மதி²: 9
1 அநந்தரம்’ யீஸு² ர்நௌகாமாருஹ்ய புந: பாரமாக³த்ய நிஜக்³ராமம் ஆயயௌ|
Og han gikk i båten og fór over og kom til sin egen by.
2 தத: கதிபயா ஜநா ஏகம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஸ்வட்டோபரி ஸா²யயித்வா தத்ஸமீபம் ஆநயந்; ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ப்ரதீதிம்’ விஜ்ஞாய தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஜகா³த³, ஹே புத்ர, ஸுஸ்தி²ரோ ப⁴வ, தவ கலுஷஸ்ய மர்ஷணம்’ ஜாதம்|
Og se, de førte til ham en mann som var verkbrudden, og som lå på en seng; og da Jesus så deres tro, sa han til den verkbrudne: Vær frimodig, sønn! dine synder er dig forlatt.
3 தாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய கியந்த உபாத்⁴யாயா மந: ஸு சிந்திதவந்த ஏஷ மநுஜ ஈஸ்²வரம்’ நிந்த³தி|
Og se, nogen av de skriftlærde sa ved sig selv: Denne spotter Gud.
4 தத: ஸ தேஷாம் ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ சிந்தாம்’ விஜ்ஞாய கதி²தவாந், யூயம்’ மந: ஸு க்ரு’த ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ குசிந்தாம்’ குருத²?
Da Jesus så deres tanker, sa han: Hvorfor tenker I så ondt i eders hjerter?
5 தவ பாபமர்ஷணம்’ ஜாதம்’, யத்³வா த்வமுத்தா²ய க³ச்ச², த்³வயோரநயோ ர்வாக்யயோ: கிம்’ வாக்யம்’ வக்தும்’ ஸுக³மம்’?
For hvad er lettest, enten å si: Dine synder er dig forlatt, eller å si: Stå op og gå?
6 கிந்து மேதி³ந்யாம்’ கலுஷம்’ க்ஷமிதும்’ மநுஜஸுதஸ்ய ஸாமர்த்²யமஸ்தீதி யூயம்’ யதா² ஜாநீத², தத³ர்த²ம்’ ஸ தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ க³தி³தவாந், உத்திஷ்ட², நிஜஸ²யநீயம்’ ஆதா³ய கே³ஹம்’ க³ச்ச²|
Men forat I skal vite at Menneskesønnen har makt på jorden til å forlate synder - da sier han til den verkbrudne: Stå op og ta din seng og gå hjem til ditt hus!
7 தத: ஸ தத்க்ஷணாத்³ உத்தா²ய நிஜகே³ஹம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
Og han stod op og gikk hjem til sitt hus.
8 மாநவா இத்த²ம்’ விலோக்ய விஸ்மயம்’ மேநிரே, ஈஸ்²வரேண மாநவாய ஸாமர்த்²யம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ த³த்தம்’ இதி காரணாத் தம்’ த⁴ந்யம்’ ப³பா⁴ஷிரே ச|
Men da folket så det, blev de forferdet og priste Gud, som hadde gitt mennesker en sådan makt.
9 அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத்³ க³ச்ச²ந் க³ச்ச²ந் கரஸம்’க்³ரஹஸ்தா²நே ஸமுபவிஷ்டம்’ மதி²நாமாநம் ஏகம்’ மநுஜம்’ விலோக்ய தம்’ ப³பா⁴ஷே, மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச², தத: ஸ உத்தா²ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வவ்ராஜ|
Og da Jesus gikk videre derfra, så han en mann ved navn Matteus sitte på tollboden; og han sa til ham: Følg mig! Og han stod op og fulgte ham.
10 தத: பரம்’ யீஸௌ² க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும் உபவிஷ்டே ப³ஹவ: கரஸம்’க்³ராஹிண: கலுஷிணஸ்²ச மாநவா ஆக³த்ய தேந ஸாகம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யைஸ்²ச ஸாகம் உபவிவிஸு²: |
Og det skjedde da han satt til bords i hans hus, se, da kom mange toldere og syndere og satt til bords med Jesus og hans disipler.
