மதி²: 26
1 யீஸு²ரேதாந் ப்ரஸ்தாவாந் ஸமாப்ய ஸி²ஷ்யாநூசே,
Og det skjedde da Jesus hadde endt hele denne tale, da sa han til sine disipler:
2 யுஷ்மாபி⁴ ர்ஜ்ஞாதம்’ தி³நத்³வயாத் பரம்’ நிஸ்தாரமஹ உபஸ்தா²ஸ்யதி, தத்ர மநுஜஸுத: க்ருஸே²ந ஹந்தும்’ பரகரேஷு ஸமர்பிஷ்யதே|
I vet at om to dager er det påske, og da skal Menneskesønnen overgis til å korsfestes.
3 தத: பரம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாத்⁴யாபகப்ராஞ்ச: கியபா²நாம்நோ மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாயாம்’ மிலித்வா
Da kom yppersteprestene og folkets eldste sammen hos ypperstepresten, som hette Kaifas, i hans gård,
4 கேநோபாயேந யீஸு²ம்’ த்⁴ரு’த்வா ஹந்தும்’ ஸ²க்நுயுரிதி மந்த்ரயாஞ்சக்ரு: |
og de rådslo om å gripe Jesus med list og slå ham ihjel.
5 கிந்து தைருக்தம்’ மஹகாலே ந த⁴ர்த்தவ்ய: , த்⁴ரு’தே ப்ரஜாநாம்’ கலஹேந ப⁴விதும்’ ஸ²க்யதே|
Men de sa: Ikke på høitiden, forat det ikke skal bli opstyr blandt folket.
6 ததோ பை³த²நியாபுரே ஸி²மோநாக்²யஸ்ய குஷ்டி²நோ வேஸ்²மநி யீஸௌ² திஷ்ட²தி
Men da Jesus var kommet til Betania og var i Simon den spedalskes hus,
7 காசந யோஷா ஸ்²வேதோபலபா⁴ஜநேந மஹார்க்⁴யம்’ ஸுக³ந்தி⁴ தைலமாநீய போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தஸ்தஸ்ய ஸி²ரோப்⁴யஷேசத்|
da kom en kvinne til ham, som hadde en alabaster-krukke med kostelig salve, og hun helte den ut over hans hode, mens han satt til bords.
8 கிந்து ததா³லோக்ய தச்சி²ஷ்யை: குபிதைருக்தம்’, குத இத்த²மபவ்யயதே?
Men da disiplene så det, blev de vrede og sa: Hvad skal denne spille være til?
9 சேதி³த³ம்’ வ்யக்ரேஷ்யத, தர்ஹி பூ⁴ரிமூல்யம்’ ப்ராப்ய த³ரித்³ரேப்⁴யோ வ்யதாரிஷ்யத|
Dette kunde jo være solgt for mange penger og gitt til de fattige.
10 யீஸு²நா தத³வக³த்ய தே ஸமுதி³தா: , யோஷாமேநாம்’ குதோ து³: கி²நீம்’ குருத², ஸா மாம்’ ப்ரதி ஸாது⁴ கர்ம்மாகார்ஷீத்|
Men da Jesus merket det, sa han til dem: Hvorfor gjør I kvinnen fortred? hun har jo gjort en god gjerning mot mig.
11 யுஷ்மாகமம்’ ஸமீபே த³ரித்³ரா: ஸததமேவாஸதே, கிந்து யுஷ்மாகமந்திகேஹம்’ நாஸே ஸததம்’|
For de fattige har I alltid hos eder, men mig har I ikke alltid.
12 ஸா மம காயோபரி ஸுக³ந்தி⁴தைலம்’ ஸிக்த்வா மம ஸ்²மஸா²நதா³நகர்ம்மாகார்ஷீத்|
For da hun helte denne salve ut over mitt legeme, gjorde hun mig i stand til min jordeferd.
13 அதோஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி ஸர்வ்வஸ்மிந் ஜக³தி யத்ர யத்ரைஷ ஸுஸமாசார: ப்ரசாரிஷ்யதே, தத்ர தத்ரைதஸ்யா நார்ய்யா: ஸ்மரணார்த²ம் கர்ம்மேத³ம்’ ப்ரசாரிஷ்யதே|
Sannelig sier jeg eder: Hvor som helst dette evangelium forkynnes i all verden, skal også det hun gjorde, omtales til minne om henne.
