மார்க: 9
1 அத² ஸ தாநவாதீ³த் யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, ஈஸ்²வரராஜ்யம்’ பராக்ரமேணோபஸ்தி²தம்’ ந த்³ரு’ஷ்ட்வா ம்ரு’த்யும்’ நாஸ்வாதி³ஷ்யந்தே, அத்ர த³ண்டா³யமாநாநாம்’ மத்⁴யேபி தாத்³ரு’ஸா² லோகா: ஸந்தி|
Jesus lhes disse: “Eu lhes digo que isto é verdade: alguns que estão aqui não morrerão antes de verem o Reino de Deus chegar com poder.”
2 அத² ஷட்³தி³நேப்⁴ய: பரம்’ யீஸு²: பிதரம்’ யாகூப³ம்’ யோஹநஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா கி³ரேருச்சஸ்ய நிர்ஜநஸ்தா²நம்’ க³த்வா தேஷாம்’ ப்ரத்யக்ஷே மூர்த்யந்தரம்’ த³தா⁴ர|
Seis dias mais tarde, Jesus levou Pedro, Tiago e João com ele para o alto de um monte, para que ficassem a sós. Sua aparência mudou completamente.
3 ததஸ்தஸ்ய பரிதே⁴யம் ஈத்³ரு’ஸ²ம் உஜ்ஜ்வலஹிமபாணட³ரம்’ ஜாதம்’ யத்³ ஜக³தி கோபி ரஜகோ ந தாத்³ரு’க் பாணட³ரம்’ கர்த்தாம்’ ஸ²க்நோதி|
Suas roupas ficaram muito brancas e brilhantes, mais brancas do que qualquer um na terra conseguiria branquear.
4 அபரஞ்ச ஏலியோ மூஸாஸ்²ச தேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்த்வா யீஸு²நா ஸஹ கத²நம்’ கர்த்துமாரேபா⁴தே|
Então, Elias e Moisés apareceram diante deles e conversaram com Jesus.
5 ததா³ பிதரோ யீஸு²மவாதீ³த் ஹே கு³ரோ(அ)ஸ்மாகமத்ர ஸ்தி²திருத்தமா, ததஏவ வயம்’ த்வத்க்ரு’தே ஏகாம்’ மூஸாக்ரு’தே ஏகாம் ஏலியக்ரு’தே சைகாம்’, ஏதாஸ்திஸ்ர: குடீ ர்நிர்ம்மாம|
Então Pedro disse: “Rabi, que maravilha é estarmos aqui! Nós devemos fazer três tendas: uma para você, outra para Moisés e ainda outra para Elias.”
6 கிந்து ஸ யது³க்தவாந் தத் ஸ்வயம்’ ந பு³பு³தே⁴ தத: ஸர்வ்வே பி³ப⁴யாஞ்சக்ரு: |
(Ele realmente não sabia o que dizer, porque eles todos estavam com muito medo!)
7 ஏதர்ஹி பயோத³ஸ்தாந் சா²த³யாமாஸ, மமயாம்’ ப்ரிய: புத்ர: கதா²ஸு தஸ்ய மநாம்’ஸி நிவேஸ²யதேதி நபோ⁴வாணீ தந்மேத்³யாந்நிர்யயௌ|
Então, uma nuvem os cobriu, e uma voz vinda da nuvem disse: “Este é o meu Filho, a quem eu amo. Escutem o que ele diz.”
8 அத² ஹடா²த்தே சதுர்தி³ஸோ² த்³ரு’ஷ்ட்வா யீஸு²ம்’ விநா ஸ்வை: ஸஹிதம்’ கமபி ந த³த்³ரு’ஸு²: |
Então, de repente, quando os discípulos olharam, não havia ninguém. Apenas Jesus estava com eles.
9 தத: பரம்’ கி³ரேரவரோஹணகாலே ஸ தாந் கா³ட⁴ம் தூ³த்யாதி³தே³ஸ² யாவந்நரஸூநோ: ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நம்’ ந ப⁴வதி, தாவத் த³ர்ஸ²நஸ்யாஸ்ய வார்த்தா யுஷ்மாபி⁴: கஸ்மைசித³பி ந வக்தவ்யா|
Quando eles desceram do monte, Jesus os instruiu a não contar a ninguém o que tinham visto, até que o Filho do Homem tivesse ressuscitado.
