ரோமிண: 11
1 ஈஸ்²வரேண ஸ்வீகீயலோகா அபஸாரிதா அஹம்’ கிம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்யம்’ ப்³ரவீமி? தந்ந ப⁴வது யதோ(அ)ஹமபி பி³ந்யாமீநகோ³த்ரீய இப்³ராஹீமவம்’ஸீ²ய இஸ்ராயேலீயலோகோ(அ)ஸ்மி|
Jeg sier altså: Har da Gud forkastet sitt folk? Langt derifra! også jeg er jo en israelitt, av Abrahams ætt, av Benjamins stamme;
2 ஈஸ்²வரேண பூர்வ்வம்’ யே ப்ரத்³ரு’ஷ்டாஸ்தே ஸ்வகீயலோகா அபஸாரிதா இதி நஹி| அபரம் ஏலியோபாக்²யாநே ஸா²ஸ்த்ரே யல்லிகி²தம் ஆஸ்தே தத்³ யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²?
Gud har ikke forkastet sitt folk, som han forut kjente. Eller vet I ikke hvad Skriften sier på det sted om Elias, hvorledes han treder frem for Gud mot Israel:
3 ஹே பரமேஸ்²வர லோகாஸ்த்வதீ³யா: ஸர்வ்வா யஜ்ஞவேதீ³ரப⁴ஞ்ஜந் ததா² தவ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ஸர்வ்வாந் அக்⁴நந் கேவல ஏகோ(அ)ஹம் அவஸி²ஷ்ட ஆஸே தே மமாபி ப்ராணாந் நாஸ²யிதும்’ சேஷ்டநதே, ஏதாம்’ கதா²ம் இஸ்ராயேலீயலோகாநாம்’ விருத்³த⁴ம் ஏலிய ஈஸ்²வராய நிவேத³யாமாஸ|
Herre! dine profeter drepte de, dine alter rev de ned, og jeg blev alene tilbake, og de står mig efter livet.
4 ததஸ்தம்’ ப்ரதீஸ்²வரஸ்யோத்தரம்’ கிம்’ ஜாதம்’? பா³ல்நாம்நோ தே³வஸ்ய ஸாக்ஷாத் யை ர்ஜாநூநி ந பாதிதாநி தாத்³ரு’ஸா²: ஸப்த ஸஹஸ்ராணி லோகா அவஸே²ஷிதா மயா|
Men hvad sier Guds svar til ham? Jeg har levnet mig syv tusen menn som ikke har bøiet kne for Ba'al.
5 தத்³வத்³ ஏதஸ்மிந் வர்த்தமாநகாலே(அ)பி அநுக்³ரஹேணாபி⁴ருசிதாஸ்தேஷாம் அவஸி²ஷ்டா: கதிபயா லோகா: ஸந்தி|
Således er det da også i denne tid blitt en levning tilbake efter nådens utvelgelse;
6 அதஏவ தத்³ யத்³யநுக்³ரஹேண ப⁴வதி தர்ஹி க்ரியயா ந ப⁴வதி நோ சேத்³ அநுக்³ரஹோ(அ)நநுக்³ரஹ ஏவ, யதி³ வா க்ரியயா ப⁴வதி தர்ஹ்யநுக்³ரஹேண ந ப⁴வதி நோ சேத் க்ரியா க்ரியைவ ந ப⁴வதி|
men er det av nåde, da er det ikke mere av gjerninger, ellers blir nåden ikke mere nåde.
7 தர்ஹி கிம்’? இஸ்ராயேலீயலோகா யத்³ அம்ரு’க³யந்த தந்ந ப்ராபு: | கிந்த்வபி⁴ருசிதலோகாஸ்தத் ப்ராபுஸ்தத³ந்யே ஸர்வ்வ அந்தீ⁴பூ⁴தா: |
Hvorledes altså? Det som Israel attrår, det har det ikke nådd; men de utvalgte har nådd det, de andre er blitt forherdet,
8 யதா² லிகி²தம் ஆஸ்தே, கோ⁴ரநித்³ராலுதாபா⁴வம்’ த்³ரு’ஷ்டிஹீநே ச லோசநே| கர்ணௌ ஸ்²ருதிவிஹீநௌ ச ப்ரத³தௌ³ தேப்⁴ய ஈஸ்²வர: ||
som skrevet er: Gud gav dem en treghets ånd, øine til ikke å se med og ører til ikke å høre med, inntil den dag idag.
