2 కరిన్థినః 2
1 అపరఞ్చాహం పునః శోకాయ యుష్మత్సన్నిధిం న గమిష్యామీతి మనసి నిరచైషం|
So I made up my mind that I would not come to you again in sorrow.
2 యస్మాద్ అహం యది యుష్మాన్ శోకయుక్తాన్ కరోమి తర్హి మయా యః శోకయుక్తీకృతస్తం వినా కేనాపరేణాహం హర్షయిష్యే?
For if I make you sorrowful, who is there to make me glad but the one whom I have made sorrowful?
3 మమ యో హర్షః స యుష్మాకం సర్వ్వేషాం హర్ష ఏవేతి నిశ్చితం మయాబోధి; అతఏవ యైరహం హర్షయితవ్యస్తై ర్మదుపస్థితిసమయే యన్మమ శోకో న జాయేత తదర్థమేవ యుష్మభ్యమ్ ఏతాదృశం పత్రం మయా లిఖితం|
That is why I wrote to you as I did, so that when I came I would not have sorrow from those who ought to make me rejoice. I had confidence about you all that my joy would be yours.
4 వస్తుతస్తు బహుక్లేశస్య మనఃపీడాయాశ్చ సమయేఽహం బహ్వశ్రుపాతేన పత్రమేకం లిఖితవాన్ యుష్మాకం శోకార్థం తన్నహి కిన్తు యుష్మాసు మదీయప్రేమబాహుల్యస్య జ్ఞాపనార్థం|
For I wrote to you out of great distress and anguish of heart and with many tears, not to cause you sorrow, but to let you know the abundant love I have for you.
5 యేనాహం శోకయుక్తీకృతస్తేన కేవలమహం శోకయుక్తీకృతస్తన్నహి కిన్త్వంశతో యూయం సర్వ్వేఽపి యతోఽహమత్ర కస్మింశ్చిద్ దోషమారోపయితుం నేచ్ఛామి|
Now if anyone has caused sorrow, he has caused it not to me, but in some measure (not to put it too severely) to all of you.
6 బహూనాం యత్ తర్జ్జనం తేన జనేనాలమ్భి తత్ తదర్థం ప్రచురం|
This punishment by the majority is enough for that person.
7 అతః స దుఃఖసాగరే యన్న నిమజ్జతి తదర్థం యుష్మాభిః స క్షన్తవ్యః సాన్త్వయితవ్యశ్చ|
So you should forgive and comfort him instead, so that he will not be overwhelmed with excessive sorrow.
8 ఇతి హేతోః ప్రర్థయేఽహం యుష్మాభిస్తస్మిన్ దయా క్రియతాం|
Therefore I urge you to reaffirm your love for him.
9 యూయం సర్వ్వకర్మ్మణి మమాదేశం గృహ్లీథ న వేతి పరీక్షితుమ్ అహం యుష్మాన్ ప్రతి లిఖితవాన్|
I wrote to you because I wanted to test your character and see if you would be obedient in everything.
10 యస్య యో దోషో యుష్మాభిః క్షమ్యతే తస్య స దోషో మయాపి క్షమ్యతే యశ్చ దోషో మయా క్షమ్యతే స యుష్మాకం కృతే ఖ్రీష్టస్య సాక్షాత్ క్షమ్యతే|
Now if you forgive anyone of anything, I also forgive him. For if I have forgiven anyone of anything, I have done it for your sakes in the presence of Christ,
11 శయతానః కల్పనాస్మాభిరజ్ఞాతా నహి, అతో వయం యత్ తేన న వఞ్చ్యామహే తదర్థమ్ అస్మాభిః సావధానై ర్భవితవ్యం|
so that we might not be exploited by Satan. For we are not ignorant of his schemes.
12 అపరఞ్చ ఖ్రీష్టస్య సుసంవాదఘోషణార్థం మయి త్రోయానగరమాగతే ప్రభోః కర్మ్మణే చ మదర్థం ద్వారే ముక్తే
Now when I came to Troas to preach the gospel of Christ, a door was opened for me in the Lord.
13 సత్యపి స్వభ్రాతుస్తీతస్యావిద్యమానత్వాత్ మదీయాత్మనః కాపి శాన్తి ర్న బభూవ, తస్మాద్ అహం తాన్ విసర్జ్జనం యాచిత్వా మాకిదనియాదేశం గన్తుం ప్రస్థానమ్ అకరవం|
But I had no rest in my spirit because I did not find my brother Titus. So I took leave of the people there and went on to Macedonia.
14 య ఈశ్వరః సర్వ్వదా ఖ్రీష్టేనాస్మాన్ జయినః కరోతి సర్వ్వత్ర చాస్మాభిస్తదీయజ్ఞానస్య గన్ధం ప్రకాశయతి స ధన్యః|
But thanks be to God, who always leads us in triumphal procession in Christ, and through us spreads the fragrance of the knowledge of Christ everywhere.
15 యస్మాద్ యే త్రాణం లప్స్యన్తే యే చ వినాశం గమిష్యన్తి తాన్ ప్రతి వయమ్ ఈశ్వరేణ ఖ్రీష్టస్య సౌగన్ధ్యం భవామః|
For we are a sweet fragrance of Christ ascending to God among those who are being saved and among those who are perishing;
16 వయమ్ ఏకేషాం మృత్యవే మృత్యుగన్ధా అపరేషాఞ్చ జీవనాయ జీవనగన్ధా భవామః, కిన్త్వేతాదృశకర్మ్మసాధనే కః సమర్థోఽస్తి?
to the latter we are a smell of death leading to death, but to the former we are a fragrance of life leading to life. And who is equal to such a task?
17 అన్యే బహవో లోకా యద్వద్ ఈశ్వరస్య వాక్యం మృషాశిక్షయా మిశ్రయన్తి వయం తద్వత్ తన్న మిశ్రయన్తః సరలభావేనేశ్వరస్య సాక్షాద్ ఈశ్వరస్యాదేశాత్ ఖ్రీష్టేన కథాం భాషామహే|
For we are not like others who peddle the word of God for profit. On the contrary, in Christ we speak with sincerity in the presence of God, as men sent from God.