14 ததோ த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாம் ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³நாமக ஏக: ஸி²ஷ்ய: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாமந்திகம்’ க³த்வா கதி²தவாந்,
Da gikk en av de tolv, som hette Judas Iskariot, til yppersteprestene
15 யதி³ யுஷ்மாகம்’ கரேஷு யீஸு²ம்’ ஸமர்பயாமி, தர்ஹி கிம்’ தா³ஸ்யத²? ததா³நீம்’ தே தஸ்மை த்ரிம்’ஸ²ந்முத்³ரா தா³தும்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவந்த: |
og sa: Hvad vil I gi mig, så skal jeg gi ham i eders vold? De gav ham da tretti sølvpenninger.
16 ஸ ததா³ரப்⁴ய தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸுயோக³ம்’ சேஷ்டிதவாந்|
Og fra den tid av søkte han leilighet til å forråde ham.
17 அநந்தரம்’ கிண்வஸூ²ந்யபூபபர்வ்வண: ப்ரத²மேஹ்நி ஸி²ஷ்யா யீஸு²ம் உபக³த்ய பப்ரச்சு²: ப⁴வத்க்ரு’தே குத்ர வயம்’ நிஸ்தாரமஹபோ⁴ஜ்யம் ஆயோஜயிஷ்யாம: ? ப⁴வத: கேச்சா²?
Men på den første dag av de usyrede brøds høitid gikk disiplene til Jesus og sa til ham: Hvor vil du vi skal gjøre i stand for dig til å ete påskelammet?
18 ததா³ ஸ க³தி³தவாந், மத்⁴யேநக³ரமமுகபும்’ஸ: ஸமீபம்’ வ்ரஜித்வா வத³த, கு³ரு ர்க³தி³தவாந், மத்கால: ஸவித⁴: , ஸஹ ஸி²ஷ்யைஸ்த்வதா³லயே நிஸ்தாரமஹபோ⁴ஜ்யம்’ போ⁴க்ஷ்யே|
Han sa: Gå inn i byen til en mann der, og si til ham: Mesteren sier: Min tid er nær; hos dig vil jeg holde påske med mine disipler.
19 ததா³ ஸி²ஷ்யா யீஸோ²ஸ்தாத்³ரு’ஸ²நிதே³ஸா²நுரூபகர்ம்ம விதா⁴ய தத்ர நிஸ்தாரமஹபோ⁴ஜ்யமாஸாத³யாமாஸு: |
Og disiplene gjorde som Jesus bød dem, og gjorde i stand påskelammet.
20 தத: ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யாம்’ த்³வாத³ஸ²பி⁴: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ ஸ ந்யவிஸ²த்|
Men da det var blitt aften, satte han sig til bords med de tolv.
21 அபரம்’ பு⁴ஞ்ஜாந உக்தவாந் யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, யுஷ்மாகமேகோ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
Og mens de åt, sa han: Sannelig sier jeg eder: En av eder skal forråde mig.
22 ததா³ தே(அ)தீவ து³: கி²தா ஏகைகஸோ² வக்துமாரேபி⁴ரே, ஹே ப்ரபோ⁴, ஸ கிமஹம்’?
Og de blev meget bedrøvet, og begynte å si til ham hver for sig: Det er da vel ikke mig, Herre?
23 தத: ஸ ஜகா³த³, மயா ஸாகம்’ யோ ஜநோ போ⁴ஜநபாத்ரே கரம்’ ஸம்’க்ஷிபதி, ஸ ஏவ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
Han svarte og sa: Den som dypper hånden i fatet sammen med mig, han skal forråde mig.
24 மநுஜஸுதமதி⁴ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தமாஸ்தே, தத³நுரூபா தத்³க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி; கிந்து யேந பும்’ஸா ஸ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே, ஹா ஹா சேத் ஸ நாஜநிஷ்யத, ததா³ தஸ்ய க்ஷேமமப⁴விஷ்யத்|
Menneskesønnen går bort, som skrevet er om ham; men ve det menneske ved hvem Menneskesønnen blir forrådt! Det hadde vært godt for det menneske om han aldri var født.
