ப்ரகாஸி²தம்’ 19
1 தத: பரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்தா²நாம்’ மஹாஜநதாயா மஹாஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ரூத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம் அஸ்மதீ³யோ ய ஈஸ்²வர: | தஸ்யாப⁴வத் பரித்ராணாம்’ ப்ரபா⁴வஸ்²ச பராக்ரம: |
Depois disso, ouvi o que parecia ser o barulho de uma multidão imensa no céu, gritando: “Aleluia! Salvação, glória e poder pertencem ao nosso Deus,
2 விசாராஜ்ஞாஸ்²ச தஸ்யைவ ஸத்யா ந்யாய்யா ப⁴வந்தி ச| யா ஸ்வவேஸ்²யாக்ரியாபி⁴ஸ்²ச வ்யகரோத் க்ரு’த்ஸ்நமேதி³நீம்’| தாம்’ ஸ த³ண்டி³தவாந் வேஸ்²யாம்’ தஸ்யாஸ்²ச கரதஸ்ததா²| ஸோ²ணிதஸ்ய ஸ்வதா³ஸாநாம்’ ஸம்’ஸோ²த⁴ம்’ ஸ க்³ரு’ஹீதவாந்||
pois ele julga de forma verdadeira e justa. Ele condenou a famosa prostituta, que corrompia a terra com a sua imoralidade e, assim, Deus trouxe justiça para os assassinatos dos seus servos, que ela cometeu.”
3 புநரபி தைரித³முக்தம்’ யதா², ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ யந்நித்யம்’ நித்யமேவ ச| தஸ்யா தா³ஹஸ்ய தூ⁴மோ (அ)ஸௌ தி³ஸ²மூர்த்³த்⁴வமுதே³ஷ்யதி|| (aiōn g165)
E eles gritaram de novo: “Aleluia! A fumaça da destruição da grande cidade sobe aos céus para todo o sempre.” (aiōn g165)
4 தத: பரம்’ சதுர்வ்விம்’ஸ²திப்ராசீநாஸ்²சத்வார: ப்ராணிநஸ்²ச ப்ரணிபத்ய ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரணம்யாவத³ந், ததா²ஸ்து பரமேஸ²ஸ்²ச ஸர்வ்வைரேவ ப்ரஸ²ஸ்யதாம்’||
Os vinte e quatro anciãos e os quatro seres viventes se prostraram e adoraram a Deus, que estava sentado no trono. E eles gritaram: “Amém! Aleluia!”
5 அநந்தரம்’ ஸிம்’ஹாஸநமத்⁴யாத்³ ஏஷ ரவோ நிர்க³தோ, யதா², ஹே ஈஸ்²வரஸ்ய தா³ஸேயாஸ்தத்³ப⁴க்தா: ஸகலா நரா: | யூயம்’ க்ஷுத்³ரா மஹாந்தஸ்²ச ப்ரஸ²ம்’ஸத வ ஈஸ்²வரம்’||
Uma voz que veio do trono falou: “Louvem ao nosso Deus, todos os que o servem e o respeitam, desde o mais humilde até o mais importante.”
6 தத: பரம்’ மஹாஜநதாயா: ஸ²ப்³த³ இவ ப³ஹுதோயாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ க்³ரு’ருதரஸ்தநிதாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ ஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ருத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ராஜத்வம்’ ப்ராப்தவாந் யத: | ஸ பரமேஸ்²வரோ (அ)ஸ்மாகம்’ ய: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: |
Então, ouvi o que parecia ser o barulho de uma imensa multidão, como o de uma grande cachoeira e como de um forte trovão, gritando: “Aleluia! Pois o Senhor, nosso Deus, o Todo-Poderoso, reina!
7 கீர்த்தயாம: ஸ்தவம்’ தஸ்ய ஹ்ரு’ஷ்டாஸ்²சோல்லாஸிதா வயம்’| யந்மேஷஸா²வகஸ்யைவ விவாஹஸமயோ (அ)ப⁴வத்| வாக்³த³த்தா சாப⁴வத் தஸ்மை யா கந்யா ஸா ஸுஸஜ்ஜிதா|
Vamos comemorar, ficarmos felizes e lhe dar toda a glória, pois o dia do casamento do Cordeiro chegou, e a sua noiva já se preparou para recebê-Lo.”
