< மார்க​: 2 >

1 தத³நந்தரம்’ யீஸை² கதிபயதி³நாநி விலம்ப்³ய புந​: கப²ர்நாஹூம்நக³ரம்’ ப்ரவிஷ்டே ஸ க்³ரு’ஹ ஆஸ்த இதி கிம்’வத³ந்த்யா தத்க்ஷணம்’ தத்ஸமீபம்’ ப³ஹவோ லோகா ஆக³த்ய ஸமுபதஸ்து²​: ,
சில நாட்களுக்குப்பின், இயேசு மீண்டும் கப்பர்நகூமுக்குச் சென்றபோது, அவர் வீட்டிற்கு வந்திருக்கிறார் என்று மக்கள் கேள்விப்பட்டார்கள்.
2 தஸ்மாத்³ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ஸ்தா²நம்’ நாப⁴வத்³ த்³வாரஸ்ய சதுர்தி³க்ஷ்வபி நாப⁴வத், தத்காலே ஸ தாந் ப்ரதி கதா²ம்’ ப்ரசாரயாஞ்சக்ரே|
எனவே மக்கள் அங்கு திரளாய் கூடிவந்தார்கள்; இதனால் வீட்டின் வாசலுக்கு வெளியேயும் இடம் இல்லாமல் போயிற்று. இயேசு மக்களுக்கு வார்த்தையைப் போதித்தார்.
3 தத​: பரம்’ லோகாஸ்²சதுர்பி⁴ ர்மாநவைரேகம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ வாஹயித்வா தத்ஸமீபம் ஆநிந்யு​: |
அப்பொழுது சிலர் முடக்குவாதக்காரன் ஒருவனை அவரிடம் கொண்டுவந்தார்கள். அவர்களில் நாலுபேர் அவனைத் தூக்கிக்கொண்டு வந்திருந்தார்கள்.
4 கிந்து ஜநாநாம்’ ப³ஹுத்வாத் தம்’ யீஸோ²​: ஸம்முக²மாநேதும்’ ந ஸ²க்நுவந்தோ யஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸ ஆஸ்தே தது³பரிக்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம்’ க²நித்வா சி²த்³ரம்’ க்ரு’த்வா தேந மார்கே³ண ஸஸ²ய்யம்’ பக்ஷாகா⁴திநம் அவரோஹயாமாஸு​: |
ஆனால் மக்கள் கூட்டம் அதிகமாய் இருந்தபடியால், அவர்களால் அவனை இயேசுவினிடத்தில் கொண்டு வரமுடியவில்லை; எனவே அவர்கள் இயேசு இருந்த இடத்துக்கு மேலாக உள்ள கூரையைப் பிரித்துத் திறப்பு உண்டாக்கி, முடக்குவாதக்காரனைப் படுத்திருந்த படுக்கையோடு கீழே இறக்கினார்கள்.
5 ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ விஸ்²வாஸம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ப³பா⁴ஷே ஹே வத்ஸ தவ பாபாநாம்’ மார்ஜநம்’ ப⁴வது|
இயேசு அவர்களுடைய விசுவாசத்தைக் கண்டபோது, அந்த முடக்குவாதக்காரனிடம், “மகனே, உன்னுடைய பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டன” என்றார்.
6 ததா³ கியந்தோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்தத்ரோபவிஸ²ந்தோ மநோபி⁴ ர்விதர்கயாஞ்சக்ரு​: , ஏஷ மநுஷ்ய ஏதாத்³ரு’ஸீ²மீஸ்²வரநிந்தா³ம்’ கதா²ம்’ குத​: கத²யதி?
அங்கிருந்த சில மோசேயின் சட்ட ஆசிரியர்கள், தங்கள் இருதயங்களில்,
7 ஈஸ்²வரம்’ விநா பாபாநி மார்ஷ்டும்’ கஸ்ய ஸாமர்த்²யம் ஆஸ்தே?
“இவன் ஏன் இப்படிப் பேசுகிறான்? இவன் இறைவனை நிந்திக்கிறானே! இறைவனால் மாத்திரமேயன்றி, வேறு யாரால் பாவங்களை மன்னிக்க முடியும்?” என்று சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
8 இத்த²ம்’ தே விதர்கயந்தி யீஸு²ஸ்தத்க்ஷணம்’ மநஸா தத்³ பு³த்³வ்வா தாநவத³த்³ யூயமந்த​: கரணை​: குத ஏதாநி விதர்கயத²?
