மதி²: 11
1 இத்த²ம்’ யீஸு²: ஸ்வத்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாமாஜ்ஞாபநம்’ ஸமாப்ய புரே புர உபதே³ஷ்டும்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரதஸ்தே²|
Og det skjedde da Jesus var ferdig med å gi sine tolv disipler disse forskrifter, da drog han derfra for å lære og forkynne i deres byer.
2 அநந்தரம்’ யோஹந் காராயாம்’ திஷ்ட²ந் க்²ரிஷ்டஸ்ய கர்ம்மணாம்’ வார்த்தம்’ ப்ராப்ய யஸ்யாக³மநவார்த்தாஸீத் ஸஏவ கிம்’ த்வம்’? வா வயமந்யம் அபேக்ஷிஷ்யாமஹே?
Men da Johannes i fengslet hørte om Kristi gjerninger, sendte han bud med sine disipler og lot si til ham:
3 ஏதத் ப்ரஷ்டும்’ நிஜௌ த்³வௌ ஸி²ஷ்யௌ ப்ராஹிணோத்|
Er du den som skal komme, eller skal vi vente en annen?
4 யீஸு²: ப்ரத்யவோசத், அந்தா⁴ நேத்ராணி லப⁴ந்தே, க²ஞ்சா க³ச்ச²ந்தி, குஷ்டி²ந: ஸ்வஸ்தா² ப⁴வந்தி, ப³தி⁴ரா: ஸ்²ரு’ண்வந்தி, ம்ரு’தா ஜீவந்த உத்திஷ்ட²ந்தி, த³ரித்³ராணாம்’ ஸமீபே ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசார்ய்யத,
Og Jesus svarte og sa til dem: Gå bort og fortell Johannes det som I hører og ser:
5 ஏதாநி யத்³யத்³ யுவாம்’ ஸ்²ரு’ணுத²: பஸ்²யத²ஸ்²ச க³த்வா தத்³வார்த்தாம்’ யோஹநம்’ க³த³தம்’|
blinde ser og halte går, spedalske renses og døve hører og døde står op, og evangeliet forkynnes for fattige;
6 யஸ்யாஹம்’ ந விக்⁴நீப⁴வாமி, ஸஏவ த⁴ந்ய: |
og salig er den som ikke tar anstøt av mig.
7 அநந்தரம்’ தயோ: ப்ரஸ்தி²தயோ ர்யீஸு² ர்யோஹநம் உத்³தி³ஸ்²ய ஜநாந் ஜகா³த³, யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ வஹிர்மத்⁴யேப்ராந்தரம் அக³ச்ச²த? கிம்’ வாதேந கம்பிதம்’ நலம்’?
Da nu disse gikk bort, begynte Jesus å tale til folket om Johannes: Hvorfor var det I gikk ut i ørkenen? for å se et rør som svaier for vinden?
8 வா கிம்’ வீக்ஷிதும்’ வஹிர்க³தவந்த: ? கிம்’ பரிஹிதஸூக்ஷ்மவஸநம்’ மநுஜமேகம்’? பஸ்²யத, யே ஸூக்ஷ்மவஸநாநி பரித³த⁴தி, தே ராஜதா⁴ந்யாம்’ திஷ்ட²ந்தி|
Eller hvorfor var det I gikk der ut? for å se et menneske klædd i fine klær? Se, de som går i fine klær, er i kongenes hus.
9 தர்ஹி யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ ப³ஹிரக³மத, கிமேகம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’? ததே³வ ஸத்யம்’| யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி மஹாந்;
Eller hvorfor var det I gikk der ut? for å se en profet? Ja, jeg sier eder, endog mere enn en profet.
10 யத: , பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தோயம்’ த்வத³க்³ரே ப்ரேஷ்யதே மயா| ஸ க³த்வா தவ பந்தா²நம்’ ஸ்மயக் பரிஷ்கரிஷ்யதி|| ஏதத்³வசநம்’ யமதி⁴ லிகி²தமாஸ்தே ஸோ(அ)யம்’ யோஹந்|
Det er ham det er skrevet om: Se, jeg sender mitt bud for ditt åsyn; han skal rydde din vei for dig.
