மதி²: 14
1 ததா³நீம்’ ராஜா ஹேரோத்³ யீஸோ² ர்யஸ²: ஸ்²ருத்வா நிஜதா³ஸேயாந் ஜகா³த்³,
På den tid fikk fjerdingsfyrsten Herodes høre ryktet om Jesus,
2 ஏஷ மஜ்ஜயிதா யோஹந், ப்ரமிதேப⁴யஸ்தஸ்யோத்தா²நாத் தேநேத்த²மத்³பு⁴தம்’ கர்ம்ம ப்ரகாஸ்²யதே|
og han sa til sine tjenere: Dette er døperen Johannes; han er opstanden fra de døde, og derfor er det disse krefter er virksomme i ham.
3 புரா ஹேரோத்³ நிஜப்⁴ராது: பி²லிபோ ஜாயாயா ஹேரோதீ³யாயா அநுரோதா⁴த்³ யோஹநம்’ தா⁴ரயித்வா ப³த்³தா⁴ காராயாம்’ ஸ்தா²பிதவாந்|
Herodes hadde grepet Johannes og bundet ham og kastet ham i fengsel for Herodias' skyld, som var hans bror Filips hustru.
4 யதோ யோஹந் உக்தவாந், ஏத்ஸயா: ஸம்’க்³ரஹோ ப⁴வதோ நோசித: |
For Johannes hadde sagt til ham: Det er dig ikke tillatt å ha henne.
5 தஸ்மாத் ந்ரு’பதிஸ்தம்’ ஹந்துமிச்ச²ந்நபி லோகேப்⁴யோ விப⁴யாஞ்சகார; யத: ஸர்வ்வே யோஹநம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’ மேநிரே|
Og han vilde gjerne slå ham ihjel, men fryktet for folket; for de holdt ham for en profet.
6 கிந்து ஹேரோதோ³ ஜந்மாஹீயமஹ உபஸ்தி²தே ஹேரோதீ³யாயா து³ஹிதா தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ந்ரு’தித்வா ஹேரோத³மப்ரீண்யத்|
Men da det var Herodes' fødselsdag, danset Herodias' datter for dem, og Herodes syntes om henne;
7 தஸ்மாத் பூ⁴பதி: ஸ²பத²ம்’ குர்வ்வந் இதி ப்ரத்யஜ்ஞாஸீத், த்வயா யத்³ யாச்யதே, ததே³வாஹம்’ தா³ஸ்யாமி|
derfor lovte han med ed å gi henne hvad hun vilde be om.
8 ஸா குமாரீ ஸ்வீயமாது: ஸி²க்ஷாம்’ லப்³தா⁴ ப³பா⁴ஷே, மஜ்ஜயிதுர்யோஹந உத்தமாங்க³ம்’ பா⁴ஜநே ஸமாநீய மஹ்யம்’ விஸ்²ராணய|
Men hun sa efter sin mors råd: Gi mig hit døperen Johannes' hode på et fat!
9 ததோ ராஜா ஸு²ஸோ²ச, கிந்து போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தாம்’ ஸங்கி³நாம்’ ஸ்வக்ரு’தஸ²பத²ஸ்ய சாநுரோதா⁴த் தத் ப்ரதா³தும ஆதி³தே³ஸ²|
Og kongen blev ille til mote, men for sine eders og for gjestenes skyld bød han at det skulde gis henne,
10 பஸ்²சாத் காராம்’ ப்ரதி நரம்’ ப்ரஹித்ய யோஹந உத்தமாங்க³ம்’ சி²த்த்வா
og han sendte sine folk avsted og lot Johannes halshugge i fengslet.
11 தத் பா⁴ஜந ஆநாய்ய தஸ்யை குமார்ய்யை வ்யஸ்²ராணயத், தத: ஸா ஸ்வஜநந்யா: ஸமீபம்’ தந்நிநாய|
Og de kom med hans hode på et fat og gav det til piken, og hun bar det til sin mor.
12 பஸ்²சாத் யோஹந: ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய காயம்’ நீத்வா ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயாமாஸுஸ்ததோ யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ வ்ரஜித்வா தத்³வார்த்தாம்’ ப³பா⁴ஷிரே|
Og hans disipler kom til og tok hans legeme og begravde det; og de gikk og fortalte det til Jesus.
