ரோமிண: 6
1 ப்ரபூ⁴தரூபேண யத்³ அநுக்³ரஹ: ப்ரகாஸ²தே தத³ர்த²ம்’ பாபே திஷ்டா²ம இதி வாக்யம்’ கிம்’ வயம்’ வதி³ஷ்யாம: ? தந்ந ப⁴வது|
Hvad skal vi da si? skal vi holde ved i synden, forat nåden kan bli dess større?
2 பாபம்’ ப்ரதி ம்ரு’தா வயம்’ புநஸ்தஸ்மிந் கத²ம் ஜீவிஷ்யாம: ?
Langt derifra! vi som er avdød fra synden, hvorledes skulde vi ennu leve i den?
3 வயம்’ யாவந்தோ லோகா யீஸு²க்²ரீஷ்டே மஜ்ஜிதா அப⁴வாம தாவந்த ஏவ தஸ்ய மரணே மஜ்ஜிதா இதி கிம்’ யூயம்’ ந ஜாநீத²?
Eller vet I ikke at alle vi som blev døpt til Kristus Jesus, blev døpt til hans død?
4 ததோ யதா² பிது: பராக்ரமேண ஸ்²மஸா²நாத் க்²ரீஷ்ட உத்தா²பிதஸ்ததா² வயமபி யத் நூதநஜீவிந இவாசராமஸ்தத³ர்த²ம்’ மஜ்ஜநேந தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ம்ரு’த்யுரூபே ஸ்²மஸா²நே ஸம்’ஸ்தா²பிதா: |
Vi blev altså begravet med ham ved dåpen til døden, forat likesom Kristus blev opreist fra de døde ved Faderens herlighet, så skal også vi vandre i et nytt levnet.
5 அபரம்’ வயம்’ யதி³ தேந ஸம்’யுக்தா: ஸந்த: ஸ இவ மரணபா⁴கி³நோ ஜாதாஸ்தர்ஹி ஸ இவோத்தா²நபா⁴கி³நோ(அ)பி ப⁴விஷ்யாம: |
For er vi blitt forenet med ham ved likheten med hans død, så skal vi også bli det ved likheten med hans opstandelse,
6 வயம்’ யத் பாபஸ்ய தா³ஸா: புந ர்ந ப⁴வாமஸ்தத³ர்த²ம் அஸ்மாகம்’ பாபரூபஸ²ரீரஸ்ய விநாஸா²ர்த²ம் அஸ்மாகம்’ புராதநபுருஷஸ்தேந ஸாகம்’ க்ருஸே²(அ)ஹந்யதேதி வயம்’ ஜாநீம: |
da vi jo vet dette at vårt gamle menneske blev korsfestet med ham forat synde-legemet skulde bli til intet, så vi ikke mere skal tjene synden;
7 யோ ஹத: ஸ பாபாத் முக்த ஏவ|
for den som er død, er rettferdiggjort fra synden.
8 அதஏவ யதி³ வயம்’ க்²ரீஷ்டேந ஸார்த்³த⁴ம் அஹந்யாமஹி தர்ஹி புநரபி தேந ஸஹிதா ஜீவிஷ்யாம இத்யத்ராஸ்மாகம்’ விஸ்²வாஸோ வித்³யதே|
Men er vi død med Kristus, da tror vi at vi også skal leve med ham,
9 யத: ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பித: க்²ரீஷ்டோ புந ர்ந ம்ரியத இதி வயம்’ ஜாநீம: | தஸ்மிந் கோப்யதி⁴காரோ ம்ரு’த்யோ ர்நாஸ்தி|
fordi vi vet at efterat Kristus er opstanden fra de døde, dør han ikke mere; døden har ikke mere nogen makt over ham;
10 அபரஞ்ச ஸ யத்³ அம்ரியத தேநைகதா³ பாபம் உத்³தி³ஸ்²யாம்ரியத, யச்ச ஜீவதி தேநேஸ்²வரம் உத்³தி³ஸ்²ய ஜீவதி;
for sin død, den døde han én gang for synden, men sitt liv, det lever han for Gud.
11 தத்³வத்³ யூயமபி ஸ்வாந் பாபம் உத்³தி³ஸ்²ய ம்ரு’தாந் அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநேஸ்²வரம் உத்³தி³ஸ்²ய ஜீவந்தோ ஜாநீத|
Således skal også I akte eder som døde for synden, men levende for Gud i Kristus Jesus.
12 அபரஞ்ச குத்ஸிதாபி⁴லாஷாந் பூரயிதும்’ யுஷ்மாகம்’ மர்த்யதே³ஹேஷு பாபம் ஆதி⁴பத்யம்’ ந கரோது|
La derfor ikke synden herske i eders dødelige legeme, så I lyder dets lyster;
13 அபரம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வம் அங்க³ம் அத⁴ர்ம்மஸ்யாஸ்த்ரம்’ க்ரு’த்வா பாபஸேவாயாம்’ ந ஸமர்பயத, கிந்து ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தி²தாநிவ ஸ்வாந் ஈஸ்²வரே ஸமர்பயத ஸ்வாந்யங்கா³நி ச த⁴ர்ம்மாஸ்த்ரஸ்வரூபாணீஸ்²வரம் உத்³தி³ஸ்²ய ஸமர்பயத|
by heller ikke eders lemmer frem for synden som urettferdighets våben, men by eder frem for Gud som de som av døde er blitt levende, og eders lemmer som rettferdighets våben for Gud!