10 ததா³ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நஸ்ய கோபி⁴ப்ராய இதி விசார்ய்ய தே தத்³வாக்யம்’ ஸ்வேஷு கோ³பாயாஞ்சக்ரிரே|
Eles mantiveram segredo sobre isso, mas conversaram entre si sobre o que significava essa ressurreição.
11 அத² தே யீஸு²ம்’ பப்ரச்சு²: ப்ரத²மத ஏலியேநாக³ந்தவ்யம் இதி வாக்யம்’ குத உபாத்⁴யாயா ஆஹு: ?
Eles perguntaram a Jesus: “Por que os educadores religiosos afirmam que Elias vem primeiro?”
12 ததா³ ஸ ப்ரத்யுவாச, ஏலிய: ப்ரத²மமேத்ய ஸர்வ்வகார்ய்யாணி ஸாத⁴யிஷ்யதி; நரபுத்ரே ச லிபி ர்யதா²ஸ்தே ததை²வ ஸோபி ப³ஹுது³: க²ம்’ ப்ராப்யாவஜ்ஞாஸ்யதே|
Jesus respondeu: “É verdade que Elias vem primeiro, para preparar tudo. Mas, por que, então, está escrito nas Sagradas Escrituras que o Filho do Homem precisa sofrer muito e ser tratado com desprezo?
13 கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ஏலியார்தே² லிபி ர்யதா²ஸ்தே ததை²வ ஸ ஏத்ய யயௌ, லோகா: ஸ்வேச்சா²நுரூபம்’ தமபி⁴வ்யவஹரந்தி ஸ்ம|
No entanto, eu lhes digo que Elias já veio, e eles o maltrataram de todas as formas que queriam, exatamente como constava nas Sagradas Escrituras.”
14 அநந்தரம்’ ஸ ஸி²ஷ்யஸமீபமேத்ய தேஷாம்’ சது: பார்ஸ்²வே தை: ஸஹ ப³ஹுஜநாந் விவத³மாநாந் அத்⁴யாபகாம்’ஸ்²ச த்³ரு’ஷ்டவாந்;
Quando eles voltaram para onde estavam os outros discípulos, viram que eles estavam cercados por uma grande multidão e por alguns educadores religiosos, que discutiam com eles.
15 கிந்து ஸர்வ்வலோகாஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வைவ சமத்க்ரு’த்ய ததா³ஸந்நம்’ தா⁴வந்தஸ்தம்’ ப்ரணேமு: |
Assim que a multidão viu Jesus, ficou admirada e correu para cumprimentá-lo.
16 ததா³ யீஸு²ரத்⁴யாபகாநப்ராக்ஷீத்³ ஏதை: ஸஹ யூயம்’ கிம்’ விவத³த்⁴வே?
“Sobre o que vocês estão discutindo com eles?”, Jesus lhes perguntou.
17 ததோ லோகாநாம்’ கஸ்²சிதே³க: ப்ரத்யவாதீ³த் ஹே கு³ரோ மம ஸூநும்’ மூகம்’ பூ⁴தத்⁴ரு’தஞ்ச ப⁴வதா³ஸந்நம் ஆநயம்’|
Uma das pessoas na multidão respondeu: “Rabi, eu trouxe o meu filho para você. Ele está possuído por um espírito mau, que o impede de falar.
18 யதா³ஸௌ பூ⁴தஸ்தமாக்ரமதே ததை³வ பாதஸதி ததா² ஸ பே²ணாயதே, த³ந்தைர்த³ந்தாந் க⁴ர்ஷதி க்ஷீணோ ப⁴வதி ச; ததோ ஹேதோஸ்தம்’ பூ⁴தம்’ த்யாஜயிதும்’ ப⁴வச்சி²ஷ்யாந் நிவேதி³தவாந் கிந்து தே ந ஸே²கு: |
Sempre que o espírito ataca o meu filho, joga-o no chão, e ele espuma pela boca, range os dentes e fica com o corpo rígido. Eu pedi aos seus discípulos para expulsá-lo do meu filho, mas eles não conseguiram.”
19 ததா³ ஸ தமவாதீ³த், ரே அவிஸ்²வாஸிந: ஸந்தாநா யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ கதி காலாநஹம்’ ஸ்தா²ஸ்யாமி? அபராந் கதி காலாந் வா வ ஆசாராந் ஸஹிஷ்யே? தம்’ மதா³ஸந்நமாநயத|
Jesus respondeu: “Vocês são pessoas sem fé! Por quanto tempo eu ainda devo ficar aqui entre vocês? Por quanto tempo eu terei que suportá-los? Traga-o aqui para mim!”
