பி²லோமோந: 1
1 க்²ரீஷ்டஸ்ய யீஸோ² ர்ப³ந்தி³தா³ஸ: பௌலஸ்தீதி²யநாமா ப்⁴ராதா ச ப்ரியம்’ ஸஹகாரிணம்’ பி²லீமோநம்’
Paulus, ein Gebundener Christi Jesu, und Timotheus, der Bruder, an Philemon, den geliebten und unsren Mitarbeiter;
2 ப்ரியாம் ஆப்பியாம்’ ஸஹஸேநாம் ஆர்கி²ப்பம்’ பி²லீமோநஸ்ய க்³ரு’ஹே ஸ்தி²தாம்’ ஸமிதிஞ்ச ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²த: |
und an Apphia, die geliebte, und Archippus, unsren Mitstreiter, und an die Gemeinde in deinem Hause.
3 அஸ்மாகம்’ தாத ஈஸ்²வர: ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்²ச யுஷ்மாந் ப்ரதி ஸா²ந்திம் அநுக்³ரஹஞ்ச க்ரியாஸ்தாம்’|
Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unsrem Vater und dem Herrn Jesus Christus!
4 ப்ரபு⁴ம்’ யீஸு²ம்’ ப்ரதி ஸர்வ்வாந் பவித்ரலோகாந் ப்ரதி ச தவ ப்ரேமவிஸ்²வாஸயோ ர்வ்ரு’த்தாந்தம்’ நிஸ²ம்யாஹம்’
Ich danke meinem Gott allezeit, wenn ich in meinen Gebeten deiner gedenke,
5 ப்ரார்த²நாஸமயே தவ நாமோச்சாரயந் நிரந்தரம்’ மமேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
weil ich von deiner Liebe und von dem Glauben höre, welchen du an den Herrn Jesus und gegen alle Heiligen hast,
6 அஸ்மாஸு யத்³யத் ஸௌஜந்யம்’ வித்³யதே தத் ஸர்வ்வம்’ க்²ரீஷ்டம்’ யீஸு²ம்’ யத் ப்ரதி ப⁴வதீதி ஜ்ஞாநாய தவ விஸ்²வாஸமூலிகா தா³நஸீ²லதா யத் ஸப²லா ப⁴வேத் தத³ஹம் இச்சா²மி|
damit die Gemeinschaft deines Glaubens wirksam werde durch Erkenntnis all des Guten, das unter uns ist, für Christus Jesus.
7 ஹே ப்⁴ராத: , த்வயா பவித்ரலோகாநாம்’ ப்ராண ஆப்யாயிதா அப⁴வந் ஏதஸ்மாத் தவ ப்ரேம்நாஸ்மாகம்’ மஹாந் ஆநந்த³: ஸாந்த்வநா ச ஜாத: |
Denn wir haben viel Freude und Trost ob deiner Liebe; denn die Herzen der Heiligen sind durch dich, Bruder, erquickt worden.
8 த்வயா யத் கர்த்தவ்யம்’ தத் த்வாம் ஆஜ்ஞாபயிதும்’ யத்³யப்யஹம்’ க்²ரீஷ்டேநாதீவோத்ஸுகோ ப⁴வேயம்’ ததா²பி வ்ரு’த்³த⁴
Darum, wiewohl ich in Christus volle Freiheit hätte, dir zu gebieten, was sich geziemt,
9 இதா³நீம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப³ந்தி³தா³ஸஸ்²சைவம்பூ⁴தோ ய: பௌல: ஸோ(அ)ஹம்’ த்வாம்’ விநேதும்’ வரம்’ மந்யே|
so will ich doch, um der Liebe willen, eher ermahnen, als ein solcher, wie ich bin, nämlich ein alter Paulus, jetzt aber auch ein Gebundener Jesu Christi.
10 அத: ஸ்²ரு’ங்க²லப³த்³தோ⁴(அ)ஹம்’ யமஜநயம்’ தம்’ மதீ³யதநயம் ஓநீஷிமம் அதி⁴ த்வாம்’ விநயே|
Ich ermahne dich betreffs meines Sohnes, den ich in meinen Banden gezeugt habe, Onesimus,
11 ஸ பூர்வ்வம்’ தவாநுபகாரக ஆஸீத் கிந்த்விதா³நீம்’ தவ மம சோபகாரீ ப⁴வதி|
der dir ehemals unnütz war, jetzt aber dir und mir nützlich ist.
12 தமேவாஹம்’ தவ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயாமி, அதோ மதீ³யப்ராணஸ்வரூப: ஸ த்வயாநுக்³ரு’ஹ்யதாம்’|
Ich sende ihn dir hiermit zurück; du aber nimm ihn auf wie mein eigen Herz.
