< ரோமிண: 15 >
1 ப³லவத்³பி⁴ரஸ்மாபி⁴ ர்து³ர்ப்³ப³லாநாம்’ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யம்’ ஸோட⁴வ்யம்’ ந ச ஸ்வேஷாம் இஷ்டாசார ஆசரிதவ்ய: |
Vi som er sterke, er skyldige til å bære de svakes skrøpeligheter og ikke være oss selv til behag;
2 அஸ்மாகம் ஏகைகோ ஜந: ஸ்வஸமீபவாஸிநோ ஹிதார்த²ம்’ நிஷ்டா²ர்த²ஞ்ச தஸ்யைவேஷ்டாசாரம் ஆசரது|
enhver av oss være sin næste til behag, til hans gagn, til opbyggelse!
3 யத: க்²ரீஷ்டோ(அ)பி நிஜேஷ்டாசாரம்’ நாசரிதவாந், யதா² லிகி²தம் ஆஸ்தே, த்வந்நிந்த³கக³ணஸ்யைவ நிந்தா³பி⁴ ர்நிந்தி³தோ(அ)ஸ்ம்யஹம்’|
For Kristus levde heller ikke sig selv til behag, men, som skrevet er: Deres hån som hånte dig, falt på mig.
4 அபரஞ்ச வயம்’ யத் ஸஹிஷ்ணுதாஸாந்த்வநயோ ர்ஜநகேந ஸா²ஸ்த்ரேண ப்ரத்யாஸா²ம்’ லபே⁴மஹி தந்நிமித்தம்’ பூர்வ்வகாலே லிகி²தாநி ஸர்வ்வவசநாந்யஸ்மாகம் உபதே³ஸா²ர்த²மேவ லிலிகி²ரே|
For alt som før er skrevet, det er skrevet oss til lærdom, forat vi skal ha håp ved det tålmod og den trøst som skriftene gir.
5 ஸஹிஷ்ணுதாஸாந்த்வநயோராகரோ ய ஈஸ்²வர: ஸ ஏவம்’ கரோது யத் ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்ட இவ யுஷ்மாகம் ஏகஜநோ(அ)ந்யஜநேந ஸார்த்³த⁴ம்’ மநஸ ஐக்யம் ஆசரேத்;
Men tålmodets og trøstens Gud gi eder å ha ett sinn innbyrdes efter Kristi Jesu forbillede,
6 யூயஞ்ச ஸர்வ்வ ஏகசித்தா பூ⁴த்வா முகை²கேநேவாஸ்மத்ப்ரபு⁴யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய பிதுரீஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயேத|
så at I enige, med én munn, kan prise Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader!
7 அபரம் ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிம்ந: ப்ரகாஸா²ர்த²ம்’ க்²ரீஷ்டோ யதா² யுஷ்மாந் ப்ரத்யக்³ரு’ஹ்லாத் ததா² யுஷ்மாகமப்யேகோ ஜநோ(அ)ந்யஜநம்’ ப்ரதிக்³ரு’ஹ்லாது|
Derfor ta eder av hverandre, likesom og Kristus tok sig av eder til Guds ære!
8 யதா² லிகி²தம் ஆஸ்தே, அதோ(அ)ஹம்’ ஸம்முகே² திஷ்ட²ந் பி⁴ந்நதே³ஸ²நிவாஸிநாம்’| ஸ்துவம்’ஸ்த்வாம்’ பரிகா³ஸ்யாமி தவ நாம்நி பரேஸ்²வர||
Jeg mener: Kristus er blitt en tjener for de omskårne for Guds sanndruhets skyld, for å stadfeste løftene til fedrene,
9 தஸ்ய த³யாலுத்வாச்ச பி⁴ந்நஜாதீயா யத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ யீஸு²: க்²ரீஷ்டஸ்த்வக்சே²த³நியமஸ்ய நிக்⁴நோ(அ)ப⁴வத்³ இத்யஹம்’ வதா³மி| யதா² லிகி²தம் ஆஸ்தே, அதோ(அ)ஹம்’ ஸம்முகே² திஷ்ட²ந் பி⁴ந்நதே³ஸ²நிவாஸிநாம்’| ஸ்துவம்’ஸ்த்வாம்’ பரிகா³ஸ்யாமி தவ நாம்நி பரேஸ்²வர||
men hedningene skal prise Gud for miskunnhet, som skrevet er: Derfor vil jeg prise dig iblandt hedninger og lovsynge ditt navn.
