1 థిషలనీకినః 2
1 హే భ్రాతరః, యుష్మన్మధ్యే ఽస్మాకం ప్రవేశో నిష్ఫలో న జాత ఇతి యూయం స్వయం జానీథ|
For you yourselves know, brothers, that our visit to you was not in vain.
2 అపరం యుష్మాభి ర్యథాశ్రావి తథా పూర్వ్వం ఫిలిపీనగరే క్లిష్టా నిన్దితాశ్చ సన్తోఽపి వయమ్ ఈశ్వరాద్ ఉత్సాహం లబ్ధ్వా బహుయత్నేన యుష్మాన్ ఈశ్వరస్య సుసంవాదమ్ అబోధయామ|
On the contrary, even though we had previously suffered and been mistreated in Philippi, as you know, we had boldness in our God to declare to you the gospel of God in the face of strong opposition.
3 యతోఽస్మాకమ్ ఆదేశో భ్రాన్తేరశుచిభావాద్ వోత్పన్నః ప్రవఞ్చనాయుక్తో వా న భవతి|
For our exhortation does not come from error or impurity or with deceit,
4 కిన్త్వీశ్వరేణాస్మాన్ పరీక్ష్య విశ్వసనీయాన్ మత్త్వా చ యద్వత్ సుసంవాదోఽస్మాసు సమార్ప్యత తద్వద్ వయం మానవేభ్యో న రురోచిషమాణాః కిన్త్వస్మదన్తఃకరణానాం పరీక్షకాయేశ్వరాయ రురోచిషమాణా భాషామహే|
but just as we have been approved by God to be entrusted with the gospel, so we speak, not as pleasing men, but God, who examines our hearts.
5 వయం కదాపి స్తుతివాదినో నాభవామేతి యూయం జానీథ కదాపి ఛలవస్త్రేణ లోభం నాచ్ఛాదయామేత్యస్మిన్ ఈశ్వరః సాక్షీ విద్యతే|
God is our witness that we never came with words of flattery or with a pretext for greed, as you well know.
6 వయం ఖ్రీష్టస్య ప్రేరితా ఇవ గౌరవాన్వితా భవితుమ్ అశక్ష్యామ కిన్తు యుష్మత్తః పరస్మాద్ వా కస్మాదపి మానవాద్ గౌరవం న లిప్సమానా యుష్మన్మధ్యే మృదుభావా భూత్వావర్త్తామహి|
Nor did we seek glory from men (neither from you nor from others), though as Christ's apostles we could have asserted our authority.
7 యథా కాచిన్మాతా స్వకీయశిశూన్ పాలయతి తథా వయమపి యుష్మాన్ కాఙ్క్షమాణా
Instead, we were gentle among you, like a nursing mother caring for her children.
8 యుష్మభ్యం కేవలమ్ ఈశ్వరస్య సుసంవాదం తన్నహి కిన్తు స్వకీయప్రాణాన్ అపి దాతుం మనోభిరభ్యలషామ, యతో యూయమ్ అస్మాకం స్నేహపాత్రాణ్యభవత|
We had such strong affection for you that we were pleased to share with you not only the gospel of God but also our own selves, because you had become dear to us.
9 హే భ్రాతరః, అస్మాకం శ్రమః క్లేశశ్చ యుష్మాభిః స్మర్య్యతే యుష్మాకం కోఽపి యద్ భారగ్రస్తో న భవేత్ తదర్థం వయం దివానిశం పరిశ్రామ్యన్తో యుష్మన్మధ్య ఈశ్వరస్య సుసంవాదమఘోషయామ|
For you remember, brothers, our labor and hardship. Working night and day so as not to be a burden on any of you, we preached to you the gospel of God.
10 అపరఞ్చ విశ్వాసినో యుష్మాన్ ప్రతి వయం కీదృక్ పవిత్రత్వయథార్థత్వనిర్దోషత్వాచారిణోఽభవామేత్యస్మిన్ ఈశ్వరో యూయఞ్చ సాక్షిణ ఆధ్వే|
You are witnesses, and so is God, of how devoutly, righteously, and blamelessly we conducted ourselves among you who believe.
