ప్రేరితాః 16
1 పౌలో దర్బ్బీలుస్త్రానగరయోరుపస్థితోభవత్ తత్ర తీమథియనామా శిష్య ఏక ఆసీత్; స విశ్వాసిన్యా యిహూదీయాయా యోషితో గర్బ్భజాతః కిన్తు తస్య పితాన్యదేశీయలోకః|
Paul went on to Derbe and Lystra, and behold, a disciple named Timothy was there. He was the son of a Jewish woman who was a believer, but his father was a Greek.
2 స జనో లుస్త్రా-ఇకనియనగరస్థానాం భ్రాతృణాం సమీపేపి సుఖ్యాతిమాన్ ఆసీత్|
He was well spoken of by the brothers in Lystra and Iconium.
3 పౌలస్తం స్వసఙ్గినం కర్త్తుం మతిం కృత్వా తం గృహీత్వా తద్దేశనివాసినాం యిహూదీయానామ్ అనురోధాత్ తస్య త్వక్ఛేదం కృతవాన్ యతస్తస్య పితా భిన్నదేశీయలోక ఇతి సర్వ్వైరజ్ఞాయత|
Paul wanted this man to go on with him, so he took him and circumcised him because of the Jews who were in those places, for they all knew that his father was a Greek.
4 తతః పరం తే నగరే నగరే భ్రమిత్వా యిరూశాలమస్థైః ప్రేరితై ర్లోకప్రాచీనైశ్చ నిరూపితం యద్ వ్యవస్థాపత్రం తదనుసారేణాచరితుం లోకేభ్యస్తద్ దత్తవన్తః|
As they went through the cities, they delivered the decisions that had been reached by the apostles and the elders in Jerusalem for the Gentile believers to obey.
5 తేనైవ సర్వ్వే ధర్మ్మసమాజాః ఖ్రీష్టధర్మ్మే సుస్థిరాః సన్తః ప్రతిదినం వర్ద్ధితా అభవన్|
So the churches were strengthened in the faith and increased in number every day.
6 తేషు ఫ్రుగియాగాలాతియాదేశమధ్యేన గతేషు సత్సు పవిత్ర ఆత్మా తాన్ ఆశియాదేశే కథాం ప్రకాశయితుం ప్రతిషిద్ధవాన్|
Then Paul and his companions went through Phrygia and the region of Galatia, having been forbidden by the Holy Spirit from speaking the word in Asia.
7 తథా ముసియాదేశ ఉపస్థాయ బిథునియాం గన్తుం తైరుద్యోగే కృతే ఆత్మా తాన్ నాన్వమన్యత|
When they reached Mysia, they tried to go on toward Bithynia, but the Spirit did not allow them.
8 తస్మాత్ తే ముసియాదేశం పరిత్యజ్య త్రోయానగరం గత్వా సముపస్థితాః|
So passing by Mysia, they went down to Troas.
9 రాత్రౌ పౌలః స్వప్నే దృష్టవాన్ ఏకో మాకిదనియలోకస్తిష్ఠన్ వినయం కృత్వా తస్మై కథయతి, మాకిదనియాదేశమ్ ఆగత్యాస్మాన్ ఉపకుర్వ్వితి|
During the night Paul had a vision. A Macedonian man was standing there, urging him, “Come over to Macedonia and help us!”
10 తస్యేత్థం స్వప్నదర్శనాత్ ప్రభుస్తద్దేశీయలోకాన్ ప్రతి సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అస్మాన్ ఆహూయతీతి నిశ్చితం బుద్ధ్వా వయం తూర్ణం మాకిదనియాదేశం గన్తుమ్ ఉద్యోగమ్ అకుర్మ్మ|
After Paul saw the vision, we immediately endeavored to go on to Macedonia, concluding that the Lord had called us to preach the gospel to them.
11 తతః పరం వయం త్రోయానగరాద్ ప్రస్థాయ ఋజుమార్గేణ సామథ్రాకియోపద్వీపేన గత్వా పరేఽహని నియాపలినగర ఉపస్థితాః|
So we set sail from Troas and followed a straight course to Samothrace, and on the next day we went to Neapolis.
12 తస్మాద్ గత్వా మాకిదనియాన్తర్వ్వర్త్తి రోమీయవసతిస్థానం యత్ ఫిలిపీనామప్రధాననగరం తత్రోపస్థాయ కతిపయదినాని తత్ర స్థితవన్తః|
From there we went on to Philippi, which is a Roman colony and a leading city of that district of Macedonia. We stayed in that city for several days.
13 విశ్రామవారే నగరాద్ బహి ర్గత్వా నదీతటే యత్ర ప్రార్థనాచార ఆసీత్ తత్రోపవిశ్య సమాగతా నారీః ప్రతి కథాం ప్రాచారయామ|
On the Sabbath day we went outside the city to a riverside, where it was customary for there to be prayer. We sat down and began speaking to the women who had gathered together.
