ప్రేరితాః 16
1 పౌలో దర్బ్బీలుస్త్రానగరయోరుపస్థితోభవత్ తత్ర తీమథియనామా శిష్య ఏక ఆసీత్; స విశ్వాసిన్యా యిహూదీయాయా యోషితో గర్బ్భజాతః కిన్తు తస్య పితాన్యదేశీయలోకః|
E ele veio a Derbe e Listra; e eis que estava ali um certo discípulo, de nome Timóteo, filho de uma certa mulher judia crente, mas de pai grego.
2 స జనో లుస్త్రా-ఇకనియనగరస్థానాం భ్రాతృణాం సమీపేపి సుఖ్యాతిమాన్ ఆసీత్|
Do qual era [bem] testemunhado pelos irmãos [que estavam] em Listra e Icônio.
3 పౌలస్తం స్వసఙ్గినం కర్త్తుం మతిం కృత్వా తం గృహీత్వా తద్దేశనివాసినాం యిహూదీయానామ్ అనురోధాత్ తస్య త్వక్ఛేదం కృతవాన్ యతస్తస్య పితా భిన్నదేశీయలోక ఇతి సర్వ్వైరజ్ఞాయత|
A este Paulo quis que fosse com ele; e tomando-o, circuncidou-o, por causa dos judeus, que estavam naqueles lugares; porque todos conheciam o pai dele, que era grego.
4 తతః పరం తే నగరే నగరే భ్రమిత్వా యిరూశాలమస్థైః ప్రేరితై ర్లోకప్రాచీనైశ్చ నిరూపితం యద్ వ్యవస్థాపత్రం తదనుసారేణాచరితుం లోకేభ్యస్తద్ దత్తవన్తః|
E eles, passando pelas cidades, entregavam-lhes as ordenanças que foram determinadas pelos apóstolos e anciãos em Jerusalém, para que [as] guardassem.
5 తేనైవ సర్వ్వే ధర్మ్మసమాజాః ఖ్రీష్టధర్మ్మే సుస్థిరాః సన్తః ప్రతిదినం వర్ద్ధితా అభవన్|
E assim as Igrejas eram firmadas na fé, e cada dia aumentavam em número.
6 తేషు ఫ్రుగియాగాలాతియాదేశమధ్యేన గతేషు సత్సు పవిత్ర ఆత్మా తాన్ ఆశియాదేశే కథాం ప్రకాశయితుం ప్రతిషిద్ధవాన్|
E passando pela Frígia, e pela região da Galácia, foi-lhes impedido pelo Espírito Santo de falarem a palavra na Ásia.
7 తథా ముసియాదేశ ఉపస్థాయ బిథునియాం గన్తుం తైరుద్యోగే కృతే ఆత్మా తాన్ నాన్వమన్యత|
[E] quando eles vieram a Mísia, tentaram ir à Bitínia; mas o Espírito não lhes permitiu.
8 తస్మాత్ తే ముసియాదేశం పరిత్యజ్య త్రోయానగరం గత్వా సముపస్థితాః|
E tendo passado por Mísia, desceram a Trôade.
9 రాత్రౌ పౌలః స్వప్నే దృష్టవాన్ ఏకో మాకిదనియలోకస్తిష్ఠన్ వినయం కృత్వా తస్మై కథయతి, మాకిదనియాదేశమ్ ఆగత్యాస్మాన్ ఉపకుర్వ్వితి|
E uma visão foi vista por Paulo durante a noite: um homem Macedônio se pôs [diante dele], rogando-lhe, e dizendo: Passa à Macedônia, e ajuda-nos!
10 తస్యేత్థం స్వప్నదర్శనాత్ ప్రభుస్తద్దేశీయలోకాన్ ప్రతి సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అస్మాన్ ఆహూయతీతి నిశ్చితం బుద్ధ్వా వయం తూర్ణం మాకిదనియాదేశం గన్తుమ్ ఉద్యోగమ్ అకుర్మ్మ|
E quando ele viu a visão, logo procuramos partir para a Macedônia, concluindo que o Senhor estava nos chamando para anunciarmos o Evangelho a eles.
