ப்ரகாஸி²தம்’ 12
1 தத: பரம்’ ஸ்வர்கே³ மஹாசித்ரம்’ த்³ரு’ஷ்டம்’ யோஷிதே³காஸீத் ஸா பரிஹிதஸூர்ய்யா சந்த்³ரஸ்²ச தஸ்யாஸ்²சரணயோரதோ⁴ த்³வாத³ஸ²தாராணாம்’ கிரீடஞ்ச ஸி²ரஸ்யாஸீத்|
Og et stort tegn blev sett i himmelen: en kvinne, klædd med solen, og månen under hennes føtter, og på hennes hode en krone av tolv stjerner,
2 ஸா க³ர்ப⁴வதீ ஸதீ ப்ரஸவவேத³நயா வ்யதி²தார்த்தராவம் அகரோத்|
og hun var fruktsommelig og skrek i barnsnød og fødsels-veer.
3 தத: ஸ்வர்கே³ (அ)பரம் ஏகம்’ சித்ரம்’ த்³ரு’ஷ்டம்’ மஹாநாக³ ஏக உபாதிஷ்ட²த் ஸ லோஹிதவர்ணஸ்தஸ்ய ஸப்த ஸி²ராம்’ஸி ஸப்த ஸ்²ரு’ங்கா³ணி ஸி²ர: ஸு ச ஸப்த கிரீடாந்யாஸந்|
Og et annet tegn blev sett i himmelen, og se, en stor ildrød drage, som hadde syv hoder og ti horn, og på sine hoder syv kroner,
4 ஸ ஸ்வலாங்கூ³லேந க³க³நஸ்த²நக்ஷத்ராணாம்’ த்ரு’தீயாம்’ஸ²ம் அவம்ரு’ஜ்ய ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ந்யபாதயத்| ஸ ஏவ நாகோ³ நவஜாதம்’ ஸந்தாநம்’ க்³ரஸிதும் உத்³யதஸ்தஸ்யா: ப்ரஸவிஷ்யமாணாயா யோஷிதோ (அ)ந்திகே (அ)திஷ்ட²த்|
og dens stjert drog tredjedelen av himmelens stjerner med sig og kastet dem på jorden. Og dragen stod foran kvinnen som skulde føde, for å sluke hennes barn når hun hadde født.
5 ஸா து பும்’ஸந்தாநம்’ ப்ரஸூதா ஸ ஏவ லௌஹமயராஜத³ண்டே³ந ஸர்வ்வஜாதீஸ்²சாரயிஷ்யதி, கிஞ்ச தஸ்யா: ஸந்தாந ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபம்’ ததீ³யஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ச ஸந்நிதி⁴ம் உத்³த்⁴ரு’த: |
Og hun fødte et guttebarn, som skal styre alle hedningene med jernstav; og hennes barn blev bortrykket til Gud og til hans trone.
6 ஸா ச யோஷித் ப்ராந்தரம்’ பலாயிதா யதஸ்தத்ரேஸ்²வரேண நிர்ம்மித ஆஸ்²ரமே ஷஷ்ட்²யதி⁴கஸ²தத்³வயாதி⁴கஸஹஸ்ரதி³நாநி தஸ்யா: பாலநேந ப⁴விதவ்யம்’|
Og kvinnen flydde ut i ørkenen, hvor hun har et sted som er gjort i stand til henne av Gud, forat de der skulde gi henne hennes føde i tusen to hundre og seksti dager.
7 தத: பரம்’ ஸ்வர்கே³ ஸம்’க்³ராம உபாபிஷ்ட²த் மீகா²யேலஸ்தஸ்ய தூ³தாஸ்²ச தேந நாகே³ந ஸஹாயுத்⁴யந் ததா² ஸ நாக³ஸ்தஸ்ய தூ³தாஸ்²ச ஸம்’க்³ராமம் அகுர்வ்வந், கிந்து ப்ரப⁴விதும்’ நாஸ²க்நுவந்
Og det blev en strid i himmelen: Mikael og hans engler tok til å stride mot dragen, og dragen stred, og dens engler.
8 யத: ஸ்வர்கே³ தேஷாம்’ ஸ்தா²நம்’ புந ர்நாவித்³யத|
Men de maktet det ikke, heller ikke blev deres sted mere funnet i himmelen.
9 அபரம்’ ஸ மஹாநாகோ³ (அ)ர்த²தோ தி³யாவல: (அபவாத³க: ) ஸ²யதாநஸ்²ச (விபக்ஷ: ) இதி நாம்நா விக்²யாதோ ய: புராதந: ஸர்ப: க்ரு’த்ஸ்நம்’ நரலோகம்’ ப்⁴ராமயதி ஸ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ நிபாதிதஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்ய தூ³தா அபி தத்ர நிபாதிதா: |
Og den store drage blev kastet ned, den gamle slange, han som kalles djevelen og Satan, han som forfører hele jorderike; han blev kastet ned på jorden, og hans engler blev kastet ned med ham.
