மார்க: 5
1 அத² தூ ஸிந்து⁴பாரம்’ க³த்வா கி³தே³ரீயப்ரதே³ஸ² உபதஸ்து²: |
Stigoše na onu stranu mora, u kraj gerazenski.
2 நௌகாதோ நிர்க³தமாத்ராத்³ அபவித்ரபூ⁴தக்³ரஸ்த ஏக: ஸ்²மஸா²நாதே³த்ய தம்’ ஸாக்ஷாச் சகார|
Čim iziđe iz lađe, odmah mu iz grobnica pohiti u susret neki čovjek s nečistim duhom.
3 ஸ ஸ்²மஸா²நே(அ)வாத்ஸீத் கோபி தம்’ ஸ்²ரு’ங்க²லேந ப³த்³வ்வா ஸ்தா²பயிதும்’ நாஸ²க்நோத்|
Obitavalište je imao u grobnicama. I nitko ga više nije mogao svezati ni lancima
4 ஜநைர்வாரம்’ நிக³டை³: ஸ்²ரு’ங்க²லைஸ்²ச ஸ ப³த்³தோ⁴பி ஸ்²ரு’ங்க²லாந்யாக்ரு’ஷ்ய மோசிதவாந் நிக³டா³நி ச ப⁴ம்’க்த்வா க²ண்ட³ம்’ க²ண்ட³ம்’ க்ரு’தவாந் கோபி தம்’ வஸீ²கர்த்தும்’ ந ஸ²ஸ²க|
jer je već često bio i okovima i lancima svezan, ali je raskinuo okove i iskidao lance i nitko ga nije mogao ukrotiti.
5 தி³வாநிஸ²ம்’ ஸதா³ பர்வ்வதம்’ ஸ்²மஸா²நஞ்ச ப்⁴ரமித்வா சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’தவாந் க்³ராவபி⁴ஸ்²ச ஸ்வயம்’ ஸ்வம்’ க்ரு’தவாந்|
Po cijele bi noći i dane u grobnicama i po brdima vikao i bio se kamenjem.
6 ஸ யீஸு²ம்’ தூ³ராத் பஸ்²யந்நேவ தா⁴வந் தம்’ ப்ரணநாம உசைருவம்’ஸ்²சோவாச,
Kad izdaleka opazi Isusa, dotrči i pokloni mu se,
7 ஹே ஸர்வ்வோபரிஸ்தே²ஸ்²வரபுத்ர யீஸோ² ப⁴வதா ஸஹ மே க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? அஹம்’ த்வாமீஸ்²வரேண ஸா²பயே மாம்’ மா யாதய|
a onda u sav glas povika: “Što ti imaš sa mnom, Isuse, Sine Boga Svevišnjega? Zaklinjem te Bogom, ne muči me!”
8 யதோ யீஸு²ஸ்தம்’ கதி²தவாந் ரே அபவித்ரபூ⁴த, அஸ்மாந்நராத்³ ப³ஹிர்நிர்க³ச்ச²|
Jer Isus mu bijaše rekao: “Iziđi, duše nečisti, iz ovoga čovjeka!”
9 அத² ஸ தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் கிந்தே நாம? தேந ப்ரத்யுக்தம்’ வயமநேகே (அ)ஸ்மஸ்ததோ(அ)ஸ்மந்நாம பா³ஹிநீ|
Isus ga nato upita: “Kako ti je ime?” Kaže mu: “Legija mi je ime! Ima nas mnogo!”
10 ததோஸ்மாந் தே³ஸா²ந்ந ப்ரேஷயேதி தே தம்’ ப்ரார்த²யந்த|
I uporno zaklinjaše Isusa da ih ne istjera iz onoga kraja.
11 ததா³நீம்’ பர்வ்வதம்’ நிகஷா ப்³ரு’ஹந் வராஹவ்ரஜஸ்²சரந்நாஸீத்|
A ondje je pod brdom paslo veliko krdo svinja.
12 தஸ்மாத்³ பூ⁴தா விநயேந ஜக³து³: , அமும்’ வராஹவ்ரஜம் ஆஸ்²ரயிதும் அஸ்மாந் ப்ரஹிணு|
Zaklinjahu ga dakle: “Pošalji nas u ove svinje da u njih uđemo!”
