ரோமிண: 7
1 ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண வ்யவஸ்தா²வித³: ப்ரதி மமேத³ம்’ நிவேத³நம்’| விதி⁴: கேவலம்’ யாவஜ்ஜீவம்’ மாநவோபர்ய்யதி⁴பதித்வம்’ கரோதீதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²?
Eller vide I ikke, Brødre! (thi jeg taler til saadanne, som kende Loven) at Loven hersker over Mennesket, saa lang Tid han lever?
2 யாவத்காலம்’ பதி ர்ஜீவதி தாவத்காலம் ஊடா⁴ பா⁴ர்ய்யா வ்யவஸ்த²யா தஸ்மிந் ப³த்³தா⁴ திஷ்ட²தி கிந்து யதி³ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா நாரீ பத்யு ர்வ்யவஸ்தா²தோ முச்யதே|
Den gifte Kvinde er jo ved Loven bunden til sin Mand, medens han lever; men naar Manden dør, er hun løst fra Mandens Lov.
3 ஏதத்காரணாத் பத்யுர்ஜீவநகாலே நாரீ யத்³யந்யம்’ புருஷம்’ விவஹதி தர்ஹி ஸா வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி கிந்து யதி³ ஸ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா தஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா முக்தா ஸதீ புருஷாந்தரேண வ்யூடா⁴பி வ்யபி⁴சாரிணீ ந ப⁴வதி|
Derfor skal hun kaldes en Horkvinde, om hun bliver en anden Mands, medens Manden lever; men naar Manden dør, er hun fri fra den Lov, saa at hun ikke er en Horkvinde, om hun bliver en anden Mands.
4 ஹே மம ப்⁴ராத்ரு’க³ண, ஈஸ்²வரநிமித்தம்’ யத³ஸ்மாகம்’ ப²லம்’ ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிதேந புருஷேண ஸஹ யுஷ்மாகம்’ விவாஹோ யத்³ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²ரீரேண யூயம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ரதி ம்ரு’தவந்த: |
Altsaa ere ogsaa I, mine Brødre! gjorte døde for Loven ved Kristi Legeme, for at I skulle blive en andens, hans, som blev oprejst fra de døde, for at vi skulle bære Frugt for Gud.
5 யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸா²ரீரிகாசரணஸமயே மரணநிமித்தம்’ ப²லம் உத்பாத³யிதும்’ வ்யவஸ்த²யா தூ³ஷித: பாபாபி⁴லாஷோ(அ)ஸ்மாகம் அங்கே³ஷு ஜீவந் ஆஸீத்|
Thi da vi vare i Kødet, vare de syndige Lidenskaber, som vaktes ved Loven, virksomme i vore Lemmer til at bære Frugt for Døden.
6 கிந்து ததா³ யஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா வஸே² ஆஸ்மஹி ஸாம்ப்ரதம்’ தாம்’ ப்ரதி ம்ரு’தத்வாத்³ வயம்’ தஸ்யா அதீ⁴நத்வாத் முக்தா இதி ஹேதோரீஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாபி⁴: புராதநலிகி²தாநுஸாராத் ந ஸேவிதவ்ய: கிந்து நவீநஸ்வபா⁴வேநைவ ஸேவிதவ்ய:
Men nu ere vi løste fra Loven, idet vi ere bortdøde fra det, hvori vi holdtes nede, saa at vi tjene i Aandens nye Væsen og ikke i Bogstavens gamle Væsen.
7 தர்ஹி வயம்’ கிம்’ ப்³ரூம: ? வ்யவஸ்தா² கிம்’ பாபஜநிகா ப⁴வதி? நேத்த²ம்’ ப⁴வது| வ்யவஸ்தா²ம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ கிம் இத்யஹம்’ நாவேத³ம்’; கிஞ்ச லோப⁴ம்’ மா கார்ஷீரிதி சேத்³ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தம்’ நாப⁴விஷ்யத் தர்ஹி லோப⁴: கிம்பூ⁴தஸ்தத³ஹம்’ நாஜ்ஞாஸ்யம்’|
Hvad skulle vi da sige? er Loven Synd? Det være langt fra! Men jeg kendte ikke Synden uden ved Loven; thi jeg kendte jo ikke Begæringen, hvis ikke Loven sagde: „Du maa ikke begære.”
8 கிந்து வ்யவஸ்த²யா பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்யாஸ்மாகம் அந்த: ஸர்வ்வவித⁴ம்’ குத்ஸிதாபி⁴லாஷம் அஜநயத்; யதோ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ ம்ரு’தம்’|
Men da Synden fik Anledning, virkede den ved Budet al Begæring i mig; thi uden Lov er Synden død.
9 அபரம்’ பூர்வ்வம்’ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம் அஹம் அஜீவம்’ தத: பரம் ஆஜ்ஞாயாம் உபஸ்தி²தாயாம் பாபம் அஜீவத் ததா³ஹம் அம்ரியே|
Og jeg levede engang uden Lov, men da Budet kom, levede Synden op;
10 இத்த²ம்’ ஸதி ஜீவநநிமித்தா யாஜ்ஞா ஸா மம ம்ரு’த்யுஜநிகாப⁴வத்|
men jeg døde, og Budet, som var til Liv, det fandtes at blive mig til Død;
11 யத: பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்ய வ்யவஸ்தி²தாதே³ஸே²ந மாம்’ வஞ்சயித்வா தேந மாம் அஹந்|
thi idet Synden fik Anledning, forførte den mig ved Budet og dræbte mig ved det.
