மார்க: 5
1 அத² தூ ஸிந்து⁴பாரம்’ க³த்வா கி³தே³ரீயப்ரதே³ஸ² உபதஸ்து²: |
And they came over the strait of the sea into the country of the Gerasens.
2 நௌகாதோ நிர்க³தமாத்ராத்³ அபவித்ரபூ⁴தக்³ரஸ்த ஏக: ஸ்²மஸா²நாதே³த்ய தம்’ ஸாக்ஷாச் சகார|
And as he went out of the ship, immediately there met him out of the monuments a man with an unclean spirit,
3 ஸ ஸ்²மஸா²நே(அ)வாத்ஸீத் கோபி தம்’ ஸ்²ரு’ங்க²லேந ப³த்³வ்வா ஸ்தா²பயிதும்’ நாஸ²க்நோத்|
Who had his dwelling in the tombs, and no man now could bind him, not even with chains.
4 ஜநைர்வாரம்’ நிக³டை³: ஸ்²ரு’ங்க²லைஸ்²ச ஸ ப³த்³தோ⁴பி ஸ்²ரு’ங்க²லாந்யாக்ரு’ஷ்ய மோசிதவாந் நிக³டா³நி ச ப⁴ம்’க்த்வா க²ண்ட³ம்’ க²ண்ட³ம்’ க்ரு’தவாந் கோபி தம்’ வஸீ²கர்த்தும்’ ந ஸ²ஸ²க|
For having been often bound with fetters and chains, he had burst the chains, and broken the fetters in pieces, and no one could tame him.
5 தி³வாநிஸ²ம்’ ஸதா³ பர்வ்வதம்’ ஸ்²மஸா²நஞ்ச ப்⁴ரமித்வா சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’தவாந் க்³ராவபி⁴ஸ்²ச ஸ்வயம்’ ஸ்வம்’ க்ரு’தவாந்|
And he was always day and night in the monuments and in the mountains, crying and cutting himself with stones.
6 ஸ யீஸு²ம்’ தூ³ராத் பஸ்²யந்நேவ தா⁴வந் தம்’ ப்ரணநாம உசைருவம்’ஸ்²சோவாச,
And seeing Jesus afar off, he ran and adored him.
7 ஹே ஸர்வ்வோபரிஸ்தே²ஸ்²வரபுத்ர யீஸோ² ப⁴வதா ஸஹ மே க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? அஹம்’ த்வாமீஸ்²வரேண ஸா²பயே மாம்’ மா யாதய|
And crying with a loud voice, he said: What have I to do with thee, Jesus the Son of the most high God? I adjure thee by God that thou torment me not.
8 யதோ யீஸு²ஸ்தம்’ கதி²தவாந் ரே அபவித்ரபூ⁴த, அஸ்மாந்நராத்³ ப³ஹிர்நிர்க³ச்ச²|
For he said unto him: Go out of the man, thou unclean spirit.
9 அத² ஸ தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் கிந்தே நாம? தேந ப்ரத்யுக்தம்’ வயமநேகே (அ)ஸ்மஸ்ததோ(அ)ஸ்மந்நாம பா³ஹிநீ|
And he asked him: What is thy name? And he saith to him: My name is Legion, for we are many.
10 ததோஸ்மாந் தே³ஸா²ந்ந ப்ரேஷயேதி தே தம்’ ப்ரார்த²யந்த|
And he besought him much, that he would not drive him away out of the country.
11 ததா³நீம்’ பர்வ்வதம்’ நிகஷா ப்³ரு’ஹந் வராஹவ்ரஜஸ்²சரந்நாஸீத்|
And there was there near the mountain a great herd of swine, feeding.
12 தஸ்மாத்³ பூ⁴தா விநயேந ஜக³து³: , அமும்’ வராஹவ்ரஜம் ஆஸ்²ரயிதும் அஸ்மாந் ப்ரஹிணு|
And the spirits besought him, saying: Send us into the swine, that we may enter into them.