13 யீஸு²நாநுஜ்ஞாதாஸ்தே(அ)பவித்ரபூ⁴தா ப³ஹிர்நிர்யாய வராஹவ்ரஜம்’ ப்ராவிஸ²ந் தத: ஸர்வ்வே வராஹா வஸ்துதஸ்து ப்ராயோத்³விஸஹஸ்ரஸம்’ங்க்²யகா: கடகேந மஹாஜவாத்³ தா⁴வந்த: ஸிந்தௌ⁴ ப்ராணாந் ஜஹு: |
I on im dopusti. Tada iziđoše nečisti duhovi i uđoše u svinje. I krdo od oko dvije tisuće jurnu niz obronak u more i podavi se u moru.
14 தஸ்மாத்³ வராஹபாலகா: பலாயமாநா: புரே க்³ராமே ச தத்³வார்த்தம்’ கத²யாஞ்சக்ரு: | ததா³ லோகா க⁴டிதம்’ தத்கார்ய்யம்’ த்³ரஷ்டும்’ ப³ஹிர்ஜக்³மு:
Svinjari pobjegoše i razglasiše gradom i selima. A ljudi pođoše vidjeti što se dogodilo.
15 யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா தம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்தம் அர்தா²த்³ பா³ஹிநீபூ⁴தக்³ரஸ்தம்’ நரம்’ ஸவஸ்த்ரம்’ ஸசேதநம்’ ஸமுபவிஷ்டஞ்ச த்³ரு’ஷ்ட்வா பி³ப்⁴யு: |
Dođu Isusu. Ugledaju opsjednutoga: sjedio je obučen i zdrave pameti - on koji ih je imao legiju. I prestraše se.
16 ததோ த்³ரு’ஷ்டதத்கார்ய்யலோகாஸ்தஸ்ய பூ⁴தக்³ரஸ்தநரஸ்ய வராஹவ்ரஜஸ்யாபி தாம்’ த⁴டநாம்’ வர்ணயாமாஸு: |
A očevici im razlagahu kako je to bilo s opsjednutim i ono o svinjama.
17 ததஸ்தே ஸ்வஸீமாதோ ப³ஹிர்க³ந்தும்’ யீஸு²ம்’ விநேதுமாரேபி⁴ரே|
Tada ga stanu moliti da ode iz njihova kraja.
18 அத² தஸ்ய நௌகாரோஹணகாலே ஸ பூ⁴தமுக்தோ நா யீஸு²நா ஸஹ ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யதே;
Kad je ulazio u lađu, onaj što bijaše opsjednut molio ga da bude uza nj.
19 கிந்து ஸ தமநநுமத்ய கதி²தவாந் த்வம்’ நிஜாத்மீயாநாம்’ ஸமீபம்’ க்³ரு’ஹஞ்ச க³ச்ச² ப்ரபு⁴ஸ்த்வயி க்ரு’பாம்’ க்ரு’த்வா யாநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தாநி தாந் ஜ்ஞாபய|
No on mu ne dopusti, nego mu reče: “Pođi kući k svojima pa im javi što ti je učinio Gospodin, kako ti se smilovao.”
20 அத: ஸ ப்ரஸ்தா²ய யீஸு²நா க்ரு’தம்’ தத்ஸர்வ்வாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம தி³காபலிதே³ஸே² ப்ரசாரயிதும்’ ப்ராரப்³த⁴வாந் தத: ஸர்வ்வே லோகா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
On ode i poče razglašavati po Dekapolu što mu učini Isus. I svi su se divili.
21 அநந்தரம்’ யீஸௌ² நாவா புநரந்யபார உத்தீர்ணே ஸிந்து⁴தடே ச திஷ்ட²தி ஸதி தத்ஸமீபே ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மோ(அ)பூ⁴த்|
Kad se Isus lađom ponovno prebacio prijeko, zgrnu se k njemu silan svijet.