13 அநந்தரம்’ யீஸு²ரிதி நிஸ²ப்⁴ய நாவா நிர்ஜநஸ்தா²நம் ஏகாகீ க³தவாந், பஸ்²சாத் மாநவாஸ்தத் ஸ்²ருத்வா நாநாநக³ரேப்⁴ய ஆக³த்ய பதை³ஸ்தத்பஸ்²சாத்³ ஈயு: |
Da Jesus hørte det, drog han derfra i en båt avsides til et øde sted, og da folket fikk høre det, fulgte de efter ham til fots fra byene.
14 ததா³நீம்’ யீஸு² ர்ப³ஹிராக³த்ய மஹாந்தம்’ ஜநநிவஹம்’ நிரீக்ஷ்ய தேஷு காருணிக: மந் தேஷாம்’ பீடி³தஜநாந் நிராமயாந் சகார|
Og da han gikk i land, så han meget folk, og han ynkedes inderlig over dem og helbredet deres syke.
15 தத: பரம்’ ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸி²ஷ்யாஸ்தத³ந்திகமாக³த்ய கத²யாஞ்சக்ரு: , இத³ம்’ நிர்ஜநஸ்தா²நம்’ வேலாப்யவஸந்நா; தஸ்மாத் மநுஜாந் ஸ்வஸ்வக்³ராமம்’ க³ந்தும்’ ஸ்வார்த²ம்’ ப⁴க்ஷ்யாணி க்ரேதுஞ்ச ப⁴வாந் தாந் விஸ்ரு’ஜது|
Men da det var blitt aften, gikk hans disipler til ham og sa: Stedet er øde, og det er alt sent på dagen; la derfor folket fare, så det kan gå bort i byene og kjøpe sig mat!
16 கிந்து யீஸு²ஸ்தாநவாதீ³த், தேஷாம்’ க³மநே ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, யூயமேவ தாந் போ⁴ஜயத|
Men Jesus sa til dem: De har ikke nødig å gå bort; gi I dem å ete!
17 ததா³ தே ப்ரத்யவத³ந், அஸ்மாகமத்ர பூபபஞ்சகம்’ மீநத்³வயஞ்சாஸ்தே|
De sa til ham: Vi har ikke mere her enn fem brød og to fisker.
18 ததா³நீம்’ தேநோக்தம்’ தாநி மத³ந்திகமாநயத|
Men han sa: Hent dem hit til mig!
19 அநந்தரம்’ ஸ மநுஜாந் யவஸோபர்ய்யுபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபயாமாஸ; அபர தத் பூபபஞ்சகம்’ மீநத்³வயஞ்ச க்³ரு’ஹ்லந் ஸ்வர்க³ம்’ ப்ரதி நிரீக்ஷ்யேஸ்²வரீயகு³ணாந் அநூத்³ய ப⁴ம்’க்த்வா ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³த்தவாந், ஸி²ஷ்யாஸ்²ச லோகேப்⁴யோ த³து³: |
Og han bød at folket skulde sette sig ned i gresset, tok de fem brød og de to fisker, så op mot himmelen og velsignet dem; og han brøt brødene og gav dem til disiplene, og disiplene gav dem til folket.
20 தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வா பரித்ரு’ப்தவந்த: , ததஸ்தத³வஸி²ஷ்டப⁴க்ஷ்யை: பூர்ணாந் த்³வாத³ஸ²ட³லகாந் க்³ரு’ஹீதவந்த: |
Og de åt alle og blev mette; og de tok op det som blev tilovers av stykkene, tolv kurver fulle.
21 தே போ⁴க்தார: ஸ்த்ரீர்பா³லகாம்’ஸ்²ச விஹாய ப்ராயேண பஞ்ச ஸஹஸ்ராணி புமாம்’ஸ ஆஸந்|
Men de som hadde ett, var omkring fem tusen menn foruten kvinner og barn.
22 தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்லோகாநாம்’ விஸர்ஜநகாலே ஸி²ஷ்யாந் தரணிமாரோடு⁴ம்’ ஸ்வாக்³ரே பாரம்’ யாதுஞ்ச கா³ட⁴மாதி³ஷ்டவாந்|
Og straks nødde han sine disipler til å gå i båten og sette over til hin side før ham, inntil han hadde latt folket fare.
23 ததோ லோகேஷு விஸ்ரு’ஷ்டேஷு ஸ விவிக்தே ப்ரார்த²யிதும்’ கி³ரிமேகம்’ க³த்வா ஸந்த்⁴யாம்’ யாவத் தத்ரைகாகீ ஸ்தி²தவாந்|
Og da han hadde latt folket fare, gikk han avsides op i fjellet for å bede; og da det var blitt aften, var han der alene.
