ப்ரகாஸி²தம்’ 21
1 அநந்தரம்’ நவீநம் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ நவீநா ப்ரு’தி²வீ ச மயா த்³ரு’ஷ்டே யத: ப்ரத²மம் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ ப்ரத²மா ப்ரு’தி²வீ ச லோபம்’ க³தே ஸமுத்³ரோ (அ)பி தத: பரம்’ ந வித்³யதே|
Og jeg saa en ny Himmel og en ny Jord; thi den forrige Himmel og den forrige Jord var veget bort, og Havet var ikke mere.
2 அபரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ அவரோஹந்தீ பவித்ரா நக³ரீ, அர்த²தோ நவீநா யிரூஸா²லமபுரீ மயா த்³ரு’ஷ்டா, ஸா வராய விபூ⁴ஷிதா கந்யேவ ஸுஸஜ்ஜிதாஸீத்|
Og jeg saa den hellige Stad, det nye Jerusalem, stige ned fra Himmelen fra Gud, beredet som en Brud, der er smykket for sin Brudgom.
3 அநந்தரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ ஏஷ மஹாரவோ மயா ஸ்²ருத: பஸ்²யாயம்’ மாநவை: ஸார்த்³த⁴ம் ஈஸ்²வரஸ்யாவாஸ: , ஸ தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ வத்ஸ்யதி தே ச தஸ்ய ப்ரஜா ப⁴விஷ்யந்தி, ஈஸ்²வரஸ்²ச ஸ்வயம்’ தேஷாம் ஈஸ்²வரோ பூ⁴த்வா தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி|
Og jeg hørte en høj Røst fra Himmelen, som sagde: Se, Guds Telt er hos Menneskene, og han skal bo hos dem, og de skulle være hans Folk, og Gud selv skal være hos dem og være deres Gud.
4 தேஷாம்’ நேத்ரேப்⁴யஸ்²சாஸ்²ரூணி ஸர்வ்வாணீஸ்²வரேண ப்ரமார்க்ஷ்யந்தே ம்ரு’த்யுரபி புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி ஸோ²கவிலாபக்லேஸா² அபி புந ர்ந ப⁴விஷ்யந்தி, யத: ப்ரத²மாநி ஸர்வ்வாணி வ்யதீதிநி|
Og han skal aftørre hver Taare af deres Øjne, og Døden skal ikke være mere, ej heller Sorg, ej heller Skrig, ej heller Pine skal være mere; thi det forrige er veget bort.
5 அபரம்’ ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டோ ஜநோ(அ)வத³த் பஸ்²யாஹம்’ ஸர்வ்வாணி நூதநீகரோமி| புநரவத³த் லிக² யத இமாநி வாக்யாநி ஸத்யாநி விஸ்²வாஸ்யாநி ச ஸந்தி|
Og han, som sad paa Tronen, sagde: Se, jeg gør alle Ting nye. Og han siger til mig: Skriv; thi disse Ord ere troværdige og sande.
6 பந ர்மாம் அவத³த் ஸமாப்தம்’, அஹம்’ க: க்ஷஸ்²ச, அஹம் ஆதி³ரந்தஸ்²ச ய: பிபாஸதி தஸ்மா அஹம்’ ஜீவநதா³யிப்ரஸ்ரவணஸ்ய தோயம்’ விநாமூல்யம்’ தா³ஸ்யாமி|
Og han sagde til mig: De ere skete. Jeg er Alfa og Omega, Begyndelsen og Enden. Jeg vil give den tørstige af Livets Vands Kilde uforskyldt.
7 யோ ஜயதி ஸ ஸர்வ்வேஷாம் அதி⁴காரீ ப⁴விஷ்யதி, அஹஞ்ச தஸ்யேஸ்²வரோ ப⁴விஷ்யாமி ஸ ச மம புத்ரோ ப⁴விஷ்யதி|
Den, som sejrer, skal arve dette, og jeg vil være hans Gud, og han skal være min Søn.
9 அநந்தரம்’ ஸே²ஷஸப்தத³ண்டை³: பரிபூர்ணா: ஸப்த கம்’ஸா யேஷாம்’ ஸப்ததூ³தாநாம்’ கரேஷ்வாஸந் தேஷாமேக ஆக³த்ய மாம்’ ஸம்பா⁴ஷ்யாவத³த், ஆக³ச்சா²ஹம்’ தாம்’ கந்யாம் அர்த²தோ மேஷஸா²வகஸ்ய பா⁴விபா⁴ர்ய்யாம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யாமி|
Og en af de syv Engle, som havde de syv Skaaler, der vare fulde af de syv sidste Plager, kom og talte med mig og sagde: Kom, jeg vil vise dig Bruden, Lammets Hustru.
