மதி²​: 18

1 ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யா யீஸோ²​: ஸமீபமாக³த்ய ப்ரு’ஷ்டவந்த​: ஸ்வர்க³ராஜ்யே க​: ஸ்²ரேஷ்ட²​: ?

Terzelfder tijd kwamen de leerlingen bij Jesus en zeiden: Wie is wel de grootste in het rijk der hemelen?

2 ததோ யீஸு²​: க்ஷுத்³ரமேகம்’ பா³லகம்’ ஸ்வஸமீபமாநீய தேஷாம்’ மத்⁴யே நிதா⁴ய ஜகா³த³,

Jesus riep een kind naar Zich toe, plaatste het in hun midden.

3 யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ ப்³ரவீமி, யூயம்’ மநோவிநிமயேந க்ஷுத்³ரபா³லவத் ந ஸந்த​: ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நுத²|

en sprak: Voorwaar, Ik zeg u: Zo gij u niet bekeert en als kinderen wordt, zult gij het rijk der hemelen niet binnengaan.

4 ய​: கஸ்²சித்³ ஏதஸ்ய க்ஷுத்³ரபா³லகஸ்ய ஸமமாத்மாநம்’ நம்ரீகரோதி, ஸஏவ ஸ்வர்க³ராஜயே ஸ்²ரேஷ்ட²​: |

Wie zich dus vernederen zal als dit kind, zal de grootste zijn in het rijk der hemelen.

5 ய​: கஸ்²சித்³ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ க்ஷுத்³ரபா³லகமேகம்’ மம நாம்நி க்³ரு’ஹ்லாதி, ஸ மாமேவ க்³ரு’ஹ்லாதி|

En wie zulk een kind opneemt in mijn naam, neemt Mij op.

6 கிந்து யோ ஜநோ மயி க்ரு’தவிஸ்²வாஸாநாமேதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகஸ்யாபி வித்⁴நிம்’ ஜநயதி, கண்ட²ப³த்³த⁴பேஷணீகஸ்ய தஸ்ய ஸாக³ராகா³த⁴ஜலே மஜ்ஜநம்’ ஸ்²ரேய​: |

Maar wie ergernis geeft aan een van deze kleinen, die in Mij geloven, het ware hem beter, dat hem een zware molensteen om de hals werd gehangen, en hij in de diepte der zee werd verdronken.

7 விக்⁴நாத் ஜக³த​: ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி, விக்⁴நோ(அ)வஸ்²யம்’ ஜநயிஷ்யதே, கிந்து யேந மநுஜேந விக்⁴நோ ஜநிஷ்யதே தஸ்யைவ ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி|

Wee de wereld om de ergernis. Zeker, het kan wel niet anders, of er moet ergernis komen; maar wee den mens, door wien de ergernis komt.

8 தஸ்மாத் தவ கரஸ்²சரணோ வா யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தம்’ சி²த்த்வா நிக்ஷிப, த்³விகரஸ்ய த்³விபத³ஸ்ய வா தவாநப்தவஹ்நௌ நிக்ஷேபாத், க²ஞ்ஜஸ்ய வா சி²ந்நஹஸ்தஸ்ய தவ ஜீவநே ப்ரவேஸோ² வரம்’| (aiōnios g166)

Welnu, zo uw hand of voet u ergert, houw ze af, en werp ze van u weg; want het is beter voor u, verminkt of kreupel het Leven binnen te gaan, dan met twee handen of twee voeten geworpen te worden in het eeuwige vuur. (aiōnios g166)

9 அபரம்’ தவ நேத்ரம்’ யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தத³ப்யுத்பாவ்ய நிக்ஷிப, த்³விநேத்ரஸ்ய நரகாக்³நௌ நிக்ஷேபாத் காணஸ்ய தவ ஜீவநே ப்ரவேஸோ² வரம்’| (Geenna g1067)

En zo uw oog u ergert, ruk het uit, en werp het weg; want het is beter voor u, met één oog het Leven binnen te gaan, dan met twee ogen geworpen te worden in het helse vuur. (Geenna g1067)

10 தஸ்மாத³வத⁴த்³த⁴ம்’, ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகமபி மா துச்சீ²குருத,

Zorgt er voor, dat gij geen van deze kleine gering acht; want Ik zeg u: Hun engelen in de hemel zien altijd het aanschijn van mijn Vader, die in de hemel is.

