மதி²: 21
1 அநந்தரம்’ தேஷு யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்ய ஸமீபவேர்த்திநோ ஜைதுநநாமகத⁴ராத⁴ரஸ்ய ஸமீபஸ்த்²திம்’ பை³த்ப²கி³க்³ராமம் ஆக³தேஷு, யீஸு²: ஸி²ஷ்யத்³வயம்’ ப்ரேஷயந் ஜகா³த³,
Und als sie sich Jerusalem näherten und nach Bethphage kamen an den Oelberg, hierauf sandte Jesus zwei Jünger ab
2 யுவாம்’ ஸம்முக²ஸ்த²க்³ராமம்’ க³த்வா ப³த்³தா⁴ம்’ யாம்’ ஸவத்ஸாம்’ க³ர்த்³த³பீ⁴ம்’ ஹடா²த் ப்ராப்ஸ்யத²: , தாம்’ மோசயித்வா மத³ந்திகம் ஆநயதம்’|
und sagte zu ihnen: gehet in das Dorf euch gegenüber, so werdet ihr sogleich eine Eselin angebunden finden und ein Füllen bei ihr, die bindet los und bringt sie mir.
3 தத்ர யதி³ கஸ்²சித் கிஞ்சித்³ வக்ஷ்யதி, தர்ஹி வதி³ஷ்யத²: , ஏதஸ்யாம்’ ப்ரபோ⁴: ப்ரயோஜநமாஸ்தே, தேந ஸ தத்க்ஷணாத் ப்ரஹேஷ்யதி|
Und wenn jemand etwas zu euch sagt, so saget: der Herr bedarf ihrer, so wird er sie alsbald ziehen lassen.
4 ஸீயோந: கந்யகாம்’ யூயம்’ பா⁴ஷத்⁴வமிதி பா⁴ரதீம்’| பஸ்²ய தே நம்ரஸீ²ல: ஸந் ந்ரு’ப ஆருஹ்ய க³ர்த³பீ⁴ம்’| அர்தா²தா³ருஹ்ய தத்³வத்ஸமாயாஸ்யதி த்வத³ந்திகம்’|
Dies geschah aber, damit erfüllt würde, was gesagt ist durch das Wort des Propheten:
5 ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோக்தம்’ வசநமித³ம்’ ததா³ ஸப²லமபூ⁴த்|
Saget der Tochter Sion: siehe, dein König kommt zu dir sanftmüthig und reitend auf einem Esel und einem Füllen, dem Sprößling des Saumthieres.
6 அநந்தரம்’ தௌ ஸ்²ஷ்யி யீஸோ² ர்யதா²நிதே³ஸ²ம்’ தம்’ க்³ராமம்’ க³த்வா
Die Jünger aber, nachdem sie hingegangen und gethan, wie ihnen der Herr befohlen,
7 க³ர்த³பீ⁴ம்’ தத்³வத்ஸஞ்ச ஸமாநீதவந்தௌ, பஸ்²சாத் தது³பரி ஸ்வீயவஸநாநீ பாதயித்வா தமாரோஹயாமாஸது: |
brachten die Eselin und das Füllen, und legten die Kleider darauf, und er setzte sich auf dieselben.
8 ததோ ப³ஹவோ லோகா நிஜவஸநாநி பதி² ப்ரஸாரயிதுமாரேபி⁴ரே, கதிபயா ஜநாஸ்²ச பாத³பபர்ணாதி³கம்’ சி²த்வா பதி² விஸ்தாரயாமாஸு: |
Viele von der Menge aber breiteten ihre Kleider auf den Weg, andere aber hieben Zweige von den Bäumen und breiteten sie auf den Weg.
9 அக்³ரகா³மிந: பஸ்²சாத்³கா³மிநஸ்²ச மநுஜா உச்சைர்ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாநேதி ஜக³து³: பரமேஸ்²வரஸ்ய நாம்நா ய ஆயாதி ஸ த⁴ந்ய: , ஸர்வ்வோபரிஸ்த²ஸ்வர்கே³பி ஜயதி|
Die Massen aber, die ihm vorausgiengen, und die nachfolgten, riefen: Hosianna dem Sohn Davids, gesegnet sei, der da kommt im Namen des Herrn, Hosianna in der Höhe.
