ப்ரகாஸி²தம்’ 12
1 தத: பரம்’ ஸ்வர்கே³ மஹாசித்ரம்’ த்³ரு’ஷ்டம்’ யோஷிதே³காஸீத் ஸா பரிஹிதஸூர்ய்யா சந்த்³ரஸ்²ச தஸ்யாஸ்²சரணயோரதோ⁴ த்³வாத³ஸ²தாராணாம்’ கிரீடஞ்ச ஸி²ரஸ்யாஸீத்|
Og et stort Tegn blev set i Himmelen: En Kvinde, iklædt Solen og med Maanen under sine Fødder og en Krans af tolv Stjerner paa sit Hoved.
2 ஸா க³ர்ப⁴வதீ ஸதீ ப்ரஸவவேத³நயா வ்யதி²தார்த்தராவம் அகரோத்|
Og hun var frugtsommelig og skreg i Barnsnød, under Fødselsveer.
3 தத: ஸ்வர்கே³ (அ)பரம் ஏகம்’ சித்ரம்’ த்³ரு’ஷ்டம்’ மஹாநாக³ ஏக உபாதிஷ்ட²த் ஸ லோஹிதவர்ணஸ்தஸ்ய ஸப்த ஸி²ராம்’ஸி ஸப்த ஸ்²ரு’ங்கா³ணி ஸி²ர: ஸு ச ஸப்த கிரீடாந்யாஸந்|
Og et andet Tegn blev set i Himmelen, og se, der var en stor, ildrød Drage, som havde syv Hoveder og ti Horn og paa sine Hoveder syv Kroner.
4 ஸ ஸ்வலாங்கூ³லேந க³க³நஸ்த²நக்ஷத்ராணாம்’ த்ரு’தீயாம்’ஸ²ம் அவம்ரு’ஜ்ய ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ந்யபாதயத்| ஸ ஏவ நாகோ³ நவஜாதம்’ ஸந்தாநம்’ க்³ரஸிதும் உத்³யதஸ்தஸ்யா: ப்ரஸவிஷ்யமாணாயா யோஷிதோ (அ)ந்திகே (அ)திஷ்ட²த்|
Og dens Hale drog Tredjedelen af Himmelens Stjerner med sig og kastede dem paa Jorden. Og Dragen stod foran Kvinden, som skulde føde, for at sluge hendes Barn, naar hun havde født det.
5 ஸா து பும்’ஸந்தாநம்’ ப்ரஸூதா ஸ ஏவ லௌஹமயராஜத³ண்டே³ந ஸர்வ்வஜாதீஸ்²சாரயிஷ்யதி, கிஞ்ச தஸ்யா: ஸந்தாந ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபம்’ ததீ³யஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ச ஸந்நிதி⁴ம் உத்³த்⁴ரு’த: |
Og hun fødte et Drengebarn, som skal vogte alle Folkeslagene med en Jernstav; og hendes Barn blev bortrykket til Gud og til hans Trone.
6 ஸா ச யோஷித் ப்ராந்தரம்’ பலாயிதா யதஸ்தத்ரேஸ்²வரேண நிர்ம்மித ஆஸ்²ரமே ஷஷ்ட்²யதி⁴கஸ²தத்³வயாதி⁴கஸஹஸ்ரதி³நாநி தஸ்யா: பாலநேந ப⁴விதவ்யம்’|
Og Kvinden flyede ud i Ørkenen, hvor hun har et Sted beredt fra Gud, for at man skal ernære hende der eet Tusinde, to Hundrede og tresindstyve Dage.
7 தத: பரம்’ ஸ்வர்கே³ ஸம்’க்³ராம உபாபிஷ்ட²த் மீகா²யேலஸ்தஸ்ய தூ³தாஸ்²ச தேந நாகே³ந ஸஹாயுத்⁴யந் ததா² ஸ நாக³ஸ்தஸ்ய தூ³தாஸ்²ச ஸம்’க்³ராமம் அகுர்வ்வந், கிந்து ப்ரப⁴விதும்’ நாஸ²க்நுவந்
Og der blev en Kamp i Himmelen: Mikael og hans Engle gave sig til at kæmpe imod Dragen, og Dragen kæmpede og dens Engle.
8 யத: ஸ்வர்கே³ தேஷாம்’ ஸ்தா²நம்’ புந ர்நாவித்³யத|
Men de magtede det ikke, og deres Sted fandtes ikke mere i Himmelen.
9 அபரம்’ ஸ மஹாநாகோ³ (அ)ர்த²தோ தி³யாவல: (அபவாத³க: ) ஸ²யதாநஸ்²ச (விபக்ஷ: ) இதி நாம்நா விக்²யாதோ ய: புராதந: ஸர்ப: க்ரு’த்ஸ்நம்’ நரலோகம்’ ப்⁴ராமயதி ஸ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ நிபாதிதஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்ய தூ³தா அபி தத்ர நிபாதிதா: |
Og den store Drage blev nedstyrtet; den gamle Slange, som kaldes Djævelen og Satan, som forfører den hele Verden, blev nedstyrtet paa Jorden, og hans Engle bleve nedstyrtede med ham.