10 தத: பரம்’ ஸ்வர்கே³ உச்சை ர்பா⁴ஷமாணோ ரவோ (அ)யம்’ மயாஸ்²ராவி, த்ராணம்’ ஸ²க்திஸ்²ச ராஜத்வமது⁴நைவேஸ்²வரஸ்ய ந: | ததா² தேநாபி⁴ஷிக்தஸ்ய த்ராது: பராக்ரமோ (அ)ப⁴வத்ம்’|| யதோ நிபாதிதோ (அ)ஸ்மாகம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸோ (அ)பி⁴யோஜக: | யேநேஸ்²வரஸ்ய ந: ஸாக்ஷாத் தே (அ)தூ³ஷ்யந்த தி³வாநிஸ²ம்’||
Og jeg hørte en høi røst i himmelen si: Fra nu av tilhører frelsen og styrken og riket vår Gud, og makten hans salvede; for våre brødres anklager er kastet ned, han som anklaget dem for vår Gud dag og natt.
11 மேஷவத்ஸஸ்ய ரக்தேந ஸ்வஸாக்ஷ்யவசநேந ச| தே து நிர்ஜிதவந்தஸ்தம்’ ந ச ஸ்நேஹம் அகுர்வ்வத| ப்ராணோஷ்வபி ஸ்வகீயேஷு மரணஸ்யைவ ஸங்கடே|
Og de har seiret over ham i kraft av Lammets blod og det ord de vidnet; og de hadde ikke sitt liv kjært, like til døden.
12 தஸ்மாத்³ ஆநந்த³து ஸ்வர்கோ³ ஹ்ரு’ஷ்யந்தாம்’ தந்நிவாமிந: | ஹா பூ⁴மிஸாக³ரௌ தாபோ யுவாமேவாக்ரமிஷ்யதி| யுவயோரவதீர்ணோ யத் ஸை²தாநோ (அ)தீவ காபந: | அல்போ மே ஸமயோ (அ)ஸ்த்யேதச்சாபி தேநாவக³ம்யதே||
Derfor fryd eder, I himler, og I som bor i dem! Ve jorden og havet! for djevelen er faret ned til eder i stor vrede, fordi han vet at han bare har en liten tid.
13 அநந்தரம்’ ஸ நாக³: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸ்வம்’ நிக்ஷிப்தம்’ விலோக்ய தாம்’ புத்ரப்ரஸூதாம்’ யோஷிதம் உபாத்³ரவத்|
Og da dragen så at den var kastet ned på jorden, forfulgte den kvinnen som hadde født gutten.
14 தத: ஸா யோஷித் யத் ஸ்வகீயம்’ ப்ராந்தரஸ்தா²ஸ்²ரமம்’ ப்ரத்யுத்பதிதும்’ ஸ²க்நுயாத் தத³ர்த²ம்’ மஹாகுரரஸ்ய பக்ஷத்³வயம்’ தஸ்வை த³த்தம்’, ஸா து தத்ர நாக³தோ தூ³ரே காலைகம்’ காலத்³வயம்’ காலார்த்³த⁴ஞ்ச யாவத் பால்யதே|
Og den store ørns to vinger blev gitt til kvinnen forat hun skulde flyve ut i ørkenen til sitt sted, hvor hun får sin føde en tid og tider og en halv tid, borte fra slangens åsyn.
15 கிஞ்ச ஸ நாக³ஸ்தாம்’ யோஷிதம்’ ஸ்ரோதஸா ப்லாவயிதும்’ ஸ்வமுகா²த் நதீ³வத் தோயாநி தஸ்யா: பஸ்²சாத் ப்ராக்ஷிபத்|
Og slangen sprutet av sin munn vann som en elv efter kvinnen, for å rive henne bort med elven;
16 கிந்து மேதி³நீ யோஷிதம் உபகுர்வ்வதீ நிஜவத³நம்’ வ்யாதா³ய நாக³முகா²த்³ உத்³கீ³ர்ணாம்’ நதீ³ம் அபிவத்|
men jorden kom kvinnen til hjelp, og jorden åpnet sin munn og slukte elven som slangen sprutet av sin munn.
17 ததோ நாகோ³ யோஷிதே க்ருத்³த்⁴வா தத்³வம்’ஸ²ஸ்யாவஸி²ஷ்டலோகைரர்த²தோ ய ஈஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞா: பாலயந்தி யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யம்’ தா⁴ரயந்தி ச தை: ஸஹ யோத்³து⁴ம்’ நிர்க³தவாந்|
Og dragen blev vred på kvinnen og drog avsted for å føre krig mot de andre av hennes ætt, dem som holder Guds bud og har Jesu vidnesbyrd. Og jeg stod på sanden ved havet.