25 ததா³ யிஹூதா³நாமா யோ ஜநஸ்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி, ஸ உக்தவாந், ஹே கு³ரோ, ஸ கிமஹம்’? தத: ஸ ப்ரத்யுக்தவாந், த்வயா ஸத்யம்’ க³தி³தம்|
Da svarte Judas, som forrådte ham: Det er da vel ikke mig, rabbi? Han sa til ham: Du har selv sagt det.
26 அநந்தரம்’ தேஷாமஸ²நகாலே யீஸு²: பூபமாதா³யேஸ்²வரீயகு³ணாநநூத்³ய ப⁴ம்’க்த்வா ஸி²ஷ்யேப்⁴ய: ப்ரதா³ய ஜகா³த³, மத்³வபு: ஸ்வரூபமிமம்’ க்³ரு’ஹீத்வா கா²த³த|
Men mens de åt, tok Jesus et brød, velsignet og brøt det, gav disiplene og sa: Ta, et! Dette er mitt legeme.
27 பஸ்²சாத் ஸ கம்’ஸம்’ க்³ரு’ஹ்லந் ஈஸ்²வரீயகு³ணாநநூத்³ய தேப்⁴ய: ப்ரதா³ய கதி²தவாந், ஸர்வ்வை ர்யுஷ்மாபி⁴ரநேந பாதவ்யம்’,
Og han tok en kalk og takket, gav dem og sa: Drikk alle derav!
28 யஸ்மாத³நேகேஷாம்’ பாபமர்ஷணாய பாதிதம்’ யந்மந்நூத்நநியமரூபஸோ²ணிதம்’ ததே³தத்|
For dette er mitt blod, den nye pakts blod, som utgydes for mange til syndenes forlatelse.
29 அபரமஹம்’ நூத்நகோ³ஸ்தநீரஸம்’ ந பாஸ்யாமி, தாவத் கோ³ஸ்தநீப²லரஸம்’ புந: கதா³பி ந பாஸ்யாமி|
Men jeg sier eder: Fra nu av skal jeg ikke drikke av denne vintreets frukt, før den dag da jeg skal drikke den ny med eder i min Faders rike.
30 பஸ்²சாத் தே கீ³தமேகம்’ ஸம்’கீ³ய ஜைதுநாக்²யகி³ரிம்’ க³தவந்த: |
Og da de hadde sunget lovsangen, gikk de ut til Oljeberget.
31 ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநவோசத், அஸ்யாம்’ ரஜந்யாமஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ விக்⁴நரூபோ ப⁴விஷ்யாமி, யதோ லிகி²தமாஸ்தே, "மேஷாணாம்’ ரக்ஷகோ யஸ்தம்’ ப்ரஹரிஷ்யாம்யஹம்’ தத: | மேஷாணாம்’ நிவஹோ நூநம்’ ப்ரவிகீர்ணோ ப⁴விஷ்யதி"||
Da sier Jesus til dem: I denne natt skal I alle ta anstøt av mig; for det er skrevet: Jeg vil slå hyrden, og hjordens får skal adspredes.
32 கிந்து ஸ்²மஸா²நாத் ஸமுத்தா²ய யுஷ்மாகமக்³ரே(அ)ஹம்’ கா³லீலம்’ க³மிஷ்யாமி|
Men når jeg er opstanden, vil jeg gå i forveien for eder til Galilea.
33 பிதரஸ்தம்’ ப்ரோவாச, ப⁴வாம்’ஸ்²சேத் ஸர்வ்வேஷாம்’ விக்⁴நரூபோ ப⁴வதி, ததா²பி மம ந ப⁴விஷ்யதி|
Da svarte Peter og sa til ham: Om alle tar anstøt av dig, så vil jeg aldri ta anstøt.
34 ததோ யீஸு²நா ஸ உக்த: , துப்⁴யமஹம்’ தத்²யம்’ கத²யாமி, யாமிந்யாமஸ்யாம்’ சரணாயுத⁴ஸ்ய ரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மாம்’ த்ரி ர்நாங்கீ³கரிஷ்யஸி|
Jesus sa til ham: Sannelig sier jeg dig: I denne natt, før hanen galer, skal du fornekte mig tre ganger.