11 அபரம்’ யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ ப்³ரவீமி, மஜ்ஜயிது ர்யோஹந: ஸ்²ரேஷ்ட²: கோபி நாரீதோ நாஜாயத; ததா²பி ஸ்வர்க³ராஜ்யமத்⁴யே ஸர்வ்வேப்⁴யோ ய: க்ஷுத்³ர: ஸ யோஹந: ஸ்²ரேஷ்ட²: |
Sannelig sier jeg eder: Nogen større enn døperen Johannes er ikke opreist blandt dem som er født av kvinner; men den minste i himlenes rike er større enn han.
12 அபரஞ்ச ஆ யோஹநோ(அ)த்³ய யாவத் ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’ ப³லாதா³க்ராந்தம்’ ப⁴வதி ஆக்ரமிநஸ்²ச ஜநா ப³லேந தத³தி⁴குர்வ்வந்தி|
Men fra døperen Johannes' dager inntil nu trenger de sig med makt inn i himlenes rike, og de som trenger sig inn, river det til sig.
13 யதோ யோஹநம்’ யாவத் ஸர்வ்வப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ ர்வ்யவஸ்த²யா ச உபதே³ஸ²: ப்ராகாஸ்²யத|
For alle profetene og loven har spådd inntil Johannes,
14 யதி³ யூயமித³ம்’ வாக்யம்’ க்³ரஹீதும்’ ஸ²க்நுத², தர்ஹி ஸ்²ரேய: , யஸ்யாக³மநஸ்ய வசநமாஸ்தே ஸோ(அ)யம் ஏலிய: |
og om I vil ta imot det: Han er den Elias som skal komme.
15 யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ கர்ணௌ ஸ்த: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
Den som har ører, han høre!
16 ஏதே வித்³யமாநஜநா: கை ர்மயோபமீயந்தே? யே பா³லகா ஹட்ட உபவிஸ்²ய ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ப³ந்து⁴மாஹூய வத³ந்தி,
Men hvem skal jeg ligne denne slekt med? Den ligner små barn som sitter på torvene og roper til sine lekebrødre:
17 வயம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே வம்’ஸீ²ரவாத³யாம, கிந்து யூயம்’ நாந்ரு’த்யத; யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே ச வயமரோதி³ம, கிந்து யூயம்’ ந வ்யலபத, தாத்³ரு’ஸை² ர்பா³லகைஸ்த உபமாயிஷ்யந்தே|
Vi blåste på fløite for eder, og I vilde ikke danse; vi sang sørgesanger, og I vilde ikke gråte.
18 யதோ யோஹந் ஆக³த்ய ந பு⁴க்தவாந் ந பீதவாம்’ஸ்²ச, தேந லோகா வத³ந்தி, ஸ பூ⁴தக்³ரஸ்த இதி|
For Johannes kom; han hverken åt eller drakk, og de sier: Han er besatt.
19 மநுஜஸுத ஆக³த்ய பு⁴க்தவாந் பீதவாம்’ஸ்²ச, தேந லோகா வத³ந்தி, பஸ்²யத ஏஷ போ⁴க்தா மத்³யபாதா சண்டா³லபாபிநாம்’ ப³ந்த⁴ஸ்²ச, கிந்து ஜ்ஞாநிநோ ஜ்ஞாநவ்யவஹாரம்’ நிர்தோ³ஷம்’ ஜாநந்தி|
Menneskesønnen kom; han eter og drikker, og de sier: Se, for en storeter og vindrikker, tolderes og synderes venn! Men visdommen er rettferdiggjort av sine barn.
20 ஸ யத்ர யத்ர புரே ப³ஹ்வாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம க்ரு’தவாந், தந்நிவாஸிநாம்’ மந: பராவ்ரு’த்த்யபா⁴வாத் தாநி நக³ராணி ப்ரதி ஹந்தேத்யுக்தா கதி²தவாந்,
Da begynte han å refse de byer hvor hans fleste kraftige gjerninger var gjort, fordi de ikke hadde omvendt sig:
21 ஹா கோராஸீந், ஹா பை³த்ஸைதே³, யுஷ்மந்மத்⁴யே யத்³யதா³ஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம க்ரு’தம்’ யதி³ தத் ஸோரஸீதோ³ந்நக³ர அகாரிஷ்யத, தர்ஹி பூர்வ்வமேவ தந்நிவாஸிந: ஸா²ணவஸநே ப⁴ஸ்மநி சோபவிஸ²ந்தோ மநாம்’ஸி பராவர்த்திஷ்யந்த|
Ve dig, Korasin! ve dig, Betsaida! Dersom de kraftige gjerninger som er gjort i eder, var gjort i Tyrus og Sidon, da hadde de for lenge siden omvendt sig i sekk og aske.
