மதி²: 12
1 அநந்தரம்’ யீஸு² ர்விஸ்²ராமவாரே ஸ்²ஸ்யமத்⁴யேந க³ச்ச²தி, ததா³ தச்சி²ஷ்யா பு³பு⁴க்ஷிதா: ஸந்த: ஸ்²ஸ்யமஞ்ஜரீஸ்²ச²த்வா சி²த்வா கா²தி³துமாரப⁴ந்த|
In die tijd ging Jesus op de sabbat door het korenveld, en daar zijn leerlingen honger hadden, begonnen ze aren te plukken en op te eten.
2 தத்³ விலோக்ய பி²ரூஸி²நோ யீஸு²ம்’ ஜக³து³: , பஸ்²ய விஸ்²ராமவாரே யத் கர்ம்மாகர்த்தவ்யம்’ ததே³வ தவ ஸி²ஷ்யா: குர்வ்வந்தி|
De farizeën, die dit zagen, zeiden tot Hem: Zie, uw leerlingen doen, wat men op de sabbat niet doen mag.
3 ஸ தாந் ப்ரத்யாவத³த, தா³யூத்³ தத்ஸங்கி³நஸ்²ச பு³பு⁴க்ஷிதா: ஸந்தோ யத் கர்ம்மாகுர்வ்வந் தத் கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாபாடி²?
Maar Hij zei hun: Hebt gij niet gelezen, wat David deed, toen hij met zijn gevolg honger had?
4 யே த³ர்ஸ²நீயா: பூபா: யாஜகாந் விநா தஸ்ய தத்ஸங்கி³மநுஜாநாஞ்சாபோ⁴ஜநீயாஸ்த ஈஸ்²வராவாஸம்’ ப்ரவிஷ்டேந தேந பு⁴க்தா: |
Hoe hij het huis van God binnenging en de toonbroden opat, die hij, noch zij die met hem waren, mochten eten, maar de priesters alleen?
5 அந்யச்ச விஸ்²ராமவாரே மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ விஸ்²ராமவாரீயம்’ நியமம்’ லங்வந்தோபி யாஜகா நிர்தோ³ஷா ப⁴வந்தி, ஸா²ஸ்த்ரமத்⁴யே கிமித³மபி யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்’?
Of hebt gij niet gelezen in de Wet, dat op de sabbat de priesters in de tempel de sabbatrust verbreken, en toch niet schuldig zijn?
6 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, அத்ர ஸ்தா²நே மந்தி³ராத³பி க³ரீயாந் ஏக ஆஸ்தே|
En Ik zeg u: hier is er een, die groter is dan de tempel.
7 கிந்து த³யாயாம்’ மே யதா² ப்ரீதி ர்ந ததா² யஜ்ஞகர்ம்மணி| ஏதத்³வசநஸ்யார்த²ம்’ யதி³ யுயம் அஜ்ஞாஸிஷ்ட தர்ஹி நிர்தோ³ஷாந் தோ³ஷிணோ நாகார்ஷ்ட|
Zo gij wist, wat het zeggen wil: "Barmhartigheid wil Ik en geen offerande," dan zoudt gij geen onschuldigen hebben veroordeeld;
8 அந்யச்ச மநுஜஸுதோ விஸ்²ராமவாரஸ்யாபி பதிராஸ்தே|
want de Mensenzoon is heer van de sabbat.
9 அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய தேஷாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ ப்ரவிஷ்டவாந், ததா³நீம் ஏக: ஸு²ஷ்ககராமயவாந் உபஸ்தி²தவாந்|
Toen ging Hij heen, en kwam in hun synagoge;
10 ததோ யீஸு²ம் அபவதி³தும்’ மாநுஷா: பப்ரச்சு²: , விஸ்²ராமவாரே நிராமயத்வம்’ கரணீயம்’ ந வா?
en zie, daar was een man, wiens hand was verdord. Om Hem nu te kunnen beschuldigen, stelden ze Hem de vraag: Is het geoorloofd, op de sabbat te genezen?
11 தேந ஸ ப்ரத்யுவாச, விஸ்²ராமவாரே யதி³ கஸ்யசித்³ அவி ர்க³ர்த்தே பததி, தர்ஹி யஸ்தம்’ க்⁴ரு’த்வா ந தோலயதி, ஏதாத்³ரு’ஸோ² மநுஜோ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே க ஆஸ்தே?
Hij zei hun: Wie is er onder u, die één enkel schaap heeft, en het niet vastgrijpt, als het op de sabbat in een kuil valt, en het er uittrekt?
