ப்ரகாஸி²தம்’ 19
1 தத: பரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்தா²நாம்’ மஹாஜநதாயா மஹாஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ரூத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம் அஸ்மதீ³யோ ய ஈஸ்²வர: | தஸ்யாப⁴வத் பரித்ராணாம்’ ப்ரபா⁴வஸ்²ச பராக்ரம: |
Potemem słyszał wielki głos wielkiego ludu na niebie, mówiącego: Halleluja! Zbawienie i chwała, i cześć, i moc Panu, Bogu naszemu.
2 விசாராஜ்ஞாஸ்²ச தஸ்யைவ ஸத்யா ந்யாய்யா ப⁴வந்தி ச| யா ஸ்வவேஸ்²யாக்ரியாபி⁴ஸ்²ச வ்யகரோத் க்ரு’த்ஸ்நமேதி³நீம்’| தாம்’ ஸ த³ண்டி³தவாந் வேஸ்²யாம்’ தஸ்யாஸ்²ச கரதஸ்ததா²| ஸோ²ணிதஸ்ய ஸ்வதா³ஸாநாம்’ ஸம்’ஸோ²த⁴ம்’ ஸ க்³ரு’ஹீதவாந்||
Bo prawdziwe i sprawiedliwe są sądy jego, iż osądził wszetecznicę onę wielką, która kaziła ziemię wszeteczeństwem swojem i pomścił się krwi sług swoich z ręki jej.
3 புநரபி தைரித³முக்தம்’ யதா², ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ யந்நித்யம்’ நித்யமேவ ச| தஸ்யா தா³ஹஸ்ய தூ⁴மோ (அ)ஸௌ தி³ஸ²மூர்த்³த்⁴வமுதே³ஷ்யதி|| (aiōn g165)
I rzekli po wtóre: Halleluja! A dym jej wstępuje na wieki wieków. (aiōn g165)
4 தத: பரம்’ சதுர்வ்விம்’ஸ²திப்ராசீநாஸ்²சத்வார: ப்ராணிநஸ்²ச ப்ரணிபத்ய ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரணம்யாவத³ந், ததா²ஸ்து பரமேஸ²ஸ்²ச ஸர்வ்வைரேவ ப்ரஸ²ஸ்யதாம்’||
I upadli dwadzieścia i czterej starcy, i czworo zwierząt, a pokłonili się Bogu siedzącemu na stolicy, mówiąc: Amen, Halleluja!
5 அநந்தரம்’ ஸிம்’ஹாஸநமத்⁴யாத்³ ஏஷ ரவோ நிர்க³தோ, யதா², ஹே ஈஸ்²வரஸ்ய தா³ஸேயாஸ்தத்³ப⁴க்தா: ஸகலா நரா: | யூயம்’ க்ஷுத்³ரா மஹாந்தஸ்²ச ப்ரஸ²ம்’ஸத வ ஈஸ்²வரம்’||
Tedy wyszedł głos z stolicy, mówiący: Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego i którzy się go boicie, i mali, i wielcy.
6 தத: பரம்’ மஹாஜநதாயா: ஸ²ப்³த³ இவ ப³ஹுதோயாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ க்³ரு’ருதரஸ்தநிதாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ ஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ருத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ராஜத்வம்’ ப்ராப்தவாந் யத: | ஸ பரமேஸ்²வரோ (அ)ஸ்மாகம்’ ய: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: |
I słyszałem głos jako ludu wielkiego i jako głos wielu wód, i jako głos mocnych gromów, mówiących: Halleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący.
7 கீர்த்தயாம: ஸ்தவம்’ தஸ்ய ஹ்ரு’ஷ்டாஸ்²சோல்லாஸிதா வயம்’| யந்மேஷஸா²வகஸ்யைவ விவாஹஸமயோ (அ)ப⁴வத்| வாக்³த³த்தா சாப⁴வத் தஸ்மை யா கந்யா ஸா ஸுஸஜ்ஜிதா|
Weselmy się i radujmy się, a dajmy mu chwałę; bo przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego nagotowała się.
8 பரிதா⁴நாய தஸ்யை ச த³த்த: ஸு²ப்⁴ர: ஸுசேலக: ||
I dano jej, aby się oblekła w bisior czysty i świetny; albowiem bisior są usprawiedliwienia świętych.
9 ஸ ஸுசேலக: பவித்ரலோகாநாம்’ புண்யாநி| தத: ஸ மாம் உக்தவாந் த்வமித³ம்’ லிக² மேஷஸா²வகஸ்ய விவாஹபோ⁴ஜ்யாய யே நிமந்த்ரிதாஸ்தே த⁴ந்யா இதி| புநரபி மாம் அவத³த், இமாநீஸ்²வரஸ்ய ஸத்யாநி வாக்யாநி|
I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na wieczerzę wesela Barankowego. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe.
10 அநந்தரம்’ அஹம்’ தஸ்ய சரணயோரந்திகே நிபத்ய தம்’ ப்ரணந்துமுத்³யத: | தத: ஸ மாம் உக்தவாந் ஸாவதா⁴நஸ்திஷ்ட² மைவம்’ குரு யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யவிஸி²ஷ்டைஸ்தவ ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ஸ்த்வயா ச ஸஹதா³ஸோ (அ)ஹம்’| ஈஸ்²வரமேவ ப்ரணம யஸ்மாத்³ யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யஸ்ய ஸாரம்’|
I upadłem do nóg jego, abym się mu pokłonił; ale mi rzekł: Patrz, abyś tego nie czynił; bom jest spółsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusowe. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jezusowe jest duch proroctwa.