11 అపరఞ్చ యద్వత్ పితా స్వబాలకాన్ తద్వద్ వయం యుష్మాకమ్ ఏకైకం జనమ్ ఉపదిష్టవన్తః సాన్త్వితవన్తశ్చ,
As you know, we dealt with each one of you like a father deals with his own children, exhorting you, encouraging you,
12 య ఈశ్వరః స్వీయరాజ్యాయ విభవాయ చ యుష్మాన్ ఆహూతవాన్ తదుపయుక్తాచరణాయ యుష్మాన్ ప్రవర్త్తితవన్తశ్చేతి యూయం జానీథ|
and testifying that you should walk in a manner worthy of God, who calls you into his own kingdom and glory.
13 యస్మిన్ సమయే యూయమ్ అస్మాకం ముఖాద్ ఈశ్వరేణ ప్రతిశ్రుతం వాక్యమ్ అలభధ్వం తస్మిన్ సమయే తత్ మానుషాణాం వాక్యం న మత్త్వేశ్వరస్య వాక్యం మత్త్వా గృహీతవన్త ఇతి కారణాద్ వయం నిరన్తరమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదామః, యతస్తద్ ఈశ్వరస్య వాక్యమ్ ఇతి సత్యం విశ్వాసినాం యుష్మాకం మధ్యే తస్య గుణః ప్రకాశతే చ|
We also give thanks to God without ceasing because, when you received the word of God that you heard from us, you accepted it not as the word of men, but as it truly is, the word of God, which is at work in you who believe.
14 హే భ్రాతరః, ఖ్రీష్టాశ్రితవత్య ఈశ్వరస్య యాః సమిత్యో యిహూదాదేశే సన్తి యూయం తాసామ్ అనుకారిణోఽభవత, తద్భుక్తా లోకాశ్చ యద్వద్ యిహూదిలోకేభ్యస్తద్వద్ యూయమపి స్వజాతీయలోకేభ్యో దుఃఖమ్ అలభధ్వం|
For you, brothers, became imitators of the churches of God in Christ Jesus that are in Judea, because you suffered the same things from your own countrymen that they did from the Jews,
15 తే యిహూదీయాః ప్రభుం యీశుం భవిష్యద్వాదినశ్చ హతవన్తో ఽస్మాన్ దూరీకృతవన్తశ్చ, త ఈశ్వరాయ న రోచన్తే సర్వ్వేషాం మానవానాం విపక్షా భవన్తి చ;
who killed the Lord Jesus and their own prophets, and who also drove us out. They displease God and are hostile to all men
16 అపరం భిన్నజాతీయలోకానాం పరిత్రాణార్థం తేషాం మధ్యే సుసంవాదఘోషణాద్ అస్మాన్ ప్రతిషేధన్తి చేత్థం స్వీయపాపానాం పరిమాణమ్ ఉత్తరోత్తరం పూరయన్తి, కిన్తు తేషామ్ అన్తకారీ క్రోధస్తాన్ ఉపక్రమతే|
by hindering us from telling the Gentiles how they can be saved. In this way they are always filling up the measure of their sins, but wrath has come upon them at last.
17 హే భ్రాతరః మనసా నహి కిన్తు వదనేన కియత్కాలం యుష్మత్తో ఽస్మాకం విచ్ఛేదే జాతే వయం యుష్మాకం ముఖాని ద్రష్టుమ్ అత్యాకాఙ్క్షయా బహు యతితవన్తః|
As for us, brothers, when we were bereaved of you for a brief hour (being physically absent, but with you in our hearts), we longed with great eagerness to see you face to face.
18 ద్విరేకకృత్వో వా యుష్మత్సమీపగమనాయాస్మాకం విశేషతః పౌలస్య మమాభిలాషోఽభవత్ కిన్తు శయతానో ఽస్మాన్ నివారితవాన్|
Therefore we wanted to come to you—certainly I, Paul, tried to do so again and again—but Satan hindered us.
19 యతోఽస్మాకం కా ప్రత్యాశా కో వానన్దః కిం వా శ్లాఘ్యకిరీటం? అస్మాకం ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్యాగమనకాలే తత్సమ్ముఖస్థా యూయం కిం తన్న భవిష్యథ?
For what is our hope or joy or crown of boasting in the presence of our Lord Jesus at his coming? Is it not you?
20 యూయమ్ ఏవాస్మాకం గౌరవానన్దస్వరూపా భవథ|
Yes, you are our glory and joy!