35 தத: பிதர உதி³தவாந், யத்³யபி த்வயா ஸமம்’ மர்த்தவ்யம்’, ததா²பி கதா³பி த்வாம்’ ந நாங்கீ³கரிஷ்யாமி; ததை²வ ஸர்வ்வே ஸி²ஷ்யாஸ்²சோசு: |
Peter sa til ham: Om jeg så skal dø med dig, vil jeg ikke fornekte dig. Det samme sa alle disiplene.
36 அநந்தரம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ கே³த்ஸி²மாநீநாமகம்’ ஸ்தா²நம்’ ப்ரஸ்தா²ய தேப்⁴ய: கதி²தவாந், அத³: ஸ்தா²நம்’ க³த்வா யாவத³ஹம்’ ப்ரார்த²யிஷ்யே தாவத்³ யூயமத்ரோபவிஸ²த|
Da kom Jesus med dem til et sted som heter Getsemane, og han sa til disiplene: Sett eder her, mens jeg går der bort og beder!
37 பஸ்²சாத் ஸ பிதரம்’ ஸிவதி³யஸுதௌ ச ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா க³தவாந், ஸோ²காகுலோ(அ)தீவ வ்யதி²தஸ்²ச ப³பூ⁴வ|
Og han tok Peter og de to Sebedeus' sønner med sig og begynte å bedrøves og engstes.
38 தாநவாதீ³ச்ச ம்ரு’தியாதநேவ மத்ப்ராணாநாம்’ யாதநா ஜாயதே, யூயமத்ர மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜாக்³ரு’த|
Da sier han til dem: Min sjel er bedrøvet inntil døden; bli her og våk med mig!
39 தத: ஸ கிஞ்சித்³தூ³ரம்’ க³த்வாதோ⁴முக²: பதந் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, ஹே மத்பிதர்யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி, தர்ஹி கம்’ஸோ(அ)யம்’ மத்தோ தூ³ரம்’ யாது; கிந்து மதி³ச்சா²வத் ந ப⁴வது, த்வதி³ச்சா²வத்³ ப⁴வது|
Og han gikk et lite stykke frem, falt på sitt ansikt og bad og sa: Min Fader! er det mulig, da la denne kalk gå mig forbi! Dog, ikke som jeg vil, men som du vil!
40 தத: ஸ ஸி²ஷ்யாநுபேத்ய தாந் நித்³ரதோ நிரீக்ஷ்ய பிதராய கத²யாமாஸ, யூயம்’ மயா ஸாகம்’ த³ண்ட³மேகமபி ஜாக³ரிதும்’ நாஸ²ந்குத?
Og han kommer til disiplene og finner dem sovende og sier til Peter: Så var I da ikke i stand til å våke en time med mig!
41 பரீக்ஷாயாம்’ ந பதிதும்’ ஜாக்³ரு’த ப்ரார்த²யத்⁴வஞ்ச; ஆத்மா ஸமுத்³யதோஸ்தி, கிந்து வபு ர்து³ர்ப்³ப³லம்’|
Våk og bed, forat I ikke skal komme i fristelse! Ånden er villig, men kjødet er skrøpelig.
42 ஸ த்³விதீயவாரம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, ஹே மத்தாத, ந பீதே யதி³ கம்’ஸமித³ம்’ மத்தோ தூ³ரம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்நோதி, தர்ஹி த்வதி³ச்சா²வத்³ ப⁴வது|
Atter gikk han annen gang bort, bad og sa: Min Fader! kan ikke dette gå mig forbi, uten at jeg må drikke det, da skje din vilje!
43 ஸ புநரேத்ய தாந் நித்³ரதோ த³த³ர்ஸ², யதஸ்தேஷாம்’ நேத்ராணி நித்³ரயா பூர்ணாந்யாஸந்|
Og han kom og fant dem atter sovende; for deres øine var tunge.
44 பஸ்²சாத் ஸ தாந் விஹாய வ்ரஜித்வா த்ரு’தீயவாரம்’ பூர்வ்வவத் கத²யந் ப்ரார்தி²தவாந்|
Og han lot dem være, og gikk atter bort og bad tredje gang og talte de samme ord.
