மதி²: 16
1 ததா³நீம்’ பி²ரூஸி²ந: ஸிதூ³கிநஸ்²சாக³த்ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ நப⁴மீயம்’ கிஞ்சந லக்ஷ்ம த³ர்ஸ²யிதும்’ தஸ்மை நிவேத³யாமாஸு: |
Og fariseerne og sadduseerne gikk til ham og fristet ham, og bad at han vilde la dem få se et tegn fra himmelen.
2 தத: ஸ உக்தவாந், ஸந்த்⁴யாயாம்’ நப⁴ஸோ ரக்தத்வாத்³ யூயம்’ வத³த², ஸ்²வோ நிர்ம்மலம்’ தி³நம்’ ப⁴விஷ்யதி;
Men han svarte og sa til dem: Når det er blitt aften, sier I: Det blir godt vær, for himmelen er rød;
3 ப்ராத: காலே ச நப⁴ஸோ ரக்தத்வாத் மலிநத்வாஞ்ச வத³த², ஜ²ஞ்ப்⁴ஸ²த்³ய ப⁴விஷ்யதி| ஹே கபடிநோ யதி³ யூயம் அந்தரீக்ஷஸ்ய லக்ஷ்ம போ³த்³து⁴ம்’ ஸ²க்நுத², தர்ஹி காலஸ்யைதஸ்ய லக்ஷ்ம கத²ம்’ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸ²க்நுத²?
og om morgenen: Idag blir det uvær, for himmelen er rød og mørk. Himmelens utseende vet I å tyde, men tidenes tegn kan I ikke tyde.
4 ஏதத்காலஸ்ய து³ஷ்டோ வ்யபி⁴சாரீ ச வம்’ஸோ² லக்ஷ்ம க³வேஷயதி, கிந்து யூநஸோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ லக்ஷ்ம விநாந்யத் கிமபி லக்ஷ்ம தாந் ந த³ர்ஸ²யிய்யதே| ததா³நீம்’ ஸ தாந் விஹாய ப்ரதஸ்தே²|
En ond og utro slekt krever tegn, og tegn skal ikke gis den, uten Jonas' tegn. Og han forlot dem og gikk bort.
5 அநந்தரமந்யபாரக³மநகாலே தஸ்ய ஸி²ஷ்யா: பூபமாநேதும்’ விஸ்ம்ரு’தவந்த: |
Og da disiplene kom over til hin side, hadde de glemt å ta brød med.
6 யீஸு²ஸ்தாநவாதீ³த், யூயம்’ பி²ரூஸி²நாம்’ ஸிதூ³கிநாஞ்ச கிண்வம்’ ப்ரதி ஸாவதா⁴நா: ஸதர்காஸ்²ச ப⁴வத|
Da sa Jesus til dem: Se eder for og ta eder i vare for fariseernes og sadduseernes surdeig!
7 தேந தே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கத²யிதுமாரேபி⁴ரே, வயம்’ பூபாநாநேதும்’ விஸ்ம்ரு’தவந்த ஏதத்காரணாத்³ இதி கத²யதி|
Da tenkte de ved sig selv og sa: Det er fordi vi ikke har tatt brød med.
8 கிந்து யீஸு²ஸ்தத்³விஜ்ஞாய தாநவோசத், ஹே ஸ்தோகவிஸ்²வாஸிநோ யூயம்’ பூபாநாநயநமதி⁴ குத: பரஸ்பரமேதத்³ விவிம்’க்ய?
Men da Jesus merket det, sa han til dem: I lite troende! hvorfor tenker I ved eder selv at det er fordi I ikke har tatt brød med?
9 யுஷ்மாபி⁴: கிமத்³யாபி ந ஜ்ஞாயதே? பஞ்சபி⁴: பூபை: பஞ்சஸஹஸ்ரபுருஷேஷு போ⁴ஜிதேஷு ப⁴க்ஷ்யோச்சி²ஷ்டபூர்ணாந் கதி ட³லகாந் ஸமக்³ரு’ஹ்லீதம்’;
Skjønner I ennu ikke, og kommer I ikke i hu de fem brød til de fem tusen, og hvor mange kurver I da fikk,
10 ததா² ஸப்தபி⁴: பூபைஸ்²சது: ஸஹஸ்ரபுருஷேஷு பே⁴ஜிதேஷு கதி ட³லகாந் ஸமக்³ரு’ஹ்லீத, தத் கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ர்ந ஸ்மர்ய்யதே?
eller de syv brød til de fire tusen, og hvor mange kurver I da fikk?