20 ததஸ்தத்ஸந்நிதி⁴ம்’ ஸ ஆநீயத கிந்து தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வைவ பூ⁴தோ பா³லகம்’ த்⁴ரு’தவாந்; ஸ ச பூ⁴மௌ பதித்வா பே²ணாயமாநோ லுலோட²|
Então, eles o levaram a Jesus. Quando o espírito maligno viu Jesus, ele imediatamente fez com que o garoto tivesse convulsões e o jogou no chão. Ele rolou e espumou pela boca.
21 ததா³ ஸ தத்பிதரம்’ பப்ரச்ச², அஸ்யேத்³ரு’ஸீ² த³ஸா² கதி தி³நாநி பூ⁴தா? தத: ஸோவாதீ³த் பா³ல்யகாலாத்|
“Há quanto tempo ele tem isso?”, Jesus perguntou ao pai do menino. Ele respondeu a Jesus: “Desde que ele era pequeno.
22 பூ⁴தோயம்’ தம்’ நாஸ²யிதும்’ ப³ஹுவாராந் வஹ்நௌ ஜலே ச ந்யக்ஷிபத் கிந்து யதி³ ப⁴வாந கிமபி கர்த்தாம்’ ஸ²க்நோதி தர்ஹி த³யாம்’ க்ரு’த்வாஸ்மாந் உபகரோது|
Muitas vezes o espírito o joga no fogo, para que ele se queime até morrer, ou o joga na água, para afogá-lo. Por favor, tenha pena de nós e nos ajude, se puder!”
23 ததா³ யீஸு²ஸ்தமவத³த் யதி³ ப்ரத்யேதும்’ ஸ²க்நோஷி தர்ஹி ப்ரத்யயிநே ஜநாய ஸர்வ்வம்’ ஸாத்⁴யம்|
Jesus respondeu: “Por que você diz: ‘Se você puder?’ Tudo é possível para quem tem fé!”
24 ததஸ்தத்க்ஷணம்’ தத்³பா³லகஸ்ய பிதா ப்ரோச்சை ரூவந் ஸாஸ்²ருநேத்ர: ப்ரோவாச, ப்ரபோ⁴ ப்ரத்யேமி மமாப்ரத்யயம்’ ப்ரதிகுரு|
O homem gritou imediatamente: “Eu tenho fé! Ajude-me a ter ainda mais fé!”
25 அத² யீஸு² ர்லோகஸங்க⁴ம்’ தா⁴வித்வாயாந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தமபூதபூ⁴தம்’ தர்ஜயித்வா ஜகா³த³, ரே ப³தி⁴ர மூக பூ⁴த த்வமேதஸ்மாத்³ ப³ஹிர்ப⁴வ புந: கதா³பி மாஸ்²ரயைநம்’ த்வாமஹம் இத்யாதி³ஸா²மி|
Jesus, vendo que a multidão estava se aproximando, ordenou ao espírito mau: “Espírito que impede que este menino ouça e fale, eu ordeno que saia dele e nunca mais retorne!”
26 ததா³ ஸ பூ⁴தஸ்²சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’த்வா தமாபீட்³ய ப³ஹிர்ஜஜாம, ததோ பா³லகோ ம்ரு’தகல்போ ப³பூ⁴வ தஸ்மாத³யம்’ ம்ரு’தஇத்யநேகே கத²யாமாஸு: |
O espírito gritou e fez com que o garoto tivesse graves convulsões. Então, o espírito saiu do menino, deixando-o como se estivesse morto, a ponto de muitas pessoas dizerem: “Ele morreu!”
27 கிந்து கரம்’ த்⁴ரு’த்வா யீஸு²நோத்தா²பித: ஸ உத்தஸ்தௌ²|
Mas, Jesus pegou a mão do menino e o ajudou a se levantar. E ele ficou em pé.
28 அத² யீஸௌ² க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டே ஸி²ஷ்யா கு³ப்தம்’ தம்’ பப்ரச்சு²: , வயமேநம்’ பூ⁴தம்’ த்யாஜயிதும்’ குதோ ந ஸ²க்தா: ?