13 யீஸு²நாநுஜ்ஞாதாஸ்தே(அ)பவித்ரபூ⁴தா ப³ஹிர்நிர்யாய வராஹவ்ரஜம்’ ப்ராவிஸ²ந் தத: ஸர்வ்வே வராஹா வஸ்துதஸ்து ப்ராயோத்³விஸஹஸ்ரஸம்’ங்க்²யகா: கடகேந மஹாஜவாத்³ தா⁴வந்த: ஸிந்தௌ⁴ ப்ராணாந் ஜஹு: |
And Jesus immediately gave them leave. And the unclean spirits going out, entered into the swine: and the herd with great violence was carried headlong into the sea, being about two thousand, and were stifled in the sea.
14 தஸ்மாத்³ வராஹபாலகா: பலாயமாநா: புரே க்³ராமே ச தத்³வார்த்தம்’ கத²யாஞ்சக்ரு: | ததா³ லோகா க⁴டிதம்’ தத்கார்ய்யம்’ த்³ரஷ்டும்’ ப³ஹிர்ஜக்³மு:
And they that fed them fled, and told it in the city and in the fields. And they went out to see what was done:
15 யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா தம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்தம் அர்தா²த்³ பா³ஹிநீபூ⁴தக்³ரஸ்தம்’ நரம்’ ஸவஸ்த்ரம்’ ஸசேதநம்’ ஸமுபவிஷ்டஞ்ச த்³ரு’ஷ்ட்வா பி³ப்⁴யு: |
And they came to Jesus, and they see him that was troubled with the devil, sitting, clothed, and well in his wits, and they were afraid.
16 ததோ த்³ரு’ஷ்டதத்கார்ய்யலோகாஸ்தஸ்ய பூ⁴தக்³ரஸ்தநரஸ்ய வராஹவ்ரஜஸ்யாபி தாம்’ த⁴டநாம்’ வர்ணயாமாஸு: |
And they that had seen it, told them, in what manner he had been dealt with who had the devil; and concerning the swine.
17 ததஸ்தே ஸ்வஸீமாதோ ப³ஹிர்க³ந்தும்’ யீஸு²ம்’ விநேதுமாரேபி⁴ரே|
And they began to pray him that he would depart from their coasts.
18 அத² தஸ்ய நௌகாரோஹணகாலே ஸ பூ⁴தமுக்தோ நா யீஸு²நா ஸஹ ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யதே;
And when he went up into the ship, he that had been troubled with the devil, began to beseech him that he might be with him.
19 கிந்து ஸ தமநநுமத்ய கதி²தவாந் த்வம்’ நிஜாத்மீயாநாம்’ ஸமீபம்’ க்³ரு’ஹஞ்ச க³ச்ச² ப்ரபு⁴ஸ்த்வயி க்ரு’பாம்’ க்ரு’த்வா யாநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தாநி தாந் ஜ்ஞாபய|
And he admitted him not, but saith to him: Go into thy house to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had mercy on thee.
20 அத: ஸ ப்ரஸ்தா²ய யீஸு²நா க்ரு’தம்’ தத்ஸர்வ்வாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம தி³காபலிதே³ஸே² ப்ரசாரயிதும்’ ப்ராரப்³த⁴வாந் தத: ஸர்வ்வே லோகா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
And he went his way, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all men wondered.
21 அநந்தரம்’ யீஸௌ² நாவா புநரந்யபார உத்தீர்ணே ஸிந்து⁴தடே ச திஷ்ட²தி ஸதி தத்ஸமீபே ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மோ(அ)பூ⁴த்|
And when Jesus had passed again in the ship over the strait, a great multitude assembled together unto him, and he was nigh unto the sea.
