ப்ரகாஸி²தம்’ 22
1 அநந்தரம்’ ஸ ஸ்ப²டிகவத் நிர்ம்மலம் அம்ரு’ததோயஸ்ய ஸ்ரோதோ மாம் அஉர்ஸ²யத் தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகஸ்ய ச ஸிம்’ஹாஸநாத் நிர்க³ச்ச²தி|
Ook toonde hij mij een stroom van het water des Levens, helder als kristal, opbruisend uit de Troon van God en van het Lam.
2 நக³ர்ய்யா மார்க³மத்⁴யே தஸ்யா நத்³யா: பார்ஸ்²வயோரம்ரு’தவ்ரு’க்ஷா வித்³யந்தே தேஷாம்’ த்³வாத³ஸ²ப²லாநி ப⁴வந்தி, ஏகைகோ வ்ரு’க்ஷ: ப்ரதிமாஸம்’ ஸ்வப²லம்’ ப²லதி தத்³வ்ரு’க்ஷபத்ராணி சாந்யஜாதீயாநாம் ஆரோக்³யஜநகாநி|
En midden op haar plein, aan beide kanten door de stroom omringd, stond de boom des levens, die twaalf maal vruchten draagt, en elke maand zijn vruchten geeft. De bladeren van de bomen dienen tot genezing der volken,
3 அபரம்’ கிமபி ஸா²பக்³ரஸ்தம்’ புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி தஸ்யா மத்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகஸ்ய ச ஸிம்’ஹாஸநம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி தஸ்ய தா³ஸாஸ்²ச தம்’ ஸேவிஷ்யந்தே|
en geen enkele vervloeking zal er meer zijn.
4 தஸ்ய வத³நத³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தி பா⁴லேஷு ச தஸ்ய நாம லிகி²தம்’ ப⁴விஷ்யதி|
Daar zal ook de Troon zijn van God en het Lam, en zullen zijn dienaars Hem dienen. Ze zullen zijn Aanschijn aanschouwen, zijn Naam op hun voorhoofd.
5 ததா³நீம்’ ராத்ரி: புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி யத: ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரஸ்தாந் தீ³பயிஷ்யதி தே சாநந்தகாலம்’ யாவத்³ ராஜத்வம்’ கரிஷ்யந்தே| (aiōn g165)
Dan zal er geen nacht meer zijn, en ze zullen het licht van fakkel en zon niet langer behoeven. Want God de Heer zal over hen lichten; ze zullen heersen in de eeuwen der eeuwen! (aiōn g165)
6 அநந்தரம்’ ஸ மாம் அவத³த், வாக்யாநீமாநி விஸ்²வாஸ்யாநி ஸத்யாநி ச, அசிராத்³ யை ர்ப⁴விதவ்யம்’ தாநி ஸ்வதா³ஸாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ பவித்ரப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர: ஸ்வதூ³தம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
Weer sprak hij tot mij: Deze woorden zijn trouw en waarachtig. De Heer, de God van de geesten der profeten, heeft zijn engel gezonden, om aan zijn dienaars te tonen, wat dra geschieden moet.
7 பஸ்²யாஹம்’ தூர்ணம் ஆக³ச்சா²மி, ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி ய: பாலயதி ஸ ஏவ த⁴ந்ய: |
"Zie, ik kom spoedig! Zalig hij, die de woorden der profetie van dit boek onderhoudt."
8 யோஹநஹம் ஏதாநி ஸ்²ருதவாந் த்³ரு’ஷ்டவாம்’ஸ்²சாஸ்மி ஸ்²ருத்வா த்³ரு’ஷ்ட்வா ச தத்³த³ர்ஸ²கதூ³தஸ்ய ப்ரணாமார்த²ம்’ தச்சரணயோரந்திகே (அ)பதம்’|
En ik, Johannes, was het, die dit alles hoorde en zag. En toen ik het gehoord en gezien had, viel ik neer in aanbidding voor de voeten van den engel, die ze mij had getoond.
9 தத: ஸ மாம் அவத³த் ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ மைவம்’ க்ரு’ரு, த்வயா தவ ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ ர்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ரேதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²வாக்யபாலநகாரிபி⁴ஸ்²ச ஸஹதா³ஸோ (அ)ஹம்’| த்வம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரணம|
Maar hij sprak tot mij: Doe het niet! Ik ben uw mededienstknecht, en die van de profeten uw broeders, en van hen, die de woorden van dit boek onderhouden. Gòd moet ge aanbidden!
10 ஸ புந ர்மாம் அவத³த், ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி த்வயா ந முத்³ராங்கயிதவ்யாநி யத: ஸமயோ நிகடவர்த்தீ|
Toen sprak Hij tot mij: "Verzegel niet de woorden der profetie van dit boek. Want de tijd is nabij!"
11 அத⁴ர்ம்மாசார இத: பரமப்யத⁴ர்ம்மம் ஆசரது, அமேத்⁴யாசார இத: பரமப்யமேத்⁴யம் ஆசரது த⁴ர்ம்மாசார இத: பரமபி த⁴ர்ம்மம் ஆசரது பவித்ராசாரஸ்²சேத: பரமபி பவித்ரம் ஆசரது|
Wie onrecht doet, laat hem onrecht bedrijven, Wie onrein is, laat hem zich verder bevlekken; Maar de gerechte moet steeds gerechtiger, De heilige moet nog heiliger worden.