10 இத்த²ம்’ தஸ்மிந் யிரூஸா²லமம்’ ப்ரவிஷ்டே கோ(அ)யமிதி கத²நாத் க்ரு’த்ஸ்நம்’ நக³ரம்’ சஞ்சலமப⁴வத்|
Und als er in Jerusalem einzog, kam die ganze Stadt in Bewegung, und es hieß: wer ist das?
11 தத்ர லோகோ: கத²யாமாஸு: , ஏஷ கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²ய-நாஸரதீய-ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யீஸு²: |
Die Massen aber sagten: das ist der Prophet Jesus, der von Nazaret in Galiläa.
12 அநந்தரம்’ யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தந்மத்⁴யாத் க்ரயவிக்ரயிணோ வஹிஸ்²சகார; வணிஜாம்’ முத்³ராஸநாநீ கபோதவிக்ரயிணாஞ்சஸநாநீ ச ந்யுவ்ஜயாமாஸ|
Und Jesus trat in den Tempel und trieb alle, die im Tempel verkauften und kauften, hinaus, und warf die Tische der Wechsler um, sowie die Bänke der Taubenverkäufer,
13 அபரம்’ தாநுவாச, ஏஷா லிபிராஸ்தே, "மம க்³ரு’ஹம்’ ப்ரார்த²நாக்³ரு’ஹமிதி விக்²யாஸ்யதி", கிந்து யூயம்’ தத்³ த³ஸ்யூநாம்’ க³ஹ்வரம்’ க்ரு’தவந்த: |
und sagt zu ihnen: es steht geschrieben: mein Haus soll ein Bethaus heißen, ihr aber macht es zu einer Räuberhöhle.
14 தத³நந்தரம் அந்த⁴க²ஞ்சலோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³தா: , ஸ தாந் நிராமயாந் க்ரு’தவாந்|
Und es kamen zu ihm Blinde und Lahme im Tempel, und er heilte sie.
15 யதா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச தேந க்ரு’தாந்யேதாநி சித்ரகர்ம்மாணி த³த்³ரு’ஸு²: , ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாந, மந்தி³ரே பா³லகாநாம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் உச்சத்⁴வநிம்’ ஸு²ஸ்²ருவுஸ்²ச, ததா³ மஹாக்ருத்³தா⁴ ப³பூ⁴வ: ,
Als aber die Hohenpriester und die Schriftgelehrten seine wunderbaren Thaten sahen, und wie die Kinder im Tempel riefen: Hosianna dem Sohn Davids, wurden sie unwillig
16 தம்’ பப்ரச்சு²ஸ்²ச, இமே யத்³ வத³ந்தி, தத் கிம்’ த்வம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி? ததோ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத், ஸத்யம்; ஸ்தந்யபாயிஸி²ஸூ²நாஞ்ச பா³லகாநாஞ்ச வக்த்ரத: | ஸ்வகீயம்’ மஹிமாநம்’ த்வம்’ ஸம்’ப்ரகாஸ²யஸி ஸ்வயம்’| ஏதத்³வாக்யம்’ யூயம்’ கிம்’ நாபட²த?
und sagten zu ihm: hörst du, was diese sagen? Jesus aber sagt zu ihnen: ja. Habt ihr noch nie gelesen: aus dem Munde der Unmündigen und Säuglinge hast du dir Lob bereitet?
17 ததஸ்தாந் விஹாய ஸ நக³ராத்³ பை³த²நியாக்³ராமம்’ க³த்வா தத்ர ரஜநீம்’ யாபயாமாஸ|
Und er verließ sie und gieng zur Stadt hinaus nach Bethania, und übernachtete daselbst.
18 அநந்தரம்’ ப்ரபா⁴தே ஸதி யீஸு²: புநரபி நக³ரமாக³ச்ச²ந் க்ஷுதா⁴ர்த்தோ ப³பூ⁴வ|
Da er aber des Morgens frühe in die Stadt zurückkehrte, hungerte ihn.
