత్, నిజాం కథాం కథయితుం తుభ్యమ్ అనుమతి ర్దీయతే| తస్మాత్ పౌలః కరం ప్రసార్య్య స్వస్మిన్ ఉత్తరమ్ అవాదీత్|
And Agrippa said to Paul, It is permitted to thee to speak for thyself. Then Paul reaching forth his hand, proceeded with his defence:
2 హే ఆగ్రిప్పరాజ యత్కారణాదహం యిహూదీయైరపవాదితో ఽభవం తస్య వృత్తాన్తమ్ అద్య భవతః సాక్షాన్ నివేదయితుమనుమతోహమ్ ఇదం స్వీయం పరమం భాగ్యం మన్యే;
O king Agrippa, I consider myself happy, being about this day to make my defence before thee concerning all those things of which I am accused by the Jews:
3 యతో యిహూదీయలోకానాం మధ్యే యా యా రీతిః సూక్ష్మవిచారాశ్చ సన్తి తేషు భవాన్ విజ్ఞతమః; అతఏవ ప్రార్థయే ధైర్య్యమవలమ్బ్య మమ నివేదనం శృణోతు|
especially as thou art acquainted with all the customs and questions among the Jews: therefore I pray you to hear me patiently.
4 అహం యిరూశాలమ్నగరే స్వదేశీయలోకానాం మధ్యే తిష్ఠన్ ఆ యౌవనకాలాద్ యద్రూపమ్ ఆచరితవాన్ తద్ యిహూదీయలోకాః సర్వ్వే విదన్తి|
Moreover indeed all the Jews know my life from my youth; being from the beginning in my nation and in Jerusalem,
5 అస్మాకం సర్వ్వేభ్యః శుద్ధతమం యత్ ఫిరూశీయమతం తదవలమ్బీ భూత్వాహం కాలం యాపితవాన్ యే జనా ఆ బాల్యకాలాన్ మాం జానాన్తి తే ఏతాదృశం సాక్ష్యం యది దదాతి తర్హి దాతుం శక్నువన్తి|
knowing me originally, if they may be willing to testify, that according to the most rigid sect of our religion I lived a Pharisee.
6 కిన్తు హే ఆగ్రిప్పరాజ ఈశ్వరోఽస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణాం నికటే యద్ అఙ్గీకృతవాన్ తస్య ప్రత్యాశాహేతోరహమ్ ఇదానీం విచారస్థానే దణ్డాయమానోస్మి|
And now for the hope of the promise which is from God to our fathers, I stand being judged:
7 తస్యాఙ్గీకారస్య ఫలం ప్రాప్తుమ్ అస్మాకం ద్వాదశవంశా దివానిశం మహాయత్నాద్ ఈశ్వరసేవనం కృత్వా యాం ప్రత్యాశాం కుర్వ్వన్తి తస్యాః ప్రత్యాశాయా హేతోరహం యిహూదీయైరపవాదితోఽభవమ్|
unto which our twelve tribes constantly worshiping night and day, hope to attain: concerning which hope I am accused by the Jews, O king.
8 ఈశ్వరో మృతాన్ ఉత్థాపయిష్యతీతి వాక్యం యుష్మాకం నికటేఽసమ్భవం కుతో భవేత్?
Why is it judged by you incredible, if God shall raise the dead?
9 నాసరతీయయీశో ర్నామ్నో విరుద్ధం నానాప్రకారప్రతికూలాచరణమ్ ఉచితమ్ ఇత్యహం మనసి యథార్థం విజ్ఞాయ
Moreover indeed, I thought to myself that I ought to do many things contrary to the name of Jesus the Nazarene:
10 యిరూశాలమనగరే తదకరవం ఫలతః ప్రధానయాజకస్య నికటాత్ క్షమతాం ప్రాప్య బహూన్ పవిత్రలోకాన్ కారాయాం బద్ధవాన్ విశేషతస్తేషాం హననసమయే తేషాం విరుద్ధాం నిజాం సమ్మతిం ప్రకాశితవాన్|
which I did also in Jerusalem, and shut up many of the saints in prison; and having received authority from the chief priests, and they being slain, I gave my vote against them;
11 వారం వారం భజనభవనేషు తేభ్యో దణ్డం ప్రదత్తవాన్ బలాత్ తం ధర్మ్మం నిన్దయితవాంశ్చ పునశ్చ తాన్ ప్రతి మహాక్రోధాద్ ఉన్మత్తః సన్ విదేశీయనగరాణి యావత్ తాన్ తాడితవాన్|
and throughout all the synagogues, frequently punishing them, I compelled them to blaspheme; and being exceeding mad against them, I was persecuting them even also unto foreign cities.