12 அவே ர்மாநவ: கிம்’ நஹி ஸ்²ரேயாந்? அதோ விஸ்²ராமவாரே ஹிதகர்ம்ம கர்த்தவ்யம்’|
Welnu, hoeveel meer is een mens waard dan een schaap! Het is dus geoorloofd, op de sabbat goed te doen.
13 அநந்தரம்’ ஸ தம்’ மாநவம்’ க³தி³தவாந், கரம்’ ப்ரஸாரய; தேந கரே ப்ரஸாரிதே ஸோந்யகரவத் ஸ்வஸ்தோ²(அ)ப⁴வத்|
Toen sprak Hij tot den man: Strek uw hand uit. Hij strekte ze uit, en ze was weer zo gezond als de andere.
14 ததா³ பி²ரூஸி²நோ ப³ஹிர்பூ⁴ய கத²ம்’ தம்’ ஹநிஷ்யாம இதி குமந்த்ரணாம்’ தத்ப்ராதிகூல்யேந சக்ரு: |
Nu gingen de farizeën heen, en spanden tegen Hem samen, hoe ze Hem in het verderf zouden storten.
15 ததோ யீஸு²ஸ்தத்³ விதி³த்வா ஸ்த²நாந்தரம்’ க³தவாந்; அந்யேஷு ப³ஹுநரேஷு தத்பஸ்²சாத்³ க³தேஷு தாந் ஸ நிராமயாந் க்ரு’த்வா இத்யாஜ்ஞாபயத்,
Maar Jesus kreeg er kennis van, en verwijderde Zich van daar; velen volgden Hem, en Hij genas ze allen.
16 யூயம்’ மாம்’ ந பரிசாயயத|
Maar Hij verbood hun, Hem bekend te maken,
17 தஸ்மாத் மம ப்ரீயோ மநோநீதோ மநஸஸ்துஷ்டிகாரக: | மதீ³ய: ஸேவகோ யஸ்து வித்³யதே தம்’ ஸமீக்ஷதாம்’| தஸ்யோபரி ஸ்வகீயாத்மா மயா ஸம்’ஸ்தா²பயிஷ்யதே| தேநாந்யதே³ஸ²ஜாதேஷு வ்யவஸ்தா² ஸம்’ப்ரகாஸ்²யதே|
opdat vervuld zou worden, wat door den profeet Isaias voorzegd was:
18 கேநாபி ந விரோத⁴ம்’ ஸ விவாத³ஞ்ச கரிஷ்யதி| ந ச ராஜபதே² தேந வசநம்’ ஸ்²ராவயிஷ்யதே|
Zie mijn Dienaar, dien Ik heb uitverkoren, Mijn Welbeminde, in wien mijn ziel behagen schept. Ik zal mijn Geest op Hem doen rusten, En Hij zal aan de volkeren het recht verkonden.
19 வ்யவஸ்தா² சலிதா யாவத் நஹி தேந கரிஷ்யதே| தாவத் நலோ விதீ³ர்ணோ(அ)பி ப⁴ம்’க்ஷ்யதே நஹி தேந ச| ததா² ஸதூ⁴மவர்த்திஞ்ச ந ஸ நிர்வ்வாபயிஷ்யதே|
Hij zal twisten noch roepen, En niemand zal zijn stem op de straten horen.
20 ப்ரத்யாஸா²ஞ்ச கரிஷ்யந்தி தந்நாம்நி பி⁴ந்நதே³ஸ²ஜா: |
Hij zal het geknakte riet niet breken, De kwijnende vlaspit niet doven, Totdat Hij het recht ter zegepraal voert.
21 யாந்யேதாநி வசநாநி யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா ப்ரோக்தாந்யாஸந், தாநி ஸப²லாந்யப⁴வந்|
Op zijn naam zullen de volkeren hopen!
22 அநந்தரம்’ லோகை ஸ்தத்ஸமீபம் ஆநீதோ பூ⁴தக்³ரஸ்தாந்த⁴மூகைகமநுஜஸ்தேந ஸ்வஸ்தீ²க்ரு’த: , தத: ஸோ(அ)ந்தோ⁴ மூகோ த்³ரஷ்டும்’ வக்துஞ்சாரப்³த⁴வாந்|
Toen werd tot Hem een bezetene gebracht, die blind en stom was: Hij genas hem, zodat de stomme sprak en zag.
23 அநேந ஸர்வ்வே விஸ்மிதா: கத²யாஞ்சக்ரு: , ஏஷ: கிம்’ தா³யூத³: ஸந்தாநோ நஹி?
Heel de menigte was verbaasd, en zeide: Zou Hij niet de Zoon van David zijn?