14 யுஷ்மாகம் உபரி பாபஸ்யாதி⁴பத்யம்’ புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி, யஸ்மாத்³ யூயம்’ வ்யவஸ்தா²யா அநாயத்தா அநுக்³ரஹஸ்ய சாயத்தா அப⁴வத|
For synden skal ikke herske over eder; I er jo ikke under loven, men under nåden.
15 கிந்து வயம்’ வ்யவஸ்தா²யா அநாயத்தா அநுக்³ரஹஸ்ய சாயத்தா அப⁴வாம, இதி காரணாத் கிம்’ பாபம்’ கரிஷ்யாம: ? தந்ந ப⁴வது|
Hvad da? skal vi synde, siden vi ikke er under loven, men under nåden? Langt derifra!
16 யதோ ம்ரு’திஜநகம்’ பாபம்’ புண்யஜநகம்’ நிதே³ஸா²சரணஞ்சைதயோர்த்³வயோ ர்யஸ்மிந் ஆஜ்ஞாபாலநார்த²ம்’ ப்⁴ரு’த்யாநிவ ஸ்வாந் ஸமர்பயத², தஸ்யைவ ப்⁴ரு’த்யா ப⁴வத², ஏதத் கிம்’ யூயம்’ ந ஜாநீத²?
vet I ikke at når I byr eder frem for nogen som tjenere til lydighet, da er I også tjenere under den som I så lyder, enten det er under synden til død eller under lydigheten til rettferdighet?
17 அபரஞ்ச பூர்வ்வம்’ யூயம்’ பாபஸ்ய ப்⁴ரு’த்யா ஆஸ்தேதி ஸத்யம்’ கிந்து யஸ்யாம்’ ஸி²க்ஷாரூபாயாம்’ மூஷாயாம்’ நிக்ஷிப்தா அப⁴வத தஸ்யா ஆக்ரு’திம்’ மநோபி⁴ ர்லப்³த⁴வந்த இதி காரணாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாதோ³ ப⁴வது|
Men Gud være takk at I vel har vært syndens tjenere, men nu av hjertet er blitt lydige mot den lærdomsform som I er blitt overgitt til!
18 இத்த²ம்’ யூயம்’ பாபஸேவாதோ முக்தா: ஸந்தோ த⁴ர்ம்மஸ்ய ப்⁴ரு’த்யா ஜாதா: |
Men idet I er blitt frigjort fra synden, er I trådt i rettferdighetens tjeneste.
19 யுஷ்மாகம்’ ஸா²ரீரிக்யா து³ர்ப்³ப³லதாயா ஹேதோ ர்மாநவவத்³ அஹம் ஏதத்³ ப்³ரவீமி; புந: புநரத⁴ர்ம்மகரணார்த²ம்’ யத்³வத் பூர்வ்வம்’ பாபாமேத்⁴யயோ ர்ப்⁴ரு’த்யத்வே நிஜாங்கா³நி ஸமார்பயத தத்³வத்³ இதா³நீம்’ ஸாது⁴கர்ம்மகரணார்த²ம்’ த⁴ர்ம்மஸ்ய ப்⁴ரு’த்யத்வே நிஜாங்கா³நி ஸமர்பயத|
Jeg taler på menneskelig vis for eders kjøds skrøpelighets skyld. For likesom I bød eders lemmer frem som tjenere for urenheten og urettferdigheten til urettferdighet, således by nu eders lemmer frem som tjenere for rettferdigheten til helliggjørelse!
20 யதா³ யூயம்’ பாபஸ்ய ப்⁴ரு’த்யா ஆஸ்த ததா³ த⁴ர்ம்மஸ்ய நாயத்தா ஆஸ்த|
For dengang da I var syndens tjenere, var I fri fra rettferdigheten.
21 தர்ஹி யாநி கர்ம்மாணி யூயம் இதா³நீம்’ லஜ்ஜாஜநகாநி பு³த்⁴யத்⁴வே பூர்வ்வம்’ தை ர்யுஷ்மாகம்’ கோ லாப⁴ ஆஸீத்? தேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ ப²லம்’ மரணமேவ|
Hvad frukt hadde I da dengang? Slikt som I nu skammer eder over; for utgangen på det er døden.
22 கிந்து ஸாம்ப்ரதம்’ யூயம்’ பாபஸேவாதோ முக்தா: ஸந்த ஈஸ்²வரஸ்ய ப்⁴ரு’த்யா(அ)ப⁴வத தஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம்’ பவித்ரத்வரூபம்’ லப்⁴யம் அநந்தஜீவநரூபஞ்ச ப²லம் ஆஸ்தே| (aiōnios g166)
Men nu, da I er frigjort fra synden og er trådt i Guds tjeneste, har I eders frukt til helliggjørelse, og til utgang et evig liv. (aiōnios g166)