10 தத: ஸ ஆத்மாவிஷ்டம்’ மாம் அத்யுச்சம்’ மஹாபர்வ்வதமேம்’க நீத்வேஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதி⁴த: ஸ்வர்கா³த்³ அவரோஹந்தீம்’ யிரூஸா²லமாக்²யாம்’ பவித்ராம்’ நக³ரீம்’ த³ர்ஸி²தவாந்|
Og han førte mig i Aanden hen paa et stort og højt Bjerg og viste mig den hellige Stad, Jerusalem, stigende ned fra Himmelen fra Gud
11 ஸா ஈஸ்²வரீயப்ரதாபவிஸி²ஷ்டா தஸ்யாஸ்தேஜோ மஹார்க⁴ரத்நவத்³ அர்த²த: ஸூர்ய்யகாந்தமணிதேஜஸ்துல்யம்’|
med Guds Herlighed. Dens Glans var som den kostbareste Sten, som krystalklar Jaspissten.
12 தஸ்யா: ப்ராசீரம்’ ப்³ரு’ஹத்³ உச்சஞ்ச தத்ர த்³வாத³ஸ² கோ³புராணி ஸந்தி தத்³கோ³புரோபரி த்³வாத³ஸ² ஸ்வர்க³தூ³தா வித்³யந்தே தத்ர ச த்³வாத³ஸ² நாமாந்யர்த²த இஸ்ராயேலீயாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ நாமாநி லிகி²தாநி|
Den havde en stor og høj Mur; den havde tolv Porte og over Portene tolv Engle og paaskrevne Navne, hvilke ere Israels Børns tolv Stammers;
13 பூர்வ்வதி³ஸி² த்ரீணி கோ³புராணி உத்தரதி³ஸி² த்ரீணி கோ³புராணி த³க்ஷிணதி³ஷி த்ரீணி கோ³புராணி பஸ்²சீமதி³ஸி² ச த்ரீணி கோ³புராணி ஸந்தி|
mod Øst tre Porte og mod Nord tre Porte og mod Syd tre Porte og mod Vest tre Porte.
14 நக³ர்ய்யா: ப்ராசீரஸ்ய த்³வாத³ஸ² மூலாநி ஸந்தி தத்ர மேஷாஸா²வாகஸ்ய த்³வாத³ஸ²ப்ரேரிதாநாம்’ த்³வாத³ஸ² நாமாநி லிகி²தாநி|
Og Stadens Mur havde tolv Grundstene, og paa dem Lammets tolv Apostles tolv Navne.
15 அநரம்’ நக³ர்ய்யாஸ்ததீ³யகோ³புராணாம்’ தத்ப்ராசீரஸ்ய ச மாபநார்த²ம்’ மயா ஸம்பா⁴ஷமாணஸ்ய தூ³தஸ்ய கரே ஸ்வர்ணமய ஏக: பரிமாணத³ண்ட³ ஆஸீத்|
Og han, som talte med mig, havde en Maalestok, et Guldrør, for at han skulde maale Staden og dens Porte og dens Mur.
16 நக³ர்ய்யா ஆக்ரு’திஸ்²சதுரஸ்ரா தஸ்யா தை³ர்க்⁴யப்ரஸ்தே² ஸமே| தத: பரம்’ ஸ தேக³ பரிமாணத³ண்டே³ந தாம்’ நக³ரீம்’ பரிமிதவாந் தஸ்யா: பரிமாணம்’ த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ரநல்வா: | தஸ்யா தை³ர்க்⁴யம்’ ப்ரஸ்த²ம் உச்சத்வஞ்ச ஸமாநாநி|
Og Staden ligger i Firkant, og dens Længde er lige saa stor som Bredden. Og han maalte Staden med Røret: Tolv Tusinde Stadier; dens Længde, Bredde og Højde ere lige.
17 அபரம்’ ஸ தஸ்யா: ப்ராசீரம்’ பரிமிதவாந் தஸ்ய மாநவாஸ்யார்த²தோ தூ³தஸ்ய பரிமாணாநுஸாரதஸ்தத் சதுஸ்²சத்வாரிம்’ஸ²த³தி⁴காஸ²தஹஸ்தபரிமிதம்’ |
Og han maalte dens Mur, hundrede og fire og fyrretyve Alen, efter Menneskemaal, hvilket er Englemaal.
18 தஸ்ய ப்ராசீரஸ்ய நிர்ம்மிதி: ஸூர்ய்யகாந்தமணிபி⁴ ர்நக³ரீ ச நிர்ம்மலகாசதுல்யேந ஸு²த்³த⁴ஸுவர்ணேந நிர்ம்மிதா|
Og dens Murværk var Jaspis, og Staden var rent Guld, lig det rene Glar.