11 பி²ரூஸி²நஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய ஸி²ஷ்யாந் ப³பா⁴ஷிரே, யுஷ்மாகம்’ கு³ரு: கிம்’ நிமித்தம்’ கரஸம்’க்³ராஹிபி⁴: கலுஷிபி⁴ஸ்²ச ஸாகம்’ பு⁴ம்’க்தே?
Og da fariseerne så det, sa de til hans disipler: Hvorfor eter eders mester med toldere og syndere?
12 யீஸு²ஸ்தத் ஸ்²ருத்வா தாந் ப்ரத்யவத³த், நிராமயலோகாநாம்’ சிகித்ஸகேந ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, கிந்து ஸாமயலோகாநாம்’ ப்ரயோஜநமாஸ்தே|
Men da Jesus hørte det, sa han: De friske trenger ikke til læge, men de som har ondt.
13 அதோ யூயம்’ யாத்வா வசநஸ்யாஸ்யார்த²ம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம், த³யாயாம்’ மே யதா² ப்ரீதி ர்ந ததா² யஜ்ஞகர்ம்மணி| யதோ(அ)ஹம்’ தா⁴ர்ம்மிகாந் ஆஹ்வாதும்’ நாக³தோ(அ)ஸ்மி கிந்து மந: பரிவர்த்தயிதும்’ பாபிந ஆஹ்வாதும் ஆக³தோ(அ)ஸ்மி|
Men gå bort og lær hvad det er: Jeg har lyst til barmhjertighet og ikke til offer. For jeg er ikke kommet for å kalle rettferdige, men for å kalle syndere.
14 அநந்தரம்’ யோஹந: ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்ய ஸமீபம் ஆக³த்ய கத²யாமாஸு: , பி²ரூஸி²நோ வயஞ்ச புந: புநருபவஸாம: , கிந்து தவ ஸி²ஷ்யா நோபவஸந்தி, குத: ?
Da kom Johannes' disipler til ham og sa: Hvorfor faster vi og fariseerne så meget, men dine disipler faster ikke?
15 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத் யாவத் ஸகீ²நாம்’ ஸம்’ங்கே³ கந்யாயா வரஸ்திஷ்ட²தி, தாவத் கிம்’ தே விலாபம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்லுவந்தி? கிந்து யதா³ தேஷாம்’ ஸம்’ங்கா³த்³ வரம்’ நயந்தி, தாத்³ரு’ஸ²: ஸமய ஆக³மிஷ்யதி, ததா³ தே உபவத்ஸ்யந்தி|
Og Jesus sa til dem: Kan vel brudesvennene sørge så lenge brudgommen er hos dem? Men de dager skal komme da brudgommen blir tatt fra dem, og da skal de faste.
16 புராதநவஸநே கோபி நவீநவஸ்த்ரம்’ ந யோஜயதி, யஸ்மாத் தேந யோஜிதேந புராதநவஸநம்’ சி²நத்தி தச்சி²த்³ரஞ்ச ப³ஹுகுத்ஸிதம்’ த்³ரு’ஸ்²யதே|
Ingen setter en lapp av ukrympet tøi på et gammelt klædebon; for lappen river med sig et stykke av klædebonet, og riften blir verre.
17 அந்யஞ்ச புராதநகுத்வாம்’ கோபி நவாநகோ³ஸ்தநீரஸம்’ ந நித³தா⁴தி, யஸ்மாத் ததா² க்ரு’தே குதூ ர்விதீ³ர்ய்யதே தேந கோ³ஸ்தநீரஸ: பததி குதூஸ்²ச நஸ்²யதி; தஸ்மாத் நவீநாயாம்’ குத்வாம்’ நவீநோ கோ³ஸ்தநீரஸ: ஸ்தா²ப்யதே, தேந த்³வயோரவநம்’ ப⁴வதி|
Heller ikke fyller de ny vin i gamle skinnsekker; ellers revner sekkene, og vinen spilles, og sekkene ødelegges; men de fyller ny vin i nye skinnsekker, så blir begge deler berget.
