< பி²லிபிந: 2 >
1 க்²ரீஷ்டாத்³ யதி³ கிமபி ஸாந்த்வநம்’ கஸ்²சித் ப்ரேமஜாதோ ஹர்ஷ: கிஞ்சித்³ ஆத்மந: ஸமபா⁴கி³த்வம்’ காசித்³ அநுகம்பா க்ரு’பா வா ஜாயதே தர்ஹி யூயம்’ மமாஹ்லாத³ம்’ பூரயந்த
Er der da nogen Formaning i Kristus, er der nogen Kærlighedens Opmuntring, er der noget Aandens Samfund, er der nogen inderlig Kærlighed og Barmhjertighed:
2 ஏகபா⁴வா ஏகப்ரேமாண ஏகமநஸ ஏகசேஷ்டாஸ்²ச ப⁴வத|
Da fuldkommer min Glæde, at I maa være enige indbyrdes, saa I have den samme Kærlighed, samme Sjæl, een Higen,
3 விரோதா⁴த்³ த³ர்பாத்³ வா கிமபி மா குருத கிந்து நம்ரதயா ஸ்வேப்⁴யோ(அ)பராந் விஸி²ஷ்டாந் மந்யத்⁴வம்’|
intet gøre af Egennytte eller Lyst til tom Ære, men i Ydmyghed agte hverandre højere end eder selv
4 கேவலம் ஆத்மஹிதாய ந சேஷ்டமாநா: பரஹிதாயாபி சேஷ்டத்⁴வம்’|
og ikke se hver paa sit, men enhver ogsaa paa andres.
5 க்²ரீஷ்டஸ்ய யீஸோ² ர்யாத்³ரு’ஸ²: ஸ்வபா⁴வோ யுஷ்மாகம் அபி தாத்³ரு’ஸோ² ப⁴வது|
Det samme Sindelag være i eder, som ogsaa var i Kristus Jesus,
6 ஸ ஈஸ்²வரரூபீ ஸந் ஸ்வகீயாம் ஈஸ்²வரதுல்யதாம்’ ஸ்²லாகா⁴ஸ்பத³ம்’ நாமந்யத,
han, som, da han var i Guds Skikkelse, ikke holdt det for et Rov at være Gud lig,
7 கிந்து ஸ்வம்’ ஸூ²ந்யம்’ க்ரு’த்வா தா³ஸரூபீ ப³பூ⁴வ நராக்ரு’திம்’ லேபே⁴ ச|
men forringede sig selv, idet han tog en Tjeners Skikkelse paa og blev Mennesker lig;
8 இத்த²ம்’ நரமூர்த்திம் ஆஸ்²ரித்ய நம்ரதாம்’ ஸ்வீக்ரு’த்ய ம்ரு’த்யோரர்த²த: க்ருஸீ²யம்ரு’த்யோரேவ போ⁴கா³யாஜ்ஞாக்³ராஹீ ப³பூ⁴வ|
og da han i Fremtræden fandtes som et Menneske, fornedrede han sig selv, saa han blev lydig indtil Døden, ja, Korsdøden.
9 தத்காரணாத்³ ஈஸ்²வரோ(அ)பி தம்’ ஸர்வ்வோந்நதம்’ சகார யச்ச நாம ஸர்வ்வேஷாம்’ நாம்நாம்’ ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ததே³வ தஸ்மை த³தௌ³,
Derfor har ogsaa Gud højt ophøjet ham og skænket ham det Navn, som er over alle Navne,
10 ததஸ்தஸ்மை யீஸு²நாம்நே ஸ்வர்க³மர்த்யபாதாலஸ்தி²தை: ஸர்வ்வை ர்ஜாநுபாத: கர்த்தவ்ய: ,
for at i Jesu Navn hvert Knæ skal bøje sig, deres i Himmelen og paa Jorden og under Jorden,
11 தாதஸ்தே²ஸ்²வரஸ்ய மஹிம்நே ச யீஸு²க்²ரீஷ்ட: ப்ரபு⁴ரிதி ஜிஹ்வாபி⁴: ஸ்வீகர்த்தவ்யம்’|
og hver Tunge skal bekende, at Jesus Kristus er Herre, til Gud Faders Ære.