24 கிந்து பி²ரூஸி²நஸ்தத் ஸ்²ருத்வா க³தி³தவந்த: , பா³ல்ஸிபூ³ப்³நாம்நோ பூ⁴தராஜஸ்ய ஸாஹாய்யம்’ விநா நாயம்’ பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
Toen de farizeën dit hoorden, zeiden ze: Hij drijft slechts de duivels uit door Beélzebub, den vorst der duivels.
25 ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தேஷாம் இதி மாநஸம்’ விஜ்ஞாய தாந் அவத³த் கிஞ்சந ராஜ்யம்’ யதி³ ஸ்வவிபக்ஷாத்³ பி⁴த்³யதே, தர்ஹி தத் உச்சி²த்³யதே; யச்ச கிஞ்சந நக³ரம்’ வா க்³ரு’ஹம்’ ஸ்வவிபக்ஷாத்³ விபி⁴த்³யதே, தத் ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Maar Jesus, die hun gedachten kende, sprak tot hen: Ieder rijk, dat inwendig verdeeld is, zal verwoest worden: en iedere stad of woning, die inwendig verdeeld is, zal geen stand houden.
26 தத்³வத் ஸ²யதாநோ யதி³ ஸ²யதாநம்’ ப³ஹி: க்ரு’த்வா ஸ்வவிபக்ஷாத் ப்ரு’த²க் ப்ரு’த²க் ப⁴வதி, தர்ஹி தஸ்ய ராஜ்யம்’ கேந ப்ரகாரேண ஸ்தா²ஸ்யதி?
Zo dus satan den satan uitdrijft, dan strijdt hij tegen zichzelf: hoe zal zijn rijk dan stand kunnen houden?
27 அஹஞ்ச யதி³ பா³ல்ஸிபூ³பா³ பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி, தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸந்தாநா: கேந பூ⁴தாந் த்யாஜயந்தி? தஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம் ஏதத்³விசாரயிதாரஸ்த ஏவ ப⁴விஷ்யந்தி|
En indien Ik door Beélzebub de duivels uitdrijf, door wien drijven dan uw zonen ze uit? Daarom zullen zijzelf uw rechters zijn.
28 கிந்தவஹம்’ யதீ³ஸ்²வராத்மநா பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி, தர்ஹீஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதி⁴மாக³தவத்|
Maar zo Ik door Gods Geest de duivels uitdrijf, dan is ook het koninkrijk Gods onder u gekomen.
29 அந்யஞ்ச கோபி ப³லவந்த ஜநம்’ ப்ரத²மதோ ந ப³த்³வ்வா கேந ப்ரகாரேண தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய தத்³த்³ரவ்யாதி³ லோட²யிதும்’ ஸ²க்நோதி? கிந்து தத் க்ரு’த்வா ததீ³யக்³ரு’ஸ்ய த்³ரவ்யாதி³ லோட²யிதும்’ ஸ²க்நோதி|
Of hoe zal iemand het huis van een sterk man binnendringen en zijn huisraad roven, zo hij niet eerst den sterke bindt? Eerst dan zal hij zijn huis kunnen plunderen.
30 ய: கஸ்²சித் மம ஸ்வபக்ஷீயோ நஹி ஸ விபக்ஷீய ஆஸ்தே, யஸ்²ச மயா ஸாகம்’ ந ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாதி, ஸ விகிரதி|
Wie niet met Mij is, is tegen Mij; en wie niet met Mij verzamelt, verstrooit.
31 அதஏவ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, மநுஜாநாம்’ ஸர்வ்வப்ரகாரபாபாநாம்’ நிந்தா³யாஸ்²ச மர்ஷணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்து பவித்ரஸ்யாத்மநோ விருத்³த⁴நிந்தா³யா மர்ஷணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Daarom zeg Ik u: Iedere zonde en godslastering zal aan de mensen worden vergeven; maar het lasteren van den Geest zal niet worden vergeven.