10 அபரமபி லிகி²தம் ஆஸ்தே, ஹே அந்யஜாதயோ யூயம்’ ஸமம்’ நந்த³த தஜ்ஜநை: |
Og atter sier Skriften: Gled eder, I hedninger, sammen med hans folk!
11 புநஸ்²ச லிகி²தம் ஆஸ்தே, ஹே ஸர்வ்வதே³ஸி²நோ யூயம்’ த⁴ந்யம்’ ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’| ஹே ததீ³யநரா யூயம்’ குருத்⁴வம்’ தத்ப்ரஸ²ம்’ஸநம்’||
Og atter: Lov Herren, alle hedninger, og pris ham, alle folk!
12 அபர யீஸா²யியோ(அ)பி லிலேக², யீஸ²யஸ்ய து யத் மூலம்’ தத் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே ததா³| ஸர்வ்வஜாதீயந்ரு’ணாஞ்ச ஸா²ஸக: ஸமுதே³ஷ்யதி| தத்ராந்யதே³ஸி²லோகைஸ்²ச ப்ரத்யாஸா² ப்ரகரிஷ்யதே||
Og atter sier Esaias: Det skal komme det Isais rotskudd, han som reiser sig for å herske over hedninger; på ham skal hedningene håpe.
13 அதஏவ யூயம்’ பவித்ரஸ்யாத்மந: ப்ரபா⁴வாத்³ யத் ஸம்பூர்ணாம்’ ப்ரத்யாஸா²ம்’ லப்ஸ்யத்⁴வே தத³ர்த²ம்’ தத்ப்ரத்யாஸா²ஜநக ஈஸ்²வர: ப்ரத்யயேந யுஷ்மாந் ஸா²ந்த்யாநந்தா³ப்⁴யாம்’ ஸம்பூர்ணாந் கரோது|
Men håpets Gud fylle eder med all glede og fred i eders tro, så I kan være rike på håp ved den Hellige Ånds kraft!
14 ஹே ப்⁴ராதரோ யூயம்’ ஸத்³பா⁴வயுக்தா: ஸர்வ்வப்ரகாரேண ஜ்ஞாநேந ச ஸம்பூர்ணா: பரஸ்பரோபதே³ஸே² ச தத்பரா இத்யஹம்’ நிஸ்²சிதம்’ ஜாநாமி,
Men også jeg, mine brødre, har den visse tro om eder at I av eder selv er fulle av godhet, fylt med all kunnskap, i stand til også å formane hverandre;
15 ததா²ப்யஹம்’ யத் ப்ரக³ல்ப⁴தரோ ப⁴வந் யுஷ்மாந் ப்ரபோ³த⁴யாமி தஸ்யைகம்’ காரணமித³ம்’|
men allikevel har jeg til dels skrevet eder noget djervt til for atter å påminne eder, efter den nåde som er mig gitt av Gud,
16 பி⁴ந்நஜாதீயா: பவித்ரேணாத்மநா பாவிதநைவேத்³யரூபா பூ⁴த்வா யத்³ க்³ராஹ்யா ப⁴வேயுஸ்தந்நிமித்தமஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ பி⁴ந்நஜாதீயாநாம்’ மத்⁴யே யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸேவகத்வம்’ தா³நம்’ ஈஸ்²வராத் லப்³த⁴வாநஸ்மி|
at jeg skal være Kristi Jesu offerprest for hedningene, idet jeg prestelig forvalter Guds evangelium, forat hedningene kan bli et velbehagelig offer, helliget ved den Hellige Ånd.