11 తతః పరం వయం త్రోయానగరాద్ ప్రస్థాయ ఋజుమార్గేణ సామథ్రాకియోపద్వీపేన గత్వా పరేఽహని నియాపలినగర ఉపస్థితాః|
Então, tendo navegado desde Trôade, viemos correndo caminho direto a Samotrácia, e no [dia] seguinte a Neápolis.
12 తస్మాద్ గత్వా మాకిదనియాన్తర్వ్వర్త్తి రోమీయవసతిస్థానం యత్ ఫిలిపీనామప్రధాననగరం తత్రోపస్థాయ కతిపయదినాని తత్ర స్థితవన్తః|
E dali a Filipos, que é a primeira cidade desta parte da Macedônia, [e é] uma colônia; e estivemos naquela cidade [por] alguns dias.
13 విశ్రామవారే నగరాద్ బహి ర్గత్వా నదీతటే యత్ర ప్రార్థనాచార ఆసీత్ తత్రోపవిశ్య సమాగతా నారీః ప్రతి కథాం ప్రాచారయామ|
E no dia de sábado saímos para fora da cidade, onde costumava ser feita oração; e tendo [nos] sentado, falamos às mulheres que tinham se ajuntado [ali].
14 తతః థుయాతీరానగరీయా ధూషరామ్బరవిక్రాయిణీ లుదియానామికా యా ఈశ్వరసేవికా యోషిత్ శ్రోత్రీణాం మధ్య ఆసీత్ తయా పౌలోక్తవాక్యాని యద్ గృహ్యన్తే తదర్థం ప్రభుస్తస్యా మనోద్వారం ముక్తవాన్|
E uma certa mulher, por nome Lídia, vendedora de púrpura, da cidade de Tiatira, que servia a Deus; [ela nos] ouviu; o coração da qual o Senhor abriu, para que prestasse atenção ao que Paulo dizia.
15 అతః సా యోషిత్ సపరివారా మజ్జితా సతీ వినయం కృత్వా కథితవతీ, యుష్మాకం విచారాద్ యది ప్రభౌ విశ్వాసినీ జాతాహం తర్హి మమ గృహమ్ ఆగత్య తిష్ఠత| ఇత్థం సా యత్నేనాస్మాన్ అస్థాపయత్|
E quando ela foi batizada, e [também] sua casa, ela [nos] rogou, dizendo: Se vós tendes julgado que eu seja fiel ao Senhor, entrai em minha casa e ficai ali. E ela insistiu para conosco.
16 యస్యా గణనయా తదధిపతీనాం బహుధనోపార్జనం జాతం తాదృశీ గణకభూతగ్రస్తా కాచన దాసీ ప్రార్థనాస్థానగమనకాల ఆగత్యాస్మాన్ సాక్షాత్ కృతవతీ|
E aconteceu, que ao estarmos nós indo à oração, saiu ao nosso encontro uma moça que tinha espírito de pitonisa; a qual ao fazer adivinhações trazia grande lucro a seus senhores.
17 సాస్మాకం పౌలస్య చ పశ్చాద్ ఏత్య ప్రోచ్చైః కథామిమాం కథితవతీ, మనుష్యా ఏతే సర్వ్వోపరిస్థస్యేశ్వరస్య సేవకాః సన్తోఽస్మాన్ ప్రతి పరిత్రాణస్య మార్గం ప్రకాశయన్తి|
Esta, seguindo após Paulo e nós, clamava, dizendo: Estes homens são servos do Deus Altíssimo, que nos anunciam o caminho da salvação.
18 సా కన్యా బహుదినాని తాదృశమ్ అకరోత్ తస్మాత్ పౌలో దుఃఖితః సన్ ముఖం పరావర్త్య తం భూతమవదద్, అహం యీశుఖ్రీష్టస్య నామ్నా త్వామాజ్ఞాపయామి త్వమస్యా బహిర్గచ్ఛ; తేనైవ తత్క్షణాత్ స భూతస్తస్యా బహిర్గతః|
E ela fazia isto por muitos dias. Mas Paulo, estando descontente com isto, virou-se, e disse ao espírito: Em nome de Jesus Cristo eu te mando que saias dela. E na mesma hora [o espírito] saiu.
