< ரோமிண​: 7 >

1 ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண வ்யவஸ்தா²வித³​: ப்ரதி மமேத³ம்’ நிவேத³நம்’| விதி⁴​: கேவலம்’ யாவஜ்ஜீவம்’ மாநவோபர்ய்யதி⁴பதித்வம்’ கரோதீதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²?
Eller vet I ikke, brødre - jeg taler jo til slike som kjenner loven - at loven hersker over mennesket så lenge det lever?
2 யாவத்காலம்’ பதி ர்ஜீவதி தாவத்காலம் ஊடா⁴ பா⁴ர்ய்யா வ்யவஸ்த²யா தஸ்மிந் ப³த்³தா⁴ திஷ்ட²தி கிந்து யதி³ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா நாரீ பத்யு ர்வ்யவஸ்தா²தோ முச்யதே|
Den gifte kvinne er jo ved loven bundet til sin mann så lenge han lever; men dersom mannen dør, er hun løst fra loven som bandt henne til mannen.
3 ஏதத்காரணாத் பத்யுர்ஜீவநகாலே நாரீ யத்³யந்யம்’ புருஷம்’ விவஹதி தர்ஹி ஸா வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி கிந்து யதி³ ஸ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா தஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா முக்தா ஸதீ புருஷாந்தரேண வ்யூடா⁴பி வ்யபி⁴சாரிணீ ந ப⁴வதி|
Derfor skal hun kalles en horkvinne om hun, mens mannen lever, ekter en annen mann; men dersom mannen dør, er hun fri fra loven, så hun ikke blir en horkvinne om hun ekter en annen mann.
4 ஹே மம ப்⁴ராத்ரு’க³ண, ஈஸ்²வரநிமித்தம்’ யத³ஸ்மாகம்’ ப²லம்’ ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிதேந புருஷேண ஸஹ யுஷ்மாகம்’ விவாஹோ யத்³ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²ரீரேண யூயம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ரதி ம்ரு’தவந்த​: |
Derfor, mine brødre, døde også I fra loven ved Kristi legeme, forat I skulde høre en annen til, ham som er opstanden fra de døde, så vi kan bære frukt for Gud.
5 யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸா²ரீரிகாசரணஸமயே மரணநிமித்தம்’ ப²லம் உத்பாத³யிதும்’ வ்யவஸ்த²யா தூ³ஷித​: பாபாபி⁴லாஷோ(அ)ஸ்மாகம் அங்கே³ஷு ஜீவந் ஆஸீத்|
For da vi var i kjødet, virket de syndige lyster, som vaktes ved loven, således i våre lemmer at vi bar frukt for døden;
6 கிந்து ததா³ யஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா வஸே² ஆஸ்மஹி ஸாம்ப்ரதம்’ தாம்’ ப்ரதி ம்ரு’தத்வாத்³ வயம்’ தஸ்யா அதீ⁴நத்வாத் முக்தா இதி ஹேதோரீஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாபி⁴​: புராதநலிகி²தாநுஸாராத் ந ஸேவிதவ்ய​: கிந்து நவீநஸ்வபா⁴வேநைவ ஸேவிதவ்ய​:
men nu er vi løst fra loven, idet vi er død fra det som vi var fanget under, så vi tjener i Åndens nye vesen, og ikke i bokstavens gamle vesen.
7 தர்ஹி வயம்’ கிம்’ ப்³ரூம​: ? வ்யவஸ்தா² கிம்’ பாபஜநிகா ப⁴வதி? நேத்த²ம்’ ப⁴வது| வ்யவஸ்தா²ம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ கிம் இத்யஹம்’ நாவேத³ம்’; கிஞ்ச லோப⁴ம்’ மா கார்ஷீரிதி சேத்³ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தம்’ நாப⁴விஷ்யத் தர்ஹி லோப⁴​: கிம்பூ⁴தஸ்தத³ஹம்’ நாஜ்ஞாஸ்யம்’|
Hvad skal vi da si? er loven synd? Langt derifra! men jeg kjente ikke synden uten ved loven; for begjærligheten kjente jeg ikke dersom ikke loven hadde sagt: Du skal ikke begjære.
8 கிந்து வ்யவஸ்த²யா பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்யாஸ்மாகம் அந்த​: ஸர்வ்வவித⁴ம்’ குத்ஸிதாபி⁴லாஷம் அஜநயத்; யதோ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ ம்ரு’தம்’|
Men synden tok anledning av budet og virket alskens begjærlighet i mig; for uten lov er synden død.
9 அபரம்’ பூர்வ்வம்’ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம் அஹம் அஜீவம்’ தத​: பரம் ஆஜ்ஞாயாம் உபஸ்தி²தாயாம் பாபம் அஜீவத் ததா³ஹம் அம்ரியே|
Jeg levde en tid uten lov; men da budet kom, blev synden levende igjen,
10 இத்த²ம்’ ஸதி ஜீவநநிமித்தா யாஜ்ஞா ஸா மம ம்ரு’த்யுஜநிகாப⁴வத்|
jeg derimot døde; og budet, som var til liv, det blev funnet å være mig til død;
11 யத​: பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்ய வ்யவஸ்தி²தாதே³ஸே²ந மாம்’ வஞ்சயித்வா தேந மாம் அஹந்|
for synden tok anledning av budet og dåret og drepte mig ved det.