22 அபரம்’ யாயீர் நாம்நா கஸ்²சித்³ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹஸ்யாதி⁴ப ஆக³த்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வைவ சரணயோ: பதித்வா ப³ஹு நிவேத்³ய கதி²தவாந்;
And there cometh one of the rulers of the synagogue named Jairus: and seeing him, falleth down at his feet.
23 மம கந்யா ம்ரு’தப்ராயாபூ⁴த்³ அதோ ப⁴வாநேத்ய ததா³ரோக்³யாய தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தம் அர்பயது தேநைவ ஸா ஜீவிஷ்யதி|
And he besought him much, saying: My daughter is at the point of death, come, lay thy hand upon her, that she may be safe, and may live.
24 ததா³ யீஸு²ஸ்தேந ஸஹ சலித: கிந்து தத்பஸ்²சாத்³ ப³ஹுலோகாஸ்²சலித்வா தாத்³கா³த்ரே பதிதா: |
And he went with him, and a great multitude followed him, and they thronged him.
25 அத² த்³வாத³ஸ²வர்ஷாணி ப்ரத³ரரோகே³ண
And a woman who was under an issue of blood twelve years,
26 ஸீ²ர்ணா சிகித்ஸகாநாம்’ நாநாசிகித்ஸாபி⁴ஸ்²ச து³: க²ம்’ பு⁴க்தவதீ ச ஸர்வ்வஸ்வம்’ வ்யயித்வாபி நாரோக்³யம்’ ப்ராப்தா ச புநரபி பீடி³தாஸீச்ச
And had suffered many things from many physicians; and had spent all that she had, and was nothing the better, but rather worse,
27 யா ஸ்த்ரீ ஸா யீஸோ² ர்வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய மநஸாகத²யத் யத்³யஹம்’ தஸ்ய வஸ்த்ரமாத்ர ஸ்ப்ரஷ்டும்’ லபே⁴யம்’ ததா³ ரோக³ஹீநா ப⁴விஷ்யாமி|
When she had heard of Jesus, came in the crowd behind him, and touched his garment.
28 அதோஹேதோ: ஸா லோகாரண்யமத்⁴யே தத்பஸ்²சாதா³க³த்ய தஸ்ய வஸ்த்ரம்’ பஸ்பர்ஸ²|
For she said: If I shall touch but his garment, I shall be whole.
29 தேநைவ தத்க்ஷணம்’ தஸ்யா ரக்தஸ்ரோத: ஸு²ஷ்கம்’ ஸ்வயம்’ தஸ்மாத்³ ரோகா³ந்முக்தா இத்யபி தே³ஹே(அ)நுபூ⁴தா|
And forthwith the fountain of her blood was dried up, and she felt in her body that she was healed of the evil.
30 அத² ஸ்வஸ்மாத் ஸ²க்தி ர்நிர்க³தா யீஸு²ரேதந்மநஸா ஜ்ஞாத்வா லோகநிவஹம்’ ப்ரதி முக²ம்’ வ்யாவ்ரு’த்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் கேந மத்³வஸ்த்ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டம்’?
And immediately Jesus knowing in himself the virtue that had proceeded from him, turning to the multitude, said: Who hath touched my garments?
31 ததஸ்தஸ்ய ஸி²ஷ்யா ஊசு: ப⁴வதோ வபுஷி லோகா: ஸம்’க⁴ர்ஷந்தி தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா கேந மத்³வஸ்த்ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டமிதி குத: கத²யதி?
And his disciples said to him: Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou who hath touched me?
32 கிந்து கேந தத் கர்ம்ம க்ரு’தம்’ தத்³ த்³ரஷ்டும்’ யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³ஸோ² த்³ரு’ஷ்டவாந்|
And he looked about to see her who had done this.
33 தத: ஸா ஸ்த்ரீ பீ⁴தா கம்பிதா ச ஸதீ ஸ்வஸ்யா ருக்ப்ரதிக்ரியா ஜாதேதி ஜ்ஞாத்வாக³த்ய தத்ஸம்முகே² பதித்வா ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தம்’ ஸத்யம்’ தஸ்மை கத²யாமாஸ|
But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth.