11 யதோ யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ ப்³ரவீமி, ஸ்வர்கே³ தேஷாம்’ தூ³தா மம ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸ்ய பிதுராஸ்யம்’ நித்யம்’ பஸ்²யந்தி| ஏவம்’ யே யே ஹாரிதாஸ்தாந் ரக்ஷிதும்’ மநுஜபுத்ர ஆக³ச்ச²த்|

12 யூயமத்ர கிம்’ விவிம்’க்³க்⁴வே? கஸ்யசித்³ யதி³ ஸ²தம்’ மேஷா​: ஸந்தி, தேஷாமேகோ ஹார்ய்யதே ச, தர்ஹி ஸ ஏகோநஸ²தம்’ மேஷாந் விஹாய பர்வ்வதம்’ க³த்வா தம்’ ஹாரிதமேகம்’ கிம்’ ந ம்ரு’க³யதே?

Wat dunkt u? Zo iemand honderd schapen heeft, en een daarvan van is verdwaald, laat hij dan niet de negen en negentig in het gebergte achter, om het éne te gaan zoeken, dat verdwaald is?

13 யதி³ ச கதா³சித் தந்மேஷோத்³தே³ஸ²ம்’ லமதே, தர்ஹி யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ கத²யாமி, ஸோ(அ)விபத²கா³மிப்⁴ய ஏகோநஸ²தமேஷேப்⁴யோபி ததே³கஹேதோரதி⁴கம் ஆஹ்லாத³தே|

En zo hij het vindt, voorwaar, Ik zeg u: Hij verheugt zich over dat éne meer, dan over de negen en negentig, die niet zijn verdwaald.

14 தத்³வத்³ ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராஏநாம் ஏகோபி நஸ்²யதீதி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிது ர்நாபி⁴மதம்|

Zó is het ook de wil van uw Vader, die in de hemel is, dat géén van deze kleinen verloren gaat.

15 யத்³யபி தவ ப்⁴ராதா த்வயி கிமப்யபராத்⁴யதி, தர்ஹி க³த்வா யுவயோர்த்³வயோ​: ஸ்தி²தயோஸ்தஸ்யாபராத⁴ம்’ தம்’ ஜ்ஞாபய| தத்ர ஸ யதி³ தவ வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோதி, தர்ஹி த்வம்’ ஸ்வப்⁴ராதரம்’ ப்ராப்தவாந்,

Indien uw broeder heeft gezondigd, ga en berisp hem tussen u beiden alleen. Zo hij naar u luistert, zult ge uw broeder gewonnen hebben.

16 கிந்து யதி³ ந ஸ்²ரு’ணோதி, தர்ஹி த்³வாப்⁴யாம்’ த்ரிபி⁴ ர்வா ஸாக்ஷீபி⁴​: ஸர்வ்வம்’ வாக்யம்’ யதா² நிஸ்²சிதம்’ ஜாயதே, தத³ர்த²ம் ஏகம்’ த்³வௌ வா ஸாக்ஷிணௌ க்³ரு’ஹீத்வா யாஹி|

Luistert hij niet naar u, neem dan nog één of twee personen mee, opdat door de mond van twee of drie getuigen de zaak haar beslag krijgt.

17 தேந ஸ யதி³ தயோ ர்வாக்யம்’ ந மாந்யதே, தர்ஹி ஸமாஜம்’ தஜ்ஜ்ஞாபய, கிந்து யதி³ ஸமாஜஸ்யாபி வாக்யம்’ ந மாந்யதே, தர்ஹி ஸ தவ ஸமீபே தே³வபூஜகஇவ சண்டா³லஇவ ச ப⁴விஷ்யதி|

Luistert hij ook niet naar hen, zeg het dan aan de Kerk; zo hij zelfs naar de Kerk niet luistert, dan zij hij u als een heiden en een tollenaar.

