மதி²: 3
1 ததா³நோம்’ யோஹ்ந்நாமா மஜ்ஜயிதா யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்ய ப்ராந்தரம் உபஸ்தா²ய ப்ரசாரயந் கத²யாமாஸ,
In die dagen trad Johannes de Doper op, en preekte in de woestijn van Judea.
2 மநாம்’ஸி பராவர்த்தயத, ஸ்வர்கீ³யராஜத்வம்’ ஸமீபமாக³தம்|
Hij sprak: Bekeert u, want het rijk der hemelen is nabij.
3 பரமேஸ²ஸ்ய பந்தா²நம்’ பரிஷ்குருத ஸர்வ்வத: | தஸ்ய ராஜபதா²ம்’ஸ்²சைவ ஸமீகுருத ஸர்வ்வதா²| இத்யேதத் ப்ராந்தரே வாக்யம்’ வத³த: கஸ்யசித்³ ரவ: ||
Welnu, deze is het, van wien de profeet Isaias gesproken heeft, toen hij zeide: "De stem van een roepende in de woestijn: Bereidt de weg des Heren, Maakt recht zijn paden."
4 ஏதத்³வசநம்’ யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா யோஹநமுத்³தி³ஸ்²ய பா⁴ஷிதம்| யோஹநோ வஸநம்’ மஹாங்க³ரோமஜம்’ தஸ்ய கடௌ சர்ம்மகடிப³ந்த⁴நம்’; ஸ ச ஸூ²ககீடாந் மது⁴ ச பு⁴க்தவாந்|
Deze Johannes droeg een kemelharen mantel, en een leren heupkleed om zijn lenden; zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing.
5 ததா³நீம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரநிவாஸிந: ஸர்வ்வே யிஹூதி³தே³ஸீ²யா யர்த்³த³ந்தடிந்யா உப⁴யதடஸ்தா²ஸ்²ச மாநவா ப³ஹிராக³த்ய தஸ்ய ஸமீபே
Toen liep Jerusalem en heel Judea en de ganse Jordaanstreek tot hem uit.
6 ஸ்வீயம்’ ஸ்வீயம்’ து³ரிதம் அங்கீ³க்ரு’த்ய தஸ்யாம்’ யர்த்³த³நி தேந மஜ்ஜிதா ப³பூ⁴வு: |
En, terwijl ze hun zonden beleden, lieten ze zich door hem dopen in de Jordaan.
7 அபரம்’ ப³ஹூந் பி²ரூஸி²ந: ஸிதூ³கிநஸ்²ச மநுஜாந் மம்’க்தும்’ ஸ்வஸமீபம் ஆக³ச்ச்²தோ விலோக்ய ஸ தாந் அபி⁴த³தௌ⁴, ரே ரே பு⁴ஜக³வம்’ஸா² ஆகா³மீந: கோபாத் பலாயிதும்’ யுஷ்மாந் கஸ்²சேதிதவாந்?
Toen hij echter ook vele farizeën en sadduceën om zijn doopsel zag komen, zei hij hun: Adderenbroed, wie heeft u geleerd, de komende wraak te ontvluchten?
8 மந: பராவர்த்தநஸ்ய ஸமுசிதம்’ ப²லம்’ ப²லத|
Brengt dus waardige vruchten van boetvaardigheid voort,
9 கிந்த்வஸ்மாகம்’ தாத இப்³ராஹீம் அஸ்தீதி ஸ்வேஷு மந: ஸு சீந்தயந்தோ மா வ்யாஹரத| யதோ யுஷ்மாந் அஹம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வர ஏதேப்⁴ய: பாஷாணேப்⁴ய இப்³ராஹீம: ஸந்தாநாந் உத்பாத³யிதும்’ ஸ²க்நோதி|
en doet niet, alsof gij denkt bij uzelf: We hebben Abraham tot vader. Want ik zeg u, dat God de macht heeft, om uit deze stenen voor Abraham kinderen te verwekken.
10 அபரம்’ பாத³பாநாம்’ மூலே குடா²ர இதா³நீமபி லக³ந் ஆஸ்தே, தஸ்மாத்³ யஸ்மிந் பாத³பே உத்தமம்’ ப²லம்’ ந ப⁴வதி, ஸ க்ரு’த்தோ மத்⁴யே(அ)க்³நிம்’ நிக்ஷேப்ஸ்யதே|
Reeds ligt de bijl aan de wortel der bomen. Iedere boom, die geen goede vruchten draagt, zal omgehouwen worden en in het vuur geworpen.