8 பரிதா⁴நாய தஸ்யை ச த³த்த: ஸு²ப்⁴ர: ஸுசேலக: ||
Ela ganhou linho fino, branco e brilhante para vestir. E o linho fino representa as boas ações dos que creem em Deus.
9 ஸ ஸுசேலக: பவித்ரலோகாநாம்’ புண்யாநி| தத: ஸ மாம் உக்தவாந் த்வமித³ம்’ லிக² மேஷஸா²வகஸ்ய விவாஹபோ⁴ஜ்யாய யே நிமந்த்ரிதாஸ்தே த⁴ந்யா இதி| புநரபி மாம் அவத³த், இமாநீஸ்²வரஸ்ய ஸத்யாநி வாக்யாநி|
O anjo me disse: “Escreva isto: Felizes são os que foram convidados para a festa de casamento do Cordeiro!” Então, ele disse para mim: “Essas são as verdadeiras palavras de Deus.”
10 அநந்தரம்’ அஹம்’ தஸ்ய சரணயோரந்திகே நிபத்ய தம்’ ப்ரணந்துமுத்³யத: | தத: ஸ மாம் உக்தவாந் ஸாவதா⁴நஸ்திஷ்ட² மைவம்’ குரு யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யவிஸி²ஷ்டைஸ்தவ ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ஸ்த்வயா ச ஸஹதா³ஸோ (அ)ஹம்’| ஈஸ்²வரமேவ ப்ரணம யஸ்மாத்³ யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யஸ்ய ஸாரம்’|
Eu me ajoelhei aos pés do anjo para adorá-lo. Mas, ele me disse: “Não faça isso! Eu sou apenas um dos servos de Deus, exatamente como você é, e também como são aqueles que aceitam a verdade dita por Jesus. Adore a Deus! Pois a verdade que Jesus revelou é a mensagem que o Espírito entregou aos profetas.”
11 அநந்தரம்’ மயா முக்த: ஸ்வர்கோ³ த்³ரு’ஷ்ட: , ஏக: ஸ்²வேதவர்ணோ (அ)ஸ்²வோ (அ)பி த்³ரு’ஷ்டஸ்ததா³ரூடோ⁴ ஜநோ விஸ்²வாஸ்ய: ஸத்யமயஸ்²சேதி நாம்நா க்²யாத: ஸ யாதா²ர்த்²யேந விசாரம்’ யுத்³த⁴ஞ்ச கரோதி|
E, depois, vi que o céu estava aberto. E havia um cavalo branco parado lá. O seu cavaleiro se chamava Fiel e Verdadeiro. Ele é justo tanto ao julgar quanto ao combater os seus inimigos.
12 தஸ்ய நேத்ரே (அ)க்³நிஸி²கா²துல்யே ஸி²ரஸி ச ப³ஹுகிரீடாநி வித்³யந்தே தத்ர தஸ்ய நாம லிகி²தமஸ்தி தமேவ விநா நாபர: கோ (அ)பி தந்நாம ஜாநாதி|
Os seus olhos eram como chamas de fogo. Em sua cabeça havia muitas coroas. Havia um nome escrito nele, que ninguém sabe o que significa, a não ser ele mesmo.
13 ஸ ருதி⁴ரமக்³நேந பரிச்ச²தே³நாச்சா²தி³த ஈஸ்²வரவாத³ இதி நாம்நாபி⁴தீ⁴யதே ச|
Ele vestia um manto encharcado com sangue, e o seu nome é o Verbo de Deus.
14 அபரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸைந்யாநி ஸ்²வேதாஸ்²வாரூடா⁴நி பரிஹிதநிர்ம்மலஸ்²வேதஸூக்ஷ்மவஸ்த்ராணி ச பூ⁴த்வா தமநுக³ச்ச²ந்தி|
Os exércitos do céu o seguiam, cavalgando cavalos brancos e vestidos com linho fino, branco e brilhante.