10 தத: பரம்’ ஸ்வர்கே³ உச்சை ர்பா⁴ஷமாணோ ரவோ (அ)யம்’ மயாஸ்²ராவி, த்ராணம்’ ஸ²க்திஸ்²ச ராஜத்வமது⁴நைவேஸ்²வரஸ்ய ந: | ததா² தேநாபி⁴ஷிக்தஸ்ய த்ராது: பராக்ரமோ (அ)ப⁴வத்ம்’|| யதோ நிபாதிதோ (அ)ஸ்மாகம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸோ (அ)பி⁴யோஜக: | யேநேஸ்²வரஸ்ய ந: ஸாக்ஷாத் தே (அ)தூ³ஷ்யந்த தி³வாநிஸ²ம்’||
Og jeg hørte en høj Røst i Himmelen sige: Nu er Frelsen og Kraften og Riget blevet vor Guds, og Magten hans Salvedes; thi nedstyrtet er vore Brødres Anklager, som anklagede dem for vor Gud Dag og Nat.
11 மேஷவத்ஸஸ்ய ரக்தேந ஸ்வஸாக்ஷ்யவசநேந ச| தே து நிர்ஜிதவந்தஸ்தம்’ ந ச ஸ்நேஹம் அகுர்வ்வத| ப்ராணோஷ்வபி ஸ்வகீயேஷு மரணஸ்யைவ ஸங்கடே|
Og de have overvundet ham i Kraft af Lammets Blod og i Kraft af deres Vidnesbyrds Ord; og de elskede ikke deres Liv, lige til Døden.
12 தஸ்மாத்³ ஆநந்த³து ஸ்வர்கோ³ ஹ்ரு’ஷ்யந்தாம்’ தந்நிவாமிந: | ஹா பூ⁴மிஸாக³ரௌ தாபோ யுவாமேவாக்ரமிஷ்யதி| யுவயோரவதீர்ணோ யத் ஸை²தாநோ (அ)தீவ காபந: | அல்போ மே ஸமயோ (அ)ஸ்த்யேதச்சாபி தேநாவக³ம்யதே||
Derfor, fryder eder, I Himle, og I, som bo i dem! Ve Jorden og Havet! thi Djævelen er nedstegen til eder og har stor Vrede, fordi han ved, at han kun har liden Tid.
13 அநந்தரம்’ ஸ நாக³: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸ்வம்’ நிக்ஷிப்தம்’ விலோக்ய தாம்’ புத்ரப்ரஸூதாம்’ யோஷிதம் உபாத்³ரவத்|
Og da Dragen saa, at den var styrtet til Jorden, forfulgte den Kvinden, som havde født Drengebarnet.
14 தத: ஸா யோஷித் யத் ஸ்வகீயம்’ ப்ராந்தரஸ்தா²ஸ்²ரமம்’ ப்ரத்யுத்பதிதும்’ ஸ²க்நுயாத் தத³ர்த²ம்’ மஹாகுரரஸ்ய பக்ஷத்³வயம்’ தஸ்வை த³த்தம்’, ஸா து தத்ர நாக³தோ தூ³ரே காலைகம்’ காலத்³வயம்’ காலார்த்³த⁴ஞ்ச யாவத் பால்யதே|
Og den store Ørns tvende Vinger bleve givne Kvinden, for at hun skulde flyve til Ørkenen, til sit Sted, der hvor hun næres en Tid og Tider og en halv Tid, borte fra Slangen.
15 கிஞ்ச ஸ நாக³ஸ்தாம்’ யோஷிதம்’ ஸ்ரோதஸா ப்லாவயிதும்’ ஸ்வமுகா²த் நதீ³வத் தோயாநி தஸ்யா: பஸ்²சாத் ப்ராக்ஷிபத்|
Og Slangen spyede Vand som en Flod ud af sin Mund efter Kvinden for at bortskylle hende med Floden.
16 கிந்து மேதி³நீ யோஷிதம் உபகுர்வ்வதீ நிஜவத³நம்’ வ்யாதா³ய நாக³முகா²த்³ உத்³கீ³ர்ணாம்’ நதீ³ம் அபிவத்|
Og Jorden kom Kvinden til Hjælp; og Jorden aabnede sin Mund og opslugte Floden, som Dragen havde udspyet af sin Mund.
17 ததோ நாகோ³ யோஷிதே க்ருத்³த்⁴வா தத்³வம்’ஸ²ஸ்யாவஸி²ஷ்டலோகைரர்த²தோ ய ஈஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞா: பாலயந்தி யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யம்’ தா⁴ரயந்தி ச தை: ஸஹ யோத்³து⁴ம்’ நிர்க³தவாந்|
Og Dragen vrededes paa Kvinden og gik bort for at føre Krig imod de øvrige af hendes Sæd, dem, som holde Guds Bud og have Jesu Vidnesbyrd.