9 ஏதேஸ்மிந் தா³யூத³பி லிகி²தவாந் யதா², அதோ பு⁴க்த்யாஸநம்’ தேஷாம் உந்மாத²வத்³ ப⁴விஷ்யதி| வா வம்’ஸ²யந்த்ரவத்³ பா³தா⁴ த³ண்ட³வத்³ வா ப⁴விஷ்யதி||
Og David sier: La deres bord bli dem til en strikke og en snare og en felle og en gjengjeldelse for dem!
10 ப⁴விஷ்யந்தி ததா²ந்தா⁴ஸ்தே நேத்ரை: பஸ்²யந்தி நோ யதா²| வேபது²: கடிதே³ஸ²ஸ்ய தேஷாம்’ நித்யம்’ ப⁴விஷ்யதி||
la deres øine bli formørket, så de ikke ser, og bøi alltid deres rygg!
11 பதநார்த²ம்’ தே ஸ்க²லிதவந்த இதி வாசம்’ கிமஹம்’ வதா³மி? தந்ந ப⁴வது கிந்து தாந் உத்³யோகி³ந: கர்த்தும்’ தேஷாம்’ பதநாத்³ இதரதே³ஸீ²யலோகை: பரித்ராணம்’ ப்ராப்தம்’|
Jeg sier altså: Har de da snublet for å falle? Langt derifra! men ved deres fall er frelsen kommet til hedningene, forat dette skal vekke dem til nidkjærhet;
12 தேஷாம்’ பதநம்’ யதி³ ஜக³தோ லோகாநாம்’ லாப⁴ஜநகம் அப⁴வத் தேஷாம்’ ஹ்ராஸோ(அ)பி யதி³ பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம்’ லாப⁴ஜநகோ(அ)ப⁴வத் தர்ஹி தேஷாம்’ வ்ரு’த்³தி⁴: கதி லாப⁴ஜநிகா ப⁴விஷ்யதி?
men er deres fall en rikdom for verden, og er tapet av dem en rikdom for hedninger, hvor meget mere da deres fylde!
13 அதோ ஹே அந்யதே³ஸி²நோ யுஷ்மாந் ஸம்போ³த்⁴ய கத²யாமி நிஜாநாம்’ ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴நாம்’ மந: ஸூத்³யோக³ம்’ ஜநயந் தேஷாம்’ மத்⁴யே கியதாம்’ லோகாநாம்’ யதா² பரித்ராணம்’ ஸாத⁴யாமி
For til eder taler jeg, I hedninger! Så sant som jeg er hedningenes apostel, priser jeg mitt embede,
14 தந்நிமித்தம் அந்யதே³ஸி²நாம்’ நிகடே ப்ரேரித: ஸந் அஹம்’ ஸ்வபத³ஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யாமி|
om jeg bare kunde vekke mine kjødelige frender til nidkjærhet og få frelst nogen av dem.
15 தேஷாம்’ நிக்³ரஹேண யதீ³ஸ்²வரேண ஸஹ ஜக³தோ ஜநாநாம்’ மேலநம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி தேஷாம் அநுக்³ரு’ஹீதத்வம்’ ம்ரு’ததே³ஹே யதா² ஜீவநலாப⁴ஸ்தத்³வத் கிம்’ ந ப⁴விஷ்யதி?
For er verden blitt forlikt med Gud ved deres forkastelse, hvad annet vil da deres antagelse bli enn liv av døde?
16 அபரம்’ ப்ரத²மஜாதம்’ ப²லம்’ யதி³ பவித்ரம்’ ப⁴வதி தர்ஹி ஸர்வ்வமேவ ப²லம்’ பவித்ரம்’ ப⁴விஷ்யதி; ததா² மூலம்’ யதி³ பவித்ரம்’ ப⁴வதி தர்ஹி ஸா²கா² அபி ததை²வ ப⁴விஷ்யந்தி|
Men er førstegrøden hellig, da er deigen det også, og er roten hellig, da er grenene det også.