22 தஸ்மாத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, விசாரதி³நே யுஷ்மாகம்’ த³ஸா²த: ஸோரஸீதோ³நோ ர்த³ஸா² ஸஹ்யதரா ப⁴விஷ்யதி|
Dog, jeg sier eder: Det skal gå Tyrus og Sidon tåleligere på dommens dag enn eder.
23 அபரஞ்ச ப³த கப²ர்நாஹூம், த்வம்’ ஸ்வர்க³ம்’ யாவது³ந்நதோஸி, கிந்து நரகே நிக்ஷேப்ஸ்யஸே, யஸ்மாத் த்வயி யாந்யாஸ்²சர்ய்யாணி கர்ம்மண்யகாரிஷத, யதி³ தாநி ஸிதோ³ம்நக³ர அகாரிஷ்யந்த, தர்ஹி தத³த்³ய யாவத³ஸ்தா²ஸ்யத்| (Hadēs g86)
Og du, Kapernaum, som er blitt ophøiet like til himmelen! like til dødsriket skal du bli nedstøtt; for dersom de kraftige gjerninger som er gjort i dig, var gjort i Sodoma, da var det blitt stående til denne dag. (Hadēs g86)
24 கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, விசாரதி³நே தவ த³ண்ட³த: ஸிதோ³மோ த³ண்டோ³ ஸஹ்யதரோ ப⁴விஷ்யதி|
Dog, jeg sier eder: Det skal gå Sodomas land tåleligere på dommens dag enn eder.
25 ஏதஸ்மிந்நேவ ஸமயே யீஸு²: புநருவாச, ஹே ஸ்வர்க³ப்ரு’தி²வ்யோரேகாதி⁴பதே பிதஸ்த்வம்’ ஜ்ஞாநவதோ விது³ஷஸ்²ச லோகாந் ப்ரத்யேதாநி ந ப்ரகாஸ்²ய பா³லகாந் ப்ரதி ப்ரகாஸி²தவாந், இதி ஹேதோஸ்த்வாம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
På den tid tok Jesus til orde og sa: Jeg priser dig, Fader, himmelens og jordens herre, fordi du har skjult dette for de vise og forstandige, og åpenbaret det for de umyndige;
26 ஹே பித: , இத்த²ம்’ ப⁴வேத் யத இத³ம்’ த்வத்³ரு’ஷ்டாவுத்தமம்’|
ja, Fader, fordi således skjedde det som var velbehagelig for dig.
27 பித்ரா மயி ஸர்வ்வாணி ஸமர்பிதாநி, பிதரம்’ விநா கோபி புத்ரம்’ ந ஜாநாதி, யாந் ப்ரதி புத்ரேண பிதா ப்ரகாஸ்²யதே தாந் விநா புத்ராத்³ அந்ய: கோபி பிதரம்’ ந ஜாநாதி|
Alle ting er mig overgitt av min Fader, og ingen kjenner Sønnen, uten Faderen, heller ikke kjenner nogen Faderen, uten Sønnen og den som Sønnen vil åpenbare det for.
28 ஹே பரிஸ்²ராந்தா பா⁴ராக்ராந்தாஸ்²ச லோகா யூயம்’ மத்ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³ச்ச²த, அஹம்’ யுஷ்மாந் விஸ்²ரமயிஷ்யாமி|
Kom til mig, alle I som strever og har tungt å bære, og jeg vil gi eder hvile!
29 அஹம்’ க்ஷமணஸீ²லோ நம்ரமநாஸ்²ச, தஸ்மாத் மம யுக³ம்’ ஸ்வேஷாமுபரி தா⁴ரயத மத்த: ஸி²க்ஷத்⁴வஞ்ச, தேந யூயம்’ ஸ்வே ஸ்வே மநஸி விஸ்²ராமம்’ லப்ஸ்யத்⁴பே³|
Ta mitt åk på eder og lær av mig! for jeg er saktmodig og ydmyk av hjertet; så skal I finne hvile for eders sjeler.
30 யதோ மம யுக³ம் அநாயாஸம்’ மம பா⁴ரஸ்²ச லகு⁴: |
For mitt åk er gagnlig, og min byrde er lett.