45 தத: ஸி²ஷ்யாநுபாக³த்ய க³தி³தவாந், ஸாம்ப்ரதம்’ ஸ²யாநா: கிம்’ விஸ்²ராம்யத²? பஸ்²யத, ஸமய உபாஸ்தா²த், மநுஜஸுத: பாபிநாம்’ கரேஷு ஸமர்ப்யதே|
Da kom han til disiplene og sa til dem: I sover altså og hviler eder! Se, timen er nær da Menneskesønnen skal overgis i synderes hender;
46 உத்திஷ்ட²த, வயம்’ யாம: , யோ மாம்’ பரகரேஷு மஸர்பயிஷ்யதி, பஸ்²யத, ஸ ஸமீபமாயாதி|
stå op, la oss gå! Se, han er nær som forråder mig.
47 ஏதத்கதா²கத²நகாலே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாமேகோ யிஹூதா³நாமகோ முக்²யயாஜகலோகப்ராசீநை: ப்ரஹிதாந் அஸிதா⁴ரியஷ்டிதா⁴ரிணோ மநுஜாந் க்³ரு’ஹீத்வா தத்ஸமீபமுபதஸ்தௌ²|
Og mens han ennu talte, se, da kom Judas, en av de tolv, og med ham fulgte en stor hop med sverd og stokker; de kom fra yppersteprestene og folkets eldste.
48 அஸௌ பரகரேஷ்வர்பயிதா பூர்வ்வம்’ தாந் இத்த²ம்’ ஸங்கேதயாமாஸ, யமஹம்’ சும்பி³ஷ்யே, ஸோ(அ)ஸௌ மநுஜ: ,ஸஏவ யுஷ்மாபி⁴ ர்தா⁴ர்ய்யதாம்’|
Men han som forrådte ham, hadde gitt dem et tegn og sagt: Den jeg kysser, ham er det; grip ham!
49 ததா³ ஸ ஸபதி³ யீஸு²முபாக³த்ய ஹே கு³ரோ, ப்ரணமாமீத்யுக்த்வா தம்’ சுசும்பே³|
Og straks gikk han bort til Jesus og sa: Vær hilset, rabbi! og kysset ham.
50 ததா³ யீஸு²ஸ்தமுவாச, ஹே மித்ரம்’ கிமர்த²மாக³தோஸி? ததா³ தைராக³த்ய யீஸு²ராக்ரம்ய த³க்⁴ரே|
Men Jesus sa til ham: Venn, hvorfor er du her? Da trådte de til og la hånd på Jesus og grep ham.
51 ததோ யீஸோ²: ஸங்கி³நாமேக: கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய கோஷாத³ஸிம்’ ப³ஹிஷ்க்ரு’த்ய மஹாயாஜகஸ்ய தா³ஸமேகமாஹத்ய தஸ்ய கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
Og se, en av dem som var med Jesus, grep til med hånden og drog sitt sverd, og han slo til yppersteprestens tjener og hugg øret av ham.
52 ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, க²ட்³க³ம்’ ஸ்வஸ்தா²நே நிதே⁴ஹி யதோ யே யே ஜநா அஸிம்’ தா⁴ரயந்தி, தஏவாஸிநா விநஸ்²யந்தி|
Da sa Jesus til ham: Stikk ditt sverd i skjeden! for alle som griper til sverd, skal falle for sverd.
53 அபரம்’ பிதா யதா² மத³ந்திகம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வாஹிநீதோ(அ)தி⁴கம்’ ப்ரஹிணுயாத் மயா தமுத்³தி³ஸ்²யேதா³நீமேவ ததா² ப்ரார்த²யிதும்’ ந ஸ²க்யதே, த்வயா கிமித்த²ம்’ ஜ்ஞாயதே?
Eller tror du ikke at jeg i denne stund kan bede min Fader, og han vilde sende mig mere enn tolv legioner engler?
54 ததா² ஸதீத்த²ம்’ க⁴டிஷ்யதே த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய யதி³த³ம்’ வாக்யம்’ தத் கத²ம்’ ஸித்⁴யேத்?
Hvorledes skulde da skriftene opfylles, at så må skje?
