< மார்க​: 15 >

1 அத² ப்ரபா⁴தே ஸதி ப்ரதா⁴நயாஜகா​: ப்ராஞ்ச உபாத்⁴யாயா​: ஸர்வ்வே மந்த்ரிணஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா யீஸு²ம்’ ப³ந்த⁴யித்வ பீலாதாக்²யஸ்ய தே³ஸா²தி⁴பதே​: ஸவித⁴ம்’ நீத்வா ஸமர்பயாமாஸு​: |
E logo ao amanhecer, os chefes dos sacerdotes tiveram uma reunião com os anciãos, com os escribas, e com todo o supremo conselho; e, amarrando Jesus, levaram [-no] e [o] entregaram a Pilatos.
2 ததா³ பீலாதஸ்தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ கிம்’ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ ராஜா? தத​: ஸ ப்ரத்யுக்தவாந் ஸத்யம்’ வத³ஸி|
E Pilatos lhe perguntou: És tu o Rei dos Judeus? E ele lhe respondeu: Tu o dizes.
3 அபரம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்தஸ்ய ப³ஹுஷு வாக்யேஷு தோ³ஷமாரோபயாஞ்சக்ரு​: கிந்து ஸ கிமபி ந ப்ரத்யுவாச|
E os chefes dos sacerdotes o acusavam de muitas coisas.
4 ததா³நீம்’ பீலாதஸ்தம்’ புந​: பப்ரச்ச² த்வம்’ கிம்’ நோத்தரயஸி? பஸ்²யைதே த்வத்³விருத்³த⁴ம்’ கதிஷு ஸாத்⁴யேஷு ஸாக்ஷம்’ த³த³தி|
E outra vez Pilatos lhe perguntou: Não respondes nada? Olha quantas acusações fazem contra ti!
5 கந்து யீஸு²ஸ்ததா³பி நோத்தரம்’ த³தௌ³ தத​: பீலாத ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ஜகா³ம|
Mas Jesus nada mais respondeu, de maneira que Pilatos ficou surpreso.
6 அபரஞ்ச காராப³த்³தே⁴ கஸ்திம்’ஸ்²சித் ஜநே தந்மஹோத்ஸவகாலே லோகை ர்யாசிதே தே³ஸா²தி⁴பதிஸ்தம்’ மோசயதி|
Na festa, [Pilatos] lhes soltava um preso, qualquer um que pedissem.
7 யே ச பூர்வ்வமுபப்லவமகார்ஷுருபப்லவே வத⁴மபி க்ரு’தவந்தஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யே ததா³நோம்’ ப³ரப்³பா³நாமக ஏகோ ப³த்³த⁴ ஆஸீத்|
E havia um chamado Barrabás, preso com [outros] revoltosos, que numa rebelião havia cometido uma morte.
8 அதோ ஹேதோ​: பூர்வ்வாபரீயாம்’ ரீதிகதா²ம்’ கத²யித்வா லோகா உச்சைருவந்த​: பீலாதஸ்ய ஸமக்ஷம்’ நிவேத³யாமாஸு​: |
E a multidão veio e começou a pedir, como lhes havia feito.
9 ததா³ பீலாதஸ்தாநாசக்²யௌ தர்ஹி கிம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம்’ மோசயிஷ்யாமி? யுஷ்மாபி⁴​: கிமிஷ்யதே?
E Pilatos lhes respondeu: Quereis que eu vos solte o Rei dos Judeus?
10 யத​: ப்ரதா⁴நயாஜகா ஈர்ஷ்யாத ஏவ யீஸு²ம்’ ஸமார்பயந்நிதி ஸ விவேத³|
(Porque ele sabia que os chefes dos sacerdotes haviam o entregue por inveja).
11 கிந்து யதா² ப³ரப்³பா³ம்’ மோசயதி ததா² ப்ரார்த²யிதும்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா லோகாந் ப்ரவர்த்தயாமாஸு​: |
Mas os chefes dos sacerdotes incitaram a multidão, para que, em vez disso, lhes soltasse Barrabás.
12 அத² பீலாத​: புந​: ப்ரு’ஷ்டவாந் தர்ஹி யம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வத³த² தஸ்ய கிம்’ கரிஷ்யாமி யுஷ்மாபி⁴​: கிமிஷ்யதே?
E Pilatos, respondendo, disse-lhes outra vez: Que, pois, farei com aquele a quem chamais Rei dos Judeus?