19 நக³ர்ய்யா: ப்ராசீரஸ்ய மூலாநி ச ஸர்வ்வவித⁴மஹார்க⁴மணிபி⁴ ர்பூ⁴ஷிதாநி| தேஷாம்’ ப்ரத²மம்’ பி⁴த்திமூலம்’ ஸூர்ய்யகாந்தஸ்ய, த்³விதீயம்’ நீலஸ்ய, த்ரு’தீயம்’ தாம்ரமணே: , சதுர்த²ம்’ மரகதஸ்ய,
Stadmurens Grundstene vare prydede med alle Haande Ædelstene: Den første Grundsten var Jaspis, den anden Safir, den tredje Kalkedon, den fjerde Smaragd,
20 பஞ்சமம்’ வைதூ³ர்ய்யஸ்ய, ஷஷ்ட²ம்’ ஸோ²ணரத்நஸ்ய, ஸப்தமம்’ சந்த்³ரகாந்தஸ்ய, அஷ்டமம்’ கோ³மேத³ஸ்ய, நவமம்’ பத்³மராக³ஸ்ய, த³ஸ²மம்’ லஸூ²நீயஸ்ய, ஏகாத³ஸ²ம்’ ஷேரோஜஸ்ய, த்³வாத³ஸ²ம்’ மர்டீஷ்மணேஸ்²சாஸ்தி|
den femte Sardonyks, den sjette Sarder, den syvende Krysolit, den ottende Beryl, den niende Topas, den tiende Krysopras, den ellevte Hyacint, den tolvte Ametyst.
21 த்³வாத³ஸ²கோ³புராணி த்³வாத³ஸ²முக்தாபி⁴ ர்நிர்ம்மிதாநி, ஏகைகம்’ கோ³புரம் ஏகைகயா முக்தயா க்ரு’தம்’ நக³ர்ய்யா மஹாமார்க³ஸ்²சாச்ச²காசவத் நிர்ம்மலஸுவர்ணேந நிர்ம்மிதம்’|
Og de tolv Porte vare tolv Perler, hver af Portene var af een Perle, og Stadens Gade var rent Guld som gennemsigtigt Glar.
22 தஸ்யா அந்தர ஏகமபி மந்தி³ரம்’ மயா ந த்³ரு’ஷ்டம்’ ஸத: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ மேஷஸா²வகஸ்²ச ஸ்வயம்’ தஸ்ய மந்தி³ரம்’|
Og jeg saa intet Tempel i den; thi dens Tempel er Herren, Gud, den almægtige, og Lammet.
23 தஸ்யை நக³ர்ய்யை தீ³ப்திதா³நார்த²ம்’ ஸூர்ய்யாசந்த்³ரமஸோ: ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி யத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதாபஸ்தாம்’ தீ³பயதி மேஷஸா²வகஸ்²ச தஸ்யா ஜ்யோதிரஸ்தி|
Og Staden trænger ikke til Sol eller Maane til at skinne for den; thi Guds Herlighed oplyste den, og Lammet var dens Lys.
24 பரித்ராணப்ராப்தலோகநிவஹாஸ்²ச தஸ்யா ஆலோகே க³மநாக³மநே குர்வ்வந்தி ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்²ச ஸ்வகீயம்’ ப்ரதாபம்’ கௌ³ரவஞ்ச தந்மத்⁴யம் ஆநயந்தி|
Og Folkeslagene skulle vandre i dens Lys, og Jordens Konger bringe deres Herlighed til den,
25 தஸ்யா த்³வாராணி தி³வா கதா³பி ந ரோத்ஸ்யந்தே நிஸா²பி தத்ர ந ப⁴விஷ்யதி|
og dens Porte skulle ikke lukkes om Dagen; thi Nat skal ikke være der,
26 ஸர்வ்வஜாதீநாம்’ கௌ³ரவப்ரதாபௌ தந்மத்⁴யம் ஆநேஷ்யேதே|
og de skulle bringe Folkeslagenes Herlighed og Ære til den.
27 பரந்த்வபவித்ரம்’ க்⁴ரு’ண்யக்ரு’த்³ அந்ரு’தக்ரு’த்³ வா கிமபி தந்மத்⁴யம்’ ந ப்ரவேக்ஷ்யதி மேஷஸா²வகஸ்ய ஜீவநபுஸ்தகே யேஷாம்’ நாமாநி லிகி²தாநி கேவலம்’ த ஏவ ப்ரவேக்ஷ்யந்தி|
Og intet urent skal komme ind i den, ej heller nogen, som øver Vederstyggelighed og Løgn; kun de, som ere skrevne i Lammets Livets Bog.