19 తతః స్వేషాం లాభస్య ప్రత్యాశా విఫలా జాతేతి విలోక్య తస్యాః ప్రభవః పౌలం సీలఞ్చ ధృత్వాకృష్య విచారస్థానేఽధిపతీనాం సమీపమ్ ఆనయన్|
E os senhores dela, vendo que a esperança de lucro deles tinha ido embora, pegaram a Paulo e a Silas, e [os] levaram à praça, diante dos governantes.
20 తతః శాసకానాం నికటం నీత్వా రోమిలోకా వయమ్ అస్మాకం యద్ వ్యవహరణం గ్రహీతుమ్ ఆచరితుఞ్చ నిషిద్ధం,
E apresentando-os aos magistrados, disseram: Estes homens perturbam nossa cidade, sendo judeus;
21 ఇమే యిహూదీయలోకాః సన్తోపి తదేవ శిక్షయిత్వా నగరేఽస్మాకమ్ అతీవ కలహం కుర్వ్వన్తి,
E eles anunciam costumes que não nos é lícito receber, nem fazer; pois somos romanos.
22 ఇతి కథితే సతి లోకనివహస్తయోః ప్రాతికూల్యేనోదతిష్ఠత్ తథా శాసకాస్తయో ర్వస్త్రాణి ఛిత్వా వేత్రాఘాతం కర్త్తుమ్ ఆజ్ఞాపయన్|
E a multidão se levantou juntamente contra eles; e os oficiais, rasgando suas roupas, mandaram que fossem açoitados.
23 అపరం తే తౌ బహు ప్రహార్య్య త్వమేతౌ కారాం నీత్వా సావధానం రక్షయేతి కారారక్షకమ్ ఆదిశన్|
E tendo sido lhes dado muitos açoites, os lançaram na prisão, mandando ao carcereiro que os guardasse em segurança.
24 ఇత్థమ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్య స తావభ్యన్తరస్థకారాం నీత్వా పాదేషు పాదపాశీభి ర్బద్ధ్వా స్థాపితావాన్|
O qual, tendo recebido tal ordem, lançou-os na cela mais interna, e prendeu-lhes os pés no tronco.
25 అథ నిశీథసమయే పౌలసీలావీశ్వరముద్దిశ్య ప్రాథనాం గానఞ్చ కృతవన్తౌ, కారాస్థితా లోకాశ్చ తదశృణ్వన్
E perto da meia-noite, Paulo e Silas [estavam] orando, e cantando hinos a Deus; [e] os [outros] presos os escutavam.
26 తదాకస్మాత్ మహాన్ భూమికమ్పోఽభవత్ తేన భిత్తిమూలేన సహ కారా కమ్పితాభూత్ తత్క్షణాత్ సర్వ్వాణి ద్వారాణి ముక్తాని జాతాని సర్వ్వేషాం బన్ధనాని చ ముక్తాని|
E de repente houve um terremoto tão grande que os alicerces da prisão se moviam; e logo todas as portas se abriram, e todas as correntes [que prendiam] a todos se soltaram.
27 అతఏవ కారారక్షకో నిద్రాతో జాగరిత్వా కారాయా ద్వారాణి ముక్తాని దృష్ట్వా బన్దిలోకాః పలాయితా ఇత్యనుమాయ కోషాత్ ఖఙ్గం బహిః కృత్వాత్మఘాతం కర్త్తుమ్ ఉద్యతః|
E o carcereiro, tendo acordado e visto abertas todas as portas da prisão; puxou a espada, [e] estava a ponto de se matar, pensando que os presos tinham fugido.
28 కిన్తు పౌలః ప్రోచ్చైస్తమాహూయ కథితవాన్ పశ్య వయం సర్వ్వేఽత్రాస్మహే, త్వం నిజప్రాణహింసాం మాకార్షీః|
Mas Paulo clamou em alta voz, dizendo: Não te faças nenhum mal, porque todos nós estamos aqui.