14 తతః థుయాతీరానగరీయా ధూషరామ్బరవిక్రాయిణీ లుదియానామికా యా ఈశ్వరసేవికా యోషిత్ శ్రోత్రీణాం మధ్య ఆసీత్ తయా పౌలోక్తవాక్యాని యద్ గృహ్యన్తే తదర్థం ప్రభుస్తస్యా మనోద్వారం ముక్తవాన్|
One of those listening to us was a woman named Lydia. She was a worshiper of God from the city of Thyatira and a seller of purple cloth. The Lord opened her heart to respond to what Paul was saying.
15 అతః సా యోషిత్ సపరివారా మజ్జితా సతీ వినయం కృత్వా కథితవతీ, యుష్మాకం విచారాద్ యది ప్రభౌ విశ్వాసినీ జాతాహం తర్హి మమ గృహమ్ ఆగత్య తిష్ఠత| ఇత్థం సా యత్నేనాస్మాన్ అస్థాపయత్|
After she was baptized, along with her household, she urged us, “If you have judged me to be faithful to the Lord, come stay at my house.” And she persuaded us to do so.
16 యస్యా గణనయా తదధిపతీనాం బహుధనోపార్జనం జాతం తాదృశీ గణకభూతగ్రస్తా కాచన దాసీ ప్రార్థనాస్థానగమనకాల ఆగత్యాస్మాన్ సాక్షాత్ కృతవతీ|
One day, as we were on our way to prayer, we were met by a slave girl who had a spirit of divination. She had brought her masters much profit by fortune-telling.
17 సాస్మాకం పౌలస్య చ పశ్చాద్ ఏత్య ప్రోచ్చైః కథామిమాం కథితవతీ, మనుష్యా ఏతే సర్వ్వోపరిస్థస్యేశ్వరస్య సేవకాః సన్తోఽస్మాన్ ప్రతి పరిత్రాణస్య మార్గం ప్రకాశయన్తి|
She followed along behind Paul and us and kept crying out, “These men are servants of the Most High God, who proclaim to us a way of salvation.”
18 సా కన్యా బహుదినాని తాదృశమ్ అకరోత్ తస్మాత్ పౌలో దుఃఖితః సన్ ముఖం పరావర్త్య తం భూతమవదద్, అహం యీశుఖ్రీష్టస్య నామ్నా త్వామాజ్ఞాపయామి త్వమస్యా బహిర్గచ్ఛ; తేనైవ తత్క్షణాత్ స భూతస్తస్యా బహిర్గతః|
She kept on doing this for many days, and Paul became so annoyed that he turned and said to the spirit, “I command yoʋ in the name of Jesus Christ to come out of her.” And it came out that very hour.
19 తతః స్వేషాం లాభస్య ప్రత్యాశా విఫలా జాతేతి విలోక్య తస్యాః ప్రభవః పౌలం సీలఞ్చ ధృత్వాకృష్య విచారస్థానేఽధిపతీనాం సమీపమ్ ఆనయన్|
When her masters saw that their hope for profit was gone, they seized Paul and Silas, dragged them to the marketplace, and set them before the authorities.
20 తతః శాసకానాం నికటం నీత్వా రోమిలోకా వయమ్ అస్మాకం యద్ వ్యవహరణం గ్రహీతుమ్ ఆచరితుఞ్చ నిషిద్ధం,
After bringing them to the magistrates, they said, “These men are seriously disturbing our city. They are Jews,
21 ఇమే యిహూదీయలోకాః సన్తోపి తదేవ శిక్షయిత్వా నగరేఽస్మాకమ్ అతీవ కలహం కుర్వ్వన్తి,
and they are proclaiming customs that are not lawful for us as Romans to accept or practice.”
22 ఇతి కథితే సతి లోకనివహస్తయోః ప్రాతికూల్యేనోదతిష్ఠత్ తథా శాసకాస్తయో ర్వస్త్రాణి ఛిత్వా వేత్రాఘాతం కర్త్తుమ్ ఆజ్ఞాపయన్|
The crowd rose up together against them, and the magistrates tore their garments off them and ordered them to be beaten with rods.
23 అపరం తే తౌ బహు ప్రహార్య్య త్వమేతౌ కారాం నీత్వా సావధానం రక్షయేతి కారారక్షకమ్ ఆదిశన్|
After inflicting many blows upon them, they threw them into prison, ordering the jailer to keep them under close guard.
24 ఇత్థమ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్య స తావభ్యన్తరస్థకారాం నీత్వా పాదేషు పాదపాశీభి ర్బద్ధ్వా స్థాపితావాన్|
When he received this order, he put them in the inner prison and fastened their feet in the stocks.
25 అథ నిశీథసమయే పౌలసీలావీశ్వరముద్దిశ్య ప్రాథనాం గానఞ్చ కృతవన్తౌ, కారాస్థితా లోకాశ్చ తదశృణ్వన్
About midnight Paul and Silas were praying and singing hymns to God, and the prisoners were listening to them.