17 ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி யீஸு²க்²ரீஷ்டேந மம ஸ்²லாகா⁴கரணஸ்ய காரணம் ஆஸ்தே|
Derfor har jeg min ros i Kristus Jesus, i min tjeneste for Gud;
18 பி⁴ந்நதே³ஸி²ந ஆஜ்ஞாக்³ராஹிண: கர்த்தும்’ க்²ரீஷ்டோ வாக்யேந க்ரியயா ச, ஆஸ்²சர்ய்யலக்ஷணைஸ்²சித்ரக்ரியாபி⁴: பவித்ரஸ்யாத்மந: ப்ரபா⁴வேந ச யாநி கர்ம்மாணி மயா ஸாதி⁴தவாந்,
for jeg vil ikke driste mig til å tale om annet enn det som Kristus har virket ved mig for å føre hedningene til lydighet, ved ord og gjerning,
19 கேவலம்’ தாந்யேவ விநாந்யஸ்ய கஸ்யசித் கர்ம்மணோ வர்ணநாம்’ கர்த்தும்’ ப்ரக³ல்போ⁴ ந ப⁴வாமி| தஸ்மாத் ஆ யிரூஸா²லம இல்லூரிகம்’ யாவத் ஸர்வ்வத்ர க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயம்’|
ved tegns og underes kraft, ved Åndens kraft, så at jeg fra Jerusalem og rundt omkring like til Illyria har fullt kunngjort Kristi evangelium,
20 அந்யேந நிசிதாயாம்’ பி⁴த்தாவஹம்’ யந்ந நிசிநோமி தந்நிமித்தம்’ யத்ர யத்ர ஸ்தா²நே க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம கதா³பி கேநாபி ந ஜ்ஞாபிதம்’ தத்ர தத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும் அஹம்’ யதே|
dog så at jeg satte min ære i å forkynne evangeliet, ikke der hvor Kristus allerede var nevnt, forat jeg ikke skulde bygge på fremmed grunnvoll,
21 யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தம் ஆஸ்தே, யை ர்வார்த்தா தஸ்ய ந ப்ராப்தா த³ர்ஸ²நம்’ தைஸ்து லப்ஸ்யதே| யைஸ்²ச நைவ ஸ்²ருதம்’ கிஞ்சித் போ³த்³து⁴ம்’ ஸ²க்ஷ்யந்தி தே ஜநா: ||
men, som skrevet er: De som ikke har fått budskap om ham, skal se, og de som ikke har hørt, skal forstå.
22 தஸ்மாத்³ யுஷ்மத்ஸமீபக³மநாத்³ அஹம்’ முஹுர்முஹு ர்நிவாரிதோ(அ)ப⁴வம்’|
Derved især er jeg blitt hindret fra å komme til eder;
23 கிந்த்விதா³நீம் அத்ர ப்ரதே³ஸே²ஷு மயா ந க³தம்’ ஸ்தா²நம்’ கிமபி நாவஸி²ஷ்யதே யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³ந்தும்’ ப³ஹுவத்ஸராநாரப்⁴ய மாமகீநாகாங்க்ஷா ச வித்³யத இதி ஹேதோ:
men nu, da jeg ikke lenger har rum i disse land, men i mange år har hatt lengsel efter å komme til eder,
24 ஸ்பாநியாதே³ஸ²க³மநகாலே(அ)ஹம்’ யுஷ்மந்மத்⁴யேந க³ச்ச²ந் யுஷ்மாந் ஆலோகிஷ்யே, தத: பரம்’ யுஷ்மத்ஸம்பா⁴ஷணேந த்ரு’ப்திம்’ பரிலப்⁴ய தத்³தே³ஸ²க³மநார்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்விஸர்ஜயிஷ்யே, ஈத்³ரு’ஸீ² மதீ³யா ப்ரத்யாஸா² வித்³யதே|
håper jeg å få se eder på gjennemreisen når jeg drar til Spania, og få følge av eder dit når jeg først i nogen mon har hatt godt av eder.