32 யோ மநுஜஸுதஸ்ய விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி, தஸ்யாபராத⁴ஸ்ய க்ஷமா ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்து ய: கஸ்²சித் பவித்ரஸ்யாத்மநோ விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி நேஹலோகே ந ப்ரேத்ய தஸ்யாபராத⁴ஸ்ய க்ஷமா ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி| (aiōn g165)
En wie iets zegt tegen den Mensenzoon, hem zal het worden vergeven; maar wie iets zegt tegen den Heiligen Geest, hem zal het niet vergeven worden, noch in deze wereld noch in de toekomstige. (aiōn g165)
33 பாத³பம்’ யதி³ ப⁴த்³ரம்’ வத³த², தர்ஹி தஸ்ய ப²லமபி ஸாது⁴ வக்தவ்யம்’, யதி³ ச பாத³பம்’ அஸாது⁴ம்’ வத³த², தர்ஹி தஸ்ய ப²லமப்யஸாது⁴ வக்தவ்யம்’; யத: ஸ்வீயஸ்வீயப²லேந பாத³ப: பரிசீயதே|
Of wel: gij noemt de boom goed, maar dan ook goed zijn vrucht; of wel: gij noemt de boom slecht, maar dan ook slecht zijn vrucht; want de boom wordt aan de vruchten gekend.
34 ரே பு⁴ஜக³வம்’ஸா² யூயமஸாத⁴வ: ஸந்த: கத²ம்’ ஸாது⁴ வாக்யம்’ வக்தும்’ ஸ²க்ஷ்யத²? யஸ்மாத்³ அந்த: கரணஸ்ய பூர்ணபா⁴வாநுஸாராத்³ வத³நாத்³ வசோ நிர்க³ச்ச²தி|
Adderenbroed, hoe zoudt gij iets goeds kunnen zeggen, terwijl gij slecht zijt? Want de mond spreekt waar het hart van overvloeit.
35 தேந ஸாது⁴ர்மாநவோ(அ)ந்த: கரணரூபாத் ஸாது⁴பா⁴ண்டா³கா³ராத் ஸாது⁴ த்³ரவ்யம்’ நிர்க³மயதி, அஸாது⁴ர்மாநுஷஸ்த்வஸாது⁴பா⁴ண்டா³கா³ராத்³ அஸாது⁴வஸ்தூநி நிர்க³மயதி|
De goede mens brengt goed voort uit de goede schat, de kwade mens kwaad uit de kwade schat.
36 கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, மநுஜா யாவந்த்யாலஸ்யவசாம்’ஸி வத³ந்தி, விசாரதி³நே தது³த்தரமவஸ்²யம்’ தா³தவ்யம்’,
En Ik zeg u: Van ieder ijdel woord, dat de mensen hebben gesproken, zullen ze rekenschap geven op de oordeelsdag.
37 யதஸ்த்வம்’ ஸ்வீயவசோபி⁴ ர்நிரபராத⁴: ஸ்வீயவசோபி⁴ஸ்²ச ஸாபராதோ⁴ க³ணிஷ்யஸே|
Op grond van uw woorden zult ge gerechtvaardigd worden, en op grond van uw woorden worden veroordeeld.
38 ததா³நீம்’ கதிபயா உபாத்⁴யாயா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச ஜக³து³: , ஹே கு³ரோ வயம்’ ப⁴வத்த: கிஞ்சந லக்ஷ்ம தி³த்³ரு’க்ஷாம: |
Eens spraken enige schriftgeleerden en farizeën Hem aan, en zeiden: Meester, we verlangen een wonderteken van U te zien.
39 ததா³ ஸ ப்ரத்யுக்தவாந், து³ஷ்டோ வ்யபி⁴சாரீ ச வம்’ஸோ² லக்ஷ்ம ம்ரு’க³யதே, கிந்து ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ யூநஸோ லக்ஷ்ம விஹாயாந்யத் கிமபி லக்ஷ்ம தே ந ப்ரத³ர்ஸ²யிஷ்யந்தே|
Maar Hij gaf hun ten antwoord: Een boos en overspelig geslacht vraagt een teken; maar geen teken zal hun worden gegeven, dan het teken van Jonas, den profeet.
40 யதோ யூநம் யதா² த்ர்யஹோராத்ரம்’ ப்³ரு’ஹந்மீநஸ்ய குக்ஷாவாஸீத், ததா² மநுஜபுத்ரோபி த்ர்யஹோராத்ரம்’ மேதி³ந்யா மத்⁴யே ஸ்தா²ஸ்யதி|
Want zoals Jonas drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, zo zal ook de Mensenzoon drie dagen en drie nachten in het hart der aarde zijn.
41 அபரம்’ நீநிவீயா மாநவா விசாரதி³ந ஏதத்³வம்’ஸீ²யாநாம்’ ப்ரதிகூலம் உத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யந்தி, யஸ்மாத்தே யூநஸ உபதே³ஸா²த் மநாம்’ஸி பராவர்த்தயாஞ்சக்ரிரே, கிந்த்வத்ர யூநஸோபி கு³ருதர ஏக ஆஸ்தே|
De Ninivieten zullen in het oordeel opstaan te zamen met dit geslacht, en het veroordelen; want zij bekeerden zich op de prediking van Jonas; en zie, meer dan Jonas is hier.