18 அஹம்’ யுஷ்மாந் ஸத்யம்’ வதா³மி, யுஷ்மாபி⁴​: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ யத்³ ப³த்⁴யதே தத் ஸ்வர்கே³ ப⁴ம்’த்ஸ்யதே; மேதி³ந்யாம்’ யத் போ⁴ச்யதே, ஸ்வர்கே³(அ)பி தத் மோக்ஷ்யதே|

Voorwaar, Ik zeg u: Alles wat gij zult binden op aarde, zal ook gebonden zijn in de hemel; en alles wat gij ontbinden zult op aarde, zal ook ontbonden zijn in de hemel.

19 புநரஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, மேதி³ந்யாம்’ யுஷ்மாகம்’ யதி³ த்³வாவேகவாக்யீபூ⁴ய கிஞ்சித் ப்ரார்த²யேதே, தர்ஹி மம ஸ்வர்க³ஸ்த²பித்ரா தத் தயோ​: க்ரு’தே ஸம்பந்நம்’ ப⁴விஷ்யதி|

Nog zeg Ik u: Zo twee van u op aarde overeenstemmen, om wat ook te vragen, dan zullen ze het verkrijgen van mijn Vader, die in de hemel is.

20 யதோ யத்ர த்³வௌ த்ரயோ வா மம நாந்நி மிலந்தி, தத்ரைவாஹம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)ஸ்மி|

Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn Naam, daar ben Ik in hun midden.

21 ததா³நீம்’ பிதரஸ்தத்ஸமீபமாக³த்ய கதி²தவாந் ஹே ப்ரபோ⁴, மம ப்⁴ராதா மம யத்³யபராத்⁴யதி, தர்ஹி தம்’ கதிக்ரு’த்வ​: க்ஷமிஷ்யே?

Nu kwam Petrus naar Hem toe, en sprak: Heer, hoe dikwijls moet ik mijn broeder vergeven, die tegen mij misdoet? Tot zeven keer toe?

22 கிம்’ ஸப்தக்ரு’த்வ​: ? யீஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, த்வாம்’ கேவலம்’ ஸப்தக்ரு’த்வோ யாவத் ந வதா³மி, கிந்து ஸப்தத்யா கு³ணிதம்’ ஸப்தக்ரு’த்வோ யாவத்|

Jesus zei hem: Niet tot zeven keer toe, zeg Ik u; maar tot zeventig maal zeven keer.

23 அபரம்’ நிஜதா³ஸை​: ஸஹ ஜிக³ணயிஷு​: கஸ்²சித்³ ராஜேவ ஸ்வர்க³ராஜயம்’|

Daarom is het rijk der hemelen gelijk aan een koning, die afrekening wilde houden met zijn dienaars.

24 ஆரப்³தே⁴ தஸ்மிந் க³ணநே ஸார்த்³த⁴ஸஹஸ்ரமுத்³ராபூரிதாநாம்’ த³ஸ²ஸஹஸ்ரபுடகாநாம் ஏகோ(அ)க⁴மர்ணஸ்தத்ஸமக்ஷமாநாயி|

Toen hij met de afrekening was begonnen, bracht men er een binnen, die hem tienduizend talenten schuldig was.

25 தஸ்ய பரிஸோ²த⁴நாய த்³ரவ்யாபா⁴வாத் பரிஸோ²த⁴நார்த²ம்’ ஸ ததீ³யபா⁴ர்ய்யாபுத்ராதி³ஸர்வ்வஸ்வஞ்ச விக்ரீயதாமிதி தத்ப்ரபு⁴ராதி³தே³ஸ²|

Daar hij niets had om te betalen, beval zijn meester, hemzelf te verkopen met zijn vrouw en zijn kinderen en alles, wat hij bezat, en zó de schuld te vereffenen.

26 தேந ஸ தா³ஸஸ்தஸ்ய பாத³யோ​: பதந் ப்ரணம்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வதா கை⁴ர்ய்யே க்ரு’தே மயா ஸர்வ்வம்’ பரிஸோ²தி⁴ஷ்யதே|

Maar de knecht viel hem smekend te voet, en zeide: Heb geduld met mij, en ik zal u alles betalen.