உடனே இயேசு தமது ஆவியில் அவர்கள் தங்களுடைய இருதயங்களில் இவ்வாறு சிந்திக்கிறார்கள் என அறிந்துகொண்டார். எனவே இயேசு அவர்களிடம், “நீங்கள் ஏன் இவ்விதமாகச் சிந்திக்கிறீர்கள்?
9 தத³நந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத் புந​: ஸமுத்³ரதடம்’ யயௌ; லோகநிவஹே தத்ஸமீபமாக³தே ஸ தாந் ஸமுபதி³தே³ஸ²|
நான் இந்த முடக்குவாதக்காரனிடம், ‘உன்னுடைய பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டன’ என்று சொல்வதா, அல்லது, ‘நீ எழுந்து உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு நட’ என்று சொல்வதா, எது எளிது?” என்று கேட்டார்.
10 கிந்து ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பாபாநி மார்ஷ்டும்’ மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய ஸாமர்த்²யமஸ்தி, ஏதத்³ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ (ஸ தஸ்மை பக்ஷாகா⁴திநே கத²யாமாஸ)
ஆனால், “பூமியிலே பாவங்களை மன்னிப்பதற்கு மானிடமகனாகிய எனக்கு அதிகாரம் உண்டு என்பதை நீங்கள் அறியவேண்டும்” என்று விரும்புகிறேன்.
11 உத்திஷ்ட² தவ ஸ²ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வக்³ரு’ஹம்’ யாஹி, அஹம்’ த்வாமித³ம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
பின்பு இயேசு அந்த முடக்குவாதக்காரனிடம், “எழுந்திரு, உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு உன் வீட்டுக்குப்போ” என்றார்.
12 தத​: ஸ தத்க்ஷணம் உத்தா²ய ஸ²ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸாக்ஷாத் ஜகா³ம; ஸர்வ்வே விஸ்மிதா ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம வயம் கதா³பி நாபஸ்²யாம, இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமப்³ருவந்|
உடனே அவன் எழுந்து தன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு எல்லோருக்கும் முன்பாக நடந்துபோனான். இதனால் எல்லோரும் வியப்படைந்து, “இப்படிப்பட்ட காரியத்தை நாங்கள் ஒருபோதும் கண்டதில்லை” என்று சொல்லி, இறைவனைத் துதித்தார்கள்.
13 தத³நந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத் புந​: ஸமுத்³ரதடம்’ யயௌ; லோகநிவஹே தத்ஸமீபமாக³தே ஸ தாந் ஸமுபதி³தே³ஸ²|
மீண்டும் இயேசு புறப்பட்டு, கடற்கரை அருகே சென்றார். மக்கள் கூட்டமாகத் திரண்டு அவரிடம் வந்தார்கள்; இயேசு அவர்களுக்குப் போதித்தார்.
14 அத² க³ச்ச²ந் கரஸஞ்சயக்³ரு’ஹ உபவிஷ்டம் ஆல்பீ²யபுத்ரம்’ லேவிம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தமாஹூய கதி²தவாந் மத்பஸ்²சாத் த்வாமாமச்ச² தத​: ஸ உத்தா²ய தத்பஸ்²சாத்³ யயௌ|
பின்பு அவர் தொடர்ந்து நடந்துபோகையில் அல்பேயுவின் மகனான லேவி, வரி வசூலிக்கிறவர்களுடைய அலுவலகத்தில் உட்கார்ந்திருப்பதைக் கண்டார். இயேசு அவனிடம், “என்னைப் பின்பற்றி வா” என்றார். அப்பொழுது லேவி எழுந்து, அவரைப் பின்பற்றிச் சென்றான்.
15 அநந்தரம்’ யீஸௌ² தஸ்ய க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும் உபவிஷ்டே ப³ஹவ​: கரமஞ்சாயிந​: பாபிநஸ்²ச தேந தச்சி²ஷ்யைஸ்²ச ஸஹோபவிவிஸு²​: , யதோ ப³ஹவஸ்தத்பஸ்²சாதா³ஜக்³மு​: |
இயேசு லேவியின் வீட்டில் விருந்து சாப்பிடுகையில், வரி வசூலிக்கிறவர்களும், பாவிகளும் இயேசுவோடும் அவருடைய சீடரோடும் பந்தியில் இருந்தார்கள்; ஏனெனில் இவர்களில் அநேகர் இயேசுவைப் பின்பற்றினார்கள்.