55 ததா³நீம்’ யீஸு² ர்ஜநநிவஹம்’ ஜகா³த³, யூயம்’ க²ட்³க³யஷ்டீந் ஆதா³ய மாம்’ கிம்’ சௌரம்’ த⁴ர்த்துமாயாதா: ? அஹம்’ ப்ரத்யஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸாகமுபவிஸ்²ய ஸமுபாதி³ஸ²ம்’, ததா³ மாம்’ நாத⁴ரத;
I samme stund sa Jesus til hopen: I er gått ut som mot en røver med sverd og stokker for å gripe mig; daglig satt jeg i templet og lærte, og I grep mig ikke.
56 கிந்து ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ வாக்யாநாம்’ ஸம்’ஸித்³த⁴யே ஸர்வ்வமேதத³பூ⁴த்| ததா³ ஸர்வ்வே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ விஹாய பலாயந்த|
Men alt dette er skjedd forat profetenes skrifter skal opfylles. Da forlot alle disiplene ham og flydde.
57 அநந்தரம்’ தே மநுஜா யீஸு²ம்’ த்⁴ரு’த்வா யத்ராத்⁴யாபகப்ராஞ்ச: பரிஷத³ம்’ குர்வ்வந்த உபாவிஸ²ந் தத்ர கியபா²நாமகமஹாயாஜகஸ்யாந்திகம்’ நிந்யு: |
Men de som hadde grepet Jesus, førte ham til ypperstepresten Kaifas; der var de skriftlærde og de eldste samlet.
58 கிந்து ஸே²ஷே கிம்’ ப⁴விஷ்யதீதி வேத்தும்’ பிதரோ தூ³ரே தத்பஸ்²சாத்³ வ்ரஜித்வா மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாம்’ ப்ரவிஸ்²ய தா³ஸை: ஸஹித உபாவிஸ²த்|
Og Peter fulgte ham langt bakefter like til yppersteprestens gård, og han gikk inn og satte sig hos tjenerne for å se hvad enden vilde bli.
59 ததா³நீம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகப்ராசீநமந்த்ரிண: ஸர்வ்வே யீஸு²ம்’ ஹந்தும்’ ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம் அலிப்ஸந்த,
Men yppersteprestene og hele rådet søkte falskt vidnesbyrd mot Jesus, forat de kunde drepe ham;
60 கிந்து ந லேபி⁴ரே| அநேகேஷு ம்ரு’ஷாஸாக்ஷிஷ்வாக³தேஷ்வபி தந்ந ப்ராபு: |
men de fant ikke noget, enda mange falske vidner kom frem. Men til sist kom to frem og sa:
61 ஸே²ஷே த்³வௌ ம்ரு’ஷாஸாக்ஷிணாவாக³த்ய ஜக³த³து: , புமாநயமகத²யத், அஹமீஸ்²வரமந்தி³ரம்’ ப⁴ம்’க்த்வா தி³நத்ரயமத்⁴யே தந்நிர்ம்மாதும்’ ஸ²க்நோமி|
Denne mann har sagt: Jeg kan bryte ned Guds tempel og bygge det op igjen på tre dager.
62 ததா³ மஹாயாஜக உத்தா²ய யீஸு²ம் அவாதீ³த்| த்வம்’ கிமபி ந ப்ரதிவத³ஸி? த்வாமதி⁴ கிமேதே ஸாக்ஷ்யம்’ வத³ந்தி?
Da stod ypperstepresten op og sa til ham: Svarer du ikke på det som disse vidner mot dig?
63 கிந்து யீஸு² ர்மௌநீபூ⁴ய தஸ்யௌ| ததோ மஹாயாஜக உக்தவாந், த்வாம் அமரேஸ்²வரநாம்நா ஸ²பயாமி, த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ(அ)பி⁴ஷிக்தோ ப⁴வஸி நவேதி வத³|
Men Jesus tidde. Og ypperstepresten tok til orde og sa til ham: Jeg tar dig i ed ved den levende Gud at du sier oss om du er Messias, Guds Sønn.
64 யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், த்வம்’ ஸத்யமுக்தவாந்; அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, இத: பரம்’ மநுஜஸுதம்’ ஸர்வ்வஸ²க்திமதோ த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஸ்தா²தும்’ க³க³ணஸ்த²ம்’ ஜலத⁴ராநாருஹ்யாயாந்தம்’ வீக்ஷத்⁴வே|
Jesus sa til ham: Du har sagt det. Dog, jeg sier eder: Fra nu av skal I se Menneskesønnen sitte ved kraftens høire hånd og komme i himmelens skyer.