19 ததோ மார்க³பார்ஸ்²வ உடு³ம்ப³ரவ்ரு’க்ஷமேகம்’ விலோக்ய தத்ஸமீபம்’ க³த்வா பத்ராணி விநா கிமபி ந ப்ராப்ய தம்’ பாத³பம்’ ப்ரோவாச, அத்³யாரப்⁴ய கதா³பி த்வயி ப²லம்’ ந ப⁴வது; தேந தத்க்ஷணாத் ஸ உடு³ம்ப³ரமாஹீருஹ: ஸு²ஷ்கதாம்’ க³த: | (aiōn g165)
Und er sah einen Feigenbaum am Wege, und trat zu demselben hin, und fand nichts als Blätter an ihm und sprach zu ihm: Nie mehr soll auf dir Frucht wachsen in Ewigkeit. Und plötzlich verdorrte der Feigenbaum. (aiōn g165)
20 தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸி²ஷ்யா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ விஜ்ஞாய கத²யாமாஸு: , ஆ: , உடு³ம்வரபாத³போ(அ)திதூர்ணம்’ ஸு²ஷ்கோ(அ)ப⁴வத்|
Und da es die Jünger sahen, wunderten sie sich und sagten: wie ist der Feigenbaum so plötzlich verdorrt?
21 ததோ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, யதி³ யூயமஸந்தி³க்³தா⁴: ப்ரதீத², தர்ஹி யூயமபி கேவலோடு³ம்வரபாத³பம்’ ப்ரதீத்த²ம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², தந்ந, த்வம்’ சலித்வா ஸாக³ரே பதேதி வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸ்மிந ஸை²லே ப்ரோக்தேபி ததை³வ தத்³ க⁴டிஷ்யதே|
Jesus aber antwortete ihnen: Wahrlich, ich sage euch, wenn ihr Glauben habt und zweifelt nicht, so könnt ihr nicht nur das mit dem Feigenbaum machen, sondern ihr möget auch zu diesem Berg sagen: hebe dich weg und stürze dich ins Meer, so wird es geschehen;
22 ததா² விஸ்²வஸ்ய ப்ரார்த்²ய யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ யாசிஷ்யதே, ததே³வ ப்ராப்ஸ்யதே|
und alles, was ihr im Gebete gläubig verlangt, sollt ihr empfangen.
23 அநந்தரம்’ மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²யோபதே³ஸ²நஸமயே தத்ஸமீபம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: ப்ராசீநலோகாஸ்²சாக³த்ய பப்ரச்சு²: , த்வயா கேந ஸாமர்த்²யநைதாநி கர்ம்மாணி க்ரியந்தே? கேந வா துப்⁴யமேதாநி ஸாமர்த்²யாநி த³த்தாநி?
Und da er in den Tempel kam, traten die Hohenpriester und die Aeltesten des Volkes zu ihm, während er lehrte, und sagten: in welcher Vollmacht thust du das? und wer hat dir diese Vollmacht gegeben?
24 ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், அஹமபி யுஷ்மாந் வாசமேகாம்’ ப்ரு’ச்சா²மி, யதி³ யூயம்’ தது³த்தரம்’ தா³தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², ததா³ கேந ஸாமர்த்²யேந கர்ம்மாண்யேதாநி கரோமி, தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வக்ஷ்யாமி|
Jesus aber antwortete ihnen: ich will euch auch ein Wort fragen; sagt ihr mir das, so will ich euch auch sagen, in welcher Vollmacht ich dieses thue:
25 யோஹநோ மஜ்ஜநம்’ கஸ்யாஜ்ஞயாப⁴வத்? கிமீஸ்²வரஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய வா? ததஸ்தே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கத²யாமாஸு: , யதீ³ஸ்²வரஸ்யேதி வதா³மஸ்தர்ஹி யூயம்’ தம்’ குதோ ந ப்ரத்யைத? வாசமேதாம்’ வக்ஷ்யதி|
Woher war die Taufe des Johannes? vom Himmel oder von Menschen? Sie aber überlegten bei sich selbst: sagen wir: vom Himmel, so sagt er uns: warum habt ihr ihm dann nicht geglaubt?
26 மநுஷ்யஸ்யேதி வக்துமபி லோகேப்⁴யோ பி³பீ⁴ம: , யத: ஸர்வ்வைரபி யோஹந் ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஜ்ஞாயதே|
Sagen wir aber: von Menschen, so haben wir die Menge zu fürchten; denn sie hielten alle an Johannes als einem Propheten.
27 தஸ்மாத் தே யீஸு²ம்’ ப்ரத்யவத³ந், தத்³ வயம்’ ந வித்³ம: | ததா³ ஸ தாநுக்தவாந், தர்ஹி கேந ஸாமரத்²யேந கர்ம்மாண்யேதாந்யஹம்’ கரோமி, தத³ப்யஹம்’ யுஷ்மாந் ந வக்ஷ்யாமி|
Und sie antworteten Jesus: wir wissen es nicht. Sagte auch er zu ihnen: so sage ich euch auch nicht, in welcher Vollmacht ich dieses thue.