22 அபரம்’ யாயீர் நாம்நா கஸ்²சித்³ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹஸ்யாதி⁴ப ஆக³த்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வைவ சரணயோ: பதித்வா ப³ஹு நிவேத்³ய கதி²தவாந்;
Stajao je uz more. I dođe, gle, jedan od nadstojnika sinagoge, imenom Jair. Ugledavši ga, padne mu pred noge
23 மம கந்யா ம்ரு’தப்ராயாபூ⁴த்³ அதோ ப⁴வாநேத்ய ததா³ரோக்³யாய தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தம் அர்பயது தேநைவ ஸா ஜீவிஷ்யதி|
pa ga usrdno moljaše: “Kćerkica mi je na umoru! Dođi, stavi ruke na nju da ozdravi i ostane u životu!”
24 ததா³ யீஸு²ஸ்தேந ஸஹ சலித: கிந்து தத்பஸ்²சாத்³ ப³ஹுலோகாஸ்²சலித்வா தாத்³கா³த்ரே பதிதா: |
I pođe s njima. A za njim je išao silan svijet i pritiskao ga.
25 அத² த்³வாத³ஸ²வர்ஷாணி ப்ரத³ரரோகே³ண
A neka je žena dvanaest godina bolovala od krvarenja,
26 ஸீ²ர்ணா சிகித்ஸகாநாம்’ நாநாசிகித்ஸாபி⁴ஸ்²ச து³: க²ம்’ பு⁴க்தவதீ ச ஸர்வ்வஸ்வம்’ வ்யயித்வாபி நாரோக்³யம்’ ப்ராப்தா ச புநரபி பீடி³தாஸீச்ச
mnogo pretrpjela od pustih liječnika, razdala sve svoje i ništa nije koristilo; štoviše, bivalo joj je sve gore.
27 யா ஸ்த்ரீ ஸா யீஸோ² ர்வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய மநஸாகத²யத் யத்³யஹம்’ தஸ்ய வஸ்த்ரமாத்ர ஸ்ப்ரஷ்டும்’ லபே⁴யம்’ ததா³ ரோக³ஹீநா ப⁴விஷ்யாமி|
Čuvši za Isusa, priđe mu među mnoštvom odostraga i dotaknu se njegove haljine.
28 அதோஹேதோ: ஸா லோகாரண்யமத்⁴யே தத்பஸ்²சாதா³க³த்ய தஸ்ய வஸ்த்ரம்’ பஸ்பர்ஸ²|
Mislila je: “Dotaknem li se samo njegovih haljina, bit ću spašena.”
29 தேநைவ தத்க்ஷணம்’ தஸ்யா ரக்தஸ்ரோத: ஸு²ஷ்கம்’ ஸ்வயம்’ தஸ்மாத்³ ரோகா³ந்முக்தா இத்யபி தே³ஹே(அ)நுபூ⁴தா|
I odmah prestane njezino krvarenje te osjeti u tijelu da je ozdravila od zla.
30 அத² ஸ்வஸ்மாத் ஸ²க்தி ர்நிர்க³தா யீஸு²ரேதந்மநஸா ஜ்ஞாத்வா லோகநிவஹம்’ ப்ரதி முக²ம்’ வ்யாவ்ரு’த்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் கேந மத்³வஸ்த்ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டம்’?
Isus odmah u sebi osjeti da je iz njega izišla sila pa se okrenu usred mnoštva i reče: “Tko se to dotaknu mojih haljina?”
31 ததஸ்தஸ்ய ஸி²ஷ்யா ஊசு: ப⁴வதோ வபுஷி லோகா: ஸம்’க⁴ர்ஷந்தி தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா கேந மத்³வஸ்த்ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டமிதி குத: கத²யதி?
A učenici mu rekoše: “Ta vidiš kako te mnoštvo odasvud pritišće i još pitaš: 'Tko me se to dotaknu?'”
32 கிந்து கேந தத் கர்ம்ம க்ரு’தம்’ தத்³ த்³ரஷ்டும்’ யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³ஸோ² த்³ரு’ஷ்டவாந்|
A on zaokruži pogledom da vidi onu koja to učini.
33 தத: ஸா ஸ்த்ரீ பீ⁴தா கம்பிதா ச ஸதீ ஸ்வஸ்யா ருக்ப்ரதிக்ரியா ஜாதேதி ஜ்ஞாத்வாக³த்ய தத்ஸம்முகே² பதித்வா ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தம்’ ஸத்யம்’ தஸ்மை கத²யாமாஸ|
Žena, sva u strahu i trepetu, svjesna onoga što joj se dogodilo, pristupi i baci se preda nj pa mu kaza sve po istini.