11 அபரம் அஹம்’ மந: பராவர்த்தநஸூசகேந மஜ்ஜநேந யுஷ்மாந் மஜ்ஜயாமீதி ஸத்யம்’, கிந்து மம பஸ்²சாத்³ ய ஆக³ச்ச²தி, ஸ மத்தோபி மஹாந், அஹம்’ ததீ³யோபாநஹௌ வோடு⁴மபி நஹி யோக்³யோஸ்மி, ஸ யுஷ்மாந் வஹ்நிரூபே பவித்ர ஆத்மநி ஸம்’மஜ்ஜயிஷ்யதி|
Ik doop u met water ter bekering, maar die na mij zal komen, is machtiger dan ik; en ik ben niet waardig, Hem zijn schoeisel aan te dragen. Hij zal u dopen met den Heiligen Geest en met vuur.
12 தஸ்ய காரே ஸூர்ப ஆஸ்தே, ஸ ஸ்வீயஸ²ஸ்யாநி ஸம்யக் ப்ரஸ்போ²ட்ய நிஜாந் ஸகலகோ³தூ⁴மாந் ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய பா⁴ண்டா³கா³ரே ஸ்தா²பயிஷ்யதி, கிம்’ந்து ஸர்வ்வாணி வுஷாண்யநிர்வ்வாணவஹ்நிநா தா³ஹயிஷ்யதி|
Hij heeft zijn wan in de hand, en Hij zal zijn dorsvloer zuiveren; de tarwe verzamelen in de schuur, maar het kaf verbranden in onuitblusbaar vuur.
13 அநந்தரம்’ யீஸு² ர்யோஹநா மஜ்ஜிதோ ப⁴விதும்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸா²த்³ யர்த்³த³நி தஸ்ய ஸமீபம் ஆஜகா³ம|
Nu kwam ook Jesus van Galilea naar de Jordaan tot Johannes, om Zich door hem te laten dopen.
14 கிந்து யோஹந் தம்’ நிஷித்⁴ய ப³பா⁴ஷே, த்வம்’ கிம்’ மம ஸமீபம் ஆக³ச்ச²ஸி? வரம்’ த்வயா மஜ்ஜநம்’ மம ப்ரயோஜநம் ஆஸ்தே|
Maar Johannes verzette er zich tegen, en sprak: Ik moet gedoopt worden door U, en Gij komt tot mij?
15 ததா³நீம்’ யீஸு²: ப்ரத்யவோசத்; ஈதா³நீம் அநுமந்யஸ்வ, யத இத்த²ம்’ ஸர்வ்வத⁴ர்ம்மஸாத⁴நம் அஸ்மாகம்’ கர்த்தவ்யம்’, தத: ஸோ(அ)ந்வமந்யத|
Jesus antwoordde hem: Laat het nu toe; want zo betaamt het ons, alle gerechtigheid te vervullen. Toen liet hij Hem toe.
16 அநந்தரம்’ யீஸு²ரம்மஸி மஜ்ஜிது: ஸந் தத்க்ஷணாத் தோயமத்⁴யாத்³ உத்தா²ய ஜகா³ம, ததா³ ஜீமூதத்³வாரே முக்தே ஜாதே, ஸ ஈஸ்²வரஸ்யாத்மாநம்’ கபோதவத்³ அவருஹ்ய ஸ்வோபர்ய்யாக³ச்ச²ந்தம்’ வீக்ஷாஞ்சக்ரே|
Nadat Jesus de doop had ontvangen, steeg Hij onmiddellijk uit het water. En zie, de hemelen openden zich, en Hij zag den Geest Gods als een duif nederdalen en over Zich komen.
17 அபரம் ஏஷ மம ப்ரிய: புத்ர ஏதஸ்மிந்நேவ மம மஹாஸந்தோஷ ஏதாத்³ரு’ஸீ² வ்யோமஜா வாக்³ ப³பூ⁴வ|
En zie, een stem uit de hemel sprak: Deze is mijn beminde Zoon, in wien Ik mijn welbehagen heb.