13 ததா³ தே புநரபி ப்ரோச்சை​: ப்ரோசுஸ்தம்’ க்ருஸே² வேத⁴ய|
E eles voltaram a clamar: Crucifica-o!
14 தஸ்மாத் பீலாத​: கதி²தவாந் குத​: ? ஸ கிம்’ குகர்ம்ம க்ரு’தவாந்? கிந்து தே புநஸ்²ச ருவந்தோ வ்யாஜஹ்ருஸ்தம்’ க்ருஸே² வேத⁴ய|
Mas Pilatos lhes disse: Por quê? Que mal ele fez? E eles gritavam ainda mais: Crucifica-o!
15 ததா³ பீலாத​: ஸர்வ்வால்லோகாந் தோஷயிதுமிச்ச²ந் ப³ரப்³பா³ம்’ மோசயித்வா யீஸு²ம்’ கஸா²பி⁴​: ப்ரஹ்ரு’த்ய க்ருஸே² வேத்³து⁴ம்’ தம்’ ஸமர்பயாம்ப³பூ⁴வ|
Então Pilatos, querendo satisfazer à multidão, soltou-lhes Barrabás; e entregou Jesus açoitado, para que fosse crucificado.
16 அநந்தரம்’ ஸைந்யக³ணோ(அ)ட்டாலிகாம் அர்தா²த்³ அதி⁴பதே ர்க்³ரு’ஹம்’ யீஸு²ம்’ நீத்வா ஸேநாநிவஹம்’ ஸமாஹுயத்|
E os soldados o levaram para o pátio, que é o pretório; e convocaram toda a tropa.
17 பஸ்²சாத் தே தம்’ தூ⁴மலவர்ணவஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴ப்ய கண்டகமுகுடம்’ ரசயித்வா ஸி²ரஸி ஸமாரோப்ய
E o vestiram de púrpura; teceram uma coroa de espinhos, e puseram nele.
18 ஹே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜந் நமஸ்கார இத்யுக்த்வா தம்’ நமஸ்கர்த்தாமாரேபி⁴ரே|
E começaram a saudá-lo: Viva! Ó Rei dos Judeus!
19 தஸ்யோத்தமாங்கே³ வேத்ராகா⁴தம்’ சக்ருஸ்தத்³கா³த்ரே நிஷ்டீ²வஞ்ச நிசிக்ஷிபு​: , ததா² தஸ்ய ஸம்முகே² ஜாநுபாதம்’ ப்ரணோமு​:
E feriram a sua cabeça com uma cana, cuspiram nele, e, ajoelhados, o adoraram.
20 இத்த²முபஹஸ்ய தூ⁴ம்ரவர்ணவஸ்த்ரம் உத்தார்ய்ய தஸ்ய வஸ்த்ரம்’ தம்’ பர்ய்யதா⁴பயந் க்ருஸே² வேத்³து⁴ம்’ ப³ஹிர்நிந்யுஸ்²ச|
Quando o escarneceram, despiram-lhe a púrpura, vestiram-no com as suas próprias roupas, e o levaram afora, para o crucificarem.
21 தத​: பரம்’ ஸேகந்த³ரஸ்ய ருப²ஸ்ய ச பிதா ஸி²மோந்நாமா குரீணீயலோக ஏக​: குதஸ்²சித்³ க்³ராமாதே³த்ய பதி² யாதி தம்’ தே யீஸோ²​: க்ருஸ²ம்’ வோடு⁴ம்’ ப³லாத்³ த³த்⁴நு​: |
E forçaram um Simão cireneu, que estava passando, vindo do campo, o pai de Alexandre e de Rufo, para que levasse sua cruz.
22 அத² கு³ல்க³ல்தா அர்தா²த் ஸி²ர​: கபாலநாமகம்’ ஸ்தா²நம்’ யீஸு²மாநீய
E o levaram ao lugar de Gólgota, que traduzido é: o lugar da caveira.
23 தே க³ந்த⁴ரஸமிஸ்²ரிதம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ பாதும்’ தஸ்மை த³து³​: கிந்து ஸ ந ஜக்³ராஹ|
E ofereceram-lhe vinho misturado com mirra; mas ele não o tomou.
24 தஸ்மிந் க்ருஸே² வித்³தே⁴ ஸதி தேஷாமேகைகஸ²​: கிம்’ ப்ராப்ஸ்யதீதி நிர்ணயாய
E havendo o crucificado, repartiram a roupas dele, lançando-lhes sortes, para o que cada um levaria.