26 తదాకస్మాత్ మహాన్ భూమికమ్పోఽభవత్ తేన భిత్తిమూలేన సహ కారా కమ్పితాభూత్ తత్క్షణాత్ సర్వ్వాణి ద్వారాణి ముక్తాని జాతాని సర్వ్వేషాం బన్ధనాని చ ముక్తాని|
Suddenly there was a great earthquake, so that the foundations of the prison were shaken. Immediately all the doors opened, and all the chains came loose.
27 అతఏవ కారారక్షకో నిద్రాతో జాగరిత్వా కారాయా ద్వారాణి ముక్తాని దృష్ట్వా బన్దిలోకాః పలాయితా ఇత్యనుమాయ కోషాత్ ఖఙ్గం బహిః కృత్వాత్మఘాతం కర్త్తుమ్ ఉద్యతః|
Then the jailer was awakened, and when he saw that the doors of the prison were open, he drew his sword and was about to kill himself, assuming that the prisoners had escaped.
28 కిన్తు పౌలః ప్రోచ్చైస్తమాహూయ కథితవాన్ పశ్య వయం సర్వ్వేఽత్రాస్మహే, త్వం నిజప్రాణహింసాం మాకార్షీః|
But Paul cried out with a loud voice, “Do yoʋrself no harm, for we are all here.”
29 తదా ప్రదీపమ్ ఆనేతుమ్ ఉక్త్వా స కమ్పమానః సన్ ఉల్లమ్ప్యాభ్యన్తరమ్ ఆగత్య పౌలసీలయోః పాదేషు పతితవాన్|
Calling for lights, the jailer rushed in and fell down trembling before Paul and Silas.
30 పశ్చాత్ స తౌ బహిరానీయ పృష్టవాన్ హే మహేచ్ఛౌ పరిత్రాణం ప్రాప్తుం మయా కిం కర్త్తవ్యం?
Then he brought them out and said, “Sirs, what must I do to be saved?”
31 పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
They said, “Believe in the Lord Jesus Christ, and yoʋ will be saved, yoʋ and yoʋr household.”
32 తస్మై తస్య గృహస్థితసర్వ్వలోకేభ్యశ్చ ప్రభోః కథాం కథితవన్తౌ|
Then they spoke the word of the Lord to him and to everyone in his household.
33 తథా రాత్రేస్తస్మిన్నేవ దణ్డే స తౌ గృహీత్వా తయోః ప్రహారాణాం క్షతాని ప్రక్షాలితవాన్ తతః స స్వయం తస్య సర్వ్వే పరిజనాశ్చ మజ్జితా అభవన్|
He then took them in that hour of the night and washed their wounds. Then he was baptized at once, along with his entire household.
34 పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
After bringing Paul and Silas into his house, he set a meal before them. And he rejoiced, along with his entire household, because he had come to believe in God.
35 దిన ఉపస్థితే తౌ లోకౌ మోచయేతి కథాం కథయితుం శాసకాః పదాతిగణం ప్రేషితవన్తః|
When daybreak came, the magistrates sent their officers, saying, “Release those men.”
36 తతః కారారక్షకః పౌలాయ తాం వార్త్తాం కథితవాన్ యువాం త్యాజయితుం శాసకా లోకాన ప్రేషితవన్త ఇదానీం యువాం బహి ర్భూత్వా కుశలేన ప్రతిష్ఠేతాం|
So the jailer reported these words to Paul, saying, “The magistrates have sent orders for you to be released. Therefore come out now and go in peace.”
37 కిన్తు పౌలస్తాన్ అవదత్ రోమిలోకయోరావయోః కమపి దోషమ్ న నిశ్చిత్య సర్వ్వేషాం సమక్షమ్ ఆవాం కశయా తాడయిత్వా కారాయాం బద్ధవన్త ఇదానీం కిమావాం గుప్తం విస్త్రక్ష్యన్తి? తన్న భవిష్యతి, స్వయమాగత్యావాం బహిః కృత్వా నయన్తు|
But Paul said to them, “They beat us in public without a trial, even though we are Roman citizens, and they threw us into prison. And now they are sending us away secretly? Certainly not! Rather, let them come and escort us out themselves.”
38 తదా పదాతిభిః శాసకేభ్య ఏతద్వార్త్తాయాం కథితాయాం తౌ రోమిలోకావితి కథాం శ్రుత్వా తే భీతాః
So the officers reported these words to the magistrates, and the magistrates were afraid when they heard that the men were Roman citizens.
39 సన్తస్తయోః సన్నిధిమాగత్య వినయమ్ అకుర్వ్వన్ అపరం బహిః కృత్వా నగరాత్ ప్రస్థాతుం ప్రార్థితవన్తః|
So they came and spoke to them in a conciliatory manner. As they escorted them out, they begged them to leave the city.
40 తతస్తౌ కారాయా నిర్గత్య లుదియాయా గృహం గతవన్తౌ తత్ర భ్రాతృగణం సాక్షాత్కృత్య తాన్ సాన్త్వయిత్వా తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థితౌ|
So Paul and Silas came out of the prison and went to Lydia's house. And after seeing the brothers and encouraging them, they departed.