13 ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய க்ரு’தே ஸ்²ரு’ங்க²லப³த்³தோ⁴(அ)ஹம்’ பரிசாரகமிவ தம்’ ஸ்வஸந்நிதௌ⁴ வர்த்தயிதும் ஐச்ச²ம்’|
Ich wollte ihn bei mir behalten, damit er mir an deiner Statt in den Banden des Evangeliums diene;
14 கிந்து தவ ஸௌஜந்யம்’ யத்³ ப³லேந ந பூ⁴த்வா ஸ்வேச்சா²யா: ப²லம்’ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ தவ ஸம்மதிம்’ விநா கிமபி கர்த்தவ்யம்’ நாமந்யே|
aber ohne deine Zustimmung wollte ich nichts tun, damit deine Wohltat nicht gleichsam erzwungen, sondern freiwillig wäre.
15 கோ ஜாநாதி க்ஷணகாலார்த²ம்’ த்வத்தஸ்தஸ்ய விச்சே²தோ³(அ)ப⁴வத்³ ஏதஸ்யாயம் அபி⁴ப்ராயோ யத் த்வம் அநந்தகாலார்த²ம்’ தம்’ லப்ஸ்யஸே (aiōnios g166)
Denn vielleicht ist er darum auf eine kurze Zeit von dir getrennt worden, damit du ihn auf ewig besitzest, (aiōnios g166)
16 புந ர்தா³ஸமிவ லப்ஸ்யஸே தந்நஹி கிந்து தா³ஸாத் ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ மம ப்ரியம்’ தவ ச ஸா²ரீரிகஸம்ப³ந்தா⁴த் ப்ரபு⁴ஸம்ப³ந்தா⁴ச்ச ததோ(அ)தி⁴கம்’ ப்ரியம்’ ப்⁴ராதரமிவ|
nicht mehr als einen Sklaven, sondern, was besser ist als ein Sklave, als einen geliebten Bruder, allermeist für mich, wie viel mehr aber für dich, sowohl im Fleische als im Herrn.
17 அதோ ஹேதோ ர்யதி³ மாம்’ ஸஹபா⁴கி³நம்’ ஜாநாஸி தர்ஹி மாமிவ தமநுக்³ரு’ஹாண|
Wenn du mich nun für einen Freund hältst, so nimm ihn auf, wie mich selbst.
18 தேந யதி³ தவ கிமப்யபராத்³த⁴ம்’ துப்⁴யம்’ கிமபி தா⁴ர்ய்யதே வா தர்ஹி தத் மமேதி விதி³த்வா க³ணய|
Wenn er dir aber Schaden zugefügt hat oder etwas schuldig ist, so rechne das mir an.
19 அஹம்’ தத் பரிஸோ²த்ஸ்யாமி, ஏதத் பௌலோ(அ)ஹம்’ ஸ்வஹஸ்தேந லிகா²மி, யதஸ்த்வம்’ ஸ்வப்ராணாந் அபி மஹ்யம்’ தா⁴ரயஸி தத்³ வக்தும்’ நேச்சா²மி|
Ich, Paulus, schreibe es eigenhändig: Ich will bezahlen; zu schweigen davon, daß du auch dich selbst mir schuldig bist.
20 போ⁴ ப்⁴ராத: , ப்ரபோ⁴: க்ரு’தே மம வாஞ்சா²ம்’ பூரய க்²ரீஷ்டஸ்ய க்ரு’தே மம ப்ராணாந் ஆப்யாயய|
Ja, Bruder, laß mich von dir Nutzen haben im Herrn! Erquicke mein Herz im Herrn!
21 தவாஜ்ஞாக்³ராஹித்வே விஸ்²வஸ்ய மயா ஏதத் லிக்²யதே மயா யது³ச்யதே ததோ(அ)தி⁴கம்’ த்வயா காரிஷ்யத இதி ஜாநாமி|
Im Vertrauen auf deinen Gehorsam schreibe ich dir, weil ich weiß, daß du noch mehr tun wirst, als ich dir sage.
22 தத்கரணஸமயே மத³ர்த²மபி வாஸக்³ரு’ஹம்’ த்வயா ஸஜ்ஜீக்ரியதாம்’ யதோ யுஷ்மாகம்’ ப்ரார்த²நாநாம்’ ப²லரூபோ வர இவாஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ தா³யிஷ்யே மமேதி ப்ரத்யாஸா² ஜாயதே|
Zugleich aber bereite mir auch eine Herberge, denn ich hoffe, durch euer Gebet euch geschenkt zu werden.
23 க்²ரீஷ்டஸ்ய யீஸா²: க்ரு’தே மயா ஸஹ ப³ந்தி³ரிபாப்²ரா
Es grüßen dich Epaphras, mein Mitgefangener in Christus Jesus,
24 மம ஸஹகாரிணோ மார்க ஆரிஷ்டார்கோ² தீ³மா லூகஸ்²ச த்வாம்’ நமஸ்காரம்’ வேத³யந்தி|
Markus, Aristarchus, Demas, Lukas, meine Mitarbeiter.
25 அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹோ யுஷ்மாகம் ஆத்மநா ஸஹ பூ⁴யாத்| ஆமேந்|
Die Gnade unsres Herrn Jesus Christus sei mit eurem Geiste! Amen.