15 தஸ்ய வக்த்ராத்³ ஏகஸ்தீக்ஷண: க²ங்கோ³ நிர்க³ச்ச²தி தேந க²ங்கே³ந ஸர்வ்வஜாதீயாஸ்தேநாகா⁴திதவ்யா: ஸ ச லௌஹத³ண்டே³ந தாந் சாரயிஷ்யதி ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரசண்ட³கோபரஸோத்பாத³கத்³ராக்ஷாகுண்டே³ யத்³யத் திஷ்ட²தி தத் ஸர்வ்வம்’ ஸ ஏவ பதா³ப்⁴யாம்’ பிநஷ்டி|
De sua boca saía uma espada afiada para atacar as nações. Ele irá governá-las com um bastão de ferro, é ele mesmo quem pisa as uvas no tanque do julgamento de Deus, o Todo-Poderoso.
16 அபரம்’ தஸ்ய பரிச்ச²த³ உரஸி ச ராஜ்ஞாம்’ ராஜா ப்ரபூ⁴நாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்²சேதி நாம நிகி²தமஸ்தி|
Escrito em seu manto e em sua perna estava o nome: Rei dos reis e Senhor dos senhores.
17 அநந்தரம்’ ஸூர்ய்யே திஷ்ட²ந் ஏகோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: , ஆகாஸ²மத்⁴ய உட்³டீ³யமாநாந் ஸர்வ்வாந் பக்ஷிண: ப்ரதி ஸ உச்சை: ஸ்வரேணேத³ம்’ கோ⁴ஷயதி, அத்ராக³ச்ச²த|
Eu vi um anjo em pé sobre o sol, gritando com voz bem alta para todas as aves que voam no céu: “Venham e reúnam-se para o grande banquete de Deus!
18 ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாபோ⁴ஜ்யே மிலத, ராஜ்ஞாம்’ க்ரவ்யாணி ஸேநாபதீநாம்’ க்ரவ்யாணி வீராணாம்’ க்ரவ்யாண்யஸ்²வாநாம்’ ததா³ரூடா⁴நாஞ்ச க்ரவ்யாணி தா³ஸமுக்தாநாம்’ க்ஷுத்³ரமஹதாம்’ ஸர்வ்வேஷாமேவ க்ரவ்யாணி ச யுஷ்மாபி⁴ ர்ப⁴க்ஷிதவ்யாநி|
Aqui, vocês poderão comer a carne dos mortos: reis, generais e homens poderosos, e também a carne de cavalos e de seus cavaleiros, de todas as pessoas, livres e escravas, importantes e humildes.”
19 தத: பரம்’ தேநாஸ்²வாரூட⁴ஜநேந ததீ³யஸைந்யைஸ்²ச ஸார்த்³த⁴ம்’ யுத்³த⁴ம்’ கர்த்தும்’ ஸ பஸு²: ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்தேஷாம்’ ஸைந்யாநி ச ஸமாக³ச்ச²ந்தீதி மயா த்³ரு’ஷ்டம்’|
E vi o monstro e os reis da terra se reunirem para declarar guerra contra aquele que estava sentado no cavalo e contra o seu exército.
20 தத: ஸ பஸு² ர்த்⁴ரு’தோ யஸ்²ச மித்²யாப⁴விஷ்யத்³வக்தா தஸ்யாந்திகே சித்ரகர்ம்மாணி குர்வ்வந் தைரேவ பஸ்²வங்கதா⁴ரிணஸ்தத்ப்ரதிமாபூஜகாம்’ஸ்²ச ப்⁴ரமிதவாந் ஸோ (அ)பி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ த்⁴ரு’த: | தௌ ச வஹ்நிக³ந்த⁴கஜ்வலிதஹ்ரதே³ ஜீவந்தௌ நிக்ஷிப்தௌ| (Limnē Pyr g3041 g4442)
O monstro foi capturado, juntamente com o falso profeta, que realizava milagres em sua presença. E era por meio desse profeta que ele enganava aqueles que tinham recebido o sinal do monstro e aqueles que adoravam a imagem do monstro. Tanto o monstro quanto o falso profeta foram jogados vivos no lago de fogo que queima com enxofre. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 அவஸி²ஷ்டாஸ்²ச தஸ்யாஸ்²வாரூட⁴ஸ்ய வக்த்ரநிர்க³தக²ங்கே³ந ஹதா: , தேஷாம்’ க்ரவ்யைஸ்²ச பக்ஷிண: ஸர்வ்வே த்ரு’ப்திம்’ க³தா: |
Os outros todos foram mortos pela espada daquele que estava sentado no cavalo, aquela mesma espada que saía de sua boca. E todas as aves comeram a carne dos mortos até ficarem satisfeitas.