16 ததா³ ஸ கரமஞ்சாயிபி⁴​: பாபிபி⁴ஸ்²ச ஸஹ கா²த³தி, தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வாத்⁴யாபகா​: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்ய ஸி²ஷ்யாநூசு​: கரமஞ்சாயிபி⁴​: பாபிபி⁴ஸ்²ச ஸஹாயம்’ குதோ பு⁴ம்’க்தே பிவதி ச?
பாவிகளோடும் வரி வசூலிக்கிறவர்களோடும் இயேசு சாப்பிட்டுக் கொண்டிருப்பதை மோசேயின் சட்ட ஆசிரியர்களான பரிசேயர் கண்டபோது, அவர்கள் இயேசுவின் சீடர்களிடம், “அவர் ஏன் வரி வசூலிக்கிறவர்களோடும் பாவிகளோடும் சாப்பிடுகிறார்?” என்று கேட்டார்கள்.
17 தத்³வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யீஸு²​: ப்ரத்யுவாச, அரோகி³லோகாநாம்’ சிகித்ஸகேந ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, கிந்து ரோகி³ணாமேவ; அஹம்’ தா⁴ர்ம்மிகாநாஹ்வாதும்’ நாக³த​: கிந்து மநோ வ்யாவர்த்தயிதும்’ பாபிந ஏவ|
இதைக் கேட்டபோது, இயேசு அவர்களிடம், “சுகமாயிருப்பவர்களுக்கு வைத்தியன் தேவையில்லை, வியாதியாய் இருப்பவர்களுக்கே வைத்தியன் தேவை. நான் நீதிமான்களை அழைப்பதற்காக வரவில்லை, பாவிகளையே அழைக்கவந்தேன்” என்றார்.
18 தத​: பரம்’ யோஹந​: பி²ரூஸி²நாஞ்சோபவாஸாசாரிஸி²ஷ்யா யீஸோ²​: ஸமீபம் ஆக³த்ய கத²யாமாஸு​: , யோஹந​: பி²ரூஸி²நாஞ்ச ஸி²ஷ்யா உபவஸந்தி கிந்து ப⁴வத​: ஸி²ஷ்யா நோபவஸந்தி கிம்’ காரணமஸ்ய?
அந்நாட்களில் யோவானின் சீடர்களும் பரிசேயரும் உபவாசித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்பொழுது சிலர் இயேசுவினிடத்தில் வந்து, “யோவானின் சீடர்களும், பரிசேயருடைய சீடர்களும் உபவாசிக்கிறார்கள், ஆனால் உம்முடைய சீடர்கள் ஏன், உபவாசிப்பதில்லை?” என்று கேட்டார்கள்.
19 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ப³பா⁴ஷே யாவத் காலம்’ ஸகி²பி⁴​: ஸஹ கந்யாயா வரஸ்திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ தே கிமுபவஸ்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி? யாவத்காலம்’ வரஸ்தை​: ஸஹ திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ த உபவஸ்தும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி|
அதற்கு இயேசு, “மணமகன் தங்களுடன் இருக்கும்போது, மணமகனின் விருந்தினர் எப்படி உபவாசிப்பார்கள்? மணமகன் தங்களோடு இருக்கும்வரைக்கும், அவர்களால் உபவாசிக்கமுடியாது.
20 யஸ்மிந் காலே தேப்⁴ய​: ஸகாஸா²த்³ வரோ நேஷ்யதே ஸ கால ஆக³ச்ச²தி, தஸ்மிந் காலே தே ஜநா உபவத்ஸ்யந்தி|
ஆனால், மணமகன் அவர்களைவிட்டு எடுக்கப்படும் காலம் வரும்; அந்த நாளில், அவர்கள் உபவாசிப்பார்கள்.
21 கோபி ஜந​: புராதநவஸ்த்ரே நூதநவஸ்த்ரம்’ ந ஸீவ்யதி, யதோ நூதநவஸ்த்ரேண ஸஹ ஸேவநே க்ரு’தே ஜீர்ணம்’ வஸ்த்ரம்’ சி²த்³யதே தஸ்மாத் புந ர்மஹத் சி²த்³ரம்’ ஜாயதே|
“யாரும் பழைய ஆடையில் புதிய துணியை ஒட்டுப் போடுவதில்லை. அப்படி ஒட்டுப் போட்டால், அந்தப் புதிய துணி பழையதிலிருந்து கிழியும்; கிழிசலும் இன்னும் அதிகமாகும்.”