34 ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாம்’ க³தி³தவாந், ஹே கந்யே தவ ப்ரதீதிஸ்த்வாம் அரோகா³மகரோத் த்வம்’ க்ஷேமேண வ்ரஜ ஸ்வரோகா³ந்முக்தா ச திஷ்ட²|
On joj reče: “Kćeri, vjera te tvoja spasila! Pođi u miru i budi zdrava od svojega zla!”
35 இதிவாக்யவத³நகாலே ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பஸ்ய நிவேஸ²நால் லோகா ஏத்யாதி⁴பம்’ ப³பா⁴ஷிரே தவ கந்யா ம்ரு’தா தஸ்மாத்³ கு³ரும்’ புந: குத: க்லிஸ்²நாஸி?
Dok je Isus još govorio, eto nadstojnikovih s porukom. “Kći ti je umrla. Čemu dalje mučiti učitelja?”
36 கிந்து யீஸு²ஸ்தத்³ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வைவ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பம்’ க³தி³தவாந் மா பை⁴ஷீ: கேவலம்’ விஸ்²வாஸிஹி|
Isus je čuo taj razgovor, pa će nadstojniku: “Ne boj se! Samo vjeruj!”
37 அத² பிதரோ யாகூப்³ தத்³ப்⁴ராதா யோஹந் ச ஏதாந் விநா கமபி ஸ்வபஸ்²சாத்³ யாதும்’ நாந்வமந்யத|
I ne dopusti da ga itko drugi prati osim Petra i Jakova i Ivana, brata Jakovljeva.
38 தஸ்ய ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பஸ்ய நிவேஸ²நஸமீபம் ஆக³த்ய கலஹம்’ ப³ஹுரோத³நம்’ விலாபஞ்ச குர்வ்வதோ லோகாந் த³த³ர்ஸ²|
I dođu u kuću nadstojnikovu. Ugleda buku i one koji plakahu i naricahu u sav glas.
39 தஸ்மாந் நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய ப்ரோக்தவாந் யூயம்’ குத இத்த²ம்’ கலஹம்’ ரோத³நஞ்ச குருத²? கந்யா ந ம்ரு’தா நித்³ராதி|
Uđe i kaže im: “Što bučite i plačete? Dijete nije umrlo, nego spava.”
40 தஸ்மாத்தே தமுபஜஹஸு: கிந்து யீஸு²: ஸர்வ்வாந ப³ஹிஷ்க்ரு’த்ய கந்யாயா: பிதரௌ ஸ்வஸங்கி³நஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா யத்ர கந்யாஸீத் தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஷ்டவாந்|
A oni mu se podsmjehivahu. No on ih sve izbaci, uzme sa sobom djetetova oca i majku i svoje pratioce pa uđe onamo gdje bijaše dijete.
41 அத² ஸ தஸ்யா: கந்யாயா ஹஸ்தௌ த்⁴ரு’த்வா தாம்’ ப³பா⁴ஷே டாலீதா² கூமீ, அர்த²தோ ஹே கந்யே த்வமுத்திஷ்ட² இத்யாஜ்ஞாபயாமி|
Primi dijete za ruku govoreći: “Talita, kum!” što znači: “Djevojko! Zapovijedam ti, ustani!”
42 துநைவ தத்க்ஷணம்’ ஸா த்³வாத³ஸ²வர்ஷவயஸ்கா கந்யா போத்தா²ய சலிதுமாரேபே⁴, இத: ஸர்வ்வே மஹாவிஸ்மயம்’ க³தா: |
I djevojka odmah usta i poče hodati. Bijaše joj dvanaest godina. I u tren ostadoše zapanjeni, u čudu veliku.
43 தத ஏதஸ்யை கிஞ்சித் கா²த்³யம்’ த³த்தேதி கத²யித்வா ஏதத்கர்ம்ம கமபி ந ஜ்ஞாபயதேதி த்³ரு’ட⁴மாதி³ஷ்டவாந்|
On im dobro poprijeti neka toga nitko ne dozna; i reče da djevojci dadnu jesti.
