ప్రేరితాః 22
1 హే పితృగణా హే భ్రాతృగణాః, ఇదానీం మమ నివేదనే సమవధత్త|
“Brothers and Father, listen to the defence which I am about to make.”
2 తదా స ఇబ్రీయభాషయా కథాం కథయతీతి శ్రుత్వా సర్వ్వే లోకా అతీవ నిఃశబ్దా సన్తోఽతిష్ఠన్|
When they heard that he was speaking to them in Hebrew, they were still more quiet; and Paul went on:
3 పశ్చాత్ సోఽకథయద్ అహం యిహూదీయ ఇతి నిశ్చయః కిలికియాదేశస్య తార్షనగరం మమ జన్మభూమిః, ఏతన్నగరీయస్య గమిలీయేలనామ్నోఽధ్యాపకస్య శిష్యో భూత్వా పూర్వ్వపురుషాణాం విధివ్యవస్థానుసారేణ సమ్పూర్ణరూపేణ శిక్షితోఽభవమ్ ఇదానీన్తనా యూయం యాదృశా భవథ తాదృశోఽహమపీశ్వరసేవాయామ్ ఉద్యోగీ జాతః|
“I am a Jew, a native of Tarsus in Cilicia, but I was brought up in this city under the teaching of Gamaliel, and educated in accordance with the strict system of our ancestral Law. I was as zealous in God’s service as any of you who are here to-day.
4 మతమేతద్ ద్విష్ట్వా తద్గ్రాహినారీపురుషాన్ కారాయాం బద్ధ్వా తేషాం ప్రాణనాశపర్య్యన్తాం విపక్షతామ్ అకరవమ్|
In my persecution of this Cause I did not stop even at the taking of life. I put in chains, and imprisoned, men and women alike —
5 మహాయాజకః సభాసదః ప్రాచీనలోకాశ్చ మమైతస్యాః కథాయాః ప్రమాణం దాతుం శక్నువన్తి, యస్మాత్ తేషాం సమీపాద్ దమ్మేషకనగరనివాసిభ్రాతృగణార్థమ్ ఆజ్ఞాపత్రాణి గృహీత్వా యే తత్ర స్థితాస్తాన్ దణ్డయితుం యిరూశాలమమ్ ఆనయనార్థం దమ్మేషకనగరం గతోస్మి|
And to that the High Priest himself and all the Council can testify. For I had letters of introduction from them to our fellow Jews at Damascus, and I was on my way to that place, to bring those whom I might find there prisoners to Jerusalem for punishment.
6 కిన్తు గచ్ఛన్ తన్నగరస్య సమీపం ప్రాప్తవాన్ తదా ద్వితీయప్రహరవేలాయాం సత్యామ్ అకస్మాద్ గగణాన్నిర్గత్య మహతీ దీప్తి ర్మమ చతుర్దిశి ప్రకాశితవతీ|
While I was still on my way, just as I was getting close to Damascus, about mid-day, suddenly there flashed from the heavens a great light all round me.
7 తతో మయి భూమౌ పతితే సతి, హే శౌల హే శౌల కుతో మాం తాడయసి? మామ్ప్రతి భాషిత ఏతాదృశ ఏకో రవోపి మయా శ్రుతః|
I fell to the ground, and heard a voice saying to me ‘Saul, Saul, why are you persecuting me?’
8 తదాహం ప్రత్యవదం, హే ప్రభే కో భవాన్? తతః సోఽవాదీత్ యం త్వం తాడయసి స నాసరతీయో యీశురహం|
‘Who are you, Lord?’ I replied. Then the voice said ‘I am Jesus of Nazareth whom you are persecuting.’
9 మమ సఙ్గినో లోకాస్తాం దీప్తిం దృష్ట్వా భియం ప్రాప్తాః, కిన్తు మామ్ప్రత్యుదితం తద్వాక్యం తే నాబుధ్యన్త|
The men with me saw the light, but did not hear the speaker’s voice.
10 తతః పరం పృష్టవానహం, హే ప్రభో మయా కిం కర్త్తవ్యం? తతః ప్రభురకథయత్, ఉత్థాయ దమ్మేషకనగరం యాహి త్వయా యద్యత్ కర్త్తవ్యం నిరూపితమాస్తే తత్ తత్ర త్వం జ్ఞాపయిష్యసే|
Then I said ‘What am I to do, Lord?’ ‘Get up and go into Damascus,’ The Lord said to me, ‘and there you shall be told all that you have been appointed to do.’