22 கோபி ஜந​: புராதநகுதூஷு நூதநம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ ந ஸ்தா²பயதி, யதோ நூதநத்³ராக்ஷாரஸஸ்ய தேஜஸா தா​: குத்வோ விதீ³ர்ய்யந்தே ததோ த்³ராக்ஷாரஸஸ்²ச பததி குத்வஸ்²ச நஸ்²யந்தி, அதஏவ நூதநத்³ராக்ஷாரஸோ நூதநகுதூஷு ஸ்தா²பநீய​: |
யாரும் புதிய திராட்சை இரசத்தைப் பழைய தோல் பைகளில் ஊற்றி வைப்பதில்லை. இல்லையென்றால், அந்த திராட்சை இரசம் தோல் பைகளை வெடிக்கச்செய்யும்; திராட்சை இரசம், தோல் பை ஆகிய இரண்டுமே பாழாய்ப்போகும். அப்படிச் செய்யாமல், புதிய திராட்சை இரசத்தைப் புதிய தோல் பைகளில் ஊற்றி வைக்கவேண்டும்.
23 தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்யதா³ விஸ்²ராமவாரே ஸ²ஸ்யக்ஷேத்ரேண க³ச்ச²தி ததா³ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா க³ச்ச²ந்த​: ஸ²ஸ்யமஞ்ஜரீஸ்²சே²த்தும்’ ப்ரவ்ரு’த்தா​: |
ஒரு ஓய்வுநாளில் இயேசுவும் அவருடைய சீடர்களும் தானியம் விளைந்திருந்த வயல்வழியாகப் போகையில், சீடர்கள் தானியக்கதிர்கள் சிலவற்றைப் பறிக்கத் தொடங்கினார்கள்.
24 அத​: பி²ரூஸி²நோ யீஸ²வே கத²யாமாஸு​: பஸ்²யது விஸ்²ராமவாஸரே யத் கர்ம்ம ந கர்த்தவ்யம்’ தத்³ இமே குத​: குர்வ்வந்தி?
பரிசேயர்கள் இயேசுவிடம், “ஓய்வுநாளில் மோசேயின் சட்டத்தினால் தடைசெய்யப்பட்ட காரியத்தை அவர்கள் ஏன் செய்கிறார்கள்?” என்று கேட்டார்கள்.
25 ததா³ ஸ தேப்⁴யோ(அ)கத²யத் தா³யூத்³ தத்ஸம்’ங்கி³நஸ்²ச ப⁴க்ஷ்யாபா⁴வாத் க்ஷுதி⁴தா​: ஸந்தோ யத் கர்ம்ம க்ரு’தவந்தஸ்தத் கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்?
இயேசு அதற்குப் பதிலாக அவர்களிடம், “தாவீதும் அவனுடைய கூட்டாளிகளும், பசியாயிருந்தபோது என்ன செய்தார்கள் என்பதைப்பற்றி நீங்கள் ஒருபோதும் வாசிக்கவில்லையா?
26 அபி³யாத²ர்நாமகே மஹாயாஜகதாம்’ குர்வ்வதி ஸ கத²மீஸ்²வரஸ்யாவாஸம்’ ப்ரவிஸ்²ய யே த³ர்ஸ²நீயபூபா யாஜகாந் விநாந்யஸ்ய கஸ்யாபி ந ப⁴க்ஷ்யாஸ்தாநேவ பு³பு⁴ஜே ஸங்கி³லோகேப்⁴யோ(அ)பி த³தௌ³|
அபியத்தார் பிரதான ஆசாரியனாக இருந்த நாட்களில், தாவீது இறைவனுடைய வீட்டிற்குள் போய், மோசேயின் சட்டத்தின்படி ஆசாரியர்கள் மட்டுமே சாப்பிடக்கூடிய தேவசமுகத்து அப்பத்தை அவன் சாப்பிட்டு அதில் சிலவற்றைத் தன்னோடிருந்தவர்களுக்கும் கொடுத்தானே” என்றார்.
27 ஸோ(அ)பரமபி ஜகா³த³, விஸ்²ராமவாரோ மநுஷ்யார்த²மேவ நிரூபிதோ(அ)ஸ்தி கிந்து மநுஷ்யோ விஸ்²ராமவாரார்த²ம்’ நைவ|
பின்பு இயேசு அவர்களிடம், “ஓய்வுநாளுக்காக மனிதன் அல்ல; மனிதனுக்காக ஓய்வுநாள் உண்டாக்கப்பட்டது.
28 மநுஷ்யபுத்ரோ விஸ்²ராமவாரஸ்யாபி ப்ரபு⁴ராஸ்தே|
அந்தப்படியே மானிடமகனாகிய நான் ஓய்வுநாளுக்கும் ஆண்டவராய் இருக்கிறேன்” என்றார்.

< மார்க​: 2 >