29 తదా ప్రదీపమ్ ఆనేతుమ్ ఉక్త్వా స కమ్పమానః సన్ ఉల్లమ్ప్యాభ్యన్తరమ్ ఆగత్య పౌలసీలయోః పాదేషు పతితవాన్|
E tendo pedido luzes, saltou para dentro, e termendo muito, ele se prostrou diante de Paulo e Silas.
30 పశ్చాత్ స తౌ బహిరానీయ పృష్టవాన్ హే మహేచ్ఛౌ పరిత్రాణం ప్రాప్తుం మయా కిం కర్త్తవ్యం?
E levando-os para fora, disse: Senhores, o que me é necessário fazer para eu me salvar?
31 పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
E eles [lhe] disseram: Crê no Senhor Jesus Cristo, e serás salvo, tu e a tua casa.
32 తస్మై తస్య గృహస్థితసర్వ్వలోకేభ్యశ్చ ప్రభోః కథాం కథితవన్తౌ|
E lhe falaram da palavra do Senhor, e a todos os que estavam em sua casa.
33 తథా రాత్రేస్తస్మిన్నేవ దణ్డే స తౌ గృహీత్వా తయోః ప్రహారాణాం క్షతాని ప్రక్షాలితవాన్ తతః స స్వయం తస్య సర్వ్వే పరిజనాశ్చ మజ్జితా అభవన్|
E ele, tomando-os consigo, naquela mesma hora da noite, lavou [-lhes] as feridas dos açoites, e logo foi batizado, ele e todos os seus.
34 పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
E tendo os levado a sua casa, pôs [comida] diante deles à mesa; e alegrou-se muito, tendo crido em Deus com toda a sua casa.
35 దిన ఉపస్థితే తౌ లోకౌ మోచయేతి కథాం కథయితుం శాసకాః పదాతిగణం ప్రేషితవన్తః|
E sendo [já] de dia, os magistrados mandaram aos guardas, dizendo: Solta aqueles homens.
36 తతః కారారక్షకః పౌలాయ తాం వార్త్తాం కథితవాన్ యువాం త్యాజయితుం శాసకా లోకాన ప్రేషితవన్త ఇదానీం యువాం బహి ర్భూత్వా కుశలేన ప్రతిష్ఠేతాం|
E o carcereiro anunciou estas palavras a Paulo, [dizendo]: Os magistrados têm mandado vos soltar; portanto agora saí, e ide em paz.
37 కిన్తు పౌలస్తాన్ అవదత్ రోమిలోకయోరావయోః కమపి దోషమ్ న నిశ్చిత్య సర్వ్వేషాం సమక్షమ్ ఆవాం కశయా తాడయిత్వా కారాయాం బద్ధవన్త ఇదానీం కిమావాం గుప్తం విస్త్రక్ష్యన్తి? తన్న భవిష్యతి, స్వయమాగత్యావాం బహిః కృత్వా నయన్తు|
Mas Paulo lhes disse: Eles nos açoitaram publicamente, e sem sermos sentenciados, sendo nós homens romanos, lançaram-nos na prisão, e agora nos lançam fora às escondidas? [Assim] não! Mas que eles mesmos venham e nos tirem.
38 తదా పదాతిభిః శాసకేభ్య ఏతద్వార్త్తాయాం కథితాయాం తౌ రోమిలోకావితి కథాం శ్రుత్వా తే భీతాః
E os guardas voltaram para dizer aos magistrados estas palavras; e eles temeram ao ouvirem que eram romanos.
39 సన్తస్తయోః సన్నిధిమాగత్య వినయమ్ అకుర్వ్వన్ అపరం బహిః కృత్వా నగరాత్ ప్రస్థాతుం ప్రార్థితవన్తః|
E tendo vindo, rogaram-lhes; e tirando-os, pediram [-lhes] que saíssem da cidade.
40 తతస్తౌ కారాయా నిర్గత్య లుదియాయా గృహం గతవన్తౌ తత్ర భ్రాతృగణం సాక్షాత్కృత్య తాన్ సాన్త్వయిత్వా తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థితౌ|
E eles, tendo saído da prisão, entraram [na casa] de Lídia; e vendo aos irmãos, consolaram-lhes; e saíram.