Mais tarde, quando Jesus entrou em casa, seus discípulos lhe perguntaram em particular: “Por que nós não conseguimos expulsar o espírito mau?”
29 ஸ உவாச, ப்ரார்த²நோபவாஸௌ விநா கேநாப்யந்யேந கர்ம்மணா பூ⁴தமீத்³ரு’ஸ²ம்’ த்யாஜயிதும்’ ந ஸ²க்யம்’|
Jesus lhes disse: “Esse tipo de espírito só pode ser expulso com oração.”
30 அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாதி³த்வா கா³லீல்மத்⁴யேந யயௌ, கிந்து தத் கோபி ஜாநீயாதி³தி ஸ நைச்ச²த்|
Eles foram embora e atravessaram a Galileia. Jesus não queria que ninguém soubesse onde ele estava,
31 அபரஞ்ச ஸ ஸி²ஷ்யாநுபதி³ஸ²ந் ப³பா⁴ஷே, நரபுத்ரோ நரஹஸ்தேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே தே ச தம்’ ஹநிஷ்யந்தி தைஸ்தஸ்மிந் ஹதே த்ரு’தீயதி³நே ஸ உத்தா²ஸ்யதீதி|
pois estava ensinando aos seus discípulos. Ele lhes disse: “O Filho do Homem será entregue nas mãos de autoridades humanas. Eles o matarão; mas, três dias depois, ressuscitará.”
32 கிந்து தத்கதா²ம்’ தே நாபு³த்⁴யந்த ப்ரஷ்டுஞ்ச பி³ப்⁴ய: |
Eles não entenderam o que ele queria dizer e ficaram com muito medo de lhe perguntar sobre isso.
33 அத² யீஸு²: கப²ர்நாஹூம்புரமாக³த்ய மத்⁴யேக்³ரு’ஹஞ்சேத்ய தாநப்ரு’ச்ச²த்³ வர்த்மமத்⁴யே யூயமந்யோந்யம்’ கிம்’ விவத³த்⁴வே ஸ்ம?
Eles chegaram em Cafarnaum e, estando Jesus em casa, ele lhes perguntou: “Sobre o que vocês conversavam no caminho?”
34 கிந்து தே நிருத்தராஸ்தஸ்து² ர்யஸ்மாத்தேஷாம்’ கோ முக்²ய இதி வர்த்மாநி தே(அ)ந்யோந்யம்’ வ்யவத³ந்த|
Eles não disseram nada, porque tinham discutido sobre quem era o mais importante.
35 தத: ஸ உபவிஸ்²ய த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் ஆஹூய ப³பா⁴ஷே ய: கஸ்²சித் முக்²யோ ப⁴விதுமிச்ச²தி ஸ ஸர்வ்வேப்⁴யோ கௌ³ண: ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸேவகஸ்²ச ப⁴வது|
Jesus sentou e chamou os doze discípulos. Ele lhes disse: “Se alguém quiser ser o primeiro, deve ser o último e deve servir a todos os outros.”
36 ததா³ ஸ பா³லகமேகம்’ க்³ரு’ஹீத்வா மத்⁴யே ஸமுபாவேஸ²யத் ததஸ்தம்’ க்ரோடே³ க்ரு’த்வா தாநவாதா³த்
Ele pegou uma criancinha e a colocou no meio deles. Depois, ele a abraçou e disse aos discípulos:
37 ய: கஸ்²சிதீ³த்³ரு’ஸ²ஸ்ய கஸ்யாபி பா³லஸ்யாதித்²யம்’ கரோதி ஸ மமாதித்²யம்’ கரோதி; ய: கஸ்²சிந்மமாதித்²யம்’ கரோதி ஸ கேவலம் மமாதித்²யம்’ கரோதி தந்ந மத்ப்ரேரகஸ்யாப்யாதித்²யம்’ கரோதி|
“Aquele que recebe uma criança como esta em meu nome também me recebe e, aquele que me recebe não recebe somente a mim, mas também aquele que me enviou.”
38 அத² யோஹந் தமப்³ரவீத் ஹே கு³ரோ, அஸ்மாகமநநுகா³மிநம் ஏகம்’ த்வாந்நாம்நா பூ⁴தாந் த்யாஜயந்தம்’ வயம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்த: , அஸ்மாகமபஸ்²சாத்³கா³மித்வாச்ச தம்’ ந்யஷேதா⁴ம|
João disse a Jesus: “Rabi, nós vimos uma pessoa expulsando demônios em seu nome. Mas nós o proibimos, porque ele não é do nosso grupo.”
