2 కరిన్థినః 1
1 ఈశ్వరస్యేచ్ఛయా యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రేరితః పౌలస్తిమథిర్భ్రాతా చ ద్వావేతౌ కరిన్థనగరస్థాయై ఈశ్వరీయసమితయ ఆఖాయాదేశస్థేభ్యః సర్వ్వేభ్యః పవిత్రలోకేభ్యశ్చ పత్రం లిఖతః|
Παῦλος ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ, σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ·
2 అస్మాకం తాతస్యేశ్వరస్య ప్రభోర్యీశుఖ్రీష్టస్య చానుగ్రహః శాన్తిశ్చ యుష్మాసు వర్త్తతాం|
χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3 కృపాలుః పితా సర్వ్వసాన్త్వనాకారీశ్వరశ్చ యోఽస్మత్ప్రభోర్యీశుఖ్రీష్టస్య తాత ఈశ్వరః స ధన్యో భవతు|
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ Θεὸς πάσης παρακλήσεως,
4 యతో వయమ్ ఈశ్వరాత్ సాన్త్వనాం ప్రాప్య తయా సాన్త్వనయా యత్ సర్వ్వవిధక్లిష్టాన్ లోకాన్ సాన్త్వయితుం శక్నుయామ తదర్థం సోఽస్మాకం సర్వ్వక్లేశసమయేఽస్మాన్ సాన్త్వయతి|
ὁ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν, εἰς τὸ δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει, διὰ τῆς παρακλήσεως ἧς παρακαλούμεθα αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ.
5 యతః ఖ్రీష్టస్య క్లేశా యద్వద్ బాహుల్యేనాస్మాసు వర్త్తన్తే తద్వద్ వయం ఖ్రీష్టేన బహుసాన్త్వనాఢ్యా అపి భవామః|
Ὅτι καθὼς περισσεύει τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτω διὰ τοῦ Χριστοῦ περισσεύει καὶ ἡ παράκλησις ἡμῶν.
6 వయం యది క్లిశ్యామహే తర్హి యుష్మాకం సాన్త్వనాపరిత్రాణయోః కృతే క్లిశ్యామహే యతోఽస్మాభి ర్యాదృశాని దుఃఖాని సహ్యన్తే యుష్మాకం తాదృశదుఃఖానాం సహనేన తౌ సాధయిష్యేతే ఇత్యస్మిన్ యుష్మానధి మమ దృఢా ప్రత్యాశా భవతి|
Εἴτε δὲ θλιβόμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας, τῆς ἐνεργουμένης ἐν ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν παθημάτων ὧν καὶ ἡμεῖς πάσχομεν· καὶ ἡ ἐλπὶς ἡμῶν βεβαία ὑπὲρ ὑμῶν· εἴτε παρακαλούμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας·
7 యది వా వయం సాన్త్వనాం లభామహే తర్హి యుష్మాకం సాన్త్వనాపరిత్రాణయోః కృతే తామపి లభామహే| యతో యూయం యాదృగ్ దుఃఖానాం భాగినోఽభవత తాదృక్ సాన్త్వనాయా అపి భాగినో భవిష్యథేతి వయం జానీమః|
εἰδότες ὅτι ὥσπερ κοινωνοί ἐστε τῶν παθημάτων, οὕτω καὶ τῆς παρακλήσεως.
8 హే భ్రాతరః, ఆశియాదేశే యః క్లేశోఽస్మాన్ ఆక్రామ్యత్ తం యూయం యద్ అనవగతాస్తిష్ఠత తన్మయా భద్రం న మన్యతే| తేనాతిశక్తిక్లేశేన వయమతీవ పీడితాస్తస్మాత్ జీవనరక్షణే నిరుపాయా జాతాశ్చ,
Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ᾽ ὑπερβολὴν ἐβαρήθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῇν.
9 అతో వయం స్వేషు న విశ్వస్య మృతలోకానామ్ ఉత్థాపయితరీశ్వరే యద్ విశ్వాసం కుర్మ్మస్తదర్థమ్ అస్మాభిః ప్రాణదణ్డో భోక్తవ్య ఇతి స్వమనసి నిశ్చితం|
Ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾽ ἑαυτοῖς ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς·
10 ఏతాదృశభయఙ్కరాత్ మృత్యో ర్యో ఽస్మాన్ అత్రాయతేదానీమపి త్రాయతే స ఇతః పరమప్యస్మాన్ త్రాస్యతే ఽస్మాకమ్ ఏతాదృశీ ప్రత్యాశా విద్యతే|
ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐρρύσατο ἡμᾶς καὶ ῥύεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται,
11 ఏతదర్థమస్మత్కృతే ప్రార్థనయా వయం యుష్మాభిరుపకర్త్తవ్యాస్తథా కృతే బహుభి ర్యాచితో యోఽనుగ్రహోఽస్మాసు వర్త్తిష్యతే తత్కృతే బహుభిరీశ్వరస్య ధన్యవాదోఽపి కారిష్యతే|
συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ὑμῶν.
12 అపరఞ్చ సంసారమధ్యే విశేషతో యుష్మన్మధ్యే వయం సాంసారిక్యా ధియా నహి కిన్త్వీశ్వరస్యానుగ్రహేణాకుటిలతామ్ ఈశ్వరీయసారల్యఞ్చాచరితవన్తోఽత్రాస్మాకం మనో యత్ ప్రమాణం దదాతి తేన వయం శ్లాఘామహే|
Ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστί, τὸ μαρτύριον τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ὅτι ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ Θεοῦ, οὐκ ἐν σοφίᾳ σαρκικῇ ἀλλ᾽ ἐν χάριτι Θεοῦ, ἀνεστράφημεν ἐν τῷ κόσμῳ, περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς.
