ப்ரகாஸி²தம்’ 17
1 தத³நந்தரம்’ தேஷாம்’ ஸப்தகம்’ஸதா⁴ரிணாம்’ ஸப்ததூ³தாநாம் ஏக ஆக³த்ய மாம்’ ஸம்பா⁴ஷ்யாவத³த், அத்ராக³ச்ச², மேதி³ந்யா நரபதயோ யயா வேஸ்²யயா ஸார்த்³த⁴ம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம க்ரு’தவந்த: ,
And there came one of the seven angels, who had the seven vials, and spoke with me, saying: Come, I will shew thee the condemnation of the great harlot, who sitteth upon many waters,
2 யஸ்யா வ்யபி⁴சாரமதே³ந ச ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநோ மத்தா அப⁴வந் தஸ்யா ப³ஹுதோயேஷூபவிஷ்டாயா மஹாவேஸ்²யாயா த³ண்ட³ம் அஹம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யாமி|
With whom the kings of the earth have committed fornication; and they who inhabit the earth, have been made drunk with the whine of her whoredom.
3 ததோ (அ)ஹம் ஆத்மநாவிஷ்டஸ்தேந தூ³தேந ப்ராந்தரம்’ நீதஸ்தத்ர நிந்தா³நாமபி⁴: பரிபூர்ணம்’ ஸப்தஸி²ரோபி⁴ ர்த³ஸ²ஸ்²ரு’ங்கை³ஸ்²ச விஸி²ஷ்டம்’ ஸிந்தூ³ரவர்ணம்’ பஸு²முபவிஷ்டா யோஷிதே³கா மயா த்³ரு’ஷ்டா|
And he took me away in spirit into the desert. And I saw a woman sitting upon a scarlet coloured beast, full of names of blasphemy, having seven heads and ten horns.
4 ஸா நாரீ க்ரு’ஷ்ணலோஹிதவர்ணம்’ ஸிந்தூ³ரவர்ணஞ்ச பரிச்ச²த³ம்’ தா⁴ரயதி ஸ்வர்ணமணிமுக்தாபி⁴ஸ்²ச விபூ⁴ஷிதாஸ்தி தஸ்யா: கரே க்⁴ரு’ணார்ஹத்³ரவ்யை: ஸ்வவ்யபி⁴சாரஜாதமலைஸ்²ச பரிபூர்ண ஏக: ஸுவர்ணமய: கம்’ஸோ வித்³யதே|
And the woman was clothed round about with purple and scarlet, and gilt with gold, and precious stones and pearls, having a golden cup in her hand, full of the abomination and filthiness of her fornication.
5 தஸ்யா பா⁴லே நிகூ³ட⁴வாக்யமித³ம்’ ப்ரு’தி²வீஸ்த²வேஸ்²யாநாம்’ க்⁴ரு’ண்யக்ரியாணாஞ்ச மாதா மஹாபா³பி³லிதி நாம லிகி²தம் ஆஸ்தே|
And on her forehead a name was written: A mystery; Babylon the great, the mother of the fornications, and the abominations of the earth.
6 மம த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரஸ்தா² ஸா நாரீ பவித்ரலோகாநாம்’ ருதி⁴ரேண யீஸோ²: ஸாக்ஷிணாம்’ ருதி⁴ரேண ச மத்தாஸீத் தஸ்யா த³ர்ஸ²நாத் மமாதிஸ²யம் ஆஸ்²சர்ய்யஜ்ஞாநம்’ ஜாதம்’|
And I saw the woman drunk with the blood of the saints, and with the blood of the martyrs of Jesus. And I wondered, when I had seen her, with great admiration.
7 தத: ஸ தூ³தோ மாம் அவத³த் குதஸ்தவாஸ்²சர்ய்யஜ்ஞாநம்’ ஜாயதே? அஸ்யா யோஷிதஸ்தத்³வாஹநஸ்ய ஸப்தஸி²ரோபி⁴ ர்த³ஸ²ஸ்²ரு’ங்கை³ஸ்²ச யுக்தஸ்ய பஸோ²ஸ்²ச நிகூ³ட⁴பா⁴வம் அஹம்’ த்வாம்’ ஜ்ஞாபயாமி|
And the angel said to me: Why dost thou wonder? I will tell thee the mystery of the woman, and of the beast which carrieth her, which hath the seven heads and ten horns.
