ப்ரகாஸி²தம்’ 15
1 தத: பரம் அஹம்’ ஸ்வர்கே³ (அ)பரம் ஏகம் அத்³பு⁴தம்’ மஹாசிஹ்நம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் அர்த²தோ யை ர்த³ண்டை³ரீஸ்²வரஸ்ய கோப: ஸமாப்திம்’ க³மிஷ்யதி தாந் த³ண்டா³ந் தா⁴ரயந்த: ஸப்த தூ³தா மயா த்³ரு’ஷ்டா: |
Og jeg saa et andet Tegn i Himmelen, stort og vidunderligt: syv Engle, som havde de syv sidste Plager; thi med disse er Guds Harme fuldbyrdet.
2 வஹ்நிமிஸ்²ரிதஸ்ய காசமயஸ்ய ஜலாஸ²யஸ்யாக்ரு’திரபி த்³ரு’ஷ்டா யே ச பஸோ²ஸ்தத்ப்ரதிமாயாஸ்தந்நாம்நோ (அ)ங்கஸ்ய ச ப்ரபூ⁴தவந்தஸ்தே தஸ்ய காசமயஜலாஸ²யஸ்ய தீரே திஷ்ட²ந்த ஈஸ்²வரீயவீணா தா⁴ரயந்தி,
Og jeg saa som et Glarhav, blandet med Ild, og dem, som sejrende gik ud af Kampen med Dyret og dets Billede og dets Navns Tal, staaende ved Glarhavet og holdende Guds Harper.
3 ஈஸ்²வரதா³ஸஸ்ய மூஸஸோ கீ³தம்’ மேஷஸா²வகஸ்ய ச கீ³தம்’ கா³யந்தோ வத³ந்தி, யதா², ஸர்வ்வஸ²க்திவிஸி²ஷ்டஸ்த்வம்’ ஹே ப்ரபோ⁴ பரமேஸ்²வர| த்வதீ³யஸர்வ்வகர்ம்மாணி மஹாந்தி சாத்³பு⁴தாநி ச| ஸர்வ்வபுண்யவதாம்’ ராஜந் மார்கா³ ந்யாய்யா ரு’தாஸ்²ச தே|
Og de sang Mose, Guds Tjeners, Sang, og Lammets Sang, og sagde: Store og vidunderlige ere dine Gerninger, Herre, Gud, du almægtige! retfærdige og sande ere dine Veje, du Folkeslagenes Konge!
4 ஹே ப்ரபோ⁴ நாமதே⁴யாத்தே கோ ந பீ⁴திம்’ க³மிஷ்யதி| கோ வா த்வதீ³யநாம்நஸ்²ச ப்ரஸ²ம்’ஸாம்’ ந கரிஷ்யதி| கேவலஸ்த்வம்’ பவித்ரோ (அ)ஸி ஸர்வ்வஜாதீயமாநவா: | த்வாமேவாபி⁴ப்ரணம்’ஸ்யந்தி ஸமாக³த்ய த்வத³ந்திகம்’| யஸ்மாத்தவ விசாராஜ்ஞா: ப்ராது³ர்பா⁴வம்’ க³தா: கில||
Hvem skulde ikke frygte dig, Herre! og prise dit Navn? Thi du alene er hellig; ja, alle Folkeslagene skulle komme og tilbede for dit Aasyn, fordi dine retfærdige Domme ere blevne aabenbarede.
5 தத³நந்தரம்’ மயி நிரீக்ஷமாணே ஸதி ஸ்வர்கே³ ஸாக்ஷ்யாவாஸஸ்ய மந்தி³ரஸ்ய த்³வாரம்’ முக்தம்’|
Og derefter saa jeg, og Vidnesbyrdets Tabernakels Tempel i Himmelen blev aabnet,
6 யே ச ஸப்த தூ³தா: ஸப்த த³ண்டா³ந் தா⁴ரயந்தி தே தஸ்மாத் மந்தி³ராத் நிரக³ச்ச²ந்| தேஷாம்’ பரிச்ச²தா³ நிர்ம்மலஸ்²ரு’ப்⁴ரவர்ணவஸ்த்ரநிர்ம்மிதா வக்ஷாம்’ஸி ச ஸுவர்ணஸ்²ரு’ங்க²லை ர்வேஷ்டிதாந்யாஸந்|
og de syv Engle, som havde de syv Plager, gik ud af Templet, iførte rent og skinnende Linklæde og omgjordede om Brystet med Guldbælter.
7 அபரம்’ சதுர்ணாம்’ ப்ராணிநாம் ஏகஸ்தேப்⁴ய: ஸப்ததூ³தேப்⁴ய: ஸப்தஸுவர்ணகம்’ஸாந் அத³தா³த்| (aiōn g165)
Og et af de fire levende Væsener gav de syv Engle syv Guldskaaler fyldte med Guds Harme, han, som lever i Evighedernes Evigheder. (aiōn g165)
8 அநந்தரம் ஈஸ்²வரஸ்ய தேஜ: ப்ரபா⁴வகாரணாத் மந்தி³ரம்’ தூ⁴மேந பரிபூர்ணம்’ தஸ்மாத் தை: ஸப்ததூ³தை: ஸப்தத³ண்டா³நாம்’ ஸமாப்திம்’ யாவத் மந்தி³ரம்’ கேநாபி ப்ரவேஷ்டும்’ நாஸ²க்யத|
Og Templet fyldtes med Røg fra Guds Herlighed og fra hans Kraft; og ingen kunde gaa ind i Templet, førend de syv Engles syv Plager fik Ende.