17 கியதீநாம்’ ஸா²கா²நாம்’ சே²த³நே க்ரு’தே த்வம்’ வந்யஜிதவ்ரு’க்ஷஸ்ய ஸா²கா² பூ⁴த்வா யதி³ தச்சா²கா²நாம்’ ஸ்தா²நே ரோபிதா ஸதி ஜிதவ்ரு’க்ஷீயமூலஸ்ய ரஸம்’ பு⁴ம்’க்ஷே,
Om nu allikevel nogen av grenene blev avbrutt, og du som var en vill oljekvist, blev innpodet iblandt dem og fikk del med dem i oljetreets rot og fedme,
18 தர்ஹி தாஸாம்’ பி⁴ந்நஸா²கா²நாம்’ விருத்³த⁴ம்’ மாம்’ க³ர்வ்வீ: ; யதி³ க³ர்வ்வஸி தர்ஹி த்வம்’ மூலம்’ யந்ந தா⁴ரயஸி கிந்து மூலம்’ த்வாம்’ தா⁴ரயதீதி ஸம்’ஸ்மர|
da ros dig ikke mot grenene! men hvis du roser dig, så er det dog ikke du som bærer roten, men roten som bærer dig.
19 அபரஞ்ச யதி³ வத³ஸி மாம்’ ரோபயிதும்’ தா: ஸா²கா² விப⁴ந்நா அப⁴வந்;
Du vil da si: Grenene blev avbrutt forat jeg skulde bli innpodet.
20 ப⁴த்³ரம், அப்ரத்யயகாரணாத் தே விபி⁴ந்நா ஜாதாஸ்ததா² விஸ்²வாஸகாரணாத் த்வம்’ ரோபிதோ ஜாதஸ்தஸ்மாத்³ அஹங்காரம் அக்ரு’த்வா ஸஸாத்⁴வஸோ ப⁴வ|
Vel! ved sin vantro blev de avbrutt, men du står ved din tro; vær ikke overmodig, men frykt!
21 யத ஈஸ்²வரோ யதி³ ஸ்வாபா⁴விகீ: ஸா²கா² ந ரக்ஷதி தர்ஹி ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ சேத் த்வாமபி ந ஸ்தா²பயதி|
for sparte Gud ikke de naturlige grener, da vil han heller ikke spare dig.
22 இத்யத்ரேஸ்²வரஸ்ய யாத்³ரு’ஸீ² க்ரு’பா தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴யாநகத்வமபி த்வயா த்³ரு’ஸ்²யதாம்’; யே பதிதாஸ்தாந் ப்ரதி தஸ்ய ப⁴யாநகத்வம்’ த்³ரு’ஸ்²யதாம்’, த்வஞ்ச யதி³ தத்க்ரு’பாஸ்²ரிதஸ்திஷ்ட²ஸி தர்ஹி த்வாம்’ ப்ரதி க்ரு’பா த்³ரக்ஷ்யதே; நோ சேத் த்வமபி தத்³வத் சி²ந்நோ ப⁴விஷ்யஸி|
Så se da Guds godhet og strenghet: Strenghet er over dem som er falt, men over dig er Guds godhet, såfremt du holder dig til hans godhet, ellers skal også du bli avhugget.
23 அபரஞ்ச தே யத்³யப்ரத்யயே ந திஷ்ட²ந்தி தர்ஹி புநரபி ரோபயிஷ்யந்தே யஸ்மாத் தாந் புநரபி ரோபயிதும் இஸ்²வரஸ்ய ஸ²க்திராஸ்தே|
Men hine skal også bli innpodet, såfremt de ikke holder ved i sin vantro; for Gud er mektig til å innpode dem igjen.
24 வந்யஜிதவ்ரு’க்ஷஸ்ய ஸா²கா² ஸந் த்வம்’ யதி³ ததஸ்²சி²ந்நோ ரீதிவ்யத்யயேநோத்தமஜிதவ்ரு’க்ஷே ரோபிதோ(அ)ப⁴வஸ்தர்ஹி தஸ்ய வ்ரு’க்ஷஸ்ய ஸ்வீயா யா: ஸா²கா²ஸ்தா: கிம்’ புந: ஸ்வவ்ரு’க்ஷே ஸம்’லகி³தும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி?
For blev du avhugget av det oljetre som er vilt av naturen, og mot naturen innpodet i et godt oljetre, hvor meget mere skal de da bli innpodet i sitt eget oljetre, disse som av naturen hører det til.