11 అనన్తరం తస్యాః ఖరతరదీప్తేః కారణాత్ కిమపి న దృష్ట్వా సఙ్గిగణేన ధృతహస్తః సన్ దమ్మేషకనగరం వ్రజితవాన్|
In consequence of that dazzling light I could not see, but my companions held me by the hand, till I reached Damascus.
12 తన్నగరనివాసినాం సర్వ్వేషాం యిహూదీయానాం మాన్యో వ్యవస్థానుసారేణ భక్తశ్చ హనానీయనామా మానవ ఏకో
There a man named Ananias, a strict observer of our Law, well spoken of by all the Jewish inhabitants, came to see me.
13 మమ సన్నిధిమ్ ఏత్య తిష్ఠన్ అకథయత్, హే భ్రాతః శౌల సుదృష్టి ర్భవ తస్మిన్ దణ్డేఽహం సమ్యక్ తం దృష్టవాన్|
Standing close to me, he said ‘Saul, my Brother, recover your sight.’ And then and there I recovered my sight and looked up at him.
14 తతః స మహ్యం కథితవాన్ యథా త్వమ్ ఈశ్వరస్యాభిప్రాయం వేత్సి తస్య శుద్ధసత్త్వజనస్య దర్శనం ప్రాప్య తస్య శ్రీముఖస్య వాక్యం శృణోషి తన్నిమిత్తమ్ అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణామ్ ఈశ్వరస్త్వాం మనోనీతం కృతవానం|
Then he said ‘The God of our ancestors has appointed you to learn his will, and to see the Righteous One, and to hear words from his lips;
15 యతో యద్యద్ అద్రాక్షీరశ్రౌషీశ్చ సర్వ్వేషాం మానవానాం సమీపే త్వం తేషాం సాక్షీ భవిష్యసి|
for you shall be a witness for him to all the world of what you have just seen and heard.
16 అతఏవ కుతో విలమ్బసే? ప్రభో ర్నామ్నా ప్రార్థ్య నిజపాపప్రక్షాలనార్థం మజ్జనాయ సముత్తిష్ఠ|
And now why wait any longer: Be baptized at once, wash away your sins, and invoke his Name.
17 తతః పరం యిరూశాలమ్నగరం ప్రత్యాగత్య మన్దిరేఽహమ్ ఏకదా ప్రార్థయే, తస్మిన్ సమయేఽహమ్ అభిభూతః సన్ ప్రభూం సాక్షాత్ పశ్యన్,
After my return to Jerusalem, while I was praying one day in the Temple, I fell into a trance,
18 త్వం త్వరయా యిరూశాలమః ప్రతిష్ఠస్వ యతో లోకామయి తవ సాక్ష్యం న గ్రహీష్యన్తి, మామ్ప్రత్యుదితం తస్యేదం వాక్యమ్ అశ్రౌషమ్|
and saw Jesus saying to me ‘Make haste and leave Jerusalem at once, because they will not accept your testimony about me.’
19 తతోహం ప్రత్యవాదిషమ్ హే ప్రభో ప్రతిభజనభవనం త్వయి విశ్వాసినో లోకాన్ బద్ధ్వా ప్రహృతవాన్,
‘Lord,’ I answered, ‘these people know that I used to imprison and scourge, in Synagogue after Synagogue, those who believed in you;
20 తథా తవ సాక్షిణః స్తిఫానస్య రక్తపాతనసమయే తస్య వినాశం సమ్మన్య సన్నిధౌ తిష్ఠన్ హన్తృలోకానాం వాసాంసి రక్షితవాన్, ఏతత్ తే విదుః|
and, when the blood of your martyr, Stephen, was being shed, I was myself standing by, approving of his death, and took charge of the clothes of those who were murdering him.
21 తతః సోఽకథయత్ ప్రతిష్ఠస్వ త్వాం దూరస్థభిన్నదేశీయానాం సమీపం ప్రేషయిష్యే|
But Jesus said to me ‘Go; for I will send you to the Gentiles far away’.”