34 ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாம்’ க³தி³தவாந், ஹே கந்யே தவ ப்ரதீதிஸ்த்வாம் அரோகா³மகரோத் த்வம்’ க்ஷேமேண வ்ரஜ ஸ்வரோகா³ந்முக்தா ச திஷ்ட²|
And he said to her: Daughter, thy faith hath made thee whole: go in peace, and be thou whole of thy disease.
35 இதிவாக்யவத³நகாலே ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பஸ்ய நிவேஸ²நால் லோகா ஏத்யாதி⁴பம்’ ப³பா⁴ஷிரே தவ கந்யா ம்ரு’தா தஸ்மாத்³ கு³ரும்’ புந: குத: க்லிஸ்²நாஸி?
While he was yet speaking, some come from the ruler of the synagogue’s house, saying: Thy daughter is dead: why dost thou trouble the master any further?
36 கிந்து யீஸு²ஸ்தத்³ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வைவ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பம்’ க³தி³தவாந் மா பை⁴ஷீ: கேவலம்’ விஸ்²வாஸிஹி|
But Jesus having heard the word that was spoken, saith to the ruler of the synagogue: Fear not, only believe.
37 அத² பிதரோ யாகூப்³ தத்³ப்⁴ராதா யோஹந் ச ஏதாந் விநா கமபி ஸ்வபஸ்²சாத்³ யாதும்’ நாந்வமந்யத|
And he admitted not any man to follow him, but Peter, and James, and John the brother of James.
38 தஸ்ய ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பஸ்ய நிவேஸ²நஸமீபம் ஆக³த்ய கலஹம்’ ப³ஹுரோத³நம்’ விலாபஞ்ச குர்வ்வதோ லோகாந் த³த³ர்ஸ²|
And they come to the house of the ruler of the synagogue; and he seeth a tumult, and people weeping and wailing much.
39 தஸ்மாந் நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய ப்ரோக்தவாந் யூயம்’ குத இத்த²ம்’ கலஹம்’ ரோத³நஞ்ச குருத²? கந்யா ந ம்ரு’தா நித்³ராதி|
And going in, he saith to them: Why make you this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth.
40 தஸ்மாத்தே தமுபஜஹஸு: கிந்து யீஸு²: ஸர்வ்வாந ப³ஹிஷ்க்ரு’த்ய கந்யாயா: பிதரௌ ஸ்வஸங்கி³நஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா யத்ர கந்யாஸீத் தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஷ்டவாந்|
And they laughed him to scorn. But he having put them all out, taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying.
41 அத² ஸ தஸ்யா: கந்யாயா ஹஸ்தௌ த்⁴ரு’த்வா தாம்’ ப³பா⁴ஷே டாலீதா² கூமீ, அர்த²தோ ஹே கந்யே த்வமுத்திஷ்ட² இத்யாஜ்ஞாபயாமி|
And taking the damsel by the hand, he saith to her: Talitha cumi, which is, being interpreted: Damsel (I say to thee) arise.
42 துநைவ தத்க்ஷணம்’ ஸா த்³வாத³ஸ²வர்ஷவயஸ்கா கந்யா போத்தா²ய சலிதுமாரேபே⁴, இத: ஸர்வ்வே மஹாவிஸ்மயம்’ க³தா: |
And immediately the damsel rose up, and walked: and she was twelve years old: and they were astonished with a great astonishment.
43 தத ஏதஸ்யை கிஞ்சித் கா²த்³யம்’ த³த்தேதி கத²யித்வா ஏதத்கர்ம்ம கமபி ந ஜ்ஞாபயதேதி த்³ரு’ட⁴மாதி³ஷ்டவாந்|
And he charged them strictly that no man should know it: and commanded that something should be given her to eat.
