மதி²: 21
1 அநந்தரம்’ தேஷு யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்ய ஸமீபவேர்த்திநோ ஜைதுநநாமகத⁴ராத⁴ரஸ்ய ஸமீபஸ்த்²திம்’ பை³த்ப²கி³க்³ராமம் ஆக³தேஷு, யீஸு²: ஸி²ஷ்யத்³வயம்’ ப்ரேஷயந் ஜகா³த³,
Toen zij Jerusalem naderden, en te Bétfage bij de Olijfberg waren gekomen, zond Jesus twee leerlingen vooruit,
2 யுவாம்’ ஸம்முக²ஸ்த²க்³ராமம்’ க³த்வா ப³த்³தா⁴ம்’ யாம்’ ஸவத்ஸாம்’ க³ர்த்³த³பீ⁴ம்’ ஹடா²த் ப்ராப்ஸ்யத²: , தாம்’ மோசயித்வா மத³ந்திகம் ஆநயதம்’|
en zei tot hen: Gaat naar het dorp, dat tegenover u ligt; terstond zult gij er een ezelin vinden, die is vastgebonden. met een veulen erbij; maakt ze los en brengt ze Mij.
3 தத்ர யதி³ கஸ்²சித் கிஞ்சித்³ வக்ஷ்யதி, தர்ஹி வதி³ஷ்யத²: , ஏதஸ்யாம்’ ப்ரபோ⁴: ப்ரயோஜநமாஸ்தே, தேந ஸ தத்க்ஷணாத் ப்ரஹேஷ்யதி|
Zo iemand u een bemerking maakt, zegt hem dan: De Heer heeft ze nodig. En dadelijk zal hij ze laten gaan.
4 ஸீயோந: கந்யகாம்’ யூயம்’ பா⁴ஷத்⁴வமிதி பா⁴ரதீம்’| பஸ்²ய தே நம்ரஸீ²ல: ஸந் ந்ரு’ப ஆருஹ்ய க³ர்த³பீ⁴ம்’| அர்தா²தா³ருஹ்ய தத்³வத்ஸமாயாஸ்யதி த்வத³ந்திகம்’|
Dit alles geschiedde, opdat vervuld zou worden, wat door den profeet was voorspeld:
5 ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோக்தம்’ வசநமித³ம்’ ததா³ ஸப²லமபூ⁴த்|
"Zegt tot de dochter van Sion: Zie, uw Koning komt naar u toe, Zachtmoedig, op een ezel gezeten, Op een veulen, het jong van een lastdier."
6 அநந்தரம்’ தௌ ஸ்²ஷ்யி யீஸோ² ர்யதா²நிதே³ஸ²ம்’ தம்’ க்³ராமம்’ க³த்வா
De leerlingen gingen heen, en deden wat Jesus hun bevolen had.
7 க³ர்த³பீ⁴ம்’ தத்³வத்ஸஞ்ச ஸமாநீதவந்தௌ, பஸ்²சாத் தது³பரி ஸ்வீயவஸநாநீ பாதயித்வா தமாரோஹயாமாஸது: |
Ze brachten de ezelin met het veulen mee, legden er hun mantels op, en Hij zette Zich daarop neer.
8 ததோ ப³ஹவோ லோகா நிஜவஸநாநி பதி² ப்ரஸாரயிதுமாரேபி⁴ரே, கதிபயா ஜநாஸ்²ச பாத³பபர்ணாதி³கம்’ சி²த்வா பதி² விஸ்தாரயாமாஸு: |
Nu spreidde het talrijke volk zijn mantels uit over de weg; anderen sneden takken van de bomen, en strooiden ze op de weg.
9 அக்³ரகா³மிந: பஸ்²சாத்³கா³மிநஸ்²ச மநுஜா உச்சைர்ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாநேதி ஜக³து³: பரமேஸ்²வரஸ்ய நாம்நா ய ஆயாதி ஸ த⁴ந்ய: , ஸர்வ்வோபரிஸ்த²ஸ்வர்கே³பி ஜயதி|
En de scharen, die voorop gingen en volgden, riepen uit: Hosanna den Zoon van David; Gezegend die komt in de naam des Heren; Hosanna in den hogen!