28 கஸ்யசிஜ்ஜநஸ்ய த்³வௌ ஸுதாவாஸ்தாம்’ ஸ ஏகஸ்ய ஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ஜகா³த³, ஹே ஸுத, த்வமத்³ய மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரே கர்ம்ம கர்தும்’ வ்ரஜ|
Was dünkt euch aber? Ein Mensch hatte zwei Kinder. Er kam zum ersten und sagte: Kind, gehe heute hin und arbeite im Weinberg.
29 தத: ஸ உக்தவாந், ந யாஸ்யாமி, கிந்து ஸே²ஷே(அ)நுதப்ய ஜகா³ம|
Er aber antwortete: ja, Herr, und gieng nicht hin.
30 அநந்தரம்’ ஸோந்யஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ததை²வ கத்²திவாந்; தத: ஸ ப்ரத்யுவாச, மஹேச்ச² யாமி, கிந்து ந க³த: |
Er gieng aber zum andern und sprach ebenso zu ihm. Der aber antwortete: ich mag nicht. Nachher reute es ihn, und er gieng hin.
31 ஏதயோ: புத்ரயோ ர்மத்⁴யே பிதுரபி⁴மதம்’ கேந பாலிதம்’? யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ பு³த்⁴யதே? ததஸ்தே ப்ரத்யூசு: , ப்ரத²மேந புத்ரேண| ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச யுஷ்மாகமக்³ரத ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ ப்ரவிஸ²ந்தி|
Welcher von den zwei hat den Willen des Vaters gethan? Sagen sie: der zweite. Sagt Jesus zu ihnen: Wahrlich, ich sage euch, die Zöllner und die Dirnen kommen vor euch in das Reich Gottes.
32 யதோ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ யோஹநி த⁴ர்ம்மபதே²நாக³தே யூயம்’ தம்’ ந ப்ரதீத², கிந்து சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச தம்’ ப்ரத்யாயந், தத்³ விலோக்யாபி யூயம்’ ப்ரத்யேதும்’ நாகி²த்³யத்⁴வம்’|
Denn Johannes kam zu euch mit der Anweisung zur Gerechtigkeit, und ihr glaubtet ihm nicht; die Zöllner aber und die Dirnen glaubten ihm. Ihr aber sahet es und ließet es euch auch nachher nicht reuen, daß ihr ihm geglaubt hättet.
33 அபரமேகம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸ்²ரு’ணுத, கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹஸ்த²: க்ஷேத்ரே த்³ராக்ஷாலதா ரோபயித்வா தச்சதுர்தி³க்ஷு வாரணீம்’ விதா⁴ய தந்மத்⁴யே த்³ராக்ஷாயந்த்ரம்’ ஸ்தா²பிதவாந், மாஞ்சஞ்ச நிர்ம்மிதவாந், தத: க்ரு’ஷகேஷு தத் க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்ப்ய ஸ்வயம்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
Vernehmet ein anderes Gleichnis: Es war ein Hausherr, der pflanzte einen Weinberg, und setzte einen Zaun darum, und grub eine Kelter darin, und baute einen Turm. Und verdingte ihn an Weingärtner, und zog außer Lands.
34 தத³நந்தரம்’ ப²லஸமய உபஸ்தி²தே ஸ ப²லாநி ப்ராப்தும்’ க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஸமீபம்’ நிஜதா³ஸாந் ப்ரேஷயாமாஸ|
Da aber die Zeit der Ernte nahte, sandte er seine Knechte an die Weingärtner, um seinen Ertrag in Empfang zu nehmen.
35 கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தஸ்ய தாந் தா³ஸேயாந் த்⁴ரு’த்வா கஞ்சந ப்ரஹ்ரு’தவந்த: , கஞ்சந பாஷாணைராஹதவந்த: , கஞ்சந ச ஹதவந்த: |
Und die Weingärtner nahmen seine Knechte, und den einen schlugen sie, den anderen töteten sie, den dritten steinigten sie.