12 அதோ ஹே ப்ரியதமா: , யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³வத் ஸர்வ்வதா³ க்ரியதே தத்³வத் கேவலே மமோபஸ்தி²திகாலே தந்நஹி கிந்த்விதா³நீம் அநுபஸ்தி²தே(அ)பி மயி ப³ஹுதரயத்நேநாஜ்ஞாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ப⁴யகம்பாப்⁴யாம்’ ஸ்வஸ்வபரித்ராணம்’ ஸாத்⁴யதாம்’|
Derfor, mine elskede! ligesom I altid have været lydige, saa arbejder ikke alene som i min Nærværelse, men nu meget mere i min Fraværelse paa eders egen Frelse med Frygt og Bæven;
13 யத ஈஸ்²வர ஏவ ஸ்வகீயாநுரோதா⁴த்³ யுஷ்மந்மத்⁴யே மநஸ்காமநாம்’ கர்ம்மஸித்³தி⁴ஞ்ச வித³தா⁴தி|
thi Gud er den, som virker i eder baade at ville og at virke, efter sit Velbehag.
14 யூயம்’ கலஹவிவாத³ர்விஜதம் ஆசாரம்’ குர்வ்வந்தோ(அ)நிந்த³நீயா அகுடிலா
Gører alle Ting uden Knurren og Betænkeligheder,
15 ஈஸ்²வரஸ்ய நிஷ்கலங்காஸ்²ச ஸந்தாநாஇவ வக்ரபா⁴வாநாம்’ குடிலாசாரிணாஞ்ச லோகாநாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²த,
for at I maa blive udadlelige og rene, Guds ulastelige Børn, midt i en vanartet og forvendt Slægt, iblandt hvilke I vise eder som Himmellys i Verden,
16 யதஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யே யூயம்’ ஜீவநவாக்யம்’ தா⁴ரயந்தோ ஜக³தோ தீ³பகா இவ தீ³ப்யத்⁴வே| யுஷ்மாபி⁴ஸ்ததா² க்ரு’தே மம யத்ந: பரிஸ்²ரமோ வா ந நிஷ்ப²லோ ஜாத இத்யஹம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய தி³நே ஸ்²லாகா⁴ம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்ஷ்யாமி|
idet I fremholde Livets Ord, mig til Ros paa Kristi Dag, at jeg ikke har løbet forgæves, ej heller arbejdet forgæves.
17 யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸார்த²காய ப³லிதா³நாய ஸேவநாய ச யத்³யப்யஹம்’ நிவேதி³தவ்யோ ப⁴வேயம்’ ததா²பி தேநாநந்தா³மி ஸர்வ்வேஷாம்’ யுஷ்மாகம் ஆநந்த³ஸ்யாம்’ஸீ² ப⁴வாமி ச|
Ja, selv om jeg bliver ofret under Ofringen og Betjeningen af eders Tro, saa glæder jeg mig og glæder mig med eder alle.
18 தத்³வத்³ யூயமப்யாநந்த³த மதீ³யாநந்த³ஸ்யாம்’ஸி²நோ ப⁴வத ச|
Men ligeledes skulle ogsaa I glæde eder, og glæde eder med mig!
19 யுஷ்மாகம் அவஸ்தா²ம் அவக³த்யாஹமபி யத் ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்நுயாம்’ தத³ர்த²ம்’ தீமதி²யம்’ த்வரயா யுஷ்மத்ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யாமீதி ப்ரபௌ⁴ ப்ரத்யாஸா²ம்’ குர்வ்வே|
Men jeg haaber i den Herre Jesus snart at kunne sende Timotheus til eder, for at ogsaa jeg kan blive ved godt Mod ved at erfare, hvorledes det gaar eder.
20 ய: ஸத்யரூபேண யுஷ்மாகம்’ ஹிதம்’ சிந்தயதி தாத்³ரு’ஸ² ஏகபா⁴வஸ்தஸ்மாத³ந்ய: கோ(அ)பி மம ஸந்நிதௌ⁴ நாஸ்தி|
Thi jeg har ingen ligesindet, der saa oprigtig vil have Omsorg for, hvorledes det gaar eder;
21 யதோ(அ)பரே ஸர்வ்வே யீஸோ²: க்²ரீஷ்டஸ்ய விஷயாந் ந சிந்தயந்த ஆத்மவிஷயாந் சிந்தயந்தி|
thi de søge alle deres eget, ikke hvad der hører Kristus Jesus til.