10 இத்த²ம்’ தஸ்மிந் யிரூஸா²லமம்’ ப்ரவிஷ்டே கோ(அ)யமிதி கத²நாத் க்ரு’த்ஸ்நம்’ நக³ரம்’ சஞ்சலமப⁴வத்|
En toen Hij Jerusalem was binnengereden, kwam de hele stad in beroering, en men zeide: Wie is dat?
11 தத்ர லோகோ: கத²யாமாஸு: , ஏஷ கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²ய-நாஸரதீய-ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யீஸு²: |
De scharen antwoordden: Dat is Jesus, de profeet van Názaret in Galilea.
12 அநந்தரம்’ யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தந்மத்⁴யாத் க்ரயவிக்ரயிணோ வஹிஸ்²சகார; வணிஜாம்’ முத்³ராஸநாநீ கபோதவிக்ரயிணாஞ்சஸநாநீ ச ந்யுவ்ஜயாமாஸ|
Jesus trad de tempel binnen, dreef er allen uit, die in de tempel verkochten en kochten, en smeet de tafels van de wisselaars en de stoelen der duivenverkopers omver.
13 அபரம்’ தாநுவாச, ஏஷா லிபிராஸ்தே, "மம க்³ரு’ஹம்’ ப்ரார்த²நாக்³ரு’ஹமிதி விக்²யாஸ்யதி", கிந்து யூயம்’ தத்³ த³ஸ்யூநாம்’ க³ஹ்வரம்’ க்ரு’தவந்த: |
Hij sprak tot hen: Er staat geschreven: "Mijn huis zal heten een huis van gebed; maar gij hebt er een rovershol van gemaakt".
14 தத³நந்தரம் அந்த⁴க²ஞ்சலோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³தா: , ஸ தாந் நிராமயாந் க்ரு’தவாந்|
En er kwamen blinden en kreupelen in de tempel naar Hem toe, en Hij genas ze.
15 யதா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச தேந க்ரு’தாந்யேதாநி சித்ரகர்ம்மாணி த³த்³ரு’ஸு²: , ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாந, மந்தி³ரே பா³லகாநாம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் உச்சத்⁴வநிம்’ ஸு²ஸ்²ருவுஸ்²ச, ததா³ மஹாக்ருத்³தா⁴ ப³பூ⁴வ: ,
Toen de opperpriesters en schriftgeleerden de wonderen zagen die Hij verrichtte, en de knapen die in de tempel riepen: "Hosanna den Zoon van David", werden ze verontwaardigd.
16 தம்’ பப்ரச்சு²ஸ்²ச, இமே யத்³ வத³ந்தி, தத் கிம்’ த்வம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி? ததோ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத், ஸத்யம்; ஸ்தந்யபாயிஸி²ஸூ²நாஞ்ச பா³லகாநாஞ்ச வக்த்ரத: | ஸ்வகீயம்’ மஹிமாநம்’ த்வம்’ ஸம்’ப்ரகாஸ²யஸி ஸ்வயம்’| ஏதத்³வாக்யம்’ யூயம்’ கிம்’ நாபட²த?
Ze zeiden tot Hem: Hoort Gij niet, wat ze roepen? Jesus antwoordde hun: Zeker; hebt gij nooit gelezen: "Uit de mond van kind en zuigeling stemt Gij U een loflied aan?"
17 ததஸ்தாந் விஹாய ஸ நக³ராத்³ பை³த²நியாக்³ராமம்’ க³த்வா தத்ர ரஜநீம்’ யாபயாமாஸ|
Hij liet hen staan, ging de stad uit naar Betánië, en overnachtte daar.
18 அநந்தரம்’ ப்ரபா⁴தே ஸதி யீஸு²: புநரபி நக³ரமாக³ச்ச²ந் க்ஷுதா⁴ர்த்தோ ப³பூ⁴வ|
Toen Hij de volgende morgen naar de stad terugkeerde, kreeg Hij honger.