12 ఇత్థం ప్రధానయాజకస్య సమీపాత్ శక్తిమ్ ఆజ్ఞాపత్రఞ్చ లబ్ధ్వా దమ్మేషక్నగరం గతవాన్|
Meanwhile journeying to Damascus with power and authority of the chief priests, I saw on the way, O king,
13 తదాహం హే రాజన్ మార్గమధ్యే మధ్యాహ్నకాలే మమ మదీయసఙ్గినాం లోకానాఞ్చ చతసృషు దిక్షు గగణాత్ ప్రకాశమానాం భాస్కరతోపి తేజస్వతీం దీప్తిం దృష్టవాన్|
about midday, a light from heaven above the brightness of the sun, shining around me and those traveling with me;
14 తస్మాద్ అస్మాసు సర్వ్వేషు భూమౌ పతితేషు సత్సు హే శౌల హై శౌల కుతో మాం తాడయసి? కణ్టకానాం ముఖే పాదాహననం తవ దుఃసాధ్యమ్ ఇబ్రీయభాషయా గదిత ఏతాదృశ ఏకః శబ్దో మయా శ్రుతః|
and we all having fallen to the ground, I heard a voice speaking to me in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? it is hard for thee to kick against goads.
15 తదాహం పృష్టవాన్ హే ప్రభో కో భవాన్? తతః స కథితవాన్ యం యీశుం త్వం తాడయసి సోహం,
And I said, Who art thou, Lord? And the Lord said, I am Jesus whom thou art persecuting.
16 కిన్తు సముత్తిష్ఠ త్వం యద్ దృష్టవాన్ ఇతః పునఞ్చ యద్యత్ త్వాం దర్శయిష్యామి తేషాం సర్వ్వేషాం కార్య్యాణాం త్వాం సాక్షిణం మమ సేవకఞ్చ కర్త్తుమ్ దర్శనమ్ అదామ్|
But rise up, and stand upon thy feet: for unto this have I appeared unto thee, to make thee a minister and a martyr both of those things which thou hast seen, and of which I will appear unto thee;
17 విశేషతో యిహూదీయలోకేభ్యో భిన్నజాతీయేభ్యశ్చ త్వాం మనోనీతం కృత్వా తేషాం యథా పాపమోచనం భవతి
delivering thee from the people, and from the Gentiles, unto whom now I send thee,
18 యథా తే మయి విశ్వస్య పవిత్రీకృతానాం మధ్యే భాగం ప్రాప్నువన్తి తదభిప్రాయేణ తేషాం జ్ఞానచక్షూంషి ప్రసన్నాని కర్త్తుం తథాన్ధకారాద్ దీప్తిం ప్రతి శైతానాధికారాచ్చ ఈశ్వరం ప్రతి మతీః పరావర్త్తయితుం తేషాం సమీపం త్వాం ప్రేష్యామి|
to open their eyes, to turn them from darkness unto light, and from the power of Satan unto God, in order that they may receive remission of sins, and an inheritance among those who are sanctified by faith in me.
19 హే ఆగ్రిప్పరాజ ఏతాదృశం స్వర్గీయప్రత్యాదేశం అగ్రాహ్యమ్ అకృత్వాహం
Therefore, O king, I was not disobedient to the heavenly vision:
20 ప్రథమతో దమ్మేషక్నగరే తతో యిరూశాలమి సర్వ్వస్మిన్ యిహూదీయదేశే అన్యేషు దేశేషు చ యేన లోకా మతిం పరావర్త్త్య ఈశ్వరం ప్రతి పరావర్త్తయన్తే, మనఃపరావర్త్తనయోగ్యాని కర్మ్మాణి చ కుర్వ్వన్తి తాదృశమ్ ఉపదేశం ప్రచారితవాన్|
but first to those in Damascus, and also in Jerusalem, and throughout all the country of Judea, and to the Gentiles, I was preaching that they should repent and turn to God, doing things worthy of repentance.
21 ఏతత్కారణాద్ యిహూదీయా మధ్యేమన్దిరం మాం ధృత్వా హన్తుమ్ ఉద్యతాః|
On account of these things the Jews, taking me while in the temple, endeavored to kill me.