25 தஸ்ய பரிதே⁴யாநாம்’ விபா⁴கா³ர்த²ம்’ கு³டிகாபாதம்’ சக்ரு​: |
Era a hora terceira, e o crucificaram.
26 அபரம் ஏஷ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி லிகி²தம்’ தோ³ஷபத்ரம்’ தஸ்ய ஸி²ரஊர்த்³வ்வம் ஆரோபயாஞ்சக்ரு​: |
E a descrição de sua acusação estava acima escrita: O REI DOS JUDEUS.
27 தஸ்ய வாமத³க்ஷிணயோ ர்த்³வௌ சௌரௌ க்ருஸ²யோ ர்விவிதா⁴தே|
E crucificaram com ele dois ladrões, um à sua direita, e outro à esquerda.
28 தேநைவ "அபராதி⁴ஜநை​: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ க³ணிதோ ப⁴விஷ்யதி," இதி ஸா²ஸ்த்ரோக்தம்’ வசநம்’ ஸித்³த⁴மபூ⁴த|
29 அநந்தரம்’ மார்கே³ யே யே லோகா க³மநாக³மநே சக்ருஸ்தே ஸர்வ்வ ஏவ ஸி²ராம்’ஸ்யாந்தோ³ல்ய நிந்த³ந்தோ ஜக³து³​: , ரே மந்தி³ரநாஸ²க ரே தி³நத்ரயமத்⁴யே தந்நிர்ம்மாயக,
E os que passavam blasfemavam dele, balançando suas cabeças, e dizendo: Ah! tu que derrubas o templo, e em três dias o edificas,
30 அது⁴நாத்மாநம் அவித்வா க்ருஸா²த³வரோஹ|
salva a ti mesmo, e desce da cruz!
31 கிஞ்ச ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச தத்³வத் திரஸ்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ சசக்ஷிரே ஏஷ பராநாவத் கிந்து ஸ்வமவிதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
E da mesma maneira também os chefes dos sacerdotes, com os escribas, diziam aos outros, escarnecendo: Ele salvou a outros, a si mesmo não pode salvar!
32 யதீ³ஸ்ராயேலோ ராஜாபி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதா ப⁴வதி தர்ஹ்யது⁴நைந க்ருஸா²த³வரோஹது வயம்’ தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா விஸ்²வஸிஷ்யாம​: ; கிஞ்ச யௌ லோகௌ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ க்ருஸே² (அ)வித்⁴யேதாம்’ தாவபி தம்’ நிர்ப⁴ர்த்ஸயாமாஸது​: |
Que o Cristo, o Rei de Israel, desça agora da cruz, para que o vejamos, e creiamos! Os que estavam crucificados com ele também o insultavam.
33 அத² த்³விதீயயாமாத் த்ரு’தீயயாமம்’ யாவத் ஸர்வ்வோ தே³ஸ²​: ஸாந்த⁴காரோபூ⁴த்|
E vinda a hora sexta, vieram trevas sobre toda a terra, até a hora nona.
34 ததஸ்த்ரு’தீயப்ரஹரே யீஸு²ருச்சைரவத³த் ஏலீ ஏலீ லாமா ஸி²வக்தநீ அர்தா²த்³ "ஹே மதீ³ஸ² மதீ³ஸ² த்வம்’ பர்ய்யத்யாக்ஷீ​: குதோ ஹி மாம்’?"
E na hora nona, Jesus exclamou em alta voz: ELOÍ, ELOÍ, LAMÁ SABACTÂNI, que traduzido é: Deus meu, Deus meu, por que me desamparaste?
35 ததா³ ஸமீபஸ்த²லோகாநாம்’ கேசித் தத்³வாக்யம்’ நிஸ²ம்யாசக்²யு​: பஸ்²யைஷ ஏலியம் ஆஹூயதி|
E alguns dos que ali estavam, quando ouviram, disseram: Eis que ele está chamando Elias.
36 தத ஏகோ ஜநோ தா⁴வித்வாக³த்ய ஸ்பஞ்ஜே (அ)ம்லரஸம்’ பூரயித்வா தம்’ நடா³க்³ரே நிதா⁴ய பாதும்’ தஸ்மை த³த்த்வாவத³த் திஷ்ட² ஏலிய ஏநமவரோஹயிதும் ஏதி ந வேதி பஸ்²யாமி|
E um correu, encheu de vinagre uma esponja; e pondo-a em uma cana, dava-lhe de beber, dizendo: Deixai, vejamos se Elias virá tirá-lo.