22 తదా లోకా ఏతావత్పర్య్యన్తాం తదీయాం కథాం శ్రుత్వా ప్రోచ్చైరకథయన్, ఏనం భూమణ్డలాద్ దూరీకురుత, ఏతాదృశజనస్య జీవనం నోచితమ్|
Up to this point the people had been listening to Paul, but at these words they called out: “Kill him! A fellow like this ought not to have been allowed to live!”
23 ఇత్యుచ్చైః కథయిత్వా వసనాని పరిత్యజ్య గగణం ప్రతి ధూలీరక్షిపన్
As they were shouting, tearing off their clothes, and throwing dust in the air,
24 తతః సహస్రసేనాపతిః పౌలం దుర్గాభ్యన్తర నేతుం సమాదిశత్| ఏతస్య ప్రతికూలాః సన్తో లోకాః కిన్నిమిత్తమ్ ఏతావదుచ్చైఃస్వరమ్ అకుర్వ్వన్, ఏతద్ వేత్తుం తం కశయా ప్రహృత్య తస్య పరీక్షాం కర్త్తుమాదిశత్|
the Commanding Officer ordered Paul to be taken into the Fort, and directed that he should be examined under the lash, that he might find out the reason for their outcry against him.
25 పదాతయశ్చర్మ్మనిర్మ్మితరజ్జుభిస్తస్య బన్ధనం కర్త్తుముద్యతాస్తాస్తదానీం పౌలః సమ్ముఖస్థితం శతసేనాపతిమ్ ఉక్తవాన్ దణ్డాజ్ఞాయామ్ అప్రాప్తాయాం కిం రోమిలోకం ప్రహర్త్తుం యుష్మాకమ్ అధికారోస్తి?
But just as they had tied him up to be scourged, Paul said to the Captain standing near: “Is it legal for you to scourge a Roman citizen, unconvicted?”
26 ఏనాం కథాం శ్రుత్వా స సహస్రసేనాపతేః సన్నిధిం గత్వా తాం వార్త్తామవదత్ స రోమిలోక ఏతస్మాత్ సావధానః సన్ కర్మ్మ కురు|
On hearing this, the Captain went and reported it to the Commanding Officer. “Do you know what you are doing?” he said. “This man is a Roman citizen.”
27 తస్మాత్ సహస్రసేనాపతి ర్గత్వా తమప్రాక్షీత్ త్వం కిం రోమిలోకః? ఇతి మాం బ్రూహి| సోఽకథయత్ సత్యమ్|
So the Commanding Officer went up to Paul and said: “Tell me, are you a Roman citizen?” “Yes,” replied Paul.
28 తతః సహస్రసేనాపతిః కథితవాన్ బహుద్రవిణం దత్త్వాహం తత్ పౌరసఖ్యం ప్రాప్తవాన్; కిన్తు పౌలః కథితవాన్ అహం జనునా తత్ ప్రాప్తోఽస్మి|
“I had to pay a heavy price for my position as citizen,” said the Officer. “I am one by birth,” rejoined Paul.
29 ఇత్థం సతి యే ప్రహారేణ తం పరీక్షితుం సముద్యతా ఆసన్ తే తస్య సమీపాత్ ప్రాతిష్ఠన్త; సహస్రసేనాపతిస్తం రోమిలోకం విజ్ఞాయ స్వయం యత్ తస్య బన్ధనమ్ అకార్షీత్ తత్కారణాద్ అబిభేత్|
The men who were to have examined Paul immediately drew back, and the Officer, finding that Paul was a Roman citizen, was alarmed at having put him in chains.
30 యిహూదీయలోకాః పౌలం కుతోఽపవదన్తే తస్య వృత్తాన్తం జ్ఞాతుం వాఞ్ఛన్ సహస్రసేనాపతిః పరేఽహని పౌలం బన్ధనాత్ మోచయిత్వా ప్రధానయాజకాన్ మహాసభాయాః సర్వ్వలోకాశ్చ సముపస్థాతుమ్ ఆదిశ్య తేషాం సన్నిధౌ పౌలమ్ అవరోహ్య స్థాపితవాన్|
On the next day the Commanding Officer, wishing to find out the real reason why Paul was denounced by the Jews, had his chains taken off, and directed the Chief Priests and the whole of the High Council to assemble, and then took Paul down and brought him before them.