42 புநஸ்²ச த³க்ஷிணதே³ஸீ²யா ராஜ்ஞீ விசாரதி³ந ஏதத்³வம்’ஸீ²யாநாம்’ ப்ரதிகூலமுத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யதி யத: ஸா ராஜ்ஞீ ஸுலேமநோ வித்³யாயா: கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ மேதி³ந்யா: ஸீம்ந ஆக³ச்ச²த், கிந்து ஸுலேமநோபி கு³ருதர ஏகோ ஜநோ(அ)த்ர ஆஸ்தே|
De koningin van het zuiden zal in het oordeel opstaan te zamen met dit geslacht, en het veroordelen; want zij kwam van het uiteinde der aarde om Sálomons wijsheid te horen; en zie, meer dan Sálomon is hier.
43 அபரம்’ மநுஜாத்³ ப³ஹிர்க³தோ (அ)பவித்ரபூ⁴த: ஸு²ஷ்கஸ்தா²நேந க³த்வா விஸ்²ராமம்’ க³வேஷயதி, கிந்து தத³லப⁴மாந: ஸ வக்தி, யஸ்மா; நிகேதநாத்³ ஆக³மம்’, ததே³வ வேஸ்²ம பகாவ்ரு’த்ய யாமி|
Wanneer de onreine geest van iemand is uitgegaan, zwerft hij rond in dorre oorden; hij zoekt rust, en vindt ze niet.
44 பஸ்²சாத் ஸ தத் ஸ்தா²நம் உபஸ்தா²ய தத் ஸூ²ந்யம்’ மார்ஜ்ஜிதம்’ ஸோ²பி⁴தஞ்ச விலோக்ய வ்ரஜந் ஸ்வதோபி து³ஷ்டதராந் அந்யஸப்தபூ⁴தாந் ஸங்கி³ந: கரோதி|
Dan zegt hij: Ik zal terugkeren naar mijn huis, waar ik ben uitgegaan. En bij zijn komst vindt hij het leeg, geveegd en versierd.
45 ததஸ்தே தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய நிவஸந்தி, தேந தஸ்ய மநுஜஸ்ய ஸே²ஷத³ஸா² பூர்வ்வத³ஸா²தோதீவாஸு²பா⁴ ப⁴வதி, ஏதேஷாம்’ து³ஷ்டவம்’ஸ்²யாநாமபி ததை²வ க⁴டிஷ்யதே|
Dan gaat hij heen, en neemt zeven andere geesten met zich mee, die bozer zijn dan hijzelf; ze komen binnen, en wonen daar. En het einde van dien man wordt erger nog dan het begin. Zo zal het ook gaan met dit verdorven geslacht.
46 மாநவேப்⁴ய ஏதாஸாம்’ கத²நாம்’ கத²நகாலே தஸ்ய மாதா ஸஹஜாஸ்²ச தேந ஸாகம்’ காஞ்சித் கதா²ம்’ கத²யிதும்’ வாஞ்ச²ந்தோ ப³ஹிரேவ ஸ்தி²தவந்த: |
Terwijl Hij nog sprak tot de scharen, zie, daar stonden zijn moeder en broeders buiten, en wilden Hem spreken.
47 தத: கஸ்²சித் தஸ்மை கதி²தவாந், பஸ்²ய தவ ஜநநீ ஸஹஜாஸ்²ச த்வயா ஸாகம்’ காஞ்சந கதா²ம்’ கத²யிதும்’ காமயமாநா ப³ஹிஸ்திஷ்ட²ந்தி|
Men zei Hem: Zie, uw moeder en broeders staan buiten, en willen U spreken.
48 கிந்து ஸ தம்’ ப்ரத்யவத³த், மம கா ஜநநீ? கே வா மம ஸஹஜா: ?
Maar Hij antwoordde aan die Hem dit zeiden: Wie is mijn moeder, en wie zijn mijn broeders?
49 பஸ்²சாத் ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய கதி²தவாந், பஸ்²ய மம ஜநநீ மம ஸஹஜாஸ்²சைதே;
En Hij strekte de hand naar zijn leerlingen uit en sprak: Ziedaar mijn moeder en broeders;
50 ய: கஸ்²சித் மம ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸ்ய பிதுரிஷ்டம்’ கர்ம்ம குருதே, ஸஏவ மம ப்⁴ராதா ப⁴கி³நீ ஜநநீ ச|
want wie de wil van mijn Vader volbrengt, die in de hemelen is, hij is mijn broeder en zuster en moeder.