25 கிந்து ஸாம்ப்ரதம்’ பவித்ரலோகாநாம்’ ஸேவநாய யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ வ்ரஜாமி|
Men nu drar jeg til Jerusalem i de helliges tjeneste.
26 யதோ யிரூஸா²லமஸ்த²பவித்ரலோகாநாம்’ மத்⁴யே யே த³ரித்³ரா அர்த²விஸ்²ராணநேந தாநுபகர்த்தும்’ மாகித³நியாதே³ஸீ²யா ஆகா²யாதே³ஸீ²யாஸ்²ச லோகா ஐச்ச²ந்|
For Makedonia og Akaia har villet gjøre et sammenskudd for de fattige blandt de hellige i Jerusalem.
27 ஏஷா தேஷாம்’ ஸதி³ச்சா² யதஸ்தே தேஷாம் ரு’ணிந: ஸந்தி யதோ ஹேதோ ர்பி⁴ந்நஜாதீயா யேஷாம்’ பரமார்த²ஸ்யாம்’ஸி²நோ ஜாதா ஐஹிகவிஷயே தேஷாமுபகாரஸ்தை: கர்த்தவ்ய: |
De har så villet, og de står også i gjeld til dem; for har hedningene fått del i deres åndelige goder, da er de også skyldige til å tjene dem med de timelige.
28 அதோ மயா தத் கர்ம்ம ஸாத⁴யித்வா தஸ்மிந் ப²லே தேப்⁴ய: ஸமர்பிதே யுஷ்மந்மத்⁴யேந ஸ்பாநியாதே³ஸோ² க³மிஷ்யதே|
Når jeg da har fullført dette og lagt denne frukt i deres hender, vil jeg dra derfra gjennem eders by til Spania,
29 யுஷ்மத்ஸமீபே மமாக³மநஸமயே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய பூர்ணவரேண ஸம்ப³லித: ஸந் அஹம் ஆக³மிஷ்யாமி இதி மயா ஜ்ஞாயதே|
og jeg vet at når jeg kommer til eder, skal jeg komme med en fylde av Kristi velsignelse.
30 ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா பவித்ரஸ்யாத்மாந: ப்ரேம்நா ச விநயே(அ)ஹம்’
Men jeg formaner eder, brødre, ved vår Herre Jesus Kristus og ved Åndens kjærlighet at I strider sammen med mig i eders bønner for mig til Gud,
31 யிஹூதா³தே³ஸ²ஸ்தா²நாம் அவிஸ்²வாஸிலோகாநாம்’ கரேப்⁴யோ யத³ஹம்’ ரக்ஷாம்’ லபே⁴ய மதீ³யைதேந ஸேவநகர்ம்மணா ச யத்³ யிரூஸா²லமஸ்தா²: பவித்ரலோகாஸ்துஷ்யேயு: ,
forat jeg må utfries fra de vantro i Judea, og mitt ærend til Jerusalem må tekkes de hellige,
32 தத³ர்த²ம்’ யூயம்’ மத்க்ரு’த ஈஸ்²வராய ப்ரார்த²யமாணா யதத்⁴வம்’ தேநாஹம் ஈஸ்²வரேச்ச²யா ஸாநந்த³ம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³த்வா யுஷ்மாபி⁴: ஸஹித: ப்ராணாந் ஆப்யாயிதும்’ பாரயிஷ்யாமி|
så jeg kan komme til eder med glede, om Gud så vil, og få vederkvege mig sammen med eder.
33 ஸா²ந்திதா³யக ஈஸ்²வரோ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸங்கீ³ பூ⁴யாத்| இதி|
Fredens Gud være med eder alle! Amen.