37 அத² யீஸு²ருச்சை​: ஸமாஹூய ப்ராணாந் ஜஹௌ|
E Jesus bradou em grande voz, então expirou.
38 ததா³ மந்தி³ரஸ்ய ஜவநிகோர்த்³வ்வாத³த⁴​: ர்ய்யந்தா விதீ³ர்ணா த்³விக²ண்டா³பூ⁴த்|
E o véu do Templo se rasgou em dois do alto abaixo.
39 கிஞ்ச இத்த²முச்சைராஹூய ப்ராணாந் த்யஜந்தம்’ தம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தத்³ரக்ஷணாய நியுக்தோ ய​: ஸேநாபதிராஸீத் ஸோவத³த் நரோயம் ஈஸ்²வரபுத்ர இதி ஸத்யம்|
E o centurião que estava ali diante dele, vendo que havia expirado assim, disse: Verdadeiramente este homem era Filho de Deus.
40 ததா³நீம்’ மக்³த³லீநீ மரிஸம் கநிஷ்ட²யாகூபோ³ யோஸேஸ்²ச மாதாந்யமரியம் ஸா²லோமீ ச யா​: ஸ்த்ரியோ
E também estavam ali [algumas] mulheres olhando de longe, entre as quais estava também Maria Madalena, e Maria (mãe de Tiago o menor e de José), e Salomé;
41 கா³லீல்ப்ரதே³ஸே² யீஸு²ம்’ ஸேவித்வா தத³நுகா³மிந்யோ ஜாதா இமாஸ்தத³ந்யாஸ்²ச யா அநேகா நார்யோ யீஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம்’ யிரூஸா²லமமாயாதாஸ்தாஸ்²ச தூ³ராத் தாநி த³த்³ரு’ஸு²​: |
as quais, quando ele estava na Galileia, o seguiam, e o serviam; e outras muitas, que haviam subido com ele a Jerusalém.
42 அதா²ஸாத³நதி³நஸ்யார்தா²த்³ விஸ்²ராமவாராத் பூர்வ்வதி³நஸ்ய ஸாயம்’கால ஆக³த
E quando já vinha o final da tarde, porque era a preparação, que é o dia antes de sábado,
43 ஈஸ்²வரராஜ்யாபேக்ஷ்யரிமதீ²யயூஷப²நாமா மாந்யமந்த்ரீ ஸமேத்ய பீலாதஸவித⁴ம்’ நிர்ப⁴யோ க³த்வா யீஸோ²ர்தே³ஹம்’ யயாசே|
Veio José de Arimateia, honrado membro do conselho, que também esperava o Reino de Deus, e com ousadia foi a Pilatos, e pediu o corpo de Jesus.
44 கிந்து ஸ இதா³நீம்’ ம்ரு’த​: பீலாத இத்யஸம்ப⁴வம்’ மத்வா ஸ²தஸேநாபதிமாஹூய ஸ கதா³ ம்ரு’த இதி பப்ரச்ச²|
Pilatos se surpreendeu de que já fosse morto. E chamou a si o centurião, e perguntou-lhe se já era morto já havia muito tempo.
45 ஸ²தஸேமநாபதிமுகா²த் தஜ்ஜ்ஞாத்வா யூஷபே² யீஸோ²ர்தே³ஹம்’ த³தௌ³|
Quando ele recebeu a explicação do centurião, deu o corpo a José,
46 பஸ்²சாத் ஸ ஸூக்ஷ்மம்’ வாஸ​: க்ரீத்வா யீஸோ²​: காயமவரோஹ்ய தேந வாஸஸா வேஷ்டாயித்வா கி³ரௌ கா²தஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதவாந் பாஷாணம்’ லோட²யித்வா த்³வாரி நித³தே⁴|
o qual comprou um lençol fino, e tirando-o [da cruz], envolveu-o no lençol fino. Em seguida, ele o pôs num sepulcro escavado em uma rocha, e rolouuma pedra à porta do sepulcro.
47 கிந்து யத்ர ஸோஸ்தா²ப்யத தத மக்³த³லீநீ மரியம் யோஸிமாத்ரு’மரியம் ச த³த்³ரு’ஸ²த்ரு’​: |
Maria Madalena e Maria [mãe] de José olharam onde o puseram.

< மார்க​: 15 >