25 ஹே ப்⁴ராதரோ யுஷ்மாகம் ஆத்மாபி⁴மாநோ யந்ந ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ மமேத்³ரு’ஸீ² வாஞ்சா² ப⁴வதி யூயம்’ ஏதந்நிகூ³ட⁴தத்த்வம் அஜாநந்தோ யந்ந திஷ்ட²த²; வஸ்துதோ யாவத்காலம்’ ஸம்பூர்ணரூபேண பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம்’ ஸம்’க்³ரஹோ ந ப⁴விஷ்யதி தாவத்காலம் அம்’ஸ²த்வேந இஸ்ராயேலீயலோகாநாம் அந்த⁴தா ஸ்தா²ஸ்யதி;
For jeg vil ikke, brødre, at I skal være uvitende om denne hemmelighet - forat I ikke skal tykkes eder selv kloke - at forherdelse delvis er kommet over Israel, inntil fylden av hedningene er kommet inn,
26 பஸ்²சாத் தே ஸர்வ்வே பரித்ராஸ்யந்தே; ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தமப்யாஸ்தே, ஆக³மிஷ்யதி ஸீயோநாத்³ ஏகோ யஸ்த்ராணதா³யக: | அத⁴ர்ம்மம்’ யாகுபோ³ வம்’ஸா²த் ஸ து தூ³ரீகரிஷ்யதி|
og således skal hele Israel bli frelst, som skrevet er: Fra Sion skal redningsmannen komme, han skal bortrydde ugudelighet fra Jakob,
27 ததா² தூ³ரீகரிஷ்யாமி தேஷாம்’ பாபாந்யஹம்’ யதா³| ததா³ தைரேவ ஸார்த்³த⁴ம்’ மே நியமோ(அ)யம்’ ப⁴விஷ்யதி|
og når jeg borttar deres synder, da er dette min pakt med dem.
28 ஸுஸம்’வாதா³த் தே யுஷ்மாகம்’ விபக்ஷா அப⁴வந் கிந்த்வபி⁴ருசிதத்வாத் தே பித்ரு’லோகாநாம்’ க்ரு’தே ப்ரியபாத்ராணி ப⁴வந்தி|
Efter evangeliet er de fiender for eders skyld, men efter utvelgelsen er de elsket for fedrenes skyld;
29 யத ஈஸ்²வரஸ்ய தா³நாத்³ ஆஹ்வாநாஞ்ச பஸ்²சாத்தாபோ ந ப⁴வதி|
for sine nådegaver og sitt kall angrer Gud ikke på.
30 அதஏவ பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரே(அ)விஸ்²வாஸிந: ஸந்தோ(அ)பி யூயம்’ யத்³வத் ஸம்ப்ரதி தேஷாம் அவிஸ்²வாஸகாரணாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய க்ரு’பாபாத்ராணி ஜாதாஸ்தத்³வத்³
For likesom I før var ulydige mot Gud, men nu har fått miskunn ved disses ulydighet,
31 இதா³நீம்’ தே(அ)விஸ்²வாஸிந: ஸந்தி கிந்து யுஷ்மாபி⁴ ர்லப்³த⁴க்ரு’பாகாரணாத் தைரபி க்ரு’பா லப்ஸ்யதே|
så har også disse nu vært ulydige, forat de også skal få miskunn ved den miskunn som er blitt eder til del;
32 ஈஸ்²வர: ஸர்வ்வாந் ப்ரதி க்ரு’பாம்’ ப்ரகாஸ²யிதும்’ ஸர்வ்வாந் அவிஸ்²வாஸித்வேந க³ணயதி| (eleēsē g1653)
for Gud har overgitt dem alle til ulydighet forat han kunde miskunne sig over dem alle. (eleēsē g1653)
33 அஹோ ஈஸ்²வரஸ்ய ஜ்ஞாநபு³த்³தி⁴ரூபயோ ர்த⁴நயோ: கீத்³ரு’க் ப்ராசுர்ய்யம்’| தஸ்ய ராஜஸா²ஸநஸ்ய தத்த்வம்’ கீத்³ரு’க்³ அப்ராப்யம்’| தஸ்ய மார்கா³ஸ்²ச கீத்³ரு’க்³ அநுபலக்ஷ்யா: |
O dyp av rikdom og visdom og kunnskap hos Gud! Hvor uransakelige hans dommer er, og hvor usporlige hans veier!
34 பரமேஸ்²வரஸ்ய ஸங்கல்பம்’ கோ ஜ்ஞாதவாந்? தஸ்ய மந்த்ரீ வா கோ(அ)ப⁴வத்?
For hvem kjente Herrens sinn? eller hvem var hans rådgiver?
35 கோ வா தஸ்யோபகாரீ ப்⁴ரு’த்வா தத்க்ரு’தே தேந ப்ரத்யுபகர்த்தவ்ய: ?
Eller hvem gav ham noget først, så han skulde få vederlag igjen?
