< ப்ரகாஸி²தம்’ 7 >
1 அநந்தரம்’ சத்வாரோ தி³வ்யதூ³தா மயா த்³ரு’ஷ்டா: , தே ப்ரு’தி²வ்யாஸ்²சதுர்ஷு கோணேஷு திஷ்ட²நத: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸமுத்³ரே வ்ரு’க்ஷேஷு ச வாயு ர்யதா² ந வஹேத் ததா² ப்ரு’தி²வ்யாஸ்²சதுரோ வாயூந் தா⁴ரயந்தி|
Daarna zag ik vier engelen staan aan de vier hoeken der aarde; de vier winden der aarde hielden ze in bedwang, opdat geen wind zou waaien noch over de aarde, noch over de zee, noch over een boom.
2 அநந்தரம்’ ஸூர்ய்யோத³யஸ்தா²நாத்³ உத்³யந் அபர ஏகோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: ஸோ(அ)மரேஸ்²வரஸ்ய முத்³ராம்’ தா⁴ரயதி, யேஷு சர்துஷு தூ³தேஷு ப்ரு’தி²வீஸமுத்³ரயோ ர்ஹிம்’ஸநஸ்ய பா⁴ரோ த³த்தஸ்தாந் ஸ உச்சைரித³ம்’ அவத³த்|
Nog zag ik een anderen engel, opstijgend van de opgang der zon, dragend het zegel van den levenden God. Met machtige stem riep hij de vier engelen toe, wien het gegeven was, aarde en zee te beschadigen;
3 ஈஸ்²வரஸ்ய தா³ஸா யாவத்³ அஸ்மாபி⁴ ர்பா⁴லேஷு முத்³ரயாங்கிதா ந ப⁴விஷ்யந்தி தாவத் ப்ரு’தி²வீ ஸமுத்³ரோ தரவஸ்²ச யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ஹிம்’ஸ்யந்தாம்’|
en hij sprak: Beschadigt noch aarde, noch zee, noch de bomen, vóórdat we de dienaars van onzen God op hun voorhoofden hebben gezegeld!
4 தத: பரம்’ முத்³ராங்கிதலோகாநாம்’ ஸம்’க்²யா மயாஸ்²ராவி| இஸ்ராயேல: ஸர்வ்வவம்’ஸா²யாஸ்²சதுஸ்²சத்வாரிம்’ஸ²த்ஸஹஸ்ராதி⁴கலக்ஷலோகா முத்³ரயாங்கிதா அப⁴வந்,
En ik hoorde het getal der gezegelden: Honderd vier en veertig duizend gezegelden uit alle stammen van Israëls zonen:
5 அர்த²தோ யிஹூதா³வம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி ரூபே³ணவம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி கா³த³வம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி,
Uit de stam van Juda, twaalf duizend gezegelden. Uit de stam van Ruben, twaalf duizend. Uit de stam van Gad, twaalf duizend.
6 ஆஸே²ரவம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி நப்தாலிவம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி மிநஸி²வம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி,
Uit de stam van Aser, twaalf duizend. Uit de stam van Néftali, twaalf duizend. Uit de stam van Manasse, twaalf duizend.
7 ஸி²மியோநவம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி லேவிவம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி இஷாக²ரவம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி,
Uit de stam van Simeon, twaalf duizend. Uit de stam van Levi, twaalf duizend. Uit de stam van Issakar twaalf duizend.
8 ஸிபூ³லூநவம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி யூஷப²வம்’ஸே² த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி பி³ந்யாமீநவம்’ஸே² ச த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ராணி லோகா முத்³ராங்கிதா: |
Uit de stam van Zábulon, twaalf duizend. Uit de stam van Josef, twaalf duizend. Uit de stam van Bénjamin, twaalf duizend gezegelden.
9 தத: பரம்’ ஸர்வ்வஜாதீயாநாம்’ ஸர்வ்வவம்’ஸீ²யாநாம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸர்வ்வபா⁴ஷாவாதி³நாஞ்ச மஹாலோகாரண்யம்’ மயா த்³ரு’ஷ்டம்’, தாந் க³ணயிதும்’ கேநாபி ந ஸ²க்யம்’, தே ச ஸு²ப்⁴ரபரிச்ச²த³பரிஹிதா: ஸந்த: கரைஸ்²ச தாலவ்ரு’ந்தாநி வஹந்த: ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய மேஷஸா²வகஸ்ய சாந்திகே திஷ்ட²ந்தி,
Zie, daarna zag ik een overgrote menigte, die niemand kon tellen, uit alle volken en stammen, naties en talen. Ze stonden voor de troon en het Lam, in witte klederen gehuld, met palmtakken in hun handen.