12 அதஏவ வ்யவஸ்தா² பவித்ரா, ஆதே³ஸ²ஸ்²ச பவித்ரோ ந்யாய்யோ ஹிதகாரீ ச ப⁴வதி|
Så er da loven hellig, og budet hellig og rettferdig og godt.
13 தர்ஹி யத் ஸ்வயம்’ ஹிதக்ரு’த் தத் கிம்’ மம ம்ரு’த்யுஜநகம் அப⁴வத்? நேத்த²ம்’ ப⁴வது; கிந்து பாபம்’ யத் பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே ததா² நிதே³ஸே²ந பாபம்’ யத³தீவ பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே தத³ர்த²ம்’ ஹிதோபாயேந மம மரணம் அஜநயத்|
Er da det som er godt, blitt mig til død? Langt derifra! men det var synden, forat den skulde vise sig som synd, idet den voldte mig døden ved det som er godt - forat synden skulde bli overvettes syndig ved budet.
14 வ்யவஸ்தா²த்மபோ³தி⁴கேதி வயம்’ ஜாநீம​: கிந்த்வஹம்’ ஸா²ரீரதாசாரீ பாபஸ்ய க்ரீதகிங்கரோ வித்³யே|
For vi vet at loven er åndelig; jeg derimot er kjødelig, solgt under synden;
15 யதோ யத் கர்ம்ம கரோமி தத் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ நஹி; அபரம்’ யந் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ தந்ந கரோமி கிந்து யத்³ ரு’தீயே தத் கரோமி|
for hvad jeg gjør, vet jeg ikke; for jeg gjør ikke det som jeg vil; men det som jeg hater, det gjør jeg.
16 ததா²த்வே யந் மமாநபி⁴மதம்’ தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி வ்யவஸ்தா² ஸூத்தமேதி ஸ்வீகரோமி|
Men gjør jeg det som jeg ikke vil, da vidner jeg jo med loven at den er god;
17 அதஏவ ஸம்ப்ரதி தத் கர்ம்ம மயா க்ரியத இதி நஹி கிந்து மம ஸ²ரீரஸ்தே²ந பாபேநைவ க்ரியதே|
men nu er det ikke mere jeg som gjør det, men synden, som bor i mig.
18 யதோ மயி, அர்த²தோ மம ஸ²ரீரே, கிமப்யுத்தமம்’ ந வஸதி, ஏதத்³ அஹம்’ ஜாநாமி; மமேச்சு²கதாயாம்’ திஷ்ட²ந்த்யாமப்யஹம் உத்தமகர்ம்மஸாத⁴நே ஸமர்தோ² ந ப⁴வாமி|
For jeg vet at i mig, det er i mitt kjød, bor intet godt; for viljen har jeg, men å gjøre det gode makter jeg ikke;
19 யதோ யாமுத்தமாம்’ க்ரியாம்’ கர்த்துமஹம்’ வாஞ்சா²மி தாம்’ ந கரோமி கிந்து யத் குத்ஸிதம்’ கர்ம்ம கர்த்தும் அநிச்சு²கோ(அ)ஸ்மி ததே³வ கரோமி|
for jeg gjør ikke det gode som jeg vil, men det onde som jeg ikke vil, det gjør jeg.
20 அதஏவ யத்³யத் கர்ம்ம கர்த்தும்’ மமேச்சா² ந ப⁴வதி தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி தத் மயா ந க்ரியதே, மமாந்தர்வர்த்திநா பாபேநைவ க்ரியதே|
Men gjør jeg det som jeg ikke vil, da er det ikke mere jeg som gjør det, men synden, som bor i mig.
21 ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும் இச்சு²கம்’ மாம்’ யோ (அ)ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும்’ ப்ரவர்த்தயதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ்வபா⁴வமேகம்’ மயி பஸ்²யாமி|
Så finner jeg da den lov for mig, jeg som vil gjøre det gode, at det onde ligger mig for hånden;
22 அஹம் ஆந்தரிகபுருஷேணேஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யாம்’ ஸந்துஷ்ட ஆஸே;
for jeg har lyst til Guds lov efter mitt innvortes menneske,
23 கிந்து தத்³விபரீதம்’ யுத்⁴யந்தம்’ தத³ந்யமேகம்’ ஸ்வபா⁴வம்’ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தம்’ ப்ரபஸ்²யாமி, ஸ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தபாபஸ்வபா⁴வஸ்யாயத்தம்’ மாம்’ கர்த்தும்’ சேஷ்டதே|
men jeg ser en annen lov i mine lemmer, som strider mot loven i mitt sinn og tar mig til fange under syndens lov, den som er i mine lemmer.
24 ஹா ஹா யோ(அ)ஹம்’ து³ர்பா⁴க்³யோ மநுஜஸ்தம்’ மாம் ஏதஸ்மாந் ம்ரு’தாச்ச²ரீராத் கோ நிஸ்தாரயிஷ்யதி?
Jeg elendige menneske! hvem skal fri mig fra dette dødens legeme?
25 அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந நிஸ்தாரயிதாரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி| அதஏவ ஸ²ரீரேண பாபவ்யவஸ்தா²யா மநஸா து ஈஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யா​: ஸேவநம்’ கரோமி|
Gud være takk ved Jesus Kristus, vår Herre! - Så tjener da jeg Guds lov med mitt sinn, men syndens lov med mitt kjød.

< ரோமிண​: 7 >