மதி²: 3
1 ததா³நோம்’ யோஹ்ந்நாமா மஜ்ஜயிதா யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்ய ப்ராந்தரம் உபஸ்தா²ய ப்ரசாரயந் கத²யாமாஸ,
I de dager stod døperen Johannes frem og forkynte i Judeas ørken
2 மநாம்’ஸி பராவர்த்தயத, ஸ்வர்கீ³யராஜத்வம்’ ஸமீபமாக³தம்|
og sa: Omvend eder; for himlenes rike er kommet nær!
3 பரமேஸ²ஸ்ய பந்தா²நம்’ பரிஷ்குருத ஸர்வ்வத: | தஸ்ய ராஜபதா²ம்’ஸ்²சைவ ஸமீகுருத ஸர்வ்வதா²| இத்யேதத் ப்ராந்தரே வாக்யம்’ வத³த: கஸ்யசித்³ ரவ: ||
For det er ham profeten Esaias taler om når han sier: Det er en røst av en som roper i ørkenen: Rydd Herrens vei, gjør hans stier jevne!
4 ஏதத்³வசநம்’ யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா யோஹநமுத்³தி³ஸ்²ய பா⁴ஷிதம்| யோஹநோ வஸநம்’ மஹாங்க³ரோமஜம்’ தஸ்ய கடௌ சர்ம்மகடிப³ந்த⁴நம்’; ஸ ச ஸூ²ககீடாந் மது⁴ ச பு⁴க்தவாந்|
Men Johannes hadde klædebon av kamelhår og lærbelte om sin lend, og hans mat var gresshopper og vill honning.
5 ததா³நீம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரநிவாஸிந: ஸர்வ்வே யிஹூதி³தே³ஸீ²யா யர்த்³த³ந்தடிந்யா உப⁴யதடஸ்தா²ஸ்²ச மாநவா ப³ஹிராக³த்ய தஸ்ய ஸமீபே
Da drog Jerusalem og hele Judea og hele landet om Jordan ut til ham,
6 ஸ்வீயம்’ ஸ்வீயம்’ து³ரிதம் அங்கீ³க்ரு’த்ய தஸ்யாம்’ யர்த்³த³நி தேந மஜ்ஜிதா ப³பூ⁴வு: |
og de blev døpt av ham i elven Jordan, idet de bekjente sine synder.
7 அபரம்’ ப³ஹூந் பி²ரூஸி²ந: ஸிதூ³கிநஸ்²ச மநுஜாந் மம்’க்தும்’ ஸ்வஸமீபம் ஆக³ச்ச்²தோ விலோக்ய ஸ தாந் அபி⁴த³தௌ⁴, ரே ரே பு⁴ஜக³வம்’ஸா² ஆகா³மீந: கோபாத் பலாயிதும்’ யுஷ்மாந் கஸ்²சேதிதவாந்?
Men da han så mange av fariseerne og sadduseerne komme til hans dåp, sa han til dem: Ormeyngel! hvem lærte eder å fly for den kommende vrede?
8 மந: பராவர்த்தநஸ்ய ஸமுசிதம்’ ப²லம்’ ப²லத|
Bær derfor frukt som er omvendelsen verdig,
9 கிந்த்வஸ்மாகம்’ தாத இப்³ராஹீம் அஸ்தீதி ஸ்வேஷு மந: ஸு சீந்தயந்தோ மா வ்யாஹரத| யதோ யுஷ்மாந் அஹம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வர ஏதேப்⁴ய: பாஷாணேப்⁴ய இப்³ராஹீம: ஸந்தாநாந் உத்பாத³யிதும்’ ஸ²க்நோதி|
og tro ikke at I kan si ved eder selv: Vi har Abraham til far! for jeg sier eder at Gud kan opvekke Abraham barn av disse stener.
10 அபரம்’ பாத³பாநாம்’ மூலே குடா²ர இதா³நீமபி லக³ந் ஆஸ்தே, தஸ்மாத்³ யஸ்மிந் பாத³பே உத்தமம்’ ப²லம்’ ந ப⁴வதி, ஸ க்ரு’த்தோ மத்⁴யே(அ)க்³நிம்’ நிக்ஷேப்ஸ்யதே|
Øksen ligger allerede ved roten av trærne; derfor blir hvert tre som ikke bærer god frukt, hugget ned og kastet på ilden.