18 அபரம்’ தேநைதத்கதா²கத²நகாலே ஏகோ(அ)தி⁴பதிஸ்தம்’ ப்ரணம்ய ப³பா⁴ஷே, மம து³ஹிதா ப்ராயேணைதாவத்காலே ம்ரு’தா, தஸ்மாத்³ ப⁴வாநாக³த்ய தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தமர்பயது, தேந ஸா ஜீவிஷ்யதி|
Mens han talte dette til dem, se, da kom en synagoge-forstander og falt ned for ham og sa: Min datter er nettop død; men kom og legg din hånd på henne, så vil hun leve.
19 ததா³நீம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம் உத்தா²ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வவ்ராஜ|
Og Jesus stod op og fulgte ham, og hans disipler gikk med.
20 இத்யநந்தரே த்³வாத³ஸ²வத்ஸராந் யாவத் ப்ரத³ராமயேந ஸீ²ர்ணைகா நாரீ தஸ்ய பஸ்²சாத்³ ஆக³த்ய தஸ்ய வஸநஸ்ய க்³ரந்தி²ம்’ பஸ்பர்ஸ²;
Og se, en kvinne som hadde hatt blodsott i tolv år, trådte til bakfra og rørte ved det ytterste av hans klædebon;
21 யஸ்மாத் மயா கேவலம்’ தஸ்ய வஸநம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா ஸ்வாஸ்த்²யம்’ ப்ராப்ஸ்யதே, ஸா நாரீதி மநஸி நிஸ்²சிதவதீ|
for hun sa ved sig selv: Kan jeg bare få røre ved hans klædebon, så blir jeg helbredet.
22 ததோ யீஸு²ர்வத³நம்’ பராவர்த்த்ய தாம்’ ஜகா³த³, ஹே கந்யே, த்வம்’ ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வ, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்தா²மகார்ஷீத்| ஏதத்³வாக்யே க³தி³தஏவ ஸா யோஷித் ஸ்வஸ்தா²பூ⁴த்|
Men han vendte sig om, og da han så henne, sa han: Vær frimodig, datter! din tro har frelst dig. Og kvinnen blev helbredet fra samme stund.
23 அபரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்யாத்⁴யக்ஷஸ்ய கே³ஹம்’ க³த்வா வாத³கப்ரப்⁴ரு’தீந் ப³ஹூந் லோகாந் ஸ²ப்³தா³யமாநாந் விலோக்ய தாந் அவத³த்,
Og da Jesus kom inn i synagoge-forstanderens hus og så fløitespillerne og hopen som larmet, sa han til dem:
24 பந்தா²நம்’ த்யஜ, கந்யேயம்’ நாம்ரியத நித்³ரிதாஸ்தே; கதா²மேதாம்’ ஸ்²ருத்வா தே தமுபஜஹஸு: |
Gå bort! Piken er ikke død; hun sover. Og de lo ham ut.
25 கிந்து ஸர்வ்வேஷு ப³ஹிஷ்க்ரு’தேஷு ஸோ(அ)ப்⁴யந்தரம்’ க³த்வா கந்யாயா: கரம்’ த்⁴ரு’தவாந், தேந ஸோத³திஷ்ட²த்;
Men da han hadde drevet hopen ut, gikk han inn og tok henne ved hånden; og piken stod op.
26 ததஸ்தத்கர்ம்மணோ யஸ²: க்ரு’த்ஸ்நம்’ தம்’ தே³ஸ²ம்’ வ்யாப்தவத்|
Og ryktet om dette kom ut i hele landet deromkring.
27 தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத்³ யாத்ராம்’ சகார; ததா³ ஹே தா³யூத³: ஸந்தாந, அஸ்மாந் த³யஸ்வ, இதி வத³ந்தௌ த்³வௌ ஜநாவந்தௌ⁴ ப்ரோசைராஹூயந்தௌ தத்பஸ்²சாத்³ வவ்ரஜது: |
Og da Jesus gikk derfra, fulgte der ham to blinde, som ropte: Miskunn dig over oss, du Davids sønn!