19 ததோ மார்க³பார்ஸ்²வ உடு³ம்ப³ரவ்ரு’க்ஷமேகம்’ விலோக்ய தத்ஸமீபம்’ க³த்வா பத்ராணி விநா கிமபி ந ப்ராப்ய தம்’ பாத³பம்’ ப்ரோவாச, அத்³யாரப்⁴ய கதா³பி த்வயி ப²லம்’ ந ப⁴வது; தேந தத்க்ஷணாத் ஸ உடு³ம்ப³ரமாஹீருஹ: ஸு²ஷ்கதாம்’ க³த: | (aiōn g165)
Hij zag een vijgeboom langs de weg, en ging er heen; maar hij vond er niets dan bladeren aan. Hij sprak: Nooit in der eeuwigheid komen er nog vruchten aan u. Terstond verdorde de vijgeboom. (aiōn g165)
20 தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸி²ஷ்யா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ விஜ்ஞாய கத²யாமாஸு: , ஆ: , உடு³ம்வரபாத³போ(அ)திதூர்ணம்’ ஸு²ஷ்கோ(அ)ப⁴வத்|
De leerlingen, die dit zagen, waren verwonderd, en zeiden: Hoe is de vijgeboom zo eensklaps verdord?
21 ததோ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, யதி³ யூயமஸந்தி³க்³தா⁴: ப்ரதீத², தர்ஹி யூயமபி கேவலோடு³ம்வரபாத³பம்’ ப்ரதீத்த²ம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², தந்ந, த்வம்’ சலித்வா ஸாக³ரே பதேதி வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸ்மிந ஸை²லே ப்ரோக்தேபி ததை³வ தத்³ க⁴டிஷ்யதே|
Jesus antwoordde hun: Voorwaar. Ik zeg u: Zo gij geloof hebt en niet twijfelt, zult gij dit niet alleen met de vijgeboom doen, maar zelfs als gij tot deze berg zult zeggen: "Hef u op en werp u in zee", dan zal het gebeuren.
22 ததா² விஸ்²வஸ்ய ப்ரார்த்²ய யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ யாசிஷ்யதே, ததே³வ ப்ராப்ஸ்யதே|
En al wat gij in uw gebed met geloof zult vragen, zult gij verkrijgen.
23 அநந்தரம்’ மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²யோபதே³ஸ²நஸமயே தத்ஸமீபம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: ப்ராசீநலோகாஸ்²சாக³த்ய பப்ரச்சு²: , த்வயா கேந ஸாமர்த்²யநைதாநி கர்ம்மாணி க்ரியந்தே? கேந வா துப்⁴யமேதாநி ஸாமர்த்²யாநி த³த்தாநி?
Toen Hij daarna in de tempel gekomen was, en daar leerde, traden de oversten der priesters en de oudsten van het volk op Hem toe, en zeiden: Met welk recht doet Gij dit alles; en wie heeft U dit recht gegeven?
24 ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், அஹமபி யுஷ்மாந் வாசமேகாம்’ ப்ரு’ச்சா²மி, யதி³ யூயம்’ தது³த்தரம்’ தா³தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², ததா³ கேந ஸாமர்த்²யேந கர்ம்மாண்யேதாநி கரோமி, தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வக்ஷ்யாமி|
Jesus antwoordde hun: Ook Ik zal u een vraag stellen; zo gij er Mij op antwoordt, zal ook Ik u zeggen, met welk recht Ik dit alles doe.
25 யோஹநோ மஜ்ஜநம்’ கஸ்யாஜ்ஞயாப⁴வத்? கிமீஸ்²வரஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய வா? ததஸ்தே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கத²யாமாஸு: , யதீ³ஸ்²வரஸ்யேதி வதா³மஸ்தர்ஹி யூயம்’ தம்’ குதோ ந ப்ரத்யைத? வாசமேதாம்’ வக்ஷ்யதி|
Waar was het doopsel van Johannes vandaan; van de hemel of van de mensen? Ze overlegden bij zichzelf:
26 மநுஷ்யஸ்யேதி வக்துமபி லோகேப்⁴யோ பி³பீ⁴ம: , யத: ஸர்வ்வைரபி யோஹந் ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஜ்ஞாயதே|
Als we zeggen: "van de hemel", dan zal Hij ons toevoegen: "Waarom hebt gij hem dan niet geloofd?" Zeggen we: "van de mensen", dan hebben we het volk te vrezen: want allen houden Johannes voor een profeet.
27 தஸ்மாத் தே யீஸு²ம்’ ப்ரத்யவத³ந், தத்³ வயம்’ ந வித்³ம: | ததா³ ஸ தாநுக்தவாந், தர்ஹி கேந ஸாமரத்²யேந கர்ம்மாண்யேதாந்யஹம்’ கரோமி, தத³ப்யஹம்’ யுஷ்மாந் ந வக்ஷ்யாமி|
Ze gaven dus Jesus ten antwoord: We weten het niet. Nu sprak Hij tot hen eveneens: Dan zeg Ik u evenmin, met welk recht Ik dit alles doe.