11 தஸ்மாத் பி²ரூஸி²நாம்’ ஸிதூ³கிநாஞ்ச கிண்வம்’ ப்ரதி ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த, கதா²மிமாம் அஹம்’ பூபாநதி⁴ நாகத²யம்’, ஏதத்³ யூயம்’ குதோ ந பு³த்⁴யத்⁴வே?
Kan I da ikke skjønne at det ikke var om brød jeg talte til eder? Men ta eder i vare for fariseernes og sadduseernes surdeig!
12 ததா³நீம்’ பூபகிண்வம்’ ப்ரதி ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²தேதி நோக்த்வா பி²ரூஸி²நாம்’ ஸிதூ³கிநாஞ்ச உபதே³ஸ²ம்’ ப்ரதி ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²தேதி கதி²தவாந், இதி தைரபோ³தி⁴|
Da forstod de at han ikke hadde talt om at de skulde ta sig i vare for surdeigen i brød, men for fariseernes og sadduseernes lære.
13 அபரஞ்ச யீஸு²: கைஸரியா-பி²லிபிப்ரதே³ஸ²மாக³த்ய ஸி²ஷ்யாந் அப்ரு’ச்ச²த், யோ(அ)ஹம்’ மநுஜஸுத: ஸோ(அ)ஹம்’ க: ? லோகைரஹம்’ கிமுச்யே?
Men da Jesus var kommet til landet ved Cesarea Filippi, spurte han sine disipler og sa: Hvem sier folk at Menneskesønnen er?
14 ததா³நீம்’ தே கதி²தவந்த: , கேசித்³ வத³ந்தி த்வம்’ மஜ்ஜயிதா யோஹந், கேசித்³வத³ந்தி, த்வம் ஏலிய: , கேசிச்ச வத³ந்தி, த்வம்’ யிரிமியோ வா கஸ்²சித்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி|
De sa: Nogen sier døperen Johannes, andre Elias, andre igjen Jeremias eller en av profetene.
15 பஸ்²சாத் ஸ தாந் பப்ரச்ச², யூயம்’ மாம்’ கம்’ வத³த²? தத: ஸி²மோந் பிதர உவாச,
Han sa til dem: Men I, hvem sier I at jeg er?
16 த்வமமரேஸ்²வரஸ்யாபி⁴ஷிக்தபுத்ர: |
Da svarte Simon Peter og sa: Du er Messias, den levende Guds Sønn.
17 ததோ யீஸு²: கதி²தவாந், ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ த⁴ந்ய: ; யத: கோபி அநுஜஸ்த்வய்யேதஜ்ஜ்ஞாநம்’ நோத³பாத³யத், கிந்து மம ஸ்வர்க³ஸ்ய: பிதோத³பாத³யத்|
Og Jesus svarte og sa til ham: Salig er du, Simon, Jonas' sønn! for kjød og blod har ikke åpenbaret dig det, men min Fader i himmelen.
18 அதோ(அ)ஹம்’ த்வாம்’ வதா³மி, த்வம்’ பிதர: (ப்ரஸ்தர: ) அஹஞ்ச தஸ்ய ப்ரஸ்தரஸ்யோபரி ஸ்வமண்ட³லீம்’ நிர்ம்மாஸ்யாமி, தேந நிரயோ ப³லாத் தாம்’ பராஜேதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி| (Hadēs g86)
Og jeg sier dig at du er Peter; og på denne klippe vil jeg bygge min menighet, og dødsrikets porter skal ikke få makt over den. (Hadēs g86)
19 அஹம்’ துப்⁴யம்’ ஸ்வர்கீ³யராஜ்யஸ்ய குஞ்ஜிகாம்’ தா³ஸ்யாமி, தேந யத் கிஞ்சந த்வம்’ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ப⁴ம்’த்ஸ்யஸி தத்ஸ்வர்கே³ ப⁴ம்’த்ஸ்யதே, யச்ச கிஞ்சந மஹ்யாம்’ மோக்ஷ்யஸி தத் ஸ்வர்கே³ மோக்ஷ்யதே|
Og jeg vil gi dig nøklene til himlenes rike, og det du binder på jorden, skal være bundet i himmelen, og det du løser på jorden, skal være løst i himmelen.
20 பஸ்²சாத் ஸ ஸி²ஷ்யாநாதி³ஸ²த், அஹமபி⁴ஷிக்தோ யீஸு²ரிதி கதா²ம்’ கஸ்மைசித³பி யூயம்’ மா கத²யத|
Da bød han sine disipler at de ikke skulde si til nogen at han var Messias.