12 பஸ்²யாஹம்’ தூர்ணம் ஆக³ச்சா²மி, ஏகைகஸ்மை ஸ்வக்ரியாநுயாயிப²லதா³நார்த²ம்’ மத்³தா³தவ்யப²லம்’ மம ஸமவர்த்தி|
Zie, Ik kom spoedig; mijn loon draag Ik bij Mij, Om ieder te vergelden naar werken.
13 அஹம்’ க: க்ஷஸ்²ச ப்ரத²ம: ஸே²ஷஸ்²சாதி³ரந்தஸ்²ச|
Ik ben de Alfa en Omega, De Eerste en de Laatste, het Begin en het Einde!
14 அமுதவ்ரு’க்ஷஸ்யாதி⁴காரப்ராப்த்யர்த²ம்’ த்³வாரை ர்நக³ரப்ரவேஸா²ர்த²ஞ்ச யே தஸ்யாஜ்ஞா: பாலயந்தி த ஏவ த⁴ந்யா: |
Zalig zij, die hun klederen wassen, Om recht te verkrijgen Op de Boom des Levens, En door de poorten de Stad mogen binnengaan.
15 குக்குரை ர்மாயாவிபி⁴: புங்கா³மிபி⁴ ர்நரஹந்த்ரு’பி⁴ ர்தே³வார்ச்சகை: ஸர்வ்வைரந்ரு’தே ப்ரீயமாணைரந்ரு’தாசாரிபி⁴ஸ்²ச ப³ஹி: ஸ்தா²தவ்யம்’|
Maar naar buiten, de honden, De tovenaars en ontuchtigen, De moordenaars en de afgodendienaars, En alwie de leugen liefheeft en spreekt!
16 மண்ட³லீஷு யுஷ்மப்⁴யமேதேஷாம்’ ஸாக்ஷ்யதா³நார்த²ம்’ யீஸு²ரஹம்’ ஸ்வதூ³தம்’ ப்ரேஷிதவாந், அஹமேவ தா³யூதோ³ மூலம்’ வம்’ஸ²ஸ்²ச, அஹம்’ தேஜோமயப்ரபா⁴தீயதாராஸ்வரூப: |
Ik, Jesus, heb mijn engel gezonden, Om u dit alles te betuigen ten behoeve der Kerken. Ik ben Davids Wortel en Spruit; De lichtende Morgenster!
17 ஆத்மா கந்யா ச கத²யத: , த்வயாக³ம்யதாம்’| ஸ்²ரோதாபி வத³து, ஆக³ம்யதாமிதி| யஸ்²ச த்ரு’ஷார்த்த: ஸ ஆக³ச்ச²து யஸ்²சேச்ச²தி ஸ விநா மூல்யம்’ ஜீவநதா³யி ஜலம்’ க்³ரு’ஹ்லாது|
En de Geest en de Bruid zeggen: "Kom!" En hij, die het hoort, zegge: "Kom!" Wie dorst heeft, hij kome! Wie wil, neme het water des Levens, om niet!
18 ய: கஸ்²சித்³ ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி ஸ்²ரு’ணோதி தஸ்மா அஹம்’ ஸாக்ஷ்யமித³ம்’ த³தா³மி, கஸ்²சித்³ யத்³யபரம்’ கிமப்யேதேஷு யோஜயதி தர்ஹீஸ்²வரோக்³ரந்தே²(அ)ஸ்மிந் லிகி²தாந் த³ண்டா³ந் தஸ்மிந்நேவ யோஜயிஷ்யதி|
Ik betuig aan ieder, die de woorden hoort van de profetie van dit boek: Zo iemand er iets aan toevoegt, dan zal God hèm toevoegen de plagen, die in dit boek staan geschreven.
19 யதி³ ச கஸ்²சித்³ ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யேப்⁴ய: கிமப்யபஹரதி தர்ஹீஸ்²வரோ க்³ரந்தே² (அ)ஸ்மிந் லிகி²தாத் ஜீவநவ்ரு’க்ஷாத் பவித்ரநக³ராச்ச தஸ்யாம்’ஸ²மபஹரிஷ்யதி|
En zo iemand iets afneemt van de woorden van dit boek der profetie, dan zal God hèm afnemen zijn deel van de Boom des Levens, en van de heilige Stad, waarvan geschreven staat in dit boek.
20 ஏதத் ஸாக்ஷ்யம்’ யோ த³தா³தி ஸ ஏவ வக்தி ஸத்யம் அஹம்’ தூர்ணம் ஆக³ச்சா²மி| ததா²ஸ்து| ப்ரபோ⁴ யீஸோ², ஆக³ம்யதாம்’ ப⁴வதா|
Hij, die dit alles betuigt, Hij zegt: Ja, Ik kom haastig! "Amen! Heer Jesus, kom!"
21 அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹ: ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸு வர்த்ததாம்’| ஆமேந்|
De genade van den Heer Jesus zij met u allen. Amen!