65 ததா³ மஹாயாஜகோ நிஜவஸநம்’ சி²த்த்வா ஜகா³த³, ஏஷ ஈஸ்²வரம்’ நிந்தி³தவாந், அஸ்மாகமபரஸாக்ஷ்யேண கிம்’ ப்ரயோஜநம்’? பஸ்²யத, யூயமேவாஸ்யாஸ்யாத்³ ஈஸ்²வரநிந்தா³ம்’ ஸ்²ருதவந்த: ,
Da sønderrev ypperstepresten sine klær og sa: Han har spottet Gud; hvad skal vi mere med vidner? Se, nu har I hørt gudsbespottelsen!
66 யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ விவிச்யதே? தே ப்ரத்யூசு: , வதா⁴ர்ஹோ(அ)யம்’|
Hvad tykkes eder? De svarte og sa: Han er skyldig til døden.
67 ததோ லோகைஸ்ததா³ஸ்யே நிஷ்டீ²விதம்’ கேசித் ப்ரதலமாஹத்ய கேசிச்ச சபேடமாஹத்ய ப³பா⁴ஷிரே,
Da spyttet de ham i ansiktet og slo ham med knyttet neve; andre slo ham med stokker
68 ஹே க்²ரீஷ்ட த்வாம்’ கஸ்²சபேடமாஹதவாந்? இதி க³ணயித்வா வதா³ஸ்மாந்|
og sa: Spå oss, Messias: Hvem var det som slo dig?
69 பிதரோ ப³ஹிரங்க³ந உபவிஸ²தி, ததா³நீமேகா தா³ஸீ தமுபாக³த்ய ப³பா⁴ஷே, த்வம்’ கா³லீலீயயீஸோ²: ஸஹசரஏக: |
Men Peter satt utenfor i gårdsrummet. Og en tjenestepike gikk bort til ham og sa: Også du var med Jesus fra Galilea.
70 கிந்து ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமக்ஷம் அநங்கீ³க்ரு’த்யாவாதீ³த், த்வயா யது³ச்யதே, தத³ர்த²மஹம்’ ந வேத்³மி|
Men han nektet for dem alle og sa: Jeg forstår ikke hvad du mener.
71 ததா³ தஸ்மிந் ப³ஹிர்த்³வாரம்’ க³தே (அ)ந்யா தா³ஸீ தம்’ நிரீக்ஷ்ய தத்ரத்யஜநாநவத³த், அயமபி நாஸரதீயயீஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம் ஆஸீத்|
Men da han gikk ut i portgangen, så en annen pike ham, og sa til dem som var der: Også denne var med Jesus fra Nasaret.
72 தத: ஸ ஸ²பதே²ந புநரநங்கீ³க்ரு’த்ய கதி²தவாந், தம்’ நரம்’ ந பரிசிநோமி|
Og atter nektet han det med en ed: Jeg kjenner ikke det menneske.
73 க்ஷணாத் பரம்’ திஷ்ட²ந்தோ ஜநா ஏத்ய பிதரம் அவத³ந், த்வமவஸ்²யம்’ தேஷாமேக இதி த்வது³ச்சாரணமேவ த்³யோதயதி|
Men litt efter gikk de frem som stod der, og sa til Peter: Sannelig, også du er en av dem; ditt mål røber dig.
74 கிந்து ஸோ(அ)பி⁴ஸ²ப்ய கதி²தவாந், தம்’ ஜநம்’ நாஹம்’ பரிசிநோமி, ததா³ ஸபதி³ குக்குடோ ருராவ|
Da gav han sig til å forbanne sig og sverge: Jeg kjenner ikke det menneske. Og straks gol hanen.
75 குக்குடரவாத் ப்ராக் த்வம்’ மாம்’ த்ரிரபாஹ்நோஷ்யஸே, யைஷா வாக்³ யீஸு²நாவாதி³ தாம்’ பிதர: ஸம்’ஸ்ம்ரு’த்ய ப³ஹிரித்வா கே²தா³த்³ ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ சக்ரந்த³|
Da kom Peter Jesu ord i hu, at han hadde sagt til ham: Før hanen galer, skal du fornekte mig tre ganger; og han gikk ut og gråt bitterlig.