28 ததோ யீஸௌ² கே³ஹமத்⁴யம்’ ப்ரவிஷ்டம்’ தாவபி தஸ்ய ஸமீபம் உபஸ்தி²தவந்தௌ, ததா³நீம்’ ஸ தௌ ப்ரு’ஷ்டவாந் கர்ம்மைதத் கர்த்தும்’ மம ஸாமர்த்²யம் ஆஸ்தே, யுவாம்’ கிமிதி ப்ரதீத²: ? ததா³ தௌ ப்ரத்யூசது: , ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴|
Og da han var kommet inn i huset, gikk de blinde til ham og Jesus sa til dem: Tror I at jeg kan gjøre dette? De sa til ham: Ja, Herre!
29 ததா³நீம்’ ஸ தயோ ர்லோசநாநி ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் ப³பா⁴ஷே, யுவயோ: ப்ரதீத்யநுஸாராத்³ யுவயோ ர்மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்| தேந தத்க்ஷணாத் தயோ ர்நேத்ராணி ப்ரஸந்நாந்யப⁴வந்,
Da rørte han ved deres øine og sa: Det skje eder efter eders tro!
30 பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தௌ த்³ரு’ட⁴மாஜ்ஞாப்ய ஜகா³த³, அவத⁴த்தம் ஏதாம்’ கதா²ம்’ கோபி மநுஜோ ம ஜாநீயாத்|
Og deres øine blev oplatt. Og Jesus talte strengt til dem og sa: Se til at ingen får vite det!
31 கிந்து தௌ ப்ரஸ்தா²ய தஸ்மிந் க்ரு’த்ஸ்நே தே³ஸே² தஸ்ய கீர்த்திம்’ ப்ரகாஸ²யாமாஸது: |
Men de gikk ut og utbredte ryktet om ham i hele landet deromkring.
32 அபரம்’ தௌ ப³ஹிர்யாத ஏதஸ்மிந்நந்தரே மநுஜா ஏகம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்தமூகம்’ தஸ்ய ஸமீபம் ஆநீதவந்த: |
Da nu disse gikk bort, se, da førte de til ham et stumt menneske, som var besatt.
33 தேந பூ⁴தே த்யாஜிதே ஸ மூக: கதா²ம்’ கத²யிதும்’ ப்ராரப⁴த, தேந ஜநா விஸ்மயம்’ விஜ்ஞாய கத²யாமாஸு: , இஸ்ராயேலோ வம்’ஸே² கதா³பி நேத்³ரு’க³த்³ரு’ஸ்²யத;
Og da den onde ånd var drevet ut, talte den stumme. Og folket undret sig og sa: Aldri har slikt vært sett i Israel.
34 கிந்து பி²ரூஸி²ந: கத²யாஞ்சக்ரு: பூ⁴தாதி⁴பதிநா ஸ பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
Men fariseerne sa: Det er ved de onde ånders fyrste han driver de onde ånder ut.
35 தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ப⁴ஜநப⁴வந உபதி³ஸ²ந் ராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் லோகாநாம்’ யஸ்ய ய ஆமயோ யா ச பீடா³ஸீத், தாந் ஸ²மயந் ஸ²மயம்’ஸ்²ச ஸர்வ்வாணி நக³ராணி க்³ராமாம்’ஸ்²ச ப³ப்⁴ராம|
Og Jesus gikk omkring i alle byene og landsbyene og lærte folket i deres synagoger og forkynte evangeliet om riket og helbredet all sykdom og all skrøpelighet.
36 அந்யஞ்ச மநுஜாந் வ்யாகுலாந் அரக்ஷகமேஷாநிவ ச த்யக்தாந் நிரீக்ஷ்ய தேஷு காருணிக: ஸந் ஸி²ஷ்யாந் அவத³த்,
Og da han så folket, ynkedes han inderlig over dem; for de var ille medfarne og forkomne, lik får som ikke har hyrde.
37 ஸ²ஸ்யாநி ப்ரசுராணி ஸந்தி, கிந்து சே²த்தார: ஸ்தோகா: |
Da sa han til sine disipler: Høsten er stor, men arbeiderne få;
38 க்ஷேத்ரம்’ ப்ரத்யபராந் சே²த³காந் ப்ரஹேதும்’ ஸ²ஸ்யஸ்வாமிநம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்|
bed derfor høstens herre at han vil drive arbeidere ut til sin høst!