10 உச்சை: ஸ்வரைரித³ம்’ கத²யந்தி ச, ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டஸ்ய பரமேஸ²ஸ்ய ந: ஸ்தவ: | ஸ்தவஸ்²ச மேஷவத்ஸஸ்ய ஸம்பூ⁴யாத் த்ராணகாரணாத்|
En ze jubelden met machtige stem, en riepen: Heil onzen God, Die op de troon is gezeten, Heil aan het Lam!
11 தத: ஸர்வ்வே தூ³தா: ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ப்ராசீநவர்க³ஸ்ய ப்ராணிசதுஷ்டயஸ்ய ச பரிதஸ்திஷ்ட²ந்த: ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ந்யூப்³ஜீபூ⁴யேஸ்²வரம்’ ப்ரணம்ய வத³ந்தி,
En al de engelen waren geschaard rond de troon, rondom de Oudsten en de vier Dieren; ze vielen op hun aangezicht neer voor de troon, aanbaden God,
12 ததா²ஸ்து த⁴ந்யவாத³ஸ்²ச தேஜோ ஜ்ஞாநம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸநம்’| ஸௌ²ர்ய்யம்’ பராக்ரமஸ்²சாபி ஸ²க்திஸ்²ச ஸர்வ்வமேவ தத்| வர்த்ததாமீஸ்²வரே(அ)ஸ்மாகம்’ நித்யம்’ நித்யம்’ ததா²ஸ்த்விதி| (aiōn )
en zeiden: Amen! Lof, glorie, wijsheid en dank, De eer, en de macht en de sterkte Aan onzen God in de eeuwen der eeuwen! Amen! (aiōn )
13 தத: பரம்’ தேஷாம்’ ப்ராசீநாநாம் ஏகோ ஜநோ மாம்’ ஸம்பா⁴ஷ்ய ஜகா³த³ ஸு²ப்⁴ரபரிச்ச²த³பரிஹிதா இமே கே? குதோ வாக³தா: ?
Toen nam één van de Oudsten het woord, en hij sprak tot mij: Die daar, in witte klederen gehuld: wie zijn ze, en vanwaar zijn ze gekomen?
14 ததோ மயோக்தம்’ ஹே மஹேச்ச² ப⁴வாநேவ தத் ஜாநாதி| தேந கதி²தம்’, இமே மஹாக்லேஸ²மத்⁴யாத்³ ஆக³த்ய மேஷஸா²வகஸ்ய ருதி⁴ரேண ஸ்வீயபரிச்ச²தா³ந் ப்ரக்ஷாலிதவந்த: ஸு²க்லீக்ரு’தவந்தஸ்²ச|
Ik antwoordde hem: Gij weet het, mijn heer! En hij sprak tot mij: Zij zijn het, die gekomen zijn uit de grote verdrukking, Hun klederen blank hebben gewassen in het Bloed van het Lam.
15 தத்காரணாத் த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே திஷ்ட²ந்தோ தி³வாராத்ரம்’ தஸ்ய மந்தி³ரே தம்’ ஸேவந்தே ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டோ ஜநஸ்²ச தாந் அதி⁴ஸ்தா²ஸ்யதி|
Daarom bevinden ze zich voor Gods troon, Dienen Hem dag en nacht in zijn tempel! Die op de troon is gezeten, Zal zijn tent over hen spannen!
16 தேஷாம்’ க்ஷுதா⁴ பிபாஸா வா புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி ரௌத்³ரம்’ கோப்யுத்தாபோ வா தேஷு ந நிபதிஷ்யதி,
Ze zullen geen honger meer hebben, noch dorst; De zon, noch de hitte zullen hen treffen.
17 யத: ஸிம்’ஹாஸநாதி⁴ஷ்டா²நகாரீ மேஷஸா²வகஸ்தாந் சாரயிஷ்யதி, அம்ரு’ததோயாநாம்’ ப்ரஸ்ரவணாநாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ தாந் க³மயிஷ்யதி ச, ஈஸ்²வரோ(அ)பி தேஷாம்’ நயநப்⁴ய: ஸர்வ்வமஸ்²ரு ப்ரமார்க்ஷ்யதி|
Want het Lam, midden voor de troon, zal hen weiden, Zal hen voeren naar de waterbronnen des levens! Dan zal God wegwissen Alle tranen uit hun ogen!