12 அதஏவ வ்யவஸ்தா² பவித்ரா, ஆதே³ஸ²ஸ்²ச பவித்ரோ ந்யாய்யோ ஹிதகாரீ ச ப⁴வதி|
Altsaa er Loven vel hellig, og Budet helligt og retfærdigt og godt.
13 தர்ஹி யத் ஸ்வயம்’ ஹிதக்ரு’த் தத் கிம்’ மம ம்ரு’த்யுஜநகம் அப⁴வத்? நேத்த²ம்’ ப⁴வது; கிந்து பாபம்’ யத் பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே ததா² நிதே³ஸே²ந பாபம்’ யத³தீவ பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே தத³ர்த²ம்’ ஹிதோபாயேந மம மரணம் அஜநயத்|
Blev da det gode mig til Død? Det være langt fra! Men Synden blev det, for at den skulde vise sig som Synd, idet den ved det gode virkede Død for mig, for at Synden ved Budet skulde blive overvættes syndig.
14 வ்யவஸ்தா²த்மபோ³தி⁴கேதி வயம்’ ஜாநீம: கிந்த்வஹம்’ ஸா²ரீரதாசாரீ பாபஸ்ய க்ரீதகிங்கரோ வித்³யே|
Thi vi vide, at Loven er aandelig; men jeg er kødelig, solgt under Synden.
15 யதோ யத் கர்ம்ம கரோமி தத் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ நஹி; அபரம்’ யந் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ தந்ந கரோமி கிந்து யத்³ ரு’தீயே தத் கரோமி|
Thi jeg forstaar ikke, hvad jeg udfører; thi ikke det, som jeg vil, øver jeg, men hvad jeg hader, det gør jeg.
16 ததா²த்வே யந் மமாநபி⁴மதம்’ தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி வ்யவஸ்தா² ஸூத்தமேதி ஸ்வீகரோமி|
Men naar jeg gør det, jeg ikke vil, saa samstemmer jeg med Loven i, at den er god.
17 அதஏவ ஸம்ப்ரதி தத் கர்ம்ம மயா க்ரியத இதி நஹி கிந்து மம ஸ²ரீரஸ்தே²ந பாபேநைவ க்ரியதே|
Men nu er det ikke mere mig, som udfører det, men Synden, som bor i mig.
18 யதோ மயி, அர்த²தோ மம ஸ²ரீரே, கிமப்யுத்தமம்’ ந வஸதி, ஏதத்³ அஹம்’ ஜாநாமி; மமேச்சு²கதாயாம்’ திஷ்ட²ந்த்யாமப்யஹம் உத்தமகர்ம்மஸாத⁴நே ஸமர்தோ² ந ப⁴வாமி|
Thi jeg ved, at i mig, det vil sige i mit Kød, bor der ikke godt; thi Villien har jeg vel, men at udføre det gode formaar jeg ikke;
19 யதோ யாமுத்தமாம்’ க்ரியாம்’ கர்த்துமஹம்’ வாஞ்சா²மி தாம்’ ந கரோமி கிந்து யத் குத்ஸிதம்’ கர்ம்ம கர்த்தும் அநிச்சு²கோ(அ)ஸ்மி ததே³வ கரோமி|
thi det gode, som jeg vil, det gør jeg ikke; men det onde, som jeg ikke vil, det øver jeg.
20 அதஏவ யத்³யத் கர்ம்ம கர்த்தும்’ மமேச்சா² ந ப⁴வதி தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி தத் மயா ந க்ரியதே, மமாந்தர்வர்த்திநா பாபேநைவ க்ரியதே|
Dersom jeg da gør det, som jeg ikke vil, saa er det ikke mere mig, der udfører det, men Synden, som bor i mig.
21 ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும் இச்சு²கம்’ மாம்’ யோ (அ)ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும்’ ப்ரவர்த்தயதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ்வபா⁴வமேகம்’ மயி பஸ்²யாமி|
Saa finder jeg da den Lov for mig, som vil gøre det gode, at det onde ligger mig for Haanden.
22 அஹம் ஆந்தரிகபுருஷேணேஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யாம்’ ஸந்துஷ்ட ஆஸே;
Thi jeg glæder mig ved Guds Lov efter det indvortes Menneske;
23 கிந்து தத்³விபரீதம்’ யுத்⁴யந்தம்’ தத³ந்யமேகம்’ ஸ்வபா⁴வம்’ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தம்’ ப்ரபஸ்²யாமி, ஸ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தபாபஸ்வபா⁴வஸ்யாயத்தம்’ மாம்’ கர்த்தும்’ சேஷ்டதே|
men jeg ser en anden Lov i mine Lemmer, som strider imod mit Sinds Lov og tager mig fangen under Syndens Lov, som er i mine Lemmer.
24 ஹா ஹா யோ(அ)ஹம்’ து³ர்பா⁴க்³யோ மநுஜஸ்தம்’ மாம் ஏதஸ்மாந் ம்ரு’தாச்ச²ரீராத் கோ நிஸ்தாரயிஷ்யதி?
Jeg elendige Menneske! hvem skal fri mig fra dette Dødens Legeme?
25 அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந நிஸ்தாரயிதாரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி| அதஏவ ஸ²ரீரேண பாபவ்யவஸ்தா²யா மநஸா து ஈஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யா: ஸேவநம்’ கரோமி|
Gud ske Tak ved Jesus Kristus, vor Herre! Altsaa: jeg selv tjener med Sindet Guds Lov, men med Kødet Syndens Lov.