28 கஸ்யசிஜ்ஜநஸ்ய த்³வௌ ஸுதாவாஸ்தாம்’ ஸ ஏகஸ்ய ஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ஜகா³த³, ஹே ஸுத, த்வமத்³ய மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரே கர்ம்ம கர்தும்’ வ்ரஜ|
Wat dunkt u? Iemand had twee zonen. Hij ging naar den eerste en sprak: Mijn zoon, ga vandaag in mijn wijngaard werken.
29 தத: ஸ உக்தவாந், ந யாஸ்யாமி, கிந்து ஸே²ஷே(அ)நுதப்ய ஜகா³ம|
Deze antwoordde: Ik ga, heer; maar hij ging niet.
30 அநந்தரம்’ ஸோந்யஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ததை²வ கத்²திவாந்; தத: ஸ ப்ரத்யுவாச, மஹேச்ச² யாமி, கிந்து ந க³த: |
Hij kwam bij den ander, en zei hetzelfde. Deze antwoordde: Ik wil niet; maar later kwam hij tot inkeer en ging.
31 ஏதயோ: புத்ரயோ ர்மத்⁴யே பிதுரபி⁴மதம்’ கேந பாலிதம்’? யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ பு³த்⁴யதே? ததஸ்தே ப்ரத்யூசு: , ப்ரத²மேந புத்ரேண| ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச யுஷ்மாகமக்³ரத ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ ப்ரவிஸ²ந்தி|
Wie van de twee heeft de wil van zijn vader volbracht? Ze zeiden: De laatste. Jesus sprak tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: De tollenaars en zondaressen zullen eerder in het rijk Gods binnengaan dan gij.
32 யதோ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ யோஹநி த⁴ர்ம்மபதே²நாக³தே யூயம்’ தம்’ ந ப்ரதீத², கிந்து சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச தம்’ ப்ரத்யாயந், தத்³ விலோக்யாபி யூயம்’ ப்ரத்யேதும்’ நாகி²த்³யத்⁴வம்’|
Want Johannes kwam tot u langs de weg der gerechtigheid, en gij hebt hem niet geloofd; maar de tollenaars en zondaressen hebben hem wel geloofd. En zelfs toen gij dit hebt gezien, zijt gij nog niet tot inkeer gekomen, en in hem gaan geloven.
33 அபரமேகம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸ்²ரு’ணுத, கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹஸ்த²: க்ஷேத்ரே த்³ராக்ஷாலதா ரோபயித்வா தச்சதுர்தி³க்ஷு வாரணீம்’ விதா⁴ய தந்மத்⁴யே த்³ராக்ஷாயந்த்ரம்’ ஸ்தா²பிதவாந், மாஞ்சஞ்ச நிர்ம்மிதவாந், தத: க்ரு’ஷகேஷு தத் க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்ப்ய ஸ்வயம்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
Luistert naar een andere gelijkenis: Er was een huisvader, die een wijngaard plantte; hij omringde hem met een muur, groef er een wijnpers in, en bouwde er een toren op. Daarna verpachtte hij hem aan landbouwers, en vertrok naar het buitenland.
34 தத³நந்தரம்’ ப²லஸமய உபஸ்தி²தே ஸ ப²லாநி ப்ராப்தும்’ க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஸமீபம்’ நிஜதா³ஸாந் ப்ரேஷயாமாஸ|
Toen nu de tijd van de oogst was gekomen, zond hij zijn dienaars naar de landbouwers, om de hem verschuldigde vruchten in ontvangst te nemen.
35 கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தஸ்ய தாந் தா³ஸேயாந் த்⁴ரு’த்வா கஞ்சந ப்ரஹ்ரு’தவந்த: , கஞ்சந பாஷாணைராஹதவந்த: , கஞ்சந ச ஹதவந்த: |
Maar de landbouwers grepen zijn dienaars vast; den een sloegen ze, een ander doodden, een derde stenigden ze.