13 యుష్మాభి ర్యద్ యత్ పఠ్యతే గృహ్యతే చ తదన్యత్ కిమపి యుష్మభ్యమ్ అస్మాభి ర్న లిఖ్యతే తచ్చాన్తం యావద్ యుష్మాభి ర్గ్రహీష్యత ఇత్యస్మాకమ్ ఆశా|
Οὐ γὰρ ἄλλα γράφομεν ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἢ ἃ ἀναγινώσκετε ἢ καὶ ἐπιγινώσκετε, ἐλπίζω δὲ ὅτι καὶ ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε·
14 యూయమితః పూర్వ్వమప్యస్మాన్ అంశతో గృహీతవన్తః, యతః ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య దినే యద్వద్ యుష్మాస్వస్మాకం శ్లాఘా తద్వద్ అస్మాసు యుష్మాకమపి శ్లాఘా భవిష్యతి|
καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους, ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν, καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
15 అపరం యూయం యద్ ద్వితీయం వరం లభధ్వే తదర్థమితః పూర్వ్వం తయా ప్రత్యాశయా యుష్మత్సమీపం గమిష్యామి
Καὶ ταύτῃ τῇ πεποιθήσει ἐβουλόμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς τὸ πρότερον, ἵνα δευτέραν χάριν ἔχητε·
16 యుష్మద్దేశేన మాకిదనియాదేశం వ్రజిత్వా పునస్తస్మాత్ మాకిదనియాదేశాత్ యుష్మత్సమీపమ్ ఏత్య యుష్మాభి ర్యిహూదాదేశం ప్రేషయిష్యే చేతి మమ వాఞ్ఛాసీత్|
καὶ δι᾽ ὑμῶν διελθεῖν εἰς Μακεδονίαν, καὶ πάλιν ἀπὸ Μακεδονίας ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ ὑφ᾽ ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
17 ఏతాదృశీ మన్త్రణా మయా కిం చాఞ్చల్యేన కృతా? యద్ యద్ అహం మన్త్రయే తత్ కిం విషయిలోకఇవ మన్త్రయాణ ఆదౌ స్వీకృత్య పశ్చాద్ అస్వీకుర్వ్వే?
Τοῦτο οὖν βουλευόμενος, μήτι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην; Ἢ ἃ βουλεύομαι, κατὰ σάρκα βουλεύομαι, ἵνα ᾖ παρ᾽ ἐμοὶ τὸ Ναί, ναὶ καὶ τὸ Οὔ, οὔ;
18 యుష్మాన్ ప్రతి మయా కథితాని వాక్యాన్యగ్రే స్వీకృతాని శేషేఽస్వీకృతాని నాభవన్ ఏతేనేశ్వరస్య విశ్వస్తతా ప్రకాశతే|
Πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ἐγένετο Ναὶ καὶ Οὔ.
19 మయా సిల్వానేన తిమథినా చేశ్వరస్య పుత్రో యో యీశుఖ్రీష్టో యుష్మన్మధ్యే ఘోషితః స తేన స్వీకృతః పునరస్వీకృతశ్చ తన్నహి కిన్తు స తస్య స్వీకారస్వరూపఏవ|
Ὁ γὰρ τοῦ Θεοῦ υἱὸς Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐν ὑμῖν δι᾽ ἡμῶν κηρυχθείς, δι᾽ ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου, οὐκ ἐγένετο Ναὶ καὶ Οὔ, ἀλλὰ Ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν.
20 ఈశ్వరస్య మహిమా యద్ అస్మాభిః ప్రకాశేత తదర్థమ్ ఈశ్వరేణ యద్ యత్ ప్రతిజ్ఞాతం తత్సర్వ్వం ఖ్రీష్టేన స్వీకృతం సత్యీభూతఞ్చ|
Ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι Θεοῦ, ἐν αὐτῷ τὸ Ναί, καὶ ἐν αὐτῷ τὸ Ἀμήν, τῷ Θεῷ πρὸς δόξαν δι᾽ ἡμῶν.
21 యుష్మాన్ అస్మాంశ్చాభిషిచ్య యః ఖ్రీష్టే స్థాస్నూన్ కరోతి స ఈశ్వర ఏవ|
Ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστόν, καὶ χρίσας ἡμᾶς, Θεός·
22 స చాస్మాన్ ముద్రాఙ్కితాన్ అకార్షీత్ సత్యాఙ్కారస్య పణఖరూపమ్ ఆత్మానం అస్మాకమ్ అన్తఃకరణేషు నిరక్షిపచ్చ|
ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς, καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν.
23 అపరం యుష్మాసు కరుణాం కుర్వ్వన్ అహమ్ ఏతావత్కాలం యావత్ కరిన్థనగరం న గతవాన్ ఇతి సత్యమేతస్మిన్ ఈశ్వరం సాక్షిణం కృత్వా మయా స్వప్రాణానాం శపథః క్రియతే|
Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον.
24 వయం యుష్మాకం విశ్వాసస్య నియన్తారో న భవామః కిన్తు యుష్మాకమ్ ఆనన్దస్య సహాయా భవామః, యస్మాద్ విశ్వాసే యుష్మాకం స్థితి ర్భవతి|
Οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε.