22 கிந்து தஸ்ய பரீக்ஷிதத்வம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்ஜ்ஞாயதே யத: புத்ரோ யாத்³ரு’க் பிது: ஸஹகாரீ ப⁴வதி ததை²வ ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய பரிசர்ய்யாயாம்’ ஸ மம ஸஹகாரீ ஜாத: |
Men hans prøvede Troskab kende I, at, ligesom et Barn tjener sin Fader, saaledes har han tjent med mig for Evangeliet.
23 அதஏவ மம பா⁴வித³ஸா²ம்’ ஜ்ஞாத்வா தத்க்ஷணாத் தமேவ ப்ரேஷயிதும்’ ப்ரத்யாஸா²ம்’ குர்வ்வே
Ham haaber jeg altsaa at sende straks, naar jeg ser Udgangen paa min Sag.
24 ஸ்வயம் அஹமபி தூர்ணம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³மிஷ்யாமீத்யாஸா²ம்’ ப்ரபு⁴நா குர்வ்வே|
Men jeg har den Tillid til Herren, at jeg ogsaa selv snart skal komme.
25 அபரம்’ ய இபாப்²ரதீ³தோ மம ப்⁴ராதா கர்ம்மயுத்³தா⁴ப்⁴யாம்’ மம ஸஹாயஸ்²ச யுஷ்மாகம்’ தூ³தோ மதீ³யோபகாராய ப்ரதிநிதி⁴ஸ்²சாஸ்தி யுஷ்மத்ஸமீபே தஸ்ய ப்ரேஷணம் ஆவஸ்²யகம் அமந்யே|
Men jeg har agtet det nødvendigt at sende Epafroditus til eder, min Broder og Medarbejder og Medstrider, og eders Udsending og Tjener for min Trang,
26 யத: ஸ யுஷ்மாந் ஸர்வ்வாந் அகாங்க்ஷத யுஷ்மாபி⁴ஸ்தஸ்ய ரோக³ஸ்ய வார்த்தாஸ்²ராவீதி பு³த்³த்⁴வா பர்ய்யஸோ²சச்ச|
efterdi han længtes efter eder alle og var saare ængstelig, fordi I havde hørt, at han var bleven syg.
27 ஸ பீட³யா ம்ரு’தகல்போ(அ)ப⁴வதி³தி ஸத்யம்’ கிந்த்வீஸ்²வரஸ்தம்’ த³யிதவாந் மம ச து³: கா²த் பரம்’ புநர்து³: க²ம்’ யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ கேவலம்’ தம்’ ந த³யித்வா மாமபி த³யிதவாந்|
Ja, han var ogsaa syg og Døden nær; men Gud forbarmede sig over ham, ja, ikke alene over ham, men ogsaa over mig, for at jeg ikke skulde have Sorg paa Sorg.
28 அதஏவ யூயம்’ தம்’ விலோக்ய யத் புநராநந்தே³த மமாபி து³: க²ஸ்ய ஹ்ராஸோ யத்³ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம் அஹம்’ த்வரயா தம் அப்ரேஷயம்’|
Derfor skynder jeg mig desto mere med at sende ham, for at I atter kunne glædes, naar I se ham, og jeg være mere sorgfri.
29 அதோ யூயம்’ ப்ரபோ⁴: க்ரு’தே ஸம்பூர்ணேநாநந்தே³ந தம்’ க்³ரு’ஹ்லீத தாத்³ரு’ஸா²ந் லோகாம்’ஸ்²சாத³ரணீயாந் மந்யத்⁴வம்’|
Modtager ham altsaa i Herren med al Glæde og holder saadanne i Ære;
30 யதோ மம ஸேவநே யுஷ்மாகம்’ த்ருடிம்’ பூரயிதும்’ ஸ ப்ராணாந் பணீக்ரு’த்ய க்²ரீஷ்டஸ்ய கார்ய்யார்த²ம்’ ம்ரு’தப்ராயே(அ)ப⁴வத்|
thi for Kristi Gernings Skyld kom han Døden nær, idet han satte sit Liv i Vove for at udfylde Savnet af eder i eders Tjeneste imod mig.