36 புநரபி ஸ ப்ரபு⁴: ப்ரத²மதோ(அ)தி⁴கதா³ஸேயாந் ப்ரேஷயாமாஸ, கிந்து தே தாந் ப்ரத்யபி ததை²வ சக்ரு: |
Wiederum sandte er andere Knechte, mehr als das erstemal, und sie thaten ihnen ebenso.
37 அநந்தரம்’ மம ஸுதே க³தே தம்’ ஸமாத³ரிஷ்யந்தே, இத்யுக்த்வா ஸே²ஷே ஸ நிஜஸுதம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
Zuletzt aber sandte er seinen Sohn zu ihnen und dachte: vor meinem Sohn werden sie sich scheuen.
38 கிந்து தே க்ரு’ஷீவலா: ஸுதம்’ வீக்ஷ்ய பரஸ்பரம் இதி மந்த்ரயிதும் ஆரேபி⁴ரே, அயமுத்தராதி⁴காரீ வயமேநம்’ நிஹத்யாஸ்யாதி⁴காரம்’ ஸ்வவஸீ²கரிஷ்யாம: |
Die Weingärtner aber, wie sie den Sohn sahen, sprachen sie bei sich: das ist der Erbe: kommt laßt uns ihn töten und sein Erbe an uns ziehen.
39 பஸ்²சாத் தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ராத்³ ப³ஹி: பாதயித்வாப³தி⁴ஷு: |
Und sie nahmen ihn und schafften ihn hinaus aus dem Weinberg und töteten ihn.
40 யதா³ ஸ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரபதிராக³மிஷ்யதி, ததா³ தாந் க்ரு’ஷீவலாந் கிம்’ கரிஷ்யதி?
Wenn nun der Herr des Weinbergs kommt, was wird er diesen Weingärtnern thun?
41 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், தாந் கலுஷிணோ தா³ருணயாதநாபி⁴ராஹநிஷ்யதி, யே ச ஸமயாநுக்ரமாத் ப²லாநி தா³ஸ்யந்தி, தாத்³ரு’ஸே²ஷு க்ரு’ஷீவலேஷு க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்பயிஷ்யதி|
Sagen sie zu ihm: er wird die Uebelthäter übel umbringen, und den Weinberg wird er andern Weingärtnern geben, die ihm den Ertrag abliefern zu seiner Zeit.
42 ததா³ யீஸு²நா தே க³தி³தா: , க்³ரஹணம்’ ந க்ரு’தம்’ யஸ்ய பாஷாணஸ்ய நிசாயகை: | ப்ரதா⁴நப்ரஸ்தர: கோணே ஸஏவ ஸம்’ப⁴விஷ்யதி| ஏதத் பரேஸி²து: கர்ம்மாஸ்மத்³ரு’ஷ்டாவத்³பு⁴தம்’ ப⁴வேத்| த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² லிகி²தமேதத்³வசநம்’ யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ நாபாடி²?
Sagt Jesus zu ihnen: habt ihr noch nie gelesen in den Schriften: der Stein, den die Bauleute verwarfen, der ist zum Eckstein geworden; vom Herrn ist er gekommen, und wunderbar ist er in unseren Augen?
43 தஸ்மாத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, யுஷ்மத்த ஈஸ்²வரீயராஜ்யமபநீய ப²லோத்பாத³யித்ரந்யஜாதயே தா³யிஷ்யதே|
Darum sage ich euch: das Reich Gottes wird von euch genommen und einem Volke gegeben werden, das die Früchte desselben bringt.
44 யோ ஜந ஏதத்பாஷாணோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ ப⁴ம்’க்ஷ்யதே, கிந்த்வயம்’ பாஷாணோ யஸ்யோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ தூ⁴லிவத் சூர்ணீகரிஷ்யதி|
Und wer auf diesen Stein fällt, wird zerschellen. Auf wen aber der Stein fällt, den wird er zermalmen.
45 ததா³நீம்’ ப்ராத⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்யேமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸோ(அ)ஸ்மாநுத்³தி³ஸ்²ய கதி²தவாந், இதி விஜ்ஞாய தம்’ த⁴ர்த்தும்’ சேஷ்டிதவந்த: ;
Und da die Hohenpriester und die Pharisäer seine Gleichnisse hörten, da erkannten sie, daß er sie meine,
46 கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: , யதோ லோகை: ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³த்யஜ்ஞாயி|
und sie trachteten ihn zu greifen, aber sie fürchteten die Massen, weil sie ihn als einen Propheten hielten.