24 கிந்து ததா³நீம்’ ஸம்முக²வாதத்வாத் ஸரித்பதே ர்மத்⁴யே தரங்கை³ஸ்தரணிர்தோ³லாயமாநாப⁴வத்|
Men båten var alt midt ute på sjøen og arbeidet hårdt mot bølgene, for vinden var imot.
25 ததா³ ஸ யாமிந்யாஸ்²சதுர்த²ப்ரஹரே பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜந் தேஷாமந்திகம்’ க³தவாந்|
Men i den fjerde nattevakt kom han til dem, vandrende på sjøen.
26 கிந்து ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ ஸாக³ரோபரி வ்ரஜந்தம்’ விலோக்ய ஸமுத்³விக்³நா ஜக³து³: , ஏஷ பூ⁴த இதி ஸ²ங்கமாநா உச்சை: ஸ²ப்³தா³யாஞ்சக்ரிரே ச|
Og da disiplene så ham vandre på sjøen, blev de forferdet og sa: Det er et spøkelse, og de skrek av redsel.
27 ததை³வ யீஸு²ஸ்தாநவத³த், ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வத, மா பை⁴ஷ்ட, ஏஷோ(அ)ஹம்|
Men Jesus talte straks til dem og sa: Vær frimodige; det er mig, frykt ikke!
28 தத: பிதர இத்யுக்தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, யதி³ ப⁴வாநேவ, தர்ஹி மாம்’ ப⁴வத்ஸமீபம்’ யாதுமாஜ்ஞாபயது|
Da svarte Peter ham og sa: Herre! er det dig, da byd mig komme til dig på vannet!
29 தத: தேநாதி³ஷ்ட: பிதரஸ்தரணிதோ(அ)வருஹ்ய யீஸே²ரந்திகம்’ ப்ராப்தும்’ தோயோபரி வவ்ராஜ|
Han sa: Kom! Og Peter steg ut av båten og gikk bortover vannet for å komme til Jesus.
30 கிந்து ப்ரசண்ட³ம்’ பவநம்’ விலோக்ய ப⁴யாத் தோயே மம்’க்தும் ஆரேபே⁴, தஸ்மாத்³ உச்சை: ஸ²ப்³தா³யமாந: கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, மாமவது|
Men da han så det hårde vær, blev han redd og begynte å synke; da ropte han: Herre, frels mig!
31 யீஸு²ஸ்தத்க்ஷணாத் கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய தம்’ த⁴ரந் உக்தவாந், ஹ ஸ்தோகப்ரத்யயிந் த்வம்’ குத: ஸமஸே²தா²: ?
Og Jesus rakte straks hånden ut og tok fatt i ham og sa til ham: Du lite troende! hvorfor tvilte du?
32 அநந்தரம்’ தயோஸ்தரணிமாரூட⁴யோ: பவநோ நிவவ்ரு’தே|
Og da de steg i båten, la vinden sig.
33 ததா³நீம்’ யே தரண்யாமாஸந், த ஆக³த்ய தம்’ ப்ரணப்⁴ய கதி²தவந்த: , யதா²ர்த²ஸ்த்வமேவேஸ்²வரஸுத: |
Men de som var i båten, kom og falt ned for ham og sa: Sannelig, du er Guds Sønn!
34 அநந்தரம்’ பாரம்’ ப்ராப்ய தே கி³நேஷரந்நாமகம்’ நக³ரமுபதஸ்து²: ,
Og da de var faret over, kom de til Gennesarets land.
35 ததா³ தத்ரத்யா ஜநா யீஸு²ம்’ பரிசீய தத்³தே³ஸ்²ஸ்ய சதுர்தி³ஸோ² வார்த்தாம்’ ப்ரஹித்ய யத்ர யாவந்த: பீடி³தா ஆஸந், தாவதஏவ தத³ந்திகமாநயாமாஸு: |
Og da folket på dette sted kjente ham igjen, sendte de bud i hele landet deromkring, og de førte til ham alle dem som hadde ondt,
36 அபரம்’ ததீ³யவஸநஸ்ய க்³ரந்தி²மாத்ரம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ விநீய யாவந்தோ ஜநாஸ்தத் ஸ்பர்ஸ²ம்’ சக்ரிரே, தே ஸர்வ்வஏவ நிராமயா ப³பூ⁴வு: |
og bad ham at de bare måtte få røre ved det ytterste av hans klædebon; og alle de som rørte ved det, blev helbredet.