36 புநரபி ஸ ப்ரபு⁴: ப்ரத²மதோ(அ)தி⁴கதா³ஸேயாந் ப்ரேஷயாமாஸ, கிந்து தே தாந் ப்ரத்யபி ததை²வ சக்ரு: |
Weer zond hij andere dienaars, talrijker nog dan de vorige; en ze behandelden hen op dezelfde wijze.
37 அநந்தரம்’ மம ஸுதே க³தே தம்’ ஸமாத³ரிஷ்யந்தே, இத்யுக்த்வா ஸே²ஷே ஸ நிஜஸுதம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
Ten laatste zond hij zijn zoon tot hen; want hij sprak: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben.
38 கிந்து தே க்ரு’ஷீவலா: ஸுதம்’ வீக்ஷ்ய பரஸ்பரம் இதி மந்த்ரயிதும் ஆரேபி⁴ரே, அயமுத்தராதி⁴காரீ வயமேநம்’ நிஹத்யாஸ்யாதி⁴காரம்’ ஸ்வவஸீ²கரிஷ்யாம: |
Maar toen de landbouwers den zoon zagen komen, zeiden ze onder elkaar: Dat is de erfgenaam; komt, laten we hem doden; dan zullen wij zijn erfenis krijgen.
39 பஸ்²சாத் தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ராத்³ ப³ஹி: பாதயித்வாப³தி⁴ஷு: |
Ze grepen hem vast, wierpen hem buiten de wijngaard, en doodden hem.
40 யதா³ ஸ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரபதிராக³மிஷ்யதி, ததா³ தாந் க்ரு’ஷீவலாந் கிம்’ கரிஷ்யதி?
Wanneer nu de heer van de wijngaard terugkomt, wat zal hij dan met die landbouwers doen?
41 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், தாந் கலுஷிணோ தா³ருணயாதநாபி⁴ராஹநிஷ்யதி, யே ச ஸமயாநுக்ரமாத் ப²லாநி தா³ஸ்யந்தி, தாத்³ரு’ஸே²ஷு க்ரு’ஷீவலேஷு க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்பயிஷ்யதி|
Ze zeiden: Hij zal de booswichten een schrikkelijke dood doen sterven, en zijn wijngaard aan andere landbouwers verpachten, die hem te rechter tijd de vruchten brengen.
42 ததா³ யீஸு²நா தே க³தி³தா: , க்³ரஹணம்’ ந க்ரு’தம்’ யஸ்ய பாஷாணஸ்ய நிசாயகை: | ப்ரதா⁴நப்ரஸ்தர: கோணே ஸஏவ ஸம்’ப⁴விஷ்யதி| ஏதத் பரேஸி²து: கர்ம்மாஸ்மத்³ரு’ஷ்டாவத்³பு⁴தம்’ ப⁴வேத்| த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² லிகி²தமேதத்³வசநம்’ யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ நாபாடி²?
Jesus sprak tot hen: Hebt gij niet in de Schriften gelezen: "De steen, die de bouwlieden hebben verworpen, Is de hoeksteen geworden; De Heer heeft het gedaan: Een wonder is het in onze ogen."
43 தஸ்மாத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, யுஷ்மத்த ஈஸ்²வரீயராஜ்யமபநீய ப²லோத்பாத³யித்ரந்யஜாதயே தா³யிஷ்யதே|
Daarom zeg Ik u: Het rijk Gods zal u ontnomen worden, en aan een volk worden gegeven, dat er de vruchten van opbrengt.
44 யோ ஜந ஏதத்பாஷாணோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ ப⁴ம்’க்ஷ்யதே, கிந்த்வயம்’ பாஷாணோ யஸ்யோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ தூ⁴லிவத் சூர்ணீகரிஷ்யதி|
En wie valt op deze steen, zal worden verbrijzeld; en op wien hij valt, dien zal hij verpletteren.
45 ததா³நீம்’ ப்ராத⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்யேமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸோ(அ)ஸ்மாநுத்³தி³ஸ்²ய கதி²தவாந், இதி விஜ்ஞாய தம்’ த⁴ர்த்தும்’ சேஷ்டிதவந்த: ;
Toen de opperpriesters en de farizeën zijn gelijkenissen hoorden, begrepen ze, dat Hij hèn had bedoeld.
46 கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: , யதோ லோகை: ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³த்யஜ்ஞாயி|
Ze zochten zich van Hem meester te maken, maar waren bang voor het volk; want men hield Hem voor een profeet.