11 அநந்தரம்’ மயா முக்த: ஸ்வர்கோ³ த்³ரு’ஷ்ட: , ஏக: ஸ்²வேதவர்ணோ (அ)ஸ்²வோ (அ)பி த்³ரு’ஷ்டஸ்ததா³ரூடோ⁴ ஜநோ விஸ்²வாஸ்ய: ஸத்யமயஸ்²சேதி நாம்நா க்²யாத: ஸ யாதா²ர்த்²யேந விசாரம்’ யுத்³த⁴ஞ்ச கரோதி|
I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały, a tego, który siedział na nim, zwano Wiernym i Prawdziwym, a sądzi w sprawiedliwości i walczy.
12 தஸ்ய நேத்ரே (அ)க்³நிஸி²கா²துல்யே ஸி²ரஸி ச ப³ஹுகிரீடாநி வித்³யந்தே தத்ர தஸ்ய நாம லிகி²தமஸ்தி தமேவ விநா நாபர: கோ (அ)பி தந்நாம ஜாநாதி|
A oczy jego były jako płomień ognia, a na głowie jego wiele koron; i miał imię napisane, którego nikt nie zna, tylko on sam.
13 ஸ ருதி⁴ரமக்³நேந பரிச்ச²தே³நாச்சா²தி³த ஈஸ்²வரவாத³ இதி நாம்நாபி⁴தீ⁴யதே ச|
A przyodziany był szatą omoczoną we krwi, a imię jego zowią Słowo Boże.
14 அபரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸைந்யாநி ஸ்²வேதாஸ்²வாரூடா⁴நி பரிஹிதநிர்ம்மலஸ்²வேதஸூக்ஷ்மவஸ்த்ராணி ச பூ⁴த்வா தமநுக³ச்ச²ந்தி|
A wojska, które są na niebie, szły za nim na koniach białych, obleczone lnem cienkim, białym i czystym.
15 தஸ்ய வக்த்ராத்³ ஏகஸ்தீக்ஷண: க²ங்கோ³ நிர்க³ச்ச²தி தேந க²ங்கே³ந ஸர்வ்வஜாதீயாஸ்தேநாகா⁴திதவ்யா: ஸ ச லௌஹத³ண்டே³ந தாந் சாரயிஷ்யதி ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரசண்ட³கோபரஸோத்பாத³கத்³ராக்ஷாகுண்டே³ யத்³யத் திஷ்ட²தி தத் ஸர்வ்வம்’ ஸ ஏவ பதா³ப்⁴யாம்’ பிநஷ்டி|
A z ust jego wychodził miecz ostry, aby nim bił narody; albowiem on je rządzić będzie laską żelazną, a on tłoczy prasę wina zapalczywości i gniewu Boga wszechmogącego.
16 அபரம்’ தஸ்ய பரிச்ச²த³ உரஸி ச ராஜ்ஞாம்’ ராஜா ப்ரபூ⁴நாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்²சேதி நாம நிகி²தமஸ்தி|
A ma na szacie i na biodrach swoich imię napisane: Król królów i Pan panów.
17 அநந்தரம்’ ஸூர்ய்யே திஷ்ட²ந் ஏகோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: , ஆகாஸ²மத்⁴ய உட்³டீ³யமாநாந் ஸர்வ்வாந் பக்ஷிண: ப்ரதி ஸ உச்சை: ஸ்வரேணேத³ம்’ கோ⁴ஷயதி, அத்ராக³ச்ச²த|
I widziałem jednego Anioła stojącego w słońcu i wołającego głosem wielkim, mówiąc wszystkim ptakom latającym po pośrodku nieba: Chodźcie i zgromadźcie się na wieczerzę wielkiego Boga,
18 ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாபோ⁴ஜ்யே மிலத, ராஜ்ஞாம்’ க்ரவ்யாணி ஸேநாபதீநாம்’ க்ரவ்யாணி வீராணாம்’ க்ரவ்யாண்யஸ்²வாநாம்’ ததா³ரூடா⁴நாஞ்ச க்ரவ்யாணி தா³ஸமுக்தாநாம்’ க்ஷுத்³ரமஹதாம்’ ஸர்வ்வேஷாமேவ க்ரவ்யாணி ச யுஷ்மாபி⁴ ர்ப⁴க்ஷிதவ்யாநி|
Abyście jedli ciała królów i ciała hetmanów, i ciała mocarzy, i ciała koni, i siedzących na nich, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, i małych, i wielkich.
19 தத: பரம்’ தேநாஸ்²வாரூட⁴ஜநேந ததீ³யஸைந்யைஸ்²ச ஸார்த்³த⁴ம்’ யுத்³த⁴ம்’ கர்த்தும்’ ஸ பஸு²: ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்தேஷாம்’ ஸைந்யாநி ச ஸமாக³ச்ச²ந்தீதி மயா த்³ரு’ஷ்டம்’|
I widziałem bestyję i królów ziemskich, i wojska ich zebrane, aby stoczyli bitwę z siedzącym na koniu i z wojskiem jego.
21 அவஸி²ஷ்டாஸ்²ச தஸ்யாஸ்²வாரூட⁴ஸ்ய வக்த்ரநிர்க³தக²ங்கே³ந ஹதா: , தேஷாம்’ க்ரவ்யைஸ்²ச பக்ஷிண: ஸர்வ்வே த்ரு’ப்திம்’ க³தா: |
A drudzy pobici są mieczem tego, który siedział na koniu, wychodzącym z ust jego, a wszystkie ptaki nasycone są ciałami ich.