27 ததா³நீம்’ தா³ஸஸ்ய ப்ரபு⁴​: ஸகருண​: ஸந் ஸகலர்ணம்’ க்ஷமித்வா தம்’ தத்யாஜ|

De heer had medelijden met dien knecht, liet hem gaan, en schold hem de schuld kwijt.

28 கிந்து தஸ்மிந் தா³ஸே ப³ஹி ர்யாதே, தஸ்ய ஸ²தம்’ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸா²ந் யோ தா⁴ரயதி, தம்’ ஸஹதா³ஸம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தஸ்ய கண்ட²ம்’ நிஷ்பீட்³ய க³தி³தவாந், மம யத் ப்ராப்யம்’ தத் பரிஸோ²த⁴ய|

Maar toen die knecht was heengegaan, ontmoette hij een zijner medeknechten, die hem honderd tienlingen schuldig was; hij greep hem tot worgens toe bij de keel, en zeide: Betaal me wat ge schuldig zijt.

29 ததா³ தஸ்ய ஸஹதா³ஸஸ்தத்பாத³யோ​: பதித்வா விநீய ப³பா⁴ஷே, த்வயா தை⁴ர்ய்யே க்ரு’தே மயா ஸர்வ்வம்’ பரிஸோ²தி⁴ஷ்யதே|

Zijn medeknecht viel hem smekend te voet, en sprak: Heb geduld met mij, en ik zal u betalen.

30 ததா²பி ஸ தத் நாஙகீ³க்ரு’த்ய யாவத் ஸர்வ்வம்ரு’ணம்’ ந பரிஸோ²தி⁴தவாந் தாவத் தம்’ காராயாம்’ ஸ்தா²பயாமாஸ|

De ander wilde dit niet, maar ging heen, en liet hem in de kerker werpen, totdat hij de schuld zou hebben betaald.

31 ததா³ தஸ்ய ஸஹதா³ஸாஸ்தஸ்யைதாத்³ரு’க்³ ஆசரணம்’ விலோக்ய ப்ரபோ⁴​: ஸமீபம்’ க³த்வா ஸர்வ்வம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ நிவேத³யாமாஸு​: |

Toen nu zijn medeknechten zagen wat er gebeurd was, werden ze diep bedroefd, en gingen hun meester alles vertellen.

32 ததா³ தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தமாஹூய ஜகா³த³, ரே து³ஷ்ட தா³ஸ, த்வயா மத்ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரார்தி²தே மயா தவ ஸர்வ்வம்ரு’ணம்’ த்யக்தம்’;

Nu liet zijn heer hem roepen, en zei tot hem: Boze knecht, die hele schuld schold ik u kwijt, omdat ge het mij hebt gevraagd;

33 யதா² சாஹம்’ த்வயி கருணாம்’ க்ரு’தவாந், ததை²வ த்வத்ஸஹதா³ஸே கருணாகரணம்’ கிம்’ தவ நோசிதம்’?

moest ook gij u dan niet ontfermen over uw medeknecht, zoals ikzelf mij over u heb ontfermd.

34 இதி கத²யித்வா தஸ்ய ப்ரபு⁴​: க்ருத்³த்⁴யந் நிஜப்ராப்யம்’ யாவத் ஸ ந பரிஸோ²தி⁴தவாந், தாவத் ப்ரஹாரகாநாம்’ கரேஷு தம்’ ஸமர்பிதவாந்|

En in zijn toorn leverde de heer hem aan de beulen over, totdat hij de hele schuld zou hebben voldaan.

35 யதி³ யூயம்’ ஸ்வாந்த​: கரணை​: ஸ்வஸ்வஸஹஜாநாம் அபராதா⁴ந் ந க்ஷமத்⁴வே, தர்ஹி மம ஸ்வர்க³ஸ்ய​: பிதாபி யுஷ்மாந் ப்ரதீத்த²ம்’ கரிஷ்யதி|

Zo zal ook mijn hemelse Vader met u handelen, als gij niet allen uw broeder van harte vergeeft.