11 அபரம் அஹம்’ மந: பராவர்த்தநஸூசகேந மஜ்ஜநேந யுஷ்மாந் மஜ்ஜயாமீதி ஸத்யம்’, கிந்து மம பஸ்²சாத்³ ய ஆக³ச்ச²தி, ஸ மத்தோபி மஹாந், அஹம்’ ததீ³யோபாநஹௌ வோடு⁴மபி நஹி யோக்³யோஸ்மி, ஸ யுஷ்மாந் வஹ்நிரூபே பவித்ர ஆத்மநி ஸம்’மஜ்ஜயிஷ்யதி|
Jeg døper eder med vann til omvendelse; men han som kommer efter mig, er sterkere enn jeg, han hvis sko jeg ikke er verdig til å bære; han skal døpe eder med den Hellige Ånd og ild;
12 தஸ்ய காரே ஸூர்ப ஆஸ்தே, ஸ ஸ்வீயஸ²ஸ்யாநி ஸம்யக் ப்ரஸ்போ²ட்ய நிஜாந் ஸகலகோ³தூ⁴மாந் ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய பா⁴ண்டா³கா³ரே ஸ்தா²பயிஷ்யதி, கிம்’ந்து ஸர்வ்வாணி வுஷாண்யநிர்வ்வாணவஹ்நிநா தா³ஹயிஷ்யதி|
han har sin kasteskovl i sin hånd, og han skal rense sin låve og samle sin hvete i laden, men agnene skal han brenne op med uslukkelig ild.
13 அநந்தரம்’ யீஸு² ர்யோஹநா மஜ்ஜிதோ ப⁴விதும்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸா²த்³ யர்த்³த³நி தஸ்ய ஸமீபம் ஆஜகா³ம|
Da kom Jesus fra Galilea til Jordan til Johannes for å bli døpt av ham.
14 கிந்து யோஹந் தம்’ நிஷித்⁴ய ப³பா⁴ஷே, த்வம்’ கிம்’ மம ஸமீபம் ஆக³ச்ச²ஸி? வரம்’ த்வயா மஜ்ஜநம்’ மம ப்ரயோஜநம் ஆஸ்தே|
Men han nektet ham det og sa: Jeg trenger til å bli døpt av dig, og du kommer til mig?
15 ததா³நீம்’ யீஸு²: ப்ரத்யவோசத்; ஈதா³நீம் அநுமந்யஸ்வ, யத இத்த²ம்’ ஸர்வ்வத⁴ர்ம்மஸாத⁴நம் அஸ்மாகம்’ கர்த்தவ்யம்’, தத: ஸோ(அ)ந்வமந்யத|
Men Jesus svarte og sa til ham: La det nu skje! for således sømmer det sig for oss å fullbyrde all rettferdighet. Da lot han det skje.
16 அநந்தரம்’ யீஸு²ரம்மஸி மஜ்ஜிது: ஸந் தத்க்ஷணாத் தோயமத்⁴யாத்³ உத்தா²ய ஜகா³ம, ததா³ ஜீமூதத்³வாரே முக்தே ஜாதே, ஸ ஈஸ்²வரஸ்யாத்மாநம்’ கபோதவத்³ அவருஹ்ய ஸ்வோபர்ய்யாக³ச்ச²ந்தம்’ வீக்ஷாஞ்சக்ரே|
Men da Jesus var døpt, steg han straks op av vannet, og se, himmelen åpnet sig for ham, og han så Guds Ånd fare ned som en due og komme over ham.
17 அபரம் ஏஷ மம ப்ரிய: புத்ர ஏதஸ்மிந்நேவ மம மஹாஸந்தோஷ ஏதாத்³ரு’ஸீ² வ்யோமஜா வாக்³ ப³பூ⁴வ|
Og se, det kom en røst fra himmelen, som sa: Dette er min Sønn, den elskede, i hvem jeg har velbehag.
