1 కరిన్థినః 13
1 మర్త్యస్వర్గీయాణాం భాషా భాషమాణోఽహం యది ప్రేమహీనో భవేయం తర్హి వాదకతాలస్వరూపో నినాదకారిభేరీస్వరూపశ్చ భవామి|
Quand je parlerais les langues des hommes et des anges, si je n’ai pas la chanté, je suis comme un airain sonnant ou une cymbale retentissante.
2 అపరఞ్చ యద్యహమ్ ఈశ్వరీయాదేశాఢ్యః స్యాం సర్వ్వాణి గుప్తవాక్యాని సర్వ్వవిద్యాఞ్చ జానీయాం పూర్ణవిశ్వాసః సన్ శైలాన్ స్థానాన్తరీకర్త్తుం శక్నుయాఞ్చ కిన్తు యది ప్రేమహీనో భవేయం తర్హ్యగణనీయ ఏవ భవామి|
Et quand j’aurais le don de prophétie, que je connaîtrais tous les mystères et toute la science; quand j’aurais toute la foi, au point de transporter des montagnes, si je n’ai point la charité, je ne suis rien.
3 అపరం యద్యహమ్ అన్నదానేన సర్వ్వస్వం త్యజేయం దాహనాయ స్వశరీరం సమర్పయేయఞ్చ కిన్తు యది ప్రేమహీనో భవేయం తర్హి తత్సర్వ్వం మదర్థం నిష్ఫలం భవతి|
Et quand je distribuerais tout mon bien pour la nourriture des pauvres et que je livrerais mon corps pour être brûlé, si je n’ai point la charité, cela ne me sert de rien.
4 ప్రేమ చిరసహిష్ణు హితైషి చ, ప్రేమ నిర్ద్వేషమ్ అశఠం నిర్గర్వ్వఞ్చ|
La charité est patiente; elle est douce; la charité n’est point envieuse; elle n’agit pas insolemment; elle ne s’enfle point;
5 అపరం తత్ కుత్సితం నాచరతి, ఆత్మచేష్టాం న కురుతే సహసా న క్రుధ్యతి పరానిష్టం న చిన్తయతి,
Elle n’est point ambitieuse, elle ne cherche point son propre intérêt; elle ne s’irrite point; elle ne pense pas le mal;
6 అధర్మ్మే న తుష్యతి సత్య ఏవ సన్తుష్యతి|
Elie ne se réjouit pas de l’iniquité, mais elle met sa joie dans la vérité;
7 తత్ సర్వ్వం తితిక్షతే సర్వ్వత్ర విశ్వసితి సర్వ్వత్ర భద్రం ప్రతీక్షతే సర్వ్వం సహతే చ|
Elle souffre tout, elle croit tout, elle espère tout, elle endure tout.
8 ప్రేమ్నో లోపః కదాపి న భవిష్యతి, ఈశ్వరీయాదేశకథనం లోప్స్యతే పరభాషాభాషణం నివర్త్తిష్యతే జ్ఞానమపి లోపం యాస్యతి|
La charité ne finira jamais, pas même lorsque les prophéties s’anéantiront, que les langues cesseront, et que la science sera détruite.
9 యతోఽస్మాకం జ్ఞానం ఖణ్డమాత్రమ్ ఈశ్వరీయాదేశకథనమపి ఖణ్డమాత్రం|
Car c’est imparfaitement que nous connaissons, et imparfaitement que nous prophétisons.
10 కిన్త్వస్మాసు సిద్ధతాం గతేషు తాని ఖణ్డమాత్రాణి లోపం యాస్యన్తే|
Mais quand viendra ce qui est parfait, alors s’anéantira ce qui est imparfait.
11 బాల్యకాలేఽహం బాల ఇవాభాషే బాల ఇవాచిన్తయఞ్చ కిన్తు యౌవనే జాతే తత్సర్వ్వం బాల్యాచరణం పరిత్యక్తవాన్|
Quand j’étais petit enfant, je parlais comme un petit enfant, j’avais les goûts d’un petit enfant, je raisonnais comme un petit enfant; mais quand je suis devenu homme, je me suis dépouillé de ce qui était de l’enfant.
12 ఇదానీమ్ అభ్రమధ్యేనాస్పష్టం దర్శనమ్ అస్మాభి ర్లభ్యతే కిన్తు తదా సాక్షాత్ దర్శనం లప్స్యతే| అధునా మమ జ్ఞానమ్ అల్పిష్ఠం కిన్తు తదాహం యథావగమ్యస్తథైవావగతో భవిష్యామి|
Nous voyons maintenant à travers un miroir en énigme; mais alors nous verrons face à face. Maintenant je connais imparfaitement; mais alors je connaîtrai aussi bien que je suis connu moi-même.
13 ఇదానీం ప్రత్యయః ప్రత్యాశా ప్రేమ చ త్రీణ్యేతాని తిష్ఠన్తి తేషాం మధ్యే చ ప్రేమ శ్రేష్ఠం|
Maintenant demeurent toutes les trois, la foi, l’espérance, la charité: mais la plus grande des trois est la charité.