39 கிந்து யீஸு²ரவத³த் தம்’ மா நிஷேத⁴த், யதோ ய: கஸ்²சிந் மந்நாம்நா சித்ரம்’ கர்ம்ம கரோதி ஸ ஸஹஸா மாம்’ நிந்தி³தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Jesus lhe disse: “Não o proíbam. Ninguém que esteja fazendo milagres em meu nome pode, ao mesmo tempo, falar mal de mim.
40 ததா² ய: கஸ்²சித்³ யுஷ்மாகம்’ விபக்ஷதாம்’ ந கரோதி ஸ யுஷ்மாகமேவ ஸபக்ஷ: |
Uma pessoa que não está contra nós está a nosso favor.
41 ய: கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந் க்²ரீஷ்டஸி²ஷ்யாந் ஜ்ஞாத்வா மந்நாம்நா கம்’ஸைகேந பாநீயம்’ பாதும்’ த³தா³தி, யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வச்மி, ஸ ப²லேந வஞ்சிதோ ந ப⁴விஷ்யதி|
Qualquer pessoa que dê um copo de água para vocês, em meu nome, porque vocês pertencem a Cristo, com certeza, receberá a sua recompensa. Acreditem em mim.
42 கிந்து யதி³ கஸ்²சிந் மயி விஸ்²வாஸிநாமேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகஸ்யாபி விக்⁴நம்’ ஜநயதி, தர்ஹி தஸ்யைதத்கர்ம்ம கரணாத் கண்ட²ப³த்³த⁴பேஷணீகஸ்ய தஸ்ய ஸாக³ராகா³த⁴ஜல மஜ்ஜநம்’ ப⁴த்³ரம்’|
Mas, se alguém fizer pecar um destes pequeninos que creem em mim, seria melhor que ele se jogasse no mar com uma grande pedra de moinho amarrada em volta do pescoço.
43 அத: ஸ்வகரோ யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே தர்ஹி தம்’ சி²ந்தி⁴;
Se a sua mão faz com que você peque, corte-a! É melhor você entrar na vida eterna aleijado do que ir com as duas mãos para a Geena, para o fogo que não se apaga. (Geenna g1067, questioned)
45 யதி³ தவ பாதோ³ விக்⁴நம்’ ஜநயதி தர்ஹி தம்’ சி²ந்தி⁴,
Se o seu pé o faz pecar, corte-o! É melhor entrar na vida eterna manco do que ter os dois pés e ser jogado na Geena. (Geenna g1067, questioned)
47 ஸ்வநேத்ரம்’ யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே தர்ஹி தத³ப்யுத்பாடய, யதோ யத்ர கீடா ந ம்ரியந்தே வஹ்நிஸ்²ச ந நிர்வ்வாதி,
Se o seu olho o faz pecar, tire-o! Pois é melhor entrar no Reino de Deus apenas com um olho do que ter os dois olhos e ser jogado na Geena. (Geenna g1067)
48 தஸ்மிந (அ)நிர்வ்வாணவஹ்நௌ நரகே த்³விநேத்ரஸ்ய தவ நிக்ஷேபாத்³ ஏகநேத்ரவத ஈஸ்²வரராஜ்யே ப்ரவேஸ²ஸ்தவ க்ஷேமம்’| (Geenna g1067)
Ali, os vermes não morrem, nem o fogo se apaga.
49 யதா² ஸர்வ்வோ ப³லி ர்லவணாக்த: க்ரியதே ததா² ஸர்வ்வோ ஜநோ வஹ்நிரூபேண லவணாக்த: காரிஷ்யதே|
Todos serão ‘salgados’ pelo fogo.
50 லவணம்’ ப⁴த்³ரம்’ கிந்து யதி³ லவணே ஸ்வாது³தா ந திஷ்ட²தி, தர்ஹி கத²ம் ஆஸ்வாத்³யுக்தம்’ கரிஷ்யத²? யூயம்’ லவணயுக்தா ப⁴வத பரஸ்பரம்’ ப்ரேம குருத|
O sal é bom, mas se ele perder o sabor, como vocês podem fazê-lo ter gosto de novo? Vocês precisam ser como o sal e precisam viver em paz uns com os outros.”