21 அந்யஞ்ச யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ க³த்வா ப்ராசீநலோகேப்⁴ய: ப்ரதா⁴நயாஜகேப்⁴ய உபாத்⁴யாயேப்⁴யஸ்²ச ப³ஹுது³: க²போ⁴க³ஸ்தை ர்ஹதத்வம்’ த்ரு’தீயதி³நே புநருத்தா²நஞ்ச மமாவஸ்²யகம் ஏதா: கதா² யீஸு²ஸ்தத்காலமாரப்⁴ய ஸி²ஷ்யாந் ஜ்ஞாபயிதும் ஆரப்³த⁴வாந்|
Fra den tid begynte Jesus å gi sine disipler til kjenne at han skulde gå til Jerusalem og lide meget av de eldste og yppersteprestene og de skriftlærde, og slåes ihjel, og opstå på den tredje dag.
22 ததா³நீம்’ பிதரஸ்தஸ்ய கரம்’ க்⁴ரு’த்வா தர்ஜயித்வா கத²யிதுமாரப்³த⁴வாந், ஹே ப்ரபோ⁴, தத் த்வத்தோ தூ³ரம்’ யாது, த்வாம்’ ப்ரதி கதா³பி ந க⁴டிஷ்யதே|
Da tok Peter ham til side og begynte å irettesette ham og sa: Gud fri dig, Herre! dette må ingenlunde vederfares dig!
23 கிந்து ஸ வத³நம்’ பராவர்த்ய பிதரம்’ ஜகா³த³, ஹே விக்⁴நகாரிந், மத்ஸம்முகா²த்³ தூ³ரீப⁴வ, த்வம்’ மாம்’ பா³த⁴ஸே, ஈஸ்²வரீயகார்ய்யாத் மாநுஷீயகார்ய்யம்’ துப்⁴யம்’ ரோசதே|
Men han vendte sig og sa til Peter: Vik bak mig, Satan! du er mig til anstøt; for du har ikke sans for det som hører Gud til, men bare for det som hører menneskene til.
24 அநந்தரம்’ யீஸு²: ஸ்வீயஸி²ஷ்யாந் உக்தவாந் ய: கஸ்²சித் மம பஸ்²சாத்³கா³மீ ப⁴விதும் இச்ச²தி, ஸ ஸ்வம்’ தா³ம்யது, ததா² ஸ்வக்ருஸ²ம்’ க்³ரு’ஹ்லந் மத்பஸ்²சாதா³யாது|
Da sa Jesus til sine disipler: Vil nogen komme efter mig, da må han fornekte sig selv og ta sitt kors op og følge mig.
25 யதோ ய: ப்ராணாந் ரக்ஷிதுமிச்ச²தி, ஸ தாந் ஹாரயிஷ்யதி, கிந்து யோ மத³ர்த²ம்’ நிஜப்ராணாந் ஹாரயதி, ஸ தாந் ப்ராப்ஸ்யதி|
For den som vil berge sitt liv, skal miste det; men den som mister sitt liv for min skyld, skal finne det.
26 மாநுஷோ யதி³ ஸர்வ்வம்’ ஜக³த் லப⁴தே நிஜப்ரணாந் ஹாரயதி, தர்ஹி தஸ்ய கோ லாப⁴: ? மநுஜோ நிஜப்ராணாநாம்’ விநிமயேந வா கிம்’ தா³தும்’ ஸ²க்நோதி?
For hvad gagner det et menneske om han vinner den hele verden, men tar skade på sin sjel? eller hvad vil et menneske gi til vederlag for sin sjel?
27 மநுஜஸுத: ஸ்வதூ³தை: ஸாகம்’ பிது: ப்ரபா⁴வேணாக³மிஷ்யதி; ததா³ ப்ரதிமநுஜம்’ ஸ்வஸ்வகர்ம்மாநுஸாராத் ப²லம்’ தா³ஸ்யதி|
For Menneskesønnen skal komme i sin Faders herlighet med sine engler, og da skal han betale enhver efter hans gjerning.
28 அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வச்மி, ஸராஜ்யம்’ மநுஜஸுதம் ஆக³தம்’ ந பஸ்²யந்தோ ம்ரு’த்யும்’ ந ஸ்வாதி³ஷ்யந்தி, ஏதாத்³ரு’ஸா²: கதிபயஜநா அத்ராபி த³ண்டா³யமாநா: ஸந்தி|
Sannelig sier jeg eder: Nogen av dem som her står, skal ikke smake døden før de ser Menneskesønnen komme i sitt rike.