8 த்வயா த்³ரு’ஷ்டோ (அ)ஸௌ பஸு²ராஸீத் நேதா³நீம்’ வர்த்ததே கிந்து ரஸாதலாத் தேநோதே³தவ்யம்’ விநாஸ²ஸ்²ச க³ந்தவ்ய: | ததோ யேஷாம்’ நாமாநி ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலம் ஆரப்⁴ய ஜீவநபுஸ்தகே லிகி²தாநி ந வித்³யந்தே தே ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநோ பூ⁴தம் அவர்த்தமாநமுபஸ்தா²ஸ்யந்தஞ்ச தம்’ பஸு²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாஸ்²சர்ய்யம்’ மம்’ஸ்யந்தே| (Abyssos g12)
The beast, which thou sawest, was, and is not, and shall come up out of the bottomless pit, and go into destruction: and the inhabitants on the earth (whose names are not written in the book of life from the foundation of the world) shall wonder, seeing the beast that was, and is not. (Abyssos g12)
9 அத்ர ஜ்ஞாநயுக்தயா பு³த்³த்⁴யா ப்ரகாஸி²தவ்யம்’| தாநி ஸப்தஸி²ராம்’ஸி தஸ்யா யோஷித உபவேஸ²நஸ்தா²நஸ்வரூபா: ஸப்தகி³ரய: ஸப்த ராஜாநஸ்²ச ஸந்தி|
And here is the understanding that hath wisdom. The seven heads are seven mountains, upon which the woman sitteth, and they are seven kings:
10 தேஷாம்’ பஞ்ச பதிதா ஏகஸ்²ச வர்த்தமாந: ஸே²ஷஸ்²சாத்³யாப்யநுபஸ்தி²த: ஸ யதோ³பஸ்தா²ஸ்யதி ததா³பி தேநால்பகாலம்’ ஸ்தா²தவ்யம்’|
Five are fallen, one is, and the other is not yet come: and when he is come, he must remain a short time.
11 ய: பஸு²ராஸீத் கிந்த்விதா³நீம்’ ந வர்த்ததே ஸ ஏவாஷ்டம: , ஸ ஸப்தாநாம் ஏகோ (அ)ஸ்தி விநாஸ²ம்’ க³மிஷ்யதி ச|
And the beast which was, and is not: the same also is the eighth, and is of the seven, and goeth into destruction.
12 த்வயா த்³ரு’ஷ்டாநி த³ஸ²ஸ்²ரு’ங்கா³ண்யபி த³ஸ² ராஜாந: ஸந்தி: , அத்³யாபி தை ராஜ்யம்’ ந ப்ராப்தம்’ கிந்து முஹூர்த்தமேகம்’ யாவத் பஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம்’ தே ராஜாந இவ ப்ரபு⁴த்வம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தி|
And the ten horns which thou sawest, are ten kings, who have not yet received a kingdom, but shall receive power as kings one hour after the beast.
13 த ஏகமந்த்ரணா ப⁴விஷ்யந்தி ஸ்வகீயஸ²க்திப்ரபா⁴வௌ பஸ²வே தா³ஸ்யந்தி ச|
These have one design: and their strength and power they shall deliver to the beast.
14 தே மேஷஸா²வகேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யோத்ஸ்யந்தி, கிந்து மேஷஸா²வகஸ்தாந் ஜேஷ்யதி யத: ஸ ப்ரபூ⁴நாம்’ ப்ரபூ⁴ ராஜ்ஞாம்’ ராஜா சாஸ்தி தஸ்ய ஸங்கி³நோ (அ)ப்யாஹூதா அபி⁴ருசிதா விஸ்²வாஸ்யாஸ்²ச|
These shall fight with the Lamb, and the Lamb shall overcome them, because he is Lord of lords, and King of kings, and they that are with him are called, and elect, and faithful.
15 அபரம்’ ஸ மாம் அவத³த் ஸா வேஸ்²யா யத்ரோபவிஸ²தி தாநி தோயாநி லோகா ஜநதா ஜாதயோ நாநாபா⁴ஷாவாதி³நஸ்²ச ஸந்தி|
And he said to me: The waters which thou sawest, where the harlot sitteth, are peoples, and nations, and tongues.
16 த்வயா த்³ரு’ஷ்டாநி த³ஸ² ஸ்²ரு’ங்கா³ணி பஸு²ஸ்²சேமே தாம்’ வேஸ்²யாம் ரு’தீயிஷ்யந்தே தீ³நாம்’ நக்³நாஞ்ச கரிஷ்யந்தி தஸ்யா மாம்’ஸாநி போ⁴க்ஷ்யந்தே வஹ்நிநா தாம்’ தா³ஹயிஷ்யந்தி ச|
And the ten horns which thou sawest in the beast: these shall hate the harlot, and shall make her desolate and naked, and shall eat her flesh, and shall burn her with fire.
17 யத ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யாநி யாவத் ஸித்³தி⁴ம்’ ந க³மிஷ்யந்தி தாவத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய மநோக³தம்’ ஸாத⁴யிதும் ஏகாம்’ மந்த்ரணாம்’ க்ரு’த்வா தஸ்மை பஸ²வே ஸ்வேஷாம்’ ராஜ்யம்’ தா³துஞ்ச தேஷாம்’ மநாம்’ஸீஸ்²வரேண ப்ரவர்த்திதாநி|
For God hath given into their hearts to do that which pleaseth him: that they give their kingdom to the beast, till the words of God be fulfilled.
18 அபரம்’ த்வயா த்³ரு’ஷ்டா யோஷித் ஸா மஹாநக³ரீ யா ப்ரு’தி²வ்யா ராஜ்ஞாம் உபரி ராஜத்வம்’ குருதே|
And the woman which thou sawest, is the great city, which hath kingdom over the kings of the earth.