22 తథాపి ఖ్రీష్టో దుఃఖం భుక్త్వా సర్వ్వేషాం పూర్వ్వం శ్మశానాద్ ఉత్థాయ నిజదేశీయానాం భిన్నదేశీయానాఞ్చ సమీపే దీప్తిం ప్రకాశయిష్యతి
Then having received help from God, I have stood unto this day, witnessing both to small and great, saying nothing but what the prophets and Moses said were about to come to pass:
23 భవిష్యద్వాదిగణో మూసాశ్చ భావికార్య్యస్య యదిదం ప్రమాణమ్ అదదురేతద్ వినాన్యాం కథాం న కథయిత్వా ఈశ్వరాద్ అనుగ్రహం లబ్ధ్వా మహతాం క్షుద్రాణాఞ్చ సర్వ్వేషాం సమీపే ప్రమాణం దత్త్వాద్య యావత్ తిష్ఠామి|
how that Christ must suffer, how being the first from the resurrection of the dead, he is to proclaim light both to the people, and the Gentiles.
24 తస్యమాం కథాం నిశమ్య ఫీష్ట ఉచ్చైః స్వరేణ కథితవాన్ హే పౌల త్వమ్ ఉన్మత్తోసి బహువిద్యాభ్యాసేన త్వం హతజ్ఞానో జాతః|
And he making his defence to these things, Festus says with a loud voice, O Paul, thou art beside thyself; many writings turned thee into insanity.
25 స ఉక్తవాన్ హే మహామహిమ ఫీష్ట నాహమ్ ఉన్మత్తః కిన్తు సత్యం వివేచనీయఞ్చ వాక్యం ప్రస్తౌమి|
But Paul says, I am not a maniac, most noble Festus; but I speak forth the words of truth and soberness.
26 యస్య సాక్షాద్ అక్షోభః సన్ కథాం కథయామి స రాజా తద్వృత్తాన్తం జానాతి తస్య సమీపే కిమపి గుప్తం నేతి మయా నిశ్చితం బుధ్యతే యతస్తద్ విజనే న కృతం|
For the king, to whom I also speak boldly, knows concerning these things: for I am persuaded that nothing of these things is hidden; for this has not been done in a corner.
27 హే ఆగ్రిప్పరాజ భవాన్ కిం భవిష్యద్వాదిగణోక్తాని వాక్యాని ప్రత్యేతి? భవాన్ ప్రత్యేతి తదహం జానామి|
O king Agrippa, dost thou believe the prophets? I know that thou believest them.
28 తత ఆగ్రిప్పః పౌలమ్ అభిహితవాన్ త్వం ప్రవృత్తిం జనయిత్వా ప్రాయేణ మామపి ఖ్రీష్టీయం కరోషి|
And Agrippa said to Paul, With little persuasion thou dost persuade thyself to make me a Christian.
29 తతః సోఽవాదీత్ భవాన్ యే యే లోకాశ్చ మమ కథామ్ అద్య శృణ్వన్తి ప్రాయేణ ఇతి నహి కిన్త్వేతత్ శృఙ్ఖలబన్ధనం వినా సర్వ్వథా తే సర్వ్వే మాదృశా భవన్త్వితీశ్వస్య సమీపే ప్రార్థయేఽహమ్|
And Paul said, I would to God, that both in little and in much, not only you, but also all of those hearing me this day, were such as I am, except these bonds.
30 ఏతస్యాం కథాయాం కథితాయాం స రాజా సోఽధిపతి ర్బర్ణీకీ సభాస్థా లోకాశ్చ తస్మాద్ ఉత్థాయ
And the king, and the governor, and Bernice, and those sitting with them, arose up:
31 గోపనే పరస్పరం వివిచ్య కథితవన్త ఏష జనో బన్ధనార్హం ప్రాణహననార్హం వా కిమపి కర్మ్మ నాకరోత్|
and having gone away, they were talking to one another, saying, that This man is doing nothing worthy of death or of bonds.
32 తత ఆగ్రిప్పః ఫీష్టమ్ అవదత్, యద్యేష మానుషః కైసరస్య నికటే విచారితో భవితుం న ప్రార్థయిష్యత్ తర్హి ముక్తో భవితుమ్ అశక్ష్యత్|
But Agrippa said to Festus, This man was able to have been released, if he had not appealed to